La Visciola, Lazio

[Olivier]

Ju Lattaro 2020, Cesanese del Piglio

Toen ik recent in Rome was, wou ik absoluut wat Cesanese proeven, lokale druif van de streek. Niet zo evident als je zou verwachten. Cesanese heeft lang de reputatie gehad van een slobberwijn te zijn, en lokaal zijn ze er blijkbaar niet zo trots op, want meer wijnen van andere regio’s te vinden dan Lazio zelf. Toch zijn er aantal wijnmakers die proberen het beste uit de druif te halen. Damiano Ciolli wordt vaak genoemd.

In Salumeria Roscioli in Rome kan je lekker eten en drinken. Eigenlijk is dit een uit de hand gelopen delicatessen. Je kan er een ongelooflijke selectie aan Italiaanse, maar ook Spaanse, hespen en andere vleeswaren krijgen. Ook heel veel kazen. Daarnaast hebben ze ook een indrukwekkende wall of fame aan flessen tegen de muur staan, met daartussen nog wat kunst gepropt. Ongelooflijk druk. En eigenlijk te klein. Maar toch de moeite om eens langs te gaan.

Je kan er ook flessen kopen, en toen ik hoorde dat ze er Damiano Ciolli hadden, was ik in mijn nopjes. Ze raadden me echter ook La Visciola aan. Een domein waar ze parcellair werken en dus aparte Cesanese per wijngaard maken. Ik nam de Ju Lattaro mee van 2020. En die ging vandaag open.

Zeer licht van kleur. Andere Cesanesi die ik gedronken heb in Rome waren een stuk donkerder. Redelijk etherische neus, met wat kriekjes, maar ook aardse aroma’s. Floraal, en op een moment zelfs ijzerachtige tonen. In de mond aanzet op kersen en rood fruit, vrij snel gevolgd door redelijk stevige tannines. De zuren komen pas na de tannines. De structuur staat hier dus redelijk centraal. Stevig beestje. Ik las vergelijkingen met Bourgogne, maar dat houdt geen steek voor mij. Nebbiolo misschien. Maar toch nog wat anders. De wijn is duidelijk nog te jong, maar toch is de klasse wel duidelijk. Als ze dit kunnen maken met Cesanese, dan ligt er nog een mooie toekomst weggelegd voor deze druif.

En bij Suckling hebben ze dit blijkbaar ook al door. Dit is wat Ned Goodwin er zegt over deze wijn (wel 2021) :

Among the new guard of Cesanese producers, La Visciola is incredibly exciting. So much so, I reckon that their suite of single micro-vineyard offerings comprise among the most inspiring wines tasted across my six-week journey from Veneto to Tuscany and now, Lazio.

Their 2021 Mozzato cru, firm, darker and more fibrous, rivals the redder-fruited, more febrile 2021 Ju Lattaro. Yet in that moment, embalmed with the incandescent warmth of La Visciola winemakers Piero and Rosa Macciocca, coupled with a chunk of head cheese and bread, the Ju Lattaro was the wine I reached for again and again! A psychologically reassuring 2 ppm of SO2 pre- and post-bottling, this is clean as a whistle and life-affirming. Believe!