Gisterenavond eens m'n eerste Troplong Mondot geprobeerd, samen met een stukje eerste wild van het jaar.
Een gezellige avond die vooraf gegaan werd door wat hapjes en een flesje Louis Roederer Brut Premier (champagne die ik afgelopen september in St Emilion eens geprobeerd heb, en die me toen echt wel achterover blies)
Bij de hoofdmaaltijd, (een stukje reemedaillon met gestoofde witlof, gepureerde rapen, peertjes met veenbessen en kroketjes (het wildseizoen is hiermee officieel begonnen!
)), had ik een flesje Château Troplong Mondot 1996 klaar gezet. Deze wijn paste volgens mijn notities bij lopend wild, en ik wist dat ik er één van m'n tafelgasten er wel plezier mee ging doen, is het niet Mathijs
Ik was verrast om te zien dat de kleur nog tamelijk rood was ipv bruinrood. Niet iets wat ik had verwacht van een wijn die toch bijna 20 jaar is.
Neus was een beetje flauwtjes, dus ik verwachtte mij al een beetje aan een vermoeide wijn in het glas.
Maar het tegendeel was waar! Ik trof een sterke, volle wijn aan.
Smaak was wel wat ik van een oudere wijn een beetje gewend ben. Een smaak die ik nog steeds moeilijk kan beschrijven, maar afgaand op andere TN's kan ik het misschien inderdaad het beste omschrijven als paddenstoelen, aards,...
Weinig zuren en een fantastische, lange afdronk.
Ik vind het momenteel nog moeilijk om een oudere, complexe wijn te beoordelen, maar dit was voor mij wel een aanradertje.