Et voilà de ervaring met de Trilogie.
Popp and pour.
Temperatuur van de wijn: 19-20°C
Sterk tranend in het glas.(Zalto)
Briljante karmijnrode kleur.
Discrete neus na walsen en na 10 minuten rust in het glas kruidigheid en ook rood fruit.
In de mond zachte aanzet .
Daarna is het een zoektocht naar inhoud waar de verwachtingen niet worden van ingelost
Wel wat zwart fruit maar mist kracht dat op zijn hielen wordt gevolgd door bittere groenigheid in zijn tannines maar wel mooie zuurtjes.
Het is pas na een half uur dat het fruit iets geprononceerder uit het glas komt maar het bittere accent blijft bestaan.
Een wijn die wel sappig is en een fijnheid vertoont.
In totaliteit iets te mager; en dit is ook geen foutloze wijn
Te vroeg gedronken.
Krijgt van mij, nu het Kerstmis is, met veel goede wil een 89...90.
Vergelijking:
Omdat die wijn niet de verwachtingen inloste direct een andere fles bovengehaald (ook popp and pour): Dufort-Vivens Margaux 2004.
Deze wint zeker het duel met de Trilogie.
Nadeel van deze Margaux heeft niet de zuiverheid van de Trilogie.
En nog ter illustratie de Les Fiefs de lagrange 1994 ( ook uit dezelfde kelder) die de dochter eergisteren dronk vind ze beter dan deze Trilogie.
Conclusie / Verdict:
Een geluk dat ik er daar geen 6 of 12 heb van gekocht.
Dit is een gehypte wijn in navolging van zijn baasje Le Pin.
De andere fles 2007-2008 ga ik nog 5 jaar laten liggen de 2009-2010 nog 10 jaar.
Mijn ervaring kan ik niet koppelen aan de impressies hier op het forum van OLaf .
Ben het in 't geheel niet eens met wat ik vroeger las in Sabato de bijlage van de Tijd "Optimaal drinken: tot 2015" (schreef Frank Vander Auwera)
Zalig de zotten die nu voor deze wijn 300...400€ lossen want ze zullen zo zeker naar den hemel krossen.
Prettige Kerstmis.