Mas Foraster, Conca de Barbera

[vinejo]

Eerst even wat info over de streek:

Conca de Barberá is een klein, maar veelbelovend wijngebied in het Spaanse Catalunya.
Het ligt in het noorden van de provincie Tarragona en wordt in het oosten begrensd door Priorat en Montsant, in het noordwesten door Costers del Segre en in het westen door Penedès.

Het gebied heeft een microklimaat, dat gunstig is voor de wijnbouw dankzij drie bergruggen die het dal als een natuurlijk amfitheater omsluiten. Het is er vochtiger dan in de omringende streken, de zomernachten zijn koeler en in de winter valt er dikwijls wat sneeuw.
De meeste wijngaarden liggen in de riviervalleien van Francolí en Ganguera, met de stad Montblanc als centrum, op een hoogte van 200m tot 400m. De bodem is uitstekend geschikt voor wijnbouw: leisteen, meestal alluviale onderlagen en een lichtbruine bovengrond met wat kalk.


Hoewel veel druiven uit deze steeek gebruikt worden voor de productie van cava, maakt men er de laatste tijd meer en meer goede stille wijnen.
We proefden de Lamoto 2021, gemaakt van 60% trepat (de plaatselijke druif), 20% garnacha en 20% syrah.

De wijn zat in het straatje waarin we zo graag vertoeven, namelijk lichtvoetig en digest (12% alcohol). Hij volgde eigenlijk perfect op de Thillardon die we ervoor dronken, floraal ook, misschien meer een combinatie van rood én zwart fruit, iets meer body (en kleur).
Gekocht aan een 13 euro was dit een verbazend lekkere wijn.

[redacteur]

Ik pikte vandaag enkele bijkomende flesjes op van zijn cuvée Julieta, gemaakt van 100% trepat. Wijnsynchroniciteit heet dat dan

De Lamoto kan mij ook zeker bekoren en aan die prijs al helemaal. De gewone Trepat (drie percelen, 100% trepat, 7 maand Franse eik) is ook mooi, iets meer vulling, maar nog steeds lichtvoetig en vooral op het rode fruit.

Trepat 2018 (gedronken begin 2024)

Citaat:Leuke kennismaking met de cépage. Elegant, eerder lichtvoetig op het rode fruit, kruidig/rokerig, soepel in de mond maar toch voldoende structuur., heel sappig, drinkt mooi weg. Afdronk mocht wel wat langer.

De Julieta (parcellaire, 100% trepat, 7 maanden betonnen eireren) is voor mij echter nog een serieuze stap omhoog, al blijken mijn TN's quasi inwisselbaar. Qua profiel dus vrij gelijkaardig:

Julieta 2020 (gedronken juli 2024):

Citaat:Heel mooie neus met klein bosfruit, florale toets (rozen) en wat kruidigheid. Rood fruit in de mond, mooie zuurtjes, lichtvoetig op finesse, fijne balans. Afdronk kon iets langer, maar voor de rest echt mooie wijn.

[vinejo]

(09-08-2024 06:52 PM)redacteur schreef:  Ik pikte vandaag enkele bijkomende flesjes op van zijn cuvée Julieta, gemaakt van 100% trepat. Wijnsynchroniciteit heet dat dan

De Lamoto kan mij ook zeker bekoren en aan die prijs al helemaal. De gewone Trepat (drie percelen, 100% trepat, 7 maand Franse eik) is ook mooi, iets meer vulling, maar nog steeds lichtvoetig en vooral op het rode fruit.

Trepat 2018 (gedronken begin 2024)

Citaat:Leuke kennismaking met de cépage. Elegant, eerder lichtvoetig op het rode fruit, kruidig/rokerig, soepel in de mond maar toch voldoende structuur., heel sappig, drinkt mooi weg. Afdronk mocht wel wat langer.

De Julieta (parcellaire, 100% trepat, 7 maanden betonnen eireren) is voor mij echter nog een serieuze stap omhoog, al blijken mijn TN's quasi inwisselbaar. Qua profiel dus vrij gelijkaardig:

Julieta 2020 (gedronken juli 2024):

Citaat:Heel mooie neus met klein bosfruit, florale toets (rozen) en wat kruidigheid. Rood fruit in de mond, mooie zuurtjes, lichtvoetig op finesse, fijne balans. Afdronk kon iets langer, maar voor de rest echt mooie wijn.

Haha, zalige synchronisity

[Olivier]

(09-08-2024 04:36 PM)vinejo schreef:  Eerst even wat info over de streek:

Conca de Barberá is een klein, maar veelbelovend wijngebied in het Spaanse Catalunya.
Het ligt in het noorden van de provincie Tarragona en wordt in het oosten begrensd door Priorat en Montsant, in het noordwesten door Costers del Segre en in het westen door Penedès.

Het gebied heeft een microklimaat, dat gunstig is voor de wijnbouw dankzij drie bergruggen die het dal als een natuurlijk amfitheater omsluiten. Het is er vochtiger dan in de omringende streken, de zomernachten zijn koeler en in de winter valt er dikwijls wat sneeuw.
De meeste wijngaarden liggen in de riviervalleien van Francolí en Ganguera, met de stad Montblanc als centrum, op een hoogte van 200m tot 400m. De bodem is uitstekend geschikt voor wijnbouw: leisteen, meestal alluviale onderlagen en een lichtbruine bovengrond met wat kalk.


Hoewel veel druiven uit deze steeek gebruikt worden voor de productie van cava, maakt men er de laatste tijd meer en meer goede stille wijnen.
We proefden de Lamoto 2021, gemaakt van 60% trepat (de plaatselijke druif), 20% garnacha en 20% syrah.

De wijn zat in het straatje waarin we zo graag vertoeven, namelijk lichtvoetig en digest (12% alcohol). Hij volgde eigenlijk perfect op de Thillardon die we ervoor dronken, floraal ook, misschien meer een combinatie van rood én zwart fruit, iets meer body (en kleur).
Gekocht aan een 13 euro was dit een verbazend lekkere wijn.

Ik vond dit een ontdekking. Inderdaad iets dat in ons straatje past. Benieuwd naar de andere cuvées hiervan.