Voor alles is een eerste keer. Maar mijn hart brak toen mijn Cornas Durand les Confidences 2015 in scherven uiteen ging. Net aangekocht. De geur van de nog piepjonge Syrah was geweldig. Je zou de wijn zo van de grond slurpen. Maar goed, de rede overwon en het ging toch met een dweil. Op zo’n moment besef je dat het toch een beetje je kindjes zijn hé.
Zonde van de fles, maar zeer positief voor de geur in de opslag. Blijft lekker lang hangen. Geniet je toch nog vaak van deze fles
(19-12-2020 08:55 PM)Sur la Table schreef: [ -> ]Zonde van de fles, maar zeer positief voor de geur in de opslag. Blijft lekker lang hangen. Geniet je toch nog vaak van deze fles
@Fre: Oprechte deelneming.
Auwtsch... en dan nog met een mooie fles.
Zoiets gebeurt toch nooit met die flessen die je liever nooit als cadeau had gekregen.
Toch snel iets geopend om de gevallen soldaat te eren? ;)
Thanks voor jullie medeleven. Dat gebeurt inderdaad enkel met die ene goeie fles. Ik dacht nog dat t de goedkopere instapper was, tot ik t etiket zag. Maar goed, de Clos des Chênes 2005 van Lafarge stond er ook naast. Het kon dus erger. Niets aan te doen.
Het gebeurde in de kelder van mijn pa. De geur zal wel verdwijnen, maar die vlekken op de trap
Ooit 1x meegemaakt, met een Pinot Gris Reserve van Domaine Trimbach. Paf, en in honderd stukken...
Mn deelneming Fré!
Chance dat het niet de Jamet is die je volgende week in je handen krijgt.
Lang genoeg geleden om verjaard te zijn.
Een winterse weekdag.
Een oude kelder.
Nazicht voor een volgende wijnveiling.
Oude rekken, dicht bij elkaar.
Zware winterjas.
De eigenaar op leeftijd had als jongeling met zijn vader nog zelf gebotteld. O.m. Pétrus 1945, op vat gekocht. Er waren nog een paar tientallen flessen van over, sommige met etiket.
Bukken om een fles uit een rek te nemen, om de staat te bekijken.
Zware winterjas tegen fles in rek achter rug.
Crash.
Een fles zonder etiket.
Dat kon van alles zijn.
Maar de geur die meteen heel de kelder vulde was niet te miskennen.
Les Trois Romains, zonder twijfel.