31-12-2024, 05:43 PM
Chateau Brane Cantenac 1975 Margaux.
Uit de klimaatkast en met de Durand kurk eruit, zonder problemen of gebrokkel, kurk volledig doordrongen.
Even snuffelen aan de hals van de fles, hmmm dit lijkt wel oké, geen kurk, azijn oid te bespeuren.
Fles paar uurtjes aan de kant op een koelere plek, kom maar op adem rijpe dame...
4tal uurtjes later met fles, inox zeefje en decanteerkan richting ouders.
Vader haalt de glazen uit terwijl ik voorzichtjes de wijn via het zeefje id kan giet.
Behalve een enkel brokje kurk komt er heel weinig droesem uit de fles.
Glaasjes vullen, snuffelen en proeven.
Kleur is nog dik oké, niks bruin of oranje te bespeuren, wat lichterrood...
Neus geeft ons wat tabak, sjoklaa, bladeren, maar in heel lichte mate.
In de mond volgt ze gedwee, van de befaamde '75 tannines is er geen spoor meer en een zuurtje komt opzetten, net niet storend...
De wijn heeft deugd van haar zuurstofkuur en geeft ons als beloning een alsmaar beter wordende neus en dito in de mond.
We mogen natuurlijk niet uit het oog verliezen dat deze dame 49 lentes op haar teller heeft staan.
Rik merkte enkele weken geleden op dat "wanneer deze wijn zou worden geschonken in een 2022 fles die waarschijnlijk in de pompbak zou belanden", en ik moest gisteren aan die opmerking denken.
Wellicht zou dat hier ook het geval zijn geweest, maar we
schonken ze uit haar eigen 1975 fles en dat was al heel wat waard.
Bedankt rijpe dame voor de fijne namiddag
Uit de klimaatkast en met de Durand kurk eruit, zonder problemen of gebrokkel, kurk volledig doordrongen.
Even snuffelen aan de hals van de fles, hmmm dit lijkt wel oké, geen kurk, azijn oid te bespeuren.
Fles paar uurtjes aan de kant op een koelere plek, kom maar op adem rijpe dame...
4tal uurtjes later met fles, inox zeefje en decanteerkan richting ouders.
Vader haalt de glazen uit terwijl ik voorzichtjes de wijn via het zeefje id kan giet.
Behalve een enkel brokje kurk komt er heel weinig droesem uit de fles.
Glaasjes vullen, snuffelen en proeven.
Kleur is nog dik oké, niks bruin of oranje te bespeuren, wat lichterrood...
Neus geeft ons wat tabak, sjoklaa, bladeren, maar in heel lichte mate.
In de mond volgt ze gedwee, van de befaamde '75 tannines is er geen spoor meer en een zuurtje komt opzetten, net niet storend...
De wijn heeft deugd van haar zuurstofkuur en geeft ons als beloning een alsmaar beter wordende neus en dito in de mond.
We mogen natuurlijk niet uit het oog verliezen dat deze dame 49 lentes op haar teller heeft staan.
Rik merkte enkele weken geleden op dat "wanneer deze wijn zou worden geschonken in een 2022 fles die waarschijnlijk in de pompbak zou belanden", en ik moest gisteren aan die opmerking denken.
Wellicht zou dat hier ook het geval zijn geweest, maar we
schonken ze uit haar eigen 1975 fles en dat was al heel wat waard.
Bedankt rijpe dame voor de fijne namiddag
