wijnliefhebbers

Ik weet het, Jean-Marc is niet echt wat ik een bescheiden man zou noemen... Als mens vind ik Ian d'Agatha en zelfs Eric Guido wat ik fijnere mensen zou noemen. Antonio Galloni noch Neal Martin ken ik persoonlijk, komen beide wel vrij sympathiek over op Your Say en in persoonlijke mails of berichten, maar beiden nooit live gesproken.

Maar over JMQ dus. Zoals je weet vind ik dat de meest betrouwbare recensent over Bordeaux. Ergens logisch, bij woont in de Médoc en dweilt het ganse jaar de Bordelese wijngaard af, bezoekje hier, bezoekje daar. Hij heeft m.i. jaren voorsprong op alle andere schrijvelaars en merkt veranderingen dan ook veel sneller op, wat voor de Bx liefhebber de kost van het abonnement zeker waard is, hoewel de prijs per recensie (prijs abonnement gedeeld door jaarlijks aantal gepubliceerde nota's) bij hem zowat het hoogst is van de hele meute, maar ook dat past ergens wel bij Bordeaux...

In zijn laatste Chronique stelt hij een pertinente vraag: "Imaginons que Saint-Estèphe soit à la place de Margaux, c'est-à-dire proche de Bordeaux, des facilités de déplacement, du commerce, ne pensez-vous pas que l'appellation compterait plus de crus classés (5 pour Saint-Estèphe, 21 à Margaux) ?
Imaginons maintenant que Libourne soit à la place de Castillon la Bataille et que pour rentrer sur l'appellation Saint-Emilion vous cheminiez sur les crêtes (c'est plus joli). Ne croyez-vous pas que le voyageur donnerait un peu plus de préférence aux crus qu'il verrait en premier, plutôt que ceux situés à l'ouest ? Eh oui, loin des yeux, loin du coeur !"

Ik vind dat een heel interessante vraag en het loont zeker de moeite om daar even over na te denken...

Pauillac ligt verder dan Saint-Julien en heeft er toch meer (18). Listrac en Moulis liggen naast Margaux en hebben er geen.

Citaat:Pauillac ligt verder dan Saint-Julien en heeft er toch meer (18). Listrac en Moulis liggen naast Margaux en hebben er geen.

En de top van St Emilion is beduidend beter dan de top van Castillon.

Er wordt wel flink geïnvesteerd in Castillon en er liggen ook zeker hele mooie terroirs dus dat gaat gestaag omhoog, zowel de kwaliteit als de prijs.

(23-06-2021 03:10 PM)Olivier schreef:  Pauillac ligt verder dan Saint-Julien en heeft er toch meer (18). Listrac en Moulis liggen naast Margaux en hebben er geen.

Dat is het punt ook helemaal niet. Maar in Saint-Estephe zijn wel degelijk een flink aantal zeer goede Crus Bourgeois ook. De vraag is: moest de situatie omgekeerd zijn, zouden er dan niet meer crus van Saint-Estephe geklasseerd zijn dan nu en dan in Margaux minder. Moulis en Listrac liggen in het achterland en daar zijn veel minder "croupes" dan langs de Gironde. Trouwens, in de Médoc, ten Noorden van Saint-Estephe liggen ook topterroirs, de voorgenoemde "croupes" met veel kiezel, maar ze liggen wel iets verder van mekaar.
Ik vind de vraag zeer terecht en blind proeven lijkt dat ook te bevestigen. Vele geklasseerde Margaux maken niet echt geweldige wijn en zouden nu zeker niet opnieuw geklasseerd worden. Tenzij men de criteria van Saint-Emilion overneemt natuurlijk, dat helpt de rijken...

(23-06-2021 04:57 PM)wvd schreef:  Vele geklasseerde Margaux maken niet echt geweldige wijn en zouden nu zeker niet opnieuw geklasseerd worden.

Je hebt het dan vooral over Desmirail en Durfort Vivens (en Rauzan Gassies, Ferriere en Pouget misschien), dat was wellicht zo 20 jaar geleden (en dan nog had RP het niet per se bij het rechte eind, Durfort was altijd te “licht” voor zijn Amerikaanse blockbuster voorkeur) maar er zijn overal wel grote inspanningen geleverd om aan hun klassering te voldoen. Ik denk dat er vandaag nog weinig geklasseerde huizen echt ondermaats presteren.

Afstand tot de Place de Bordeaux zal allicht een rol spelen of gespeeld hebben. Het verhaal van Sociando-Mallet dat te laat kwam voor Le Classement in 1855 is algemeen bekend.

In die tijd waren de wijnen van de Médoc overigens algemeen weinig geconcentreerd, Margaux was toen allicht geen buitenbeentje.

Over Desmirail had ik daarover eens een meningsverschil met iemand die de wijn te dun vond, zonder concentratie of volume, terwijl ik vond dat de wijn inderdaad niet het "gewicht" had van een Pauillac of een Saint-Estèphe, maar daarnaast nu net de elegantie bezat die men in de boekskes een Margaux altijd toedicht. Het weze gezegd dat dit nog in de tijd was dat alles overgeëxtraheerd moest zijn, met hele bossen eik en met een inktkleur waarmee je een gazet kon drukken... In die tijd zou er wellicht wel een razzia doorheen de crus van Margaux gegaan zijn, als dat mogelijk was geweest. Intussen kijken mensen met genoegen uit naar wijnen uit de Loire of van de crus van Beaujolais, Jura en Duitsland komen voor rood in beeld en het "dunne" van sommige Margaux zou misschien opnieuw opgewaardeerd worden tot de spreekwoordelijke Vrouwelijke Elegantie. Toch door degenen die dit soort seksisme nog durven in de mond te nemen. Kan je dat nog zeggen, "in de mond nemen"?

(24-06-2021 05:20 PM)Rik Martens schreef:  Afstand tot de Place de Bordeaux zal allicht een rol spelen of gespeeld hebben. Het verhaal van Sociando-Mallet dat te laat kwam voor Le Classement in 1855 is algemeen bekend.

In die tijd waren de wijnen van de Médoc overigens algemeen weinig geconcentreerd, Margaux was toen allicht geen buitenbeentje.

Over Desmirail had ik daarover eens een meningsverschil met iemand die de wijn te dun vond, zonder concentratie of volume, terwijl ik vond dat de wijn inderdaad niet het "gewicht" had van een Pauillac of een Saint-Estèphe, maar daarnaast nu net de elegantie bezat die men in de boekskes een Margaux altijd toedicht. Het weze gezegd dat dit nog in de tijd was dat alles overgeëxtraheerd moest zijn, met hele bossen eik en met een inktkleur waarmee je een gazet kon drukken... In die tijd zou er wellicht wel een razzia doorheen de crus van Margaux gegaan zijn, als dat mogelijk was geweest. Intussen kijken mensen met genoegen uit naar wijnen uit de Loire of van de crus van Beaujolais, Jura en Duitsland komen voor rood in beeld en het "dunne" van sommige Margaux zou misschien opnieuw opgewaardeerd worden tot de spreekwoordelijke Vrouwelijke Elegantie. Toch door degenen die dit soort seksisme nog durven in de mond te nemen. Kan je dat nog zeggen, "in de mond nemen"?

Ik zou de uitdrukking “in de mond nemen” alvast niet meer in de mond durven te nemen..!