(03-05-2015 07:23 AM)Smaakatleet schreef: [ -> ]Rosso 2011 M
de fles lag al enkele weken te blinken telkens ik binnenkwam in de berging .
En al een drietal keer vastgehad maar terug neergelegd .
Dag 1 :
Pop and pour , helder rode kleur .
De neus kersen en kruidnagel .
De smaak is dan ook hoofdzakelijk de kersen , klein beetje kruidig , wat zoethout . Maar dan valt de wijn wat plat en dan komen er opt einde heel sappige zuren en een afdronk met pit in .
Teleurstelling is de correcte emotie dat deze wijn triggerde bij mij .
Zo een mooie afdronk en toch dat midden die er niet wilde uitkomen...
Het glas een dik halfuur gewoon laten openstaan .
En deze wijn was er helemaal bovenop gekomen .
Alles schakeldemooi aan een het fruit de zuren , in de midden weer fruit wat pit dan weer iets zoets en dan lekkere sappige zuren die verantwoordelijk waren voor de finishing touch aan de afdronk .
Die de spontane 'smek' reactie veroorzaakten en voldoening verleenden .
Op twee dagen gedronken , of 4 glazen :O .
Beetje schaamtelijk als ik mag toegeven .
Ik weet niet meer hoeveel deze kost maar het is wel een lekkere Rosso !
Ik quote hier even deze beschrijving van de 2011, want is zeer herkenbaar voor de 2020 Rosso die ik open getrokken heb.
Kers, maar inderdaad ook die kruidnagel in de neus. Opvallend! Direct na openen vond ik het nog wat lactisch, zoals jonge merlot kan hebben. Maar dat gaat eruit.
Mooi evenwicht. Rijp rood fruit. Ondersteunende zuurtjes. Structuur die wat gelaagdheid geeft. Leuk!
Ik laat bewust wat over voor morgen, want ik denk dat dit nog mooier zal worden. Tenzij de tannines te prominent gaan worden. Altijd dubbeltje op zijn kant.
Morgen tijdens de strade bianche...
Rosso di Toscana 2021. Niet de Rosso di Montalcino dus. Vnl Sangiovese met beetje Cabernet en Merlot. Het soort rode wijn waar ik laatste tijd gek op ben. Lekker zonder al te veel gezever en gezeik. Gewoon open trekken (of draaien in dit geval, schroefdopje, I love it) en een lekker glas wijn drinken. Geen stress over het feit of de wijn al dan niet in de juiste window zit. Sappig fruit, mooie zuurtjes. Alles mooi rijp. Aan een 10 tal euro echt wel de moeite.
(07-06-2024 08:13 PM)claret schreef: [ -> ]Rosso di Toscana 2021. Niet de Rosso di Montalcino dus. Vnl Sangiovese met beetje Cabernet en Merlot. Het soort rode wijn waar ik laatste tijd gek op ben. Lekker zonder al te veel gezever en gezeik. Gewoon open trekken (of draaien in dit geval, schroefdopje, I love it) en een lekker glas wijn drinken. Geen stress over het feit of de wijn al dan niet in de juiste window zit. Sappig fruit, mooie zuurtjes. Alles mooi rijp. Aan een 10 tal euro echt wel de moeite.
Al bij al is hzt dat waar het om draait: genieten! Ik ben geen fan van Poggione's Brunello, dat is voor lij ook geen Brunello di Montalcino, maar ik ben ervan overtuigd dat ze dit type wijn daar wel kunnen laken en aan behoorlijke prijzen bovendien
(07-06-2024 08:13 PM)claret schreef: [ -> ]Rosso di Toscana 2021. Niet de Rosso di Montalcino dus. Vnl Sangiovese met beetje Cabernet en Merlot. Het soort rode wijn waar ik laatste tijd gek op ben. Lekker zonder al te veel gezever en gezeik. Gewoon open trekken (of draaien in dit geval, schroefdopje, I love it) en een lekker glas wijn drinken. Geen stress over het feit of de wijn al dan niet in de juiste window zit. Sappig fruit, mooie zuurtjes. Alles mooi rijp. Aan een 10 tal euro echt wel de moeite.
Een Italiaan met een schroefdop, dat is nieuw..!
(08-06-2024 12:06 AM)vinejo schreef: [ -> ] (07-06-2024 08:13 PM)claret schreef: [ -> ]Rosso di Toscana 2021. Niet de Rosso di Montalcino dus. Vnl Sangiovese met beetje Cabernet en Merlot. Het soort rode wijn waar ik laatste tijd gek op ben. Lekker zonder al te veel gezever en gezeik. Gewoon open trekken (of draaien in dit geval, schroefdopje, I love it) en een lekker glas wijn drinken. Geen stress over het feit of de wijn al dan niet in de juiste window zit. Sappig fruit, mooie zuurtjes. Alles mooi rijp. Aan een 10 tal euro echt wel de moeite.
Een Italiaan met een schroefdop, dat is nieuw..!
Helemaal niet, Caparzo bvb om in Montalcino te blijven,brengt al decennia een kleine rode met schroefdop
(08-06-2024 09:08 AM)wvd schreef: [ -> ] (08-06-2024 12:06 AM)vinejo schreef: [ -> ] (07-06-2024 08:13 PM)claret schreef: [ -> ]Rosso di Toscana 2021. Niet de Rosso di Montalcino dus. Vnl Sangiovese met beetje Cabernet en Merlot. Het soort rode wijn waar ik laatste tijd gek op ben. Lekker zonder al te veel gezever en gezeik. Gewoon open trekken (of draaien in dit geval, schroefdopje, I love it) en een lekker glas wijn drinken. Geen stress over het feit of de wijn al dan niet in de juiste window zit. Sappig fruit, mooie zuurtjes. Alles mooi rijp. Aan een 10 tal euro echt wel de moeite.
Een Italiaan met een schroefdop, dat is nieuw..!
Helemaal niet, Caparzo bvb om in Montalcino te blijven,brengt al decennia een kleine rode met schroefdop
Ik was erop aan t wachten…
Sommige Brunello s kunnen sletterig zijn.
Teveel hout, teveel onverdeelde materie, te weinig fraicheur.
Ik waagde me tóch aan de Poggione 2018.
Na openen en inschenken zet ik de wijn aan de neus en ruik…
2003.
Niet het oogstjaar 2003, maar het jaar waarin Gerten en ik allerlei wijnen ontdekten en aldus onze passie ontstond.
Eén van onze toenmalige toppers was de Collosorbo, verkrijgbaar bij Delhaize toen aan 15 euro. Daar waren we zot van.
En net de geur van die Colosorbo (Chianti) ontwaarde ik zoveel jaren later in de neus van deze Poggione.
Typischer Sangiovese kan niet voor mij. Dat zwart fruit, dat ledertoetsje, drop, de zuurtjes die je bijna kan ruiken. En dan het heerlijk sappige mondgevoel, hoewel sappig het juiste woord niet is, eerder evenwichtig elegant en fris. Mooie klare lijn, huppelende zuurtjes. Lange afdronk. Deze wijn verzoent me met Brunello.
Topwijn hoor. Zou m 94 geven.
Met veel dank aan Jef, die me deze wijn schonk (niet ínschonk, schónk-Jef is gewoon een bijzonder vrijgevige mens..).
Ben blij dat hem u beviel.
Hopelijk is de Schumacher ook zo goed.
(04-02-2025 05:50 PM)vinejo schreef: [ -> ]Sommige Brunello s kunnen sletterig zijn.
Teveel hout, teveel onverdeelde materie, te weinig fraicheur.
Ik waagde me tóch aan de Poggione 2018.
Na openen en inschenken zet ik de wijn aan de neus en ruik…
2003.
Niet het oogstjaar 2003, maar het jaar waarin Gerten en ik allerlei wijnen ontdekten en aldus onze passie ontstond.
Eén van onze toenmalige toppers was de Collosorbo, verkrijgbaar bij Delhaize toen aan 15 euro. Daar waren we zot van.
En net de geur van die Colosorbo (Chianti) ontwaarde ik zoveel jaren later in de neus van deze Poggione.
Typischer Sangiovese kan niet voor mij. Dat zwart fruit, dat ledertoetsje, drop, de zuurtjes die je bijna kan ruiken. En dan het heerlijk sappige mondgevoel, hoewel sappig het juiste woord niet is, eerder evenwichtig elegant en fris. Mooie klare lijn, huppelende zuurtjes. Lange afdronk. Deze wijn verzoent me met Brunello.
Topwijn hoor. Zou m 94 geven.
Met veel dank aan Jef, die me deze wijn schonk (niet ínschonk, schónk-Jef is gewoon een bijzonder vrijgevige mens..).
Collosorbo is ook een Brunello. Dat domein ligt trouwens ook in de zuidelijke vlakte, tussen Sant Angelo en Castelnuovo. Dat die nog wat frisheid heeft, komt wellicht door het jaar met koele lente en september regen.
Ik ben een koele minnaar van de wijnen uit die regio. Het hete zuiden van de AOP bedoel ik. Geef mij maar de Brunello's van de Galestro gronden rond de stad...
Niet dat ik die uit het zuiden niet kan appreciëren, het blijft tenslotte een expressie van Sangiovese, maar ze hadden dat anders moeten noemen, Brunello di Sant-Angelo bijvoorbeeld...
(05-02-2025 01:31 PM)wvd schreef: [ -> ] (04-02-2025 05:50 PM)vinejo schreef: [ -> ]Sommige Brunello s kunnen sletterig zijn.
Teveel hout, teveel onverdeelde materie, te weinig fraicheur.
Ik waagde me tóch aan de Poggione 2018.
Na openen en inschenken zet ik de wijn aan de neus en ruik…
2003.
Niet het oogstjaar 2003, maar het jaar waarin Gerten en ik allerlei wijnen ontdekten en aldus onze passie ontstond.
Eén van onze toenmalige toppers was de Collosorbo, verkrijgbaar bij Delhaize toen aan 15 euro. Daar waren we zot van.
En net de geur van die Colosorbo (Chianti) ontwaarde ik zoveel jaren later in de neus van deze Poggione.
Typischer Sangiovese kan niet voor mij. Dat zwart fruit, dat ledertoetsje, drop, de zuurtjes die je bijna kan ruiken. En dan het heerlijk sappige mondgevoel, hoewel sappig het juiste woord niet is, eerder evenwichtig elegant en fris. Mooie klare lijn, huppelende zuurtjes. Lange afdronk. Deze wijn verzoent me met Brunello.
Topwijn hoor. Zou m 94 geven.
Met veel dank aan Jef, die me deze wijn schonk (niet ínschonk, schónk-Jef is gewoon een bijzonder vrijgevige mens..).
Collosorbo is ook een Brunello. Dat domein ligt trouwens ook in de zuidelijke vlakte, tussen Sant Angelo en Castelnuovo. Dat die nog wat frisheid heeft, komt wellicht door het jaar met koele lente en september regen.
Ik ben een koele minnaar van de wijnen uit die regio. Het hete zuiden van de AOP bedoel ik. Geef mij maar de Brunello's van de Galestro gronden rond de stad...
Niet dat ik die uit het zuiden niet kan appreciëren, het blijft tenslotte een expressie van Sangiovese, maar ze hadden dat anders moeten noemen, Brunello di Sant-Angelo bijvoorbeeld...
Idd maar het was de Rosso de Montalcino van Collosorbo destijds. Aan Brunello waagden we ons nog niet.
En je schrijft “dat die nog wat frisheid heeft..”
Nee, die wás gewoon perfect fris.
Veel frisser dan die zogezegde topwijn van Rampolla.
(05-02-2025 05:44 PM)vinejo schreef: [ -> ] (05-02-2025 01:31 PM)wvd schreef: [ -> ] (04-02-2025 05:50 PM)vinejo schreef: [ -> ]Sommige Brunello s kunnen sletterig zijn.
Teveel hout, teveel onverdeelde materie, te weinig fraicheur.
Ik waagde me tóch aan de Poggione 2018.
Na openen en inschenken zet ik de wijn aan de neus en ruik…
2003.
Niet het oogstjaar 2003, maar het jaar waarin Gerten en ik allerlei wijnen ontdekten en aldus onze passie ontstond.
Eén van onze toenmalige toppers was de Collosorbo, verkrijgbaar bij Delhaize toen aan 15 euro. Daar waren we zot van.
En net de geur van die Colosorbo (Chianti) ontwaarde ik zoveel jaren later in de neus van deze Poggione.
Typischer Sangiovese kan niet voor mij. Dat zwart fruit, dat ledertoetsje, drop, de zuurtjes die je bijna kan ruiken. En dan het heerlijk sappige mondgevoel, hoewel sappig het juiste woord niet is, eerder evenwichtig elegant en fris. Mooie klare lijn, huppelende zuurtjes. Lange afdronk. Deze wijn verzoent me met Brunello.
Topwijn hoor. Zou m 94 geven.
Met veel dank aan Jef, die me deze wijn schonk (niet ínschonk, schónk-Jef is gewoon een bijzonder vrijgevige mens..).
Collosorbo is ook een Brunello. Dat domein ligt trouwens ook in de zuidelijke vlakte, tussen Sant Angelo en Castelnuovo. Dat die nog wat frisheid heeft, komt wellicht door het jaar met koele lente en september regen.
Ik ben een koele minnaar van de wijnen uit die regio. Het hete zuiden van de AOP bedoel ik. Geef mij maar de Brunello's van de Galestro gronden rond de stad...
Niet dat ik die uit het zuiden niet kan appreciëren, het blijft tenslotte een expressie van Sangiovese, maar ze hadden dat anders moeten noemen, Brunello di Sant-Angelo bijvoorbeeld...
Idd maar het was de Rosso de Montalcino van Collosorbo destijds. Aan Brunello waagden we ons nog niet.
En je schrijft “dat die nog wat frisheid heeft..”
Nee, die wás gewoon perfect fris.
Veel frisser dan die zogezegde topwijn van Rampolla.
Cabernet-Sauvignon met Petit-Verdot, da's geen Sangiovese hé....
d'Alceo IS wel degelijk een bijzonder grote wijn vol karakter en dat type wijn is gewoonlijk geen allemansvriend, meer een love it or leave it en bij zit duidelijk in die tweede groep,.wat uiteraard helemaal geen probleem is.
