de 1999 aan het keuren : uitnodigende neus met koffie en rokerige, verbrande toetsen, natuurlijk ook eens geproefd en is nu op dronk, de Caberbet Sauvignon (70%) heeft toch duidelijk de overhand over de Merlot (30%), is wel geen smaakbom, zeer zacht en maar korte afdronk die wel aangenaam is, het geheel blijft wel overheerst worden door het rokerige, geen opvallende zuren aanwezig, mooie wijn die me me wel kan boeien, persoonlijke score van 90, op CT 89,6
na deze Issan 1999 een andere Margaux 1999 geproefd : kwestie van eens te kunnen vergelijken : de Malescot St-Exupery moet het wel duidelijk afleggen tegen de Issan, scoort een 87 voor mij, wel heel zacht, maar toch beetje dunne substantie en weinig structuur
2004 aan het proeven : in de neus nogal bombastisch met veel hout en weinig verfijnd, in de mond kwam de 1e slok nogal bizar over (en dit voor een bdx verslaafde!
), maar na een paar slokken werd mijn gevoel over deze wijn (gelukkig maar) een pak beter, ik denk dat het a-typische en de moeilijkheid om deze wijn direct te doorgronden ook het grote verschil in scores verklaart : WS 87 en Wine & Spirit Magazine 86 (ik vermoed dat die het bij een 1e slok hebben gehouden) en aan de andere kant heb je de zeer hoge 16,5 van Quarin en de 91 van RP, in de mond vind ik hem (in tegenstelling tot de neus) dan wel heel elegant, zuren en bitterheid zitten mooi in balans, afdronk is wel fijn (vrij neutraal) met toch redelijk wat fruit, maar aan de korte kant, ik kan deze stijl zelf wel waarderen, is iets dat ongelooflijk gemakkelijk drinkt (wat ook af te leiden is het huidige niveau van de fles
) meestal kan ik vrij snel een score plakken op een wijn, hier toch iets minder evident, ik ga hem 90 geven denk ik (als je wat meer rekening houdt met de neus is 89 misschien correcter) (90,2 op CT) en eigenlijk totaal geen idee hoe dit zal evolueren, is nu wel op dronk, is mijn enigste fles, wat wel jammer is, ik had hem binnen een 2-3 tal jaar wel nog eens willen proeven
voor de 2006 lopen de scores ook heel erg uiteen : RP94 en de heel hoge 17 (werkt met andere indeling) van Quarin, en dan 14 van Bettane en 85-88 van WS aan de andere kant
Fantastische TN! Ik geef 'm 92+ !
(02-11-2011 09:46 PM)Kris G schreef: [ -> ]2004 aan het proeven : in de neus nogal bombastisch met veel hout en weinig verfijnd, in de mond kwam de 1e slok nogal bizar over (en dit voor een bdx verslaafde! ), maar na een paar slokken werd mijn gevoel over deze wijn (gelukkig maar) een pak beter, ik denk dat het a-typische en de moeilijkheid om deze wijn direct te doorgronden ook het grote verschil in scores verklaart : WS 87 en Wine & Spirit Magazine 86 (ik vermoed dat die het bij een 1e slok hebben gehouden) en aan de andere kant heb je de zeer hoge 16,5 van Quarin en de 91 van RP, in de mond vind ik hem (in tegenstelling tot de neus) dan wel heel elegant, zuren en bitterheid zitten mooi in balans, afdronk is wel fijn (vrij neutraal) met toch redelijk wat fruit, maar aan de korte kant, ik kan deze stijl zelf wel waarderen, is iets dat ongelooflijk gemakkelijk drinkt (wat ook af te leiden is het huidige niveau van de fles ) meestal kan ik vrij snel een score plakken op een wijn, hier toch iets minder evident, ik ga hem 90 geven denk ik (als je wat meer rekening houdt met de neus is 89 misschien correcter) (90,2 op CT) en eigenlijk totaal geen idee hoe dit zal evolueren, is nu wel op dronk, is mijn enigste fles, wat wel jammer is, ik had hem binnen een 2-3 tal jaar wel nog eens willen proeven
voor de 2006 lopen de scores ook heel erg uiteen : RP94 en de heel hoge 17 (werkt met andere indeling) van Quarin, en dan 14 van Bettane en 85-88 van WS aan de andere kant
Heb die ook eens gedronken op een proeverij: blind had bijna niemand dit in Bordeaux gesitueerd, maar wel heel lekker...
Ik heb deze Château d'Issan ook altijd ervaren als een fijnzinnige belevenis.
Jaren kelderrust laten deze wijn uitgroeien tot een fluweelachtig iets.
Heb er nog een paar van de begin jaren tachtig liggen.
gisteren (dag 2) echt slecht, maar dat lag puur aan de tannine-opbouw in mijn mond
vandaag heel mooi : neus blijft mij storen, maar mooie frisse zuren in het middendeel die ik weet te waarderen
en al tertiaire toetsen
tot mijn grote verbazing op dag 4 nog niet geoxideerd, niet meer op zijn best, maar nog steeds lekker
De thread over Cheval Blanc (mogelijk mijn favoriete bordeaux) deed me nog eens zin krijgen in een oude bordeaux. En wat hebben we hier? Uit een compleet en langdurig aan zijn lot overgelaten kelder in het Waasland, met meer dan behoorlijke niveaus, maar hier en daar een capsule of een etiket dat wat last van de ouderdom heeft: een mooi lot Château d'Issan 1970. Toen ik wijnveilingen begon in elkaar te steken, af en toe een sabeltijger of de avances van een Neanderdaler van me afslaand, was 1970 hét jaar om te hebben. 1967 was verregend, 1968 was enkel in Leuven en Parijs leuk, 1969 had mooie bourgognes voortgebracht, maar dunne bordeaux, dus... 1970! Daarna kwam een matig jaar 1971, dramatische jaren 1972, 73 en 74, een behoorlijk jaar 1975 dat omhoog werd geschreven, maar dat door sommige overlevende wijnschrijvers wellicht nog steeds "beloftevol" wordt genoemd. Enfin, 1970 was een groot jaar. Na 45 jaar ben ik daar misschien toch een beetje bang van. Maar wie schrik heeft, stapt soms ook bij een zelfmoordenaar aan boord, dus: eruit, die wat brokkelige, van wijn verzadigde kurk! En kijk eens wat we in ons glas krijgen... De kleur van een grote bourgogne! Heel doorzichtig, maar bijzonder helder, briljant en intens. Een wat oranje meniscus verraadt de leeftijd, het hart van de wijn is echter prachtig granaatrood.
De neus is indringend, vol en complex, wie het etiket niet zou gelezen hebben, denkt wellicht ook hier aan bourgogne. Kreupelhout, boenwas, tabak, wilde beesten die het met elkaar aan het doen zijn, maar ook gestoofde krieken, boerenjongens, zelfs zoet fruit, wellicht een vleugje aardbei.
In de mond, vanzelfsprekend, volledig versmolten, nauwelijks merkbare tannines, misschien iets hoger in de zuren, maar ook mollig warm. Het fruit (de geplette aardbei, waarvan al eerder min of meer sprake) en de tabak blijven duidelijk aanwezig. De afdronk is niet lang, maar warm en aangenaam.
Ik zei onlangs nog tegen iemand dat ik het wat voor bekeken hield met al die oude wijnen. Ik had alweer ongelijk.
(31-03-2015 06:27 PM)Jordaens schreef: [ -> ]De thread over Cheval Blanc (mogelijk mijn favoriete bordeaux) deed me nog eens zin krijgen in een oude bordeaux. En wat hebben we hier? Uit een compleet en langdurig aan zijn lot overgelaten kelder in het Waasland, met meer dan behoorlijke niveaus, maar hier en daar een capsule of een etiket dat wat last van de ouderdom heeft: een mooi lot Château d'Issan 1970. Toen ik wijnveilingen begon in elkaar te steken, af en toe een sabeltijger of de avances van een Neanderdaler van me afslaand, was 1970 hét jaar om te hebben. 1967 was verregend, 1968 was enkel in Leuven en Parijs leuk, 1969 had mooie bourgognes voortgebracht, maar dunne bordeaux, dus... 1970! Daarna kwam een matig jaar 1971, dramatische jaren 1972, 73 en 74, een behoorlijk jaar 1975 dat omhoog werd geschreven, maar dat door sommige overlevende wijnschrijvers wellicht nog steeds "beloftevol" wordt genoemd. Enfin, 1970 was een groot jaar. Na 45 jaar ben ik daar misschien toch een beetje bang van. Maar wie schrik heeft, stapt soms ook bij een zelfmoordenaar aan boord, dus: eruit, die wat brokkelige, van wijn verzadigde kurk! En kijk eens wat we in ons glas krijgen... De kleur van een grote bourgogne! Heel doorzichtig, maar bijzonder helder, briljant en intens. Een wat oranje meniscus verraadt de leeftijd, het hart van de wijn is echter prachtig granaatrood.
De neus is indringend, vol en complex, wie het etiket niet zou gelezen hebben, denkt wellicht ook hier aan bourgogne. Kreupelhout, boenwas, tabak, wilde beesten die het met elkaar aan het doen zijn, maar ook gestoofde krieken, boerenjongens, zelfs zoet fruit, wellicht een vleugje aardbei.
In de mond, vanzelfsprekend, volledig versmolten, nauwelijks merkbare tannines, misschien iets hoger in de zuren, maar ook mollig warm. Het fruit (de geplette aardbei, waarvan al eerder min of meer sprake) en de tabak blijven duidelijk aanwezig. De afdronk is niet lang, maar warm en aangenaam.
Ik zei onlangs nog tegen iemand dat ik het wat voor bekeken hield met al die oude wijnen. Ik had alweer ongelijk.
Zalig..
Doet me denken aan de Angludet 1983 die ik ooit dronk, in mijn beschrijving had ik het daar over...Bourgondische finesse.
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ludet.html
En idd, soms ben ik die oude wijnen ook wat moe, tot je weer eens op zo n pareltje stuit...
(31-03-2015 06:52 PM)vinejo schreef: [ -> ] (31-03-2015 06:27 PM)Jordaens schreef: [ -> ]De thread over Cheval Blanc (mogelijk mijn favoriete bordeaux) deed me nog eens zin krijgen in een oude bordeaux. En wat hebben we hier? Uit een compleet en langdurig aan zijn lot overgelaten kelder in het Waasland, met meer dan behoorlijke niveaus, maar hier en daar een capsule of een etiket dat wat last van de ouderdom heeft: een mooi lot Château d'Issan 1970. Toen ik wijnveilingen begon in elkaar te steken, af en toe een sabeltijger of de avances van een Neanderdaler van me afslaand, was 1970 hét jaar om te hebben. 1967 was verregend, 1968 was enkel in Leuven en Parijs leuk, 1969 had mooie bourgognes voortgebracht, maar dunne bordeaux, dus... 1970! Daarna kwam een matig jaar 1971, dramatische jaren 1972, 73 en 74, een behoorlijk jaar 1975 dat omhoog werd geschreven, maar dat door sommige overlevende wijnschrijvers wellicht nog steeds "beloftevol" wordt genoemd. Enfin, 1970 was een groot jaar. Na 45 jaar ben ik daar misschien toch een beetje bang van. Maar wie schrik heeft, stapt soms ook bij een zelfmoordenaar aan boord, dus: eruit, die wat brokkelige, van wijn verzadigde kurk! En kijk eens wat we in ons glas krijgen... De kleur van een grote bourgogne! Heel doorzichtig, maar bijzonder helder, briljant en intens. Een wat oranje meniscus verraadt de leeftijd, het hart van de wijn is echter prachtig granaatrood.
De neus is indringend, vol en complex, wie het etiket niet zou gelezen hebben, denkt wellicht ook hier aan bourgogne. Kreupelhout, boenwas, tabak, wilde beesten die het met elkaar aan het doen zijn, maar ook gestoofde krieken, boerenjongens, zelfs zoet fruit, wellicht een vleugje aardbei.
In de mond, vanzelfsprekend, volledig versmolten, nauwelijks merkbare tannines, misschien iets hoger in de zuren, maar ook mollig warm. Het fruit (de geplette aardbei, waarvan al eerder min of meer sprake) en de tabak blijven duidelijk aanwezig. De afdronk is niet lang, maar warm en aangenaam.
Ik zei onlangs nog tegen iemand dat ik het wat voor bekeken hield met al die oude wijnen. Ik had alweer ongelijk.
Zalig..
Doet me denken aan de Angludet 1983 die ik ooit dronk, in mijn beschrijving had ik het daar over...Bourgondische finesse.
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ludet.html
En idd, soms ben ik die oude wijnen ook wat moe, tot je weer eens op zo n pareltje stuit...
Er gaat niets boven een lekkere goede oude Bordeaux wijn
(31-03-2015 08:14 PM)Benz schreef: [ -> ] (31-03-2015 06:52 PM)vinejo schreef: [ -> ] (31-03-2015 06:27 PM)Jordaens schreef: [ -> ]De thread over Cheval Blanc (mogelijk mijn favoriete bordeaux) deed me nog eens zin krijgen in een oude bordeaux. En wat hebben we hier? Uit een compleet en langdurig aan zijn lot overgelaten kelder in het Waasland, met meer dan behoorlijke niveaus, maar hier en daar een capsule of een etiket dat wat last van de ouderdom heeft: een mooi lot Château d'Issan 1970. Toen ik wijnveilingen begon in elkaar te steken, af en toe een sabeltijger of de avances van een Neanderdaler van me afslaand, was 1970 hét jaar om te hebben. 1967 was verregend, 1968 was enkel in Leuven en Parijs leuk, 1969 had mooie bourgognes voortgebracht, maar dunne bordeaux, dus... 1970! Daarna kwam een matig jaar 1971, dramatische jaren 1972, 73 en 74, een behoorlijk jaar 1975 dat omhoog werd geschreven, maar dat door sommige overlevende wijnschrijvers wellicht nog steeds "beloftevol" wordt genoemd. Enfin, 1970 was een groot jaar. Na 45 jaar ben ik daar misschien toch een beetje bang van. Maar wie schrik heeft, stapt soms ook bij een zelfmoordenaar aan boord, dus: eruit, die wat brokkelige, van wijn verzadigde kurk! En kijk eens wat we in ons glas krijgen... De kleur van een grote bourgogne! Heel doorzichtig, maar bijzonder helder, briljant en intens. Een wat oranje meniscus verraadt de leeftijd, het hart van de wijn is echter prachtig granaatrood.
De neus is indringend, vol en complex, wie het etiket niet zou gelezen hebben, denkt wellicht ook hier aan bourgogne. Kreupelhout, boenwas, tabak, wilde beesten die het met elkaar aan het doen zijn, maar ook gestoofde krieken, boerenjongens, zelfs zoet fruit, wellicht een vleugje aardbei.
In de mond, vanzelfsprekend, volledig versmolten, nauwelijks merkbare tannines, misschien iets hoger in de zuren, maar ook mollig warm. Het fruit (de geplette aardbei, waarvan al eerder min of meer sprake) en de tabak blijven duidelijk aanwezig. De afdronk is niet lang, maar warm en aangenaam.
Ik zei onlangs nog tegen iemand dat ik het wat voor bekeken hield met al die oude wijnen. Ik had alweer ongelijk.
Zalig..
Doet me denken aan de Angludet 1983 die ik ooit dronk, in mijn beschrijving had ik het daar over...Bourgondische finesse.
http://wijnliefhebbers.skynetblogs.be/ar...ludet.html
En idd, soms ben ik die oude wijnen ook wat moe, tot je weer eens op zo n pareltje stuit...
Er gaat niets boven een lekkere goede oude Bordeaux wijn
Of oude Hermitage / Cote-Rotie...
Een man ( en verhaal ) naar mijn hart ... had dat laatst ook nog met een Figeac van 1970.
Fles en kurk zagen er totaal niet meer uit, maar de inhoud was super voor +40 jaar oud.
(31-03-2015 06:27 PM)Jordaens schreef: [ -> ]De thread over Cheval Blanc (mogelijk mijn favoriete bordeaux) deed me nog eens zin krijgen in een oude bordeaux. En wat hebben we hier? Uit een compleet en langdurig aan zijn lot overgelaten kelder in het Waasland, met meer dan behoorlijke niveaus, maar hier en daar een capsule of een etiket dat wat last van de ouderdom heeft: een mooi lot Château d'Issan 1970. Toen ik wijnveilingen begon in elkaar te steken, af en toe een sabeltijger of de avances van een Neanderdaler van me afslaand, was 1970 hét jaar om te hebben. 1967 was verregend, 1968 was enkel in Leuven en Parijs leuk, 1969 had mooie bourgognes voortgebracht, maar dunne bordeaux, dus... 1970! Daarna kwam een matig jaar 1971, dramatische jaren 1972, 73 en 74, een behoorlijk jaar 1975 dat omhoog werd geschreven, maar dat door sommige overlevende wijnschrijvers wellicht nog steeds "beloftevol" wordt genoemd. Enfin, 1970 was een groot jaar. Na 45 jaar ben ik daar misschien toch een beetje bang van. Maar wie schrik heeft, stapt soms ook bij een zelfmoordenaar aan boord, dus: eruit, die wat brokkelige, van wijn verzadigde kurk! En kijk eens wat we in ons glas krijgen... De kleur van een grote bourgogne! Heel doorzichtig, maar bijzonder helder, briljant en intens. Een wat oranje meniscus verraadt de leeftijd, het hart van de wijn is echter prachtig granaatrood.
De neus is indringend, vol en complex, wie het etiket niet zou gelezen hebben, denkt wellicht ook hier aan bourgogne. Kreupelhout, boenwas, tabak, wilde beesten die het met elkaar aan het doen zijn, maar ook gestoofde krieken, boerenjongens, zelfs zoet fruit, wellicht een vleugje aardbei.
In de mond, vanzelfsprekend, volledig versmolten, nauwelijks merkbare tannines, misschien iets hoger in de zuren, maar ook mollig warm. Het fruit (de geplette aardbei, waarvan al eerder min of meer sprake) en de tabak blijven duidelijk aanwezig. De afdronk is niet lang, maar warm en aangenaam.
Ik zei onlangs nog tegen iemand dat ik het wat voor bekeken hield met al die oude wijnen. Ik had alweer ongelijk.
Knap geschreven !
Zet aan tot
(31-03-2015 06:27 PM)Jordaens schreef: [ -> ]De thread over Cheval Blanc (mogelijk mijn favoriete bordeaux) deed me nog eens zin krijgen in een oude bordeaux. En wat hebben we hier? Uit een compleet en langdurig aan zijn lot overgelaten kelder in het Waasland, met meer dan behoorlijke niveaus, maar hier en daar een capsule of een etiket dat wat last van de ouderdom heeft: een mooi lot Château d'Issan 1970. Toen ik wijnveilingen begon in elkaar te steken, af en toe een sabeltijger of de avances van een Neanderdaler van me afslaand, was 1970 hét jaar om te hebben. 1967 was verregend, 1968 was enkel in Leuven en Parijs leuk, 1969 had mooie bourgognes voortgebracht, maar dunne bordeaux, dus... 1970! Daarna kwam een matig jaar 1971, dramatische jaren 1972, 73 en 74, een behoorlijk jaar 1975 dat omhoog werd geschreven, maar dat door sommige overlevende wijnschrijvers wellicht nog steeds "beloftevol" wordt genoemd. Enfin, 1970 was een groot jaar. Na 45 jaar ben ik daar misschien toch een beetje bang van. Maar wie schrik heeft, stapt soms ook bij een zelfmoordenaar aan boord, dus: eruit, die wat brokkelige, van wijn verzadigde kurk! En kijk eens wat we in ons glas krijgen... De kleur van een grote bourgogne! Heel doorzichtig, maar bijzonder helder, briljant en intens. Een wat oranje meniscus verraadt de leeftijd, het hart van de wijn is echter prachtig granaatrood.
De neus is indringend, vol en complex, wie het etiket niet zou gelezen hebben, denkt wellicht ook hier aan bourgogne. Kreupelhout, boenwas, tabak, wilde beesten die het met elkaar aan het doen zijn, maar ook gestoofde krieken, boerenjongens, zelfs zoet fruit, wellicht een vleugje aardbei.
In de mond, vanzelfsprekend, volledig versmolten, nauwelijks merkbare tannines, misschien iets hoger in de zuren, maar ook mollig warm. Het fruit (de geplette aardbei, waarvan al eerder min of meer sprake) en de tabak blijven duidelijk aanwezig. De afdronk is niet lang, maar warm en aangenaam.
Ik zei onlangs nog tegen iemand dat ik het wat voor bekeken hield met al die oude wijnen. Ik had alweer ongelijk.
1970 was voor mij inderdaad een prachtig jaar voor Bordeaux.
Heb van dit jaargang een paar honderd van gekocht en gedronken waaronder premier grand crus.( En heb nog een paar van die ouwe koeien in de kelder liggen.)
Was en is volgens mij ook beter dan 1975.
En dat 72, 73 en 74 zo dramatisch waren zou ik niet zeggen. ( Door de pers wel in de verdoemenis geschreven)
bv Figeac 72 haalde het eens tegen Figeac 75 in een verticale die ik hield met flesjes van uit mijn kelder.
De Figeacs '75 die ik geproefd heb waren dan ook verre van top... Het ligt natuurlijk voor de hand, dat, als je over een oogstjaar spreekt, je het over wijn van 12000 producenten hebt, op diverse ondergronden geteeld en dan nog op diverse tijdstippen geproefd... "Dramatisch" is dan op zijn zachtst gezegd ietwat veralgemenend. Ik herinner me een bijzonder aangename Cos d'Estournel 1974, een lekker kistje Rauzan-Gassies van datzelfde jaar, Geslaagde La Lagune van 1973... Maar van die jaren ga ik nu toch niks meer opendoen als het niet moet.
Blason d'Issan 2010; Medium body, stroef, storende zuurtjes 90p
Grtz
Op zoek naar jullie ervaringen trof ik deze lege, nog niet bestaande pagina.
De 2020 voor €54,00? Is dat wat?
Aan het aantal punten kan het toch niet liggen...
(08-01-2024 10:49 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]Op zoek naar jullie ervaringen trof ik deze lege, nog niet bestaande pagina.
De 2020 voor €54,00? Is dat wat?
Aan het aantal punten kan het toch niet liggen...
Efkens samengevoegd, Jeroen. Pagina bestond al. ;-)
54 euro voor d Issan, waw. Kocht dit vroeger aan de helft vd prijs.
Maar blijkbaar is er een serieuze kwaliteitssprong. Bij topwijnen kost ie 67 euro dus zeker ok prijs.
@Viinejo "Kocht dit vroeger aan de helft vd prijs."
Jo, ik had vroeger al verkering voor een kauwgombal!
(08-01-2024 11:22 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]@Viinejo "Kocht dit vroeger aan de helft vd prijs."
Jo, ik had vroeger al verkering voor een kauwgombal!
Ok maar gelijksoortige wijnen zijn allerminst zo in prijs gestegen.
(09-01-2024 01:20 PM)vinejo schreef: [ -> ] (08-01-2024 11:22 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]@Viinejo "Kocht dit vroeger aan de helft vd prijs."
Jo, ik had vroeger al verkering voor een kauwgombal!
Ok maar gelijksoortige wijnen zijn allerminst zo in prijs gestegen.
Vind je? Lynch-Bages, Pontet-Canet, GPL, Beychevelle, Saint-Pierre,... waren toen zeker niet duurder dan d'Issan en nu wel. En d'Issan is wel een 3eGCC.
Nog nooit d'Issan gedronken.
Waar voor zijn geld?
(09-01-2024 03:19 PM)wvd schreef: [ -> ] (09-01-2024 01:20 PM)vinejo schreef: [ -> ] (08-01-2024 11:22 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]@Viinejo "Kocht dit vroeger aan de helft vd prijs."
Jo, ik had vroeger al verkering voor een kauwgombal!
Ok maar gelijksoortige wijnen zijn allerminst zo in prijs gestegen.
Vind je? Lynch-Bages, Pontet-Canet, GPL, Beychevelle, Saint-Pierre,... waren toen zeker niet duurder dan d'Issan en nu wel. En d'Issan is wel een 3eGCC.
Daar geef je voorbeelden die altijd een stuk duurder zijn geweest hoor (met uitzondering mss van Pontet Canet, hoewel ik die ook altijd boven de 30 heb geweten).
(09-01-2024 08:31 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]Dit is het primeur prijsverloop
PJ!
Heb Lynch Bages en Grand Puy Lacoste nooit aan 22 euro geweten, zelfs niet in 2004.
(09-01-2024 08:33 PM)vinejo schreef: [ -> ] (09-01-2024 08:31 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]Dit is het primeur prijsverloop
PJ!
Heb Lynch Bages en Grand Puy Lacoste nooit aan 22 euro geweten, zelfs niet in 2004.
Haja, sorry, ik had het over de eerste prijzen die ik me herinner. Ik zal eens zoeken of ik nog iets terug vind van Pro Vino begin jaren 80...
(09-01-2024 08:31 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]Dit is het primeur prijsverloop
Waar vind je dees @Jeroen Pieter?
Vind ik wel interessant!
https://www.bordoverview.com/
Onmisbare site! Van David Bolomey. Ik zie hem regelmatig en elke keer dank ik hem weer voor dit initiatief.
Als je in het overzicht op een chateau klikt, zie je alle jaargangen van dat betreffende chateau.
(10-01-2024 03:20 PM)Jeroen Pieter schreef: [ -> ]https://www.bordoverview.com/
Onmisbare site! Van David Bolomey. Ik zie hem regelmatig en elke keer dank ik hem weer voor dit initiatief.
Als je in het overzicht op een chateau klikt, zie je alle jaargangen van dat betreffende chateau.
Fantastisch! Hartelijk dank!
Eigenlijk mag je die prijzen van 2004 niet teveel bekijken of je komt er ongemakkelijk van... Alee, ik toch
De sprong van 2004 naar 2005 was fameus met uitschieters van +263%
