wijnliefhebbers

De vroege lente zorgde voor vervroegde vegetatie. Met alle gevolgen van dien. April wordt nog een lange maand. http://www.bourgogneaujourdhui.com/fr/ac..._903.4.htm

Maar dat geeft wel mooie taferelen zoals in Clos St Jacques (zie foto)

Ja, hoorde ik ook, het is bibberen in Bourgogne...

Buisson Charles en de vorst van 5 april.

Info uit Bourgogne:

Débourrement, le millésime 2019 démarre fort !
© BIVB / Aurélien Ibanez - Rameau de vigne au printemps : grappes visibles

Avec un débourrement assez précoce et malgré des gelées intervenues en avril et début mai, le millésime 2019 semble bien parti en Bourgogne.

Mars s’avérant des plus cléments, le cycle végétatif reprend dès les derniers jours du mois. Les secteurs et cépages les plus précoces atteignent ainsi le stade mi-débourrement dès les tous premiers jours d’avril, positionnant 2019 dans les années avec un démarrage de végétation parmi les plus précoces.

Le rafraîchissement de la première quinzaine d’avril ralentit cependant le développement des vignes. Cet épisode s’accompagne de plusieurs nuits de gel qui occasionnent des dégâts très variables suivant les secteurs et encore difficiles à estimer plusieurs semaines après. Ce refroidissement, prévu à l’avance et de courte durée, est très bien anticipé par les professionnels qui organisent une lutte collective contre le gel.

L’évolution de la végétation se trouve alors ralentie. Les secteurs ou les cépages les plus en retard atteignent le stade mi-débourrement seulement après cet épisode plus frais, dans la dernière décade d’avril.

Au final, le stade mi-débourrement 2019 est proche de celui observé en 2017 pour la Côte de Nuits, le Côte de Beaune, la Côte Chalonnaise et le Mâconnais. Seul Chablis et le Grand Auxerrois présentent, en comparaison, quelques jours de retard.

Toujours confiants malgré les trois épisodes de gel, les vignerons attendent maintenant la fleur pour se prononcer sur le potentiel de récolte.

(24-05-2019 10:11 AM)wvd schreef:  Info uit Bourgogne:

Débourrement, le millésime 2019 démarre fort !
© BIVB / Aurélien Ibanez - Rameau de vigne au printemps : grappes visibles

Avec un débourrement assez précoce et malgré des gelées intervenues en avril et début mai, le millésime 2019 semble bien parti en Bourgogne.

Mars s’avérant des plus cléments, le cycle végétatif reprend dès les derniers jours du mois. Les secteurs et cépages les plus précoces atteignent ainsi le stade mi-débourrement dès les tous premiers jours d’avril, positionnant 2019 dans les années avec un démarrage de végétation parmi les plus précoces.

Le rafraîchissement de la première quinzaine d’avril ralentit cependant le développement des vignes. Cet épisode s’accompagne de plusieurs nuits de gel qui occasionnent des dégâts très variables suivant les secteurs et encore difficiles à estimer plusieurs semaines après. Ce refroidissement, prévu à l’avance et de courte durée, est très bien anticipé par les professionnels qui organisent une lutte collective contre le gel.

L’évolution de la végétation se trouve alors ralentie. Les secteurs ou les cépages les plus en retard atteignent le stade mi-débourrement seulement après cet épisode plus frais, dans la dernière décade d’avril.

Au final, le stade mi-débourrement 2019 est proche de celui observé en 2017 pour la Côte de Nuits, le Côte de Beaune, la Côte Chalonnaise et le Mâconnais. Seul Chablis et le Grand Auxerrois présentent, en comparaison, quelques jours de retard.

Toujours confiants malgré les trois épisodes de gel, les vignerons attendent maintenant la fleur pour se prononcer sur le potentiel de récolte.

Merci, Werner.

   

Normaal zouden we rond deze tijd in Bourgogne rondrijden om onder andere veel van 2019 te proeven. Helaas nu niet. Ik krijg eerdaags wel wat flessen binnen, ben benieuwd. De producent die ik vandaag sprak was erg content over de kwaliteit van zijn wijnen, met name zijn rode. Goede zuren en tannine met voldoende fruit. En echt bourgogne jaar noemde hij het.

Hier al ervaringen met wijnen van oogst 2019?

(26-11-2020 08:35 PM)Sur la Table schreef:  Normaal zouden we rond deze tijd in Bourgogne rondrijden om onder andere veel van 2019 te proeven. Helaas nu niet. Ik krijg eerdaags wel wat flessen binnen, ben benieuwd. De producent die ik vandaag sprak was erg content over de kwaliteit van zijn wijnen, met name zijn rode. Goede zuren en tannine met voldoende fruit. En echt bourgogne jaar noemde hij het.

Hier al ervaringen met wijnen van oogst 2019?

Normaal zou rond deze tijd ook de Foire zijn in Rijssel, en daar is Domaine Jacob steevast één van de eerste die de wijnen van het vorige jaar meeheeft. Helaas kunnen we die nu niet proeven, dus nee geen ervaring. Maar blij om te horen dat 2019 een echt bourgognejaar zou zijn. Ik moet zeggen dat ik weinig 2017 en al helemaal geen 2018 in huis gehaald heb. Misschien onterecht?

2018 in rood vind ik niet verkeerd persoonlijk, maar het is niet het traditionele Bourgogne type wijn. Qua kleur heb ik zelden zulke donkere wijnen gezien van Pinot Noir. Het geeft ook extra kruidigheid mee aan de wijnen. Ik moet zeggen dat ik alleen instap kwaliteit goed heb kunnen proeven en daar heb ik het dan ook over. En vooral Cote de Beaune. Het zijn rondere, vollere wijnen met zeer zachte tannine en weinig zuren over het algemeen. Dus waarschijnlijk geen groot bewaarpotentieel. Ben benieuwd wat de betere village wijnen en 1er cru’s te bieden hebben.

2017 in rood: mijn ervaring is wijnen iets frisser dan 18 en veel (rood) fruit. Snel op dronk. Helemaal niet slecht, maar zal denk ik niet als groots jaar de boeken in gaan. En zeker ook niet als slecht.

2018 in wit vind ik wel echt een top jaar bij de producenten die op tijd hebben geplukt. Zeer compleet. Goede zuren, veel body, prachtige balans. Iets beter dan 2017, wat ook al goed was. Die wijnen zitten iets hoger in de zuren over het algemeen.

Dit zijn mijn persoonlijke ervaringen door proeven van wijnen van ongeveer 4 producenten, dus hecht er niet teveel waarde aan ; )

(27-11-2020 11:28 AM)Sur la Table schreef:  Dit zijn mijn persoonlijke ervaringen dus hecht er niet teveel waarde aan ; )

Bwa, je hebt op korte tijd voor mij al genoeg geloofwaardigheid opgebouwd om dat wél te doen hoor

(27-11-2020 02:04 PM)vinejo schreef:  

(27-11-2020 11:28 AM)Sur la Table schreef:  Dit zijn mijn persoonlijke ervaringen dus hecht er niet teveel waarde aan ; )

Bwa, je hebt op korte tijd voor mij al genoeg geloofwaardigheid opgebouwd om dat wél te doen hoor

En over deze quote: Ik moet zeggen dat ik weinig 2017 en al helemaal geen 2018 in huis gehaald heb. Misschien onterecht?

Ik denk dat je eerder van 2018 dan van 2017 teleurgesteld gaat raken in de zin van niet typisch bourgogne. Je zult echter niet snel een miskoop begaan. Heb je er wel veel van geproefd en besloten om niet te kopen? Of houden de notities van anderen je tegen?

Tot nu toe ben ik niet teleurgesteld. Het leuke van Bourgogne is juist de diversiteit in terroir, maar ook zeker het grote verschil van jaargangen. Dat blijft fascineren. Altijd weer benieuwd hoe de producenten er mee om kunnen gaan. Dat het nu vaak warmere jaren zijn, het zij zo. Ze kunnen er steeds beter mee omgaan. En als het erge jonge er vanaf is, komt er meestal wel echt bourgogne naar voren.

2020 belooft ook veel goeds, hoorde ik. Uit de email van afgelopen week: The 2020 harvest went very well, a good harvest in white, less in red, but very beautiful, healthy and well balanced grapes.

Leuke discussie. Ben de laatste jaren telkens ter plaatse gaan proeven, en de beweringen van Sur la table kloppen wel. Voor 2018 mss iets meer genuanceerd:
- 2017: komt na 2 knallers van millésimes natuurlijk. Hoge rendementen hebben in rood soms voor lichtere wijnen gezorgd. De wijnen zijn sowieso frisser (mss wel de meeste frisse van de afgelopen 5 jaar) en op 't rode fruit. Ik vind 2017 het perfecte jaar tussen al die topjaren gezien ze in hun jeugd snel toegankelijk zullen zijn. In wit vind ik ze heerlijk. Mooie zuurbalans, goed rijp maar toch een mooie spanning,... Top ook in Chablis
- 2018: enorm fruitige krachtige wijnen. De zon zit duidelijk in 't glas. Vaak kersjes en meer op 't donker rijp fruit. Ik heb zalige dingen geproefd, maar ben soms ook verschoten in de negatieve zin: bijna syrah. Ik heb veel gekocht omwille van 't geboortejaar van mijn dochter. Hopelijk ga ik me dat niet beklagen. In wit zijn de wijnen wel rijper en hebben meer kracht, zonder dat ze hun spanning verliezen. Ik heb toch een voorkeur voor 2017.
- 2019: het nieuwe topjaar. Op niveau & vergelijkbaar met het hemelse 2010. Concentratie door de beperkte oogst, fris rood en zwart fruit, mooie zuren,... 2019 was geen super heet jaar zoals sommigen denken. Ok, in juli is er die enorm hitte piek geweest, maar de zomer was droog en de warmte overdag werd afgewisseld met koele nachten. De droogte was op sommige plaatsen wel een issue wat soms tot waterstress leidde. De opbrengst was opnieuw dramatisch. Het zal de prijzen weer doen stijgen, vrees k.

Verschillende stijlen dus, voor elk wat wils

(27-11-2020 03:29 PM)Fre schreef:  Leuke discussie. Ben de laatste jaren telkens ter plaatse gaan proeven, en de beweringen van Sur la table kloppen wel. Voor 2018 mss iets meer genuanceerd:
- 2017: komt na 2 knallers van millésimes natuurlijk. Hoge rendementen hebben in rood soms voor lichtere wijnen gezorgd. De wijnen zijn sowieso frisser (mss wel de meeste frisse van de afgelopen 5 jaar) en op 't rode fruit. Ik vind 2017 het perfecte jaar tussen al die topjaren gezien ze in hun jeugd snel toegankelijk zullen zijn. In wit vind ik ze heerlijk. Mooie zuurbalans, goed rijp maar toch een mooie spanning,... Top ook in Chablis
- 2018: enorm fruitige krachtige wijnen. De zon zit duidelijk in 't glas. Vaak kersjes en meer op 't donker rijp fruit. Ik heb zalige dingen geproefd, maar ben soms ook verschoten in de negatieve zin: bijna syrah. Ik heb veel gekocht omwille van 't geboortejaar van mijn dochter. Hopelijk ga ik me dat niet beklagen. In wit zijn de wijnen wel rijper en hebben meer kracht, zonder dat ze hun spanning verliezen. Ik heb toch een voorkeur voor 2017.
- 2019: het nieuwe topjaar. Op niveau & vergelijkbaar met het hemelse 2010. Concentratie door de beperkte oogst, fris rood en zwart fruit, mooie zuren,... 2019 was geen super heet jaar zoals sommigen denken. Ok, in juli is er die enorm hitte piek geweest, maar de zomer was droog en de warmte overdag werd afgewisseld met koele nachten. De droogte was op sommige plaatsen wel een issue wat soms tot waterstress leidde. De opbrengst was opnieuw dramatisch. Het zal de prijzen weer doen stijgen, vrees k.

Verschillende stijlen dus, voor elk wat wils

Naar mijn bescheiden mening is 2018 in rood zonder meer een groot jaar, niveau 2005. Remember, dat waren toen ook zeer donkere wijnen (voor Pinot). Ik heb de indruk dat dit jaar wat verkeerd begrepen wordt, maar ik ben er nogal gerust in: heel krachtige wijnen vol fruit, de nuance komt later wel meer door. Minder wit geproefd, maar wat ik proefde vond ik wat in de lijn van 2015 en, eerlijk, die drink ik momenteel liever dan 2014 hoewel dat misschien binnen 10 jaar net andersom zal zijn.
Ik hou erg van 2017. De witte zijn top maar vragen wat tijd, misschien net iets minder dan 2014. De rode zijn zeker meer in de "klassiekere" stijl. Ze hebben inderdaad wat minder body dan 2015, 2016 en 2018, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de mooie definitie en hun onweerstaanbare vroege charme, barsten van de charme, die ik in huis heb zijn zowat alle nu echt onweerstaanbaar. Ik reken 2017 net iets boven 2014 in rood en er net iets onder in wit.
Ik heb uiteraard ook nog amper 2019 geproefd, maar alle wijnbouwers waar ik mee werk vinden dit een heel mooi jaar met (bijna) de concentratie maar, tot hun aller verbazing, iets lagere ph waardoor ze toch wat klassieker over komen. Enkele van mijn producenten hebben in 2018 de prijzen van 2017 gehouden, één van de anderen heeft me verzekerd dat hij zijn 2018 prijzen zal behouden. Benieuwd.
Over 2020 hoor ik alweer superlatieven, de global warming zorgt in Bourgogne voor een ongeziene reeks van echt superbe jaren. Het was de vroegste oogst ooit, maar laat ons ook niet vergeten dat het ook de vroegste start was met uitlopen van de knoppen 3 weken voor het gemiddelde, dus onderweg toch 1 week verloren.
Eigenlijk is het sinds 2011 één lange reeks goede tot superjaren, met voor sommigen (maar zeer zeker niet voor mij) 2013 als de te zure uitzondering (maar ik vind ze absoluut superbe).

We liggen redelijk op 1 lijn zo te lezen. Dank voor de nuance en aanvullingen. Mooi compleet verhaal zo.

Gelukkig waren de oogsten in 2017 en 2018 zeer goed qua volume, was wel even nodig.

Citaat:Ik denk dat je eerder van 2018 dan van 2017 teleurgesteld gaat raken in de zin van niet typisch bourgogne. Je zult echter niet snel een miskoop begaan. Heb je er wel veel van geproefd en besloten om niet te kopen? Of houden de notities van anderen je tegen?

2018 nog niet veel van geproefd. Het is dus puur op basis van de beschrijvingen van het jaar dat ik twijfels heb. Geen goede basis natuurlijk, I know.

Daarbij komt dat er geen beurzen zijn waar je kan proeven en dat ik ook al een tijd niet meer in de streek zelf geweest ben. Als het weer mag, moet ik dat misschien maar weer eens doen. Maar eerst Champagne. Ik heb nog één fles over. Het angstzweet breekt me uit als ik eraan denk.

(27-11-2020 11:46 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Ik denk dat je eerder van 2018 dan van 2017 teleurgesteld gaat raken in de zin van niet typisch bourgogne. Je zult echter niet snel een miskoop begaan. Heb je er wel veel van geproefd en besloten om niet te kopen? Of houden de notities van anderen je tegen?

2018 nog niet veel van geproefd. Het is dus puur op basis van de beschrijvingen van het jaar dat ik twijfels heb. Geen goede basis natuurlijk, I know.

Daarbij komt dat er geen beurzen zijn waar je kan proeven en dat ik ook al een tijd niet meer in de streek zelf geweest ben. Als het weer mag, moet ik dat misschien maar weer eens doen. Maar eerst Champagne. Ik heb nog één fles over. Het angstzweet breekt me uit als ik eraan denk.

Angstzweet voor niets nodig, alle wijnwinkels zijn open...

Gisteravond Hautes Cotes de Beaune 2018 vs 2019 in rood en wit van een wijnmaker uit Santenay.

Wit 2018: Heldere lichtgele kleur. In de neus komt houtgebruik duidelijk naar voren (toast), en wat geel fruit. Abrikoos, misschien zelfs wat ananas. Fijne neus.

De smaak is zoals meer 2018, vol en rond. Gelukkig ook ondersteunende zuren en de houttoets is er nog. De wijn is al mooi open en goed drinkbaar. Zal ook mooi gaan bij gerechten met paddestoelen, pijnboompitten. De afdronk is lang, met een licht bittertje. Mooi droog gemaakt.

Wit 2019: Zelfde kleur. In de neus komt er meteen frisser fruit naar voren, meer citrusachtig. Mineraliteit. In de verte de geroosterde toon. In de smaak hetzelfde beeld. Meer zuren, meer mineraliteit. Een stuk frisser en jonger. Heerlijk! Op het eind komt er nog een botertoets bij en de afdronk is wederom lang met meer bitters. Goed droog wederom.

Beide wijnen erg goed in mijn ogen. 2019 is frisser en completer en zal een langere adem hebben. Nog wat aan de jonge kant nu maar een veelbelovende toekomst. Een mooie kennismaking met deze jaargang, het beloofd veel goeds. 2018 mooi voor nu in de donkere dagen en valt ook zeker niet weg. Een andere stijl. Het was mijn laatste fles. De 2019 gaat gekocht worden!

Rood 2018: Mooie rode kleur, vrij donker voor Pinot Noir. Kersen en vanille in de neus. Voor een jonge wijn al goed goed drinkbaar. Geen harde zuren, geen harde tannine. Mooie mondvulling. Fijne afdronk. Geen grootse wijn maar gewoon goed. Deze zal over 2 / 3 jaar nog wat mooier zijn.

Rood 2019: Ook deze kleur is vrij donker, waar de paarse rand laat zien dat deze net in de fles zit. Dacht ik dat 2018 donker was, deze doet er zeker niet voor onder. In de neus een fruit bommetje. Zwarte kersen, bramen. Piepjong, uiteraard. In de smaak komt ook eerst hetzelfde fruit naar voren. Daarachter vinden we voldoende zuren en tannine. Het is nog niet helemaal versmolten tot 1 mooi geheel, logisch daar hij net in de fles zit. De afdronk is krachtig. Ik denk dat als dit een beetje tot rust komt een erg mooie wijn wordt. Wel een paar tandjes beter dan de 2018. Er is meer in te ontdekken. Het zijn nu nog laagjes, het moet nog een mooi geheel worden.

Ook hier is de 2019 beter en meer traditioneel Bourgogne. Deze zal een lange adem hebben, voor een HCDB wijn. Wederom een prettige kennismaking met 2019. Zeer geconcentreerd. Vanaf 2013 heb ik elk jaar kunnen proeven van deze wijn. Als ik een lijstje moet maken met de minste jaren van deze HCDB, dan komen 2013, 2014 en 2018 naar voren. 2015, 2016, 2017 en 2019 zijn de betere jaren. Toch zat er gelukkig geen echte misser tussen.

Na het proeven kwam er rode kool op tafel met stoofvlees, en de 2018 deed het er goed bij moet ik zeggen. Toch een goed glas, we boffen maar met de laatste bourgogne jaren

(03-12-2020 11:04 AM)Sur la Table schreef:  Gisteravond Hautes Cotes de Beaune 2018 vs 2019 in rood en wit van een wijnmaker uit Santenay.

Wit 2018: Heldere lichtgele kleur. In de neus komt houtgebruik duidelijk naar voren (toast), en wat geel fruit. Abrikoos, misschien zelfs wat ananas. Fijne neus.

De smaak is zoals meer 2018, vol en rond. Gelukkig ook ondersteunende zuren en de houttoets is er nog. De wijn is al mooi open en goed drinkbaar. Zal ook mooi gaan bij gerechten met paddestoelen, pijnboompitten. De afdronk is lang, met een licht bittertje. Mooi droog gemaakt.

Wit 2019: Zelfde kleur. In de neus komt er meteen frisser fruit naar voren, meer citrusachtig. Mineraliteit. In de verte de geroosterde toon. In de smaak hetzelfde beeld. Meer zuren, meer mineraliteit. Een stuk frisser en jonger. Heerlijk! Op het eind komt er nog een botertoets bij en de afdronk is wederom lang met meer bitters. Goed droog wederom.

Beide wijnen erg goed in mijn ogen. 2019 is frisser en completer en zal een langere adem hebben. Nog wat aan de jonge kant nu maar een veelbelovende toekomst. Een mooie kennismaking met deze jaargang, het beloofd veel goeds. 2018 mooi voor nu in de donkere dagen en valt ook zeker niet weg. Een andere stijl. Het was mijn laatste fles. De 2019 gaat gekocht worden!

Rood 2018: Mooie rode kleur, vrij donker voor Pinot Noir. Kersen en vanille in de neus. Voor een jonge wijn al goed goed drinkbaar. Geen harde zuren, geen harde tannine. Mooie mondvulling. Fijne afdronk. Geen grootse wijn maar gewoon goed. Deze zal over 2 / 3 jaar nog wat mooier zijn.

Rood 2019: Ook deze kleur is vrij donker, waar de paarse rand laat zien dat deze net in de fles zit. Dacht ik dat 2018 donker was, deze doet er zeker niet voor onder. In de neus een fruit bommetje. Zwarte kersen, bramen. Piepjong, uiteraard. In de smaak komt ook eerst hetzelfde fruit naar voren. Daarachter vinden we voldoende zuren en tannine. Het is nog niet helemaal versmolten tot 1 mooi geheel, logisch daar hij net in de fles zit. De afdronk is krachtig. Ik denk dat als dit een beetje tot rust komt een erg mooie wijn wordt. Wel een paar tandjes beter dan de 2018. Er is meer in te ontdekken. Het zijn nu nog laagjes, het moet nog een mooi geheel worden.

Ook hier is de 2019 beter en meer traditioneel Bourgogne. Deze zal een lange adem hebben, voor een HCDB wijn. Wederom een prettige kennismaking met 2019. Zeer geconcentreerd. Vanaf 2013 heb ik elk jaar kunnen proeven van deze wijn. Als ik een lijstje moet maken met de minste jaren van deze HCDB, dan komen 2013, 2014 en 2018 naar voren. 2015, 2016, 2017 en 2019 zijn de betere jaren. Toch zat er gelukkig geen echte misser tussen.

Na het proeven kwam er rode kool op tafel met stoofvlees, en de 2018 deed het er goed bij moet ik zeggen. Toch een goed glas, we boffen maar met de laatste bourgogne jaren

Zeer interessant,

(03-12-2020 11:04 AM)Sur la Table schreef:  Na het proeven kwam er rode kool op tafel met stoofvlees, en de 2018 deed het er goed bij moet ik zeggen. Toch een goed glas, we boffen maar met de laatste bourgogne jaren

Niet teveel last van "metalige" accenten? De combinatie van wijn met rode kool heb ik altijd al moeilijk gevonden.

(03-12-2020 01:47 PM)Corto schreef:  

(03-12-2020 11:04 AM)Sur la Table schreef:  Na het proeven kwam er rode kool op tafel met stoofvlees, en de 2018 deed het er goed bij moet ik zeggen. Toch een goed glas, we boffen maar met de laatste bourgogne jaren

Niet teveel last van "metalige" accenten? De combinatie van wijn met rode kool heb ik altijd al moeilijk gevonden.

Dat is inderdaad niet makkelijk. De 2019 was nog wat hoekig voor de combi, de 2018 ging er door zijn rondheid beter bij. Als ik moest kiezen de volgende keer zet ik er denk ik eerder een zuid-rhone bij, op leeftijd.

Het stoofvlees met voldoende jus hielp mee. Er zat ook een goudreinet appel door de rode kool wat het geheel wat zoeter maakte.

(03-12-2020 02:01 PM)Sur la Table schreef:  

(03-12-2020 01:47 PM)Corto schreef:  

(03-12-2020 11:04 AM)Sur la Table schreef:  Na het proeven kwam er rode kool op tafel met stoofvlees, en de 2018 deed het er goed bij moet ik zeggen. Toch een goed glas, we boffen maar met de laatste bourgogne jaren

Niet teveel last van "metalige" accenten? De combinatie van wijn met rode kool heb ik altijd al moeilijk gevonden.

Dat is inderdaad niet makkelijk. De 2019 was nog wat hoekig voor de combi, de 2018 ging er door zijn rondheid beter bij. Als ik moest kiezen de volgende keer zet ik er denk ik eerder een zuid-rhone bij, op leeftijd.

Het stoofvlees met voldoende jus hielp mee. Er zat ook een goudreinet appel door de rode kool wat het geheel wat zoeter maakte.

En of we boffen met de laatste (Bourgogne) jaren! Nooit van mijn leven zo'n aantal goede tot grote jaren op rij gezien, en 2020 is opnieuw raak!

Wijn bij de rode kool, 't is geen makkie! Zelf al wel wat mee geëxperimenteerd en een niet te complexe, vrij volle Pinot Noir uit een warm jaar is één van de mogelijkheden. Met zuidelijke Rhône is het wat uitkijken, best iets van pure Grenache, ook iets zoeter als Tours bvb. De eerder Syrah types, dat gaat toch niet zo goed. Uiteraard zijn er dan aardig wat Italiaanse wijnen die het zoetzure van de rode kool goed counteren: Valpolicella (Ripasso), de pure Croatina van Le Piane, een Primitivo of Grignolino, het moet allemaal kunnen.

Wijnen op basis van zinfandel matchen volgens mij vrij goed met rode kool of een appeltje uit de oven met veenbessen.
bv Buena Vista Zinfandel Sonoma County 2016

Voor wat het waard is, de kenners over 2019 in Bourgogne.

https://www.frw.co.uk/editorial/wines/bu...dc7btyXJSU

Sam, interessant!

Het weinige wat ik zelf al geproefd heb doet me ook denken dat 2019 een zeer, zeer mooi jaar wordt. En het moet gezegd, vele klanten blijken erg enthousiast want van enkele domeinen zijn de wijnen al bijna uitverkocht nog voor ik de juiste prijzen heb.

Het klinkt veelbelovend inderdaad. Constanter, geconcentreerder en meer fraîcheur dan 2018 is de rode draad. Alleen minder volume. Gelukkig heeft oogst 2018 icm met COVID gezorgd voor wat lucht in de handel.

Ook een teken dat ze beter met hitte om kunnen gaan, wat ik bijvoorbeeld ook merkte in de Loire waar de 2018 vaak frisse zuren miste kwam dat in 2019 al veel beter terug in de wijnen. Oogsten op het juiste moment hebben ze het allemaal over, erg belangrijk in die warme jaren.

(05-02-2021 08:23 AM)Sur la Table schreef:  Het klinkt veelbelovend inderdaad. Constanter, geconcentreerder en meer fraîcheur dan 2018 is de rode draad. Alleen minder volume. Gelukkig heeft oogst 2018 icm met COVID gezorgd voor wat lucht in de handel.

Ook een teken dat ze beter met hitte om kunnen gaan, wat ik bijvoorbeeld ook merkte in de Loire waar de 2018 vaak frisse zuren miste kwam dat in 2019 al veel beter terug in de wijnen. Oogsten op het juiste moment hebben ze het allemaal over, erg belangrijk in die warme jaren.

Meer geconcentreerd dan 2018 betwijfel ik wel, dat zal nog moeten blijken, maar alleszins een anders van stijl, eleganter wellicht. Ik leer veel van de mensen waar ik mee werk.Eén van hen is mijns inziens één van de grote talenten in de Côte d'Or en hij plukte in 2018 net wat vroeger, net voor de fysiologische rijpheid zelfs en dat om wat meer natuurlijke zuren te houden. Om die lichte onrijpheid te counteren verlengde hij de vattijd. Zijn 2018 zijn fa-bu-leus! In 2019 deed hij het tegenovergestelde. Aangezien de druiven voldoende zuren hadden, oogstte hij bij de laatsten. Ik moet ze dringend gaan proeven want van anderen vernam ik dat ook zijn 2019 tot het mooiste van de AOP horen. Ik koop daar eigenlijk blind, alles is elk jaar opnieuw grandioos.

(05-02-2021 10:47 AM)wvd schreef:  

(05-02-2021 08:23 AM)Sur la Table schreef:  Het klinkt veelbelovend inderdaad. Constanter, geconcentreerder en meer fraîcheur dan 2018 is de rode draad. Alleen minder volume. Gelukkig heeft oogst 2018 icm met COVID gezorgd voor wat lucht in de handel.

Ook een teken dat ze beter met hitte om kunnen gaan, wat ik bijvoorbeeld ook merkte in de Loire waar de 2018 vaak frisse zuren miste kwam dat in 2019 al veel beter terug in de wijnen. Oogsten op het juiste moment hebben ze het allemaal over, erg belangrijk in die warme jaren.

Meer geconcentreerd dan 2018 betwijfel ik wel, dat zal nog moeten blijken, maar alleszins een anders van stijl, eleganter wellicht. Ik leer veel van de mensen waar ik mee werk.Eén van hen is mijns inziens één van de grote talenten in de Côte d'Or en hij plukte in 2018 net wat vroeger, net voor de fysiologische rijpheid zelfs en dat om wat meer natuurlijke zuren te houden. Om die lichte onrijpheid te counteren verlengde hij de vattijd. Zijn 2018 zijn fa-bu-leus! In 2019 deed hij het tegenovergestelde. Aangezien de druiven voldoende zuren hadden, oogstte hij bij de laatsten. Ik moet ze dringend gaan proeven want van anderen vernam ik dat ook zijn 2019 tot het mooiste van de AOP horen. Ik koop daar eigenlijk blind, alles is elk jaar opnieuw grandioos.

Dat was de (mijn) conclusie van het artikel maar volledig eens dat je het meeste leert van de producenten ter plaatse. Daarom probeer ik ook 2 keer per jaar heen te gaan. Van sommige mensen weet je inderdaad dat het altijd goed is, die laten het vogeltje niet over het touwtje wippen en maken elk jaar een top product. Zeer interessant en leerzaam hoe ze er elk jaar voor zorgen omdat elk jaar andere uitdagingen biedt.

Ik kan mij slecht motiveren voor een cursus / opleiding, maar de wijn tripjes sla ik niet over. Nu noodgedwongen aan de thuisstudie, binnenkort een proeverij met wijnen van Domaine Michel Gros en heb ook flessen liggen van Remi Jeanniard. Als we niet naar Bourgogne kunnen... Een kleine trip Cote de Nuit aan de tafel

(05-02-2021 11:38 AM)Sur la Table schreef:  

(05-02-2021 10:47 AM)wvd schreef:  

(05-02-2021 08:23 AM)Sur la Table schreef:  Het klinkt veelbelovend inderdaad. Constanter, geconcentreerder en meer fraîcheur dan 2018 is de rode draad. Alleen minder volume. Gelukkig heeft oogst 2018 icm met COVID gezorgd voor wat lucht in de handel.

Ook een teken dat ze beter met hitte om kunnen gaan, wat ik bijvoorbeeld ook merkte in de Loire waar de 2018 vaak frisse zuren miste kwam dat in 2019 al veel beter terug in de wijnen. Oogsten op het juiste moment hebben ze het allemaal over, erg belangrijk in die warme jaren.

Meer geconcentreerd dan 2018 betwijfel ik wel, dat zal nog moeten blijken, maar alleszins een anders van stijl, eleganter wellicht. Ik leer veel van de mensen waar ik mee werk.Eén van hen is mijns inziens één van de grote talenten in de Côte d'Or en hij plukte in 2018 net wat vroeger, net voor de fysiologische rijpheid zelfs en dat om wat meer natuurlijke zuren te houden. Om die lichte onrijpheid te counteren verlengde hij de vattijd. Zijn 2018 zijn fa-bu-leus! In 2019 deed hij het tegenovergestelde. Aangezien de druiven voldoende zuren hadden, oogstte hij bij de laatsten. Ik moet ze dringend gaan proeven want van anderen vernam ik dat ook zijn 2019 tot het mooiste van de AOP horen. Ik koop daar eigenlijk blind, alles is elk jaar opnieuw grandioos.

Dat was de (mijn) conclusie van het artikel maar volledig eens dat je het meeste leert van de producenten ter plaatse. Daarom probeer ik ook 2 keer per jaar heen te gaan. Van sommige mensen weet je inderdaad dat het altijd goed is, die laten het vogeltje niet over het touwtje wippen en maken elk jaar een top product. Zeer interessant en leerzaam hoe ze er elk jaar voor zorgen omdat elk jaar andere uitdagingen biedt.

Ik kan mij slecht motiveren voor een cursus / opleiding, maar de wijn tripjes sla ik niet over. Nu noodgedwongen aan de thuisstudie, binnenkort een proeverij met wijnen van Domaine Michel Gros en heb ook flessen liggen van Remi Jeanniard. Als we niet naar Bourgogne kunnen... Een kleine trip Cote de Nuit aan de tafel

Ah, hier net een degustatie mini-flesjes uit de Côte Chalonnaise gedaan!

(03-12-2020 04:58 PM)wvd schreef:  

(03-12-2020 02:01 PM)Sur la Table schreef:  

(03-12-2020 01:47 PM)Corto schreef:  

(03-12-2020 11:04 AM)Sur la Table schreef:  Na het proeven kwam er rode kool op tafel met stoofvlees, en de 2018 deed het er goed bij moet ik zeggen. Toch een goed glas, we boffen maar met de laatste bourgogne jaren

Niet teveel last van "metalige" accenten? De combinatie van wijn met rode kool heb ik altijd al moeilijk gevonden.

Dat is inderdaad niet makkelijk. De 2019 was nog wat hoekig voor de combi, de 2018 ging er door zijn rondheid beter bij. Als ik moest kiezen de volgende keer zet ik er denk ik eerder een zuid-rhone bij, op leeftijd.

Het stoofvlees met voldoende jus hielp mee. Er zat ook een goudreinet appel door de rode kool wat het geheel wat zoeter maakte.

En of we boffen met de laatste (Bourgogne) jaren! Nooit van mijn leven zo'n aantal goede tot grote jaren op rij gezien, en 2020 is opnieuw raak!

Wijn bij de rode kool, 't is geen makkie! Zelf al wel wat mee geëxperimenteerd en een niet te complexe, vrij volle Pinot Noir uit een warm jaar is één van de mogelijkheden. Met zuidelijke Rhône is het wat uitkijken, best iets van pure Grenache, ook iets zoeter als Tours bvb. De eerder Syrah types, dat gaat toch niet zo goed. Uiteraard zijn er dan aardig wat Italiaanse wijnen die het zoetzure van de rode kool goed counteren: Valpolicella (Ripasso), de pure Croatina van Le Piane, een Primitivo of Grignolino, het moet allemaal kunnen.

Ik herinnerde me deze off-topic over rode kool, maar niet dat de Reynaudwijnen al vermeld waren. Ik kan bij deze formeel bevestigen, de zoete punt die de VdP Vaucluse 2015 heeft matcht feilloos met rode kool! Nog maar zelden eigenlijk een geslaagd huwelijk gevonden met deze plat... Wat me wel verbaast is dat de wijn een (niet storende) hartige afdronk krijgt na een hap rode kool.