Malvira, Roero

[Olivier]

Renesio 2015, Roero Riserva

Toen ik vorige zomer Giovanni Correggia bezicht heb, zag ik dat Malvira daar net naast ligt. Ik heb ooit eens een San Guglielmo gedronken van hen die ik goed vond, een blend van Barbera, Nebbiolo, en Bonarda. Ik wou dan ook eens wat Nebbiolo drinken van hen.

Deze middag dan de Renesio Riserva open getrokken. Roero ligt aan de aan de andere kant van de Tanaro, de rivier die Roero scheidt van Barbaresco en Barolo. In Roero hebben ze wat meer zandbodem dan klei, waardoor de Nebbiolo er iets toegankelijker zou moeten zijn.

Direct na openen even geproefd en de schrik sloeg me al direct om het hart. Messcherpe tannines, hetgeen me altijd weerhoudt bij Barolo. Ik heb de wijn dan maar direct in de karaf gegoten, en dat heeft veel geholpen. De tannines waren er nog altijd, maar fijner, wat zanderig nog altijd wel, maar verteerbaar.

In de neus weinig fruit, ook weer typisch Nebbiolo. Eerder aardse toetsen, wat champignons, en een houtlagering die zich laat opmerken, met zelfs wat boterige toetsen. Wat ceder ook. Op zich niet onaantrekkelijk hoor, maar iets anders dan ik verwacht had. In de mond iets minder hout, maar ook weer weinig fruit. Redelijk vol mondgevoel, wat warmte, maar genoeg zuren op het einde om niet storend warm te zijn.

Deze middag bij een mals stukje ossenhaas gedronken, en dat is eigenlijk de perfecte manier om deze wijn te drinken. Voor mij toch, want het vlees vangt de tannines helemaal op en de wijn heeft genoeg body om het vlees te counteren.

Toch weet ik niet goed wat nu te denken van zo’n wijn. Is ook niet de goedkoopste. Ergens zie ik wel de kwaliteit, maar het blijft toch wat moeilijk, die Nebbiolo…