18-12-2015, 10:19 PM
1969
Ik wou dit eigenlijk plaatsen onder een rubriek van oude wijnen tout court, die geen aparte topic hebben, maar vond niet meteen iets terug en wist ook niet meteen waar die dan te plaatsen.
Onder het motto dat een Gigondas moet ouderen, doen we efkes deze 46-jarige open in de hoop dattie genoeg tijd gehad heeft...
De kurk stond blijkbaar volledig nat dus ik dacht dat dit onmiddellijk pombak zou worden. Toch de kurk eruit gepeuterd en de wijn door een fijn zeefje gehaald.
In de neus denk ik meteen aan de Graham porto van 10j oud die ik in de kast staan heb. Dus even de proef op de som en er een klakske naast gezet.
Veel overeenkomsten, maar de porto heeft ook dat vettige. Als je enkel op de kleur afgaat, ga je denken dat de Gigondas de porto is.
Soit, even proeven dan.
Allerminst een porto-gevoel in de mond als je de zuren in deze wijn analyseert. Wel noot en amandel, zoals in de porto, en een streep hout.
Middellange afdronk waar wel het zuur primeert. Wat zeg ik, middellang? Lang!
Aangename verrassing, after all.
Ptn geven heeft hier niet veel nut, meen ik.
Het is al mooi zo'n oude wijn te kunnen drinken, als ie dan nog een stuk beter meevalt dan de verwachtingen, is dat mooi, maar lyrisch word ik er niet van.
Ik wou dit eigenlijk plaatsen onder een rubriek van oude wijnen tout court, die geen aparte topic hebben, maar vond niet meteen iets terug en wist ook niet meteen waar die dan te plaatsen.
Onder het motto dat een Gigondas moet ouderen, doen we efkes deze 46-jarige open in de hoop dattie genoeg tijd gehad heeft...
De kurk stond blijkbaar volledig nat dus ik dacht dat dit onmiddellijk pombak zou worden. Toch de kurk eruit gepeuterd en de wijn door een fijn zeefje gehaald.
In de neus denk ik meteen aan de Graham porto van 10j oud die ik in de kast staan heb. Dus even de proef op de som en er een klakske naast gezet.
Veel overeenkomsten, maar de porto heeft ook dat vettige. Als je enkel op de kleur afgaat, ga je denken dat de Gigondas de porto is.
Soit, even proeven dan.
Allerminst een porto-gevoel in de mond als je de zuren in deze wijn analyseert. Wel noot en amandel, zoals in de porto, en een streep hout.
Middellange afdronk waar wel het zuur primeert. Wat zeg ik, middellang? Lang!
Aangename verrassing, after all.
Ptn geven heeft hier niet veel nut, meen ik.
Het is al mooi zo'n oude wijn te kunnen drinken, als ie dan nog een stuk beter meevalt dan de verwachtingen, is dat mooi, maar lyrisch word ik er niet van.
