wijnliefhebbers

...de huidige wijnbijlagen van onze 'kwaliteitskranten'.

In een periode waar de interesse in wijn alsmaar toeneemt lijkt het alsof de kwaliteitsmedia de wijnliefhebber niet meer au sérieux nemen.
Een tiental jaren geleden kon ik nog met enthousiasme de weekendbijlages doorzoeken naar relevante info of leuke artikels over wijn. Het was de tijd van, jawel, Gerd Braband en Frank vd Auwera in De Morgen en Bruno Van Spauwen in De Standaard. Deze laatste publiceert nog steeds elke week een artikel, maar de kwaliteit en originaliteit van zijn vroegere stukjes zijn ingeruild voor banale, clichématige wetenswaardigheden of zelfs voor schaamteloze promopraatjes voor zijn eigen WMW (website met winstoogmerk).
De Morgen heeft nu een nieuwe "wijnschrijver". Nu ja, een sommelier die tracht artikels te schrijven over wijn. Alle respect voor Andy de Brouwer, waarschijnlijk een toffe gast en subliem sommelier, maar van boeiend wijnschrijven heeft hij geen kaas gegeten. Komt daarbij dat hij zich bijna uitsluitend focust op een bepaalde niche in de wijnwereld, namelijk de natuurlijke wijnen. Geen kwaad woord over deze wijnen uiteraard maar wanneer in zowat élke beschrijving de wijn geroemd wordt om zijn vlotte drinkbaarheid, zijn fruitige sappigheid, zijn 'drinkt makkelijk weg' gehalte, dan vraagt een mens zich af waarom Andy gewoon geen fruitsapje vraagt bij zijn kalfsblanquette.

Toevallig heeft hij het deze week over een 'gewone' wijn, hoewel ook weer niet zo gewoon want het gaat om de Israelische Gamla, een koosjere riesling die we hier op t forum via Jazzper leerden kennen. "Het is een zilte delicate neus met maritiem mediterraan karakter en een herkenbare identiteit van de rieslingdruif." Ik zou het niet uit mijn strot krijgen.
De andere wijn die Andy bespreekt is een witte nero d Avola, op zich wel interessant. Hij eindigt zijn beschrijving (én het artikel over Mondevino in Borgloon) met volgende volzinnen:
" Een rokerige aardse vuursteentoon refereert naar wierook. ... In de mond is hij bevestigend ten opzichte van de neus met een sterk minerale expressie. De smaak is zuiver onder het mom van een haast sulfietloze vinificatie. Het fruit is er eerder onder gedroogde vorm als noten en krenten zonder zoet te zijn. Een pompelmoes-eindbittertje komt er pas na het doorslikken."

Einde artikel.

Enfin, niet kwaad bedoeld allemaal, maar de tijd dat ik snel doorbladerde naar de wijnbijdragen van deze kranten is jammer genoeg eh... voltooid verleden tijd.

Mondevino... voorheen Ambrozijn
Al vele keren genoten in de Ambrozijn... nu dringend eens naar Kris voor zijn nieuwe zaak te ontdekken... moet de moeite zijn!

Ik ben blij dat iemand het eens durft zeggen. Merci, Jo.
Ik erger me ook al lang aan Andy en zijn nietszeggend geschrijf in De Morgen.
En inderdaad is De Standaard in hetzelfde bedje ziek. Flauw een drietal wijntjes bespreken (Wellekens), waarbij de sterren kwotatie evenredig met de prijs toenemen.
Ik heb er niks meer aan, terwijl inderdaad, vroeger eerste weekend activiteit: "John John" (Bart Eeckhout), dan snel kijken over welke wijn er geschreven werd, ontbijten, dan Marc Didden lezen en dan rustig de tijd nemen om de wijnartikels van voor naar achter en weer terug uit te spitten.
Verleden tijd, jammer. Kom terug, Gerd!

(18-05-2013 11:56 AM)vinejo schreef:  ...de huidige wijnbijlagen van onze 'kwaliteitskranten'.

In een periode waar de interesse in wijn alsmaar toeneemt lijkt het alsof de kwaliteitsmedia de wijnliefhebber niet meer au sérieux nemen.
Een tiental jaren geleden kon ik nog met enthousiasme de weekendbijlages doorzoeken naar relevante info of leuke artikels over wijn. Het was de tijd van, jawel, Gerd Braband en Frank vd Auwera in De Morgen en Bruno Van Spauwen in De Standaard. Deze laatste publiceert nog steeds elke week een artikel, maar de kwaliteit en originaliteit van zijn vroegere stukjes zijn ingeruild voor banale, clichématige wetenswaardigheden of zelfs voor schaamteloze promopraatjes voor zijn eigen WMW (website met winstoogmerk).
De Morgen heeft nu een nieuwe "wijnschrijver". Nu ja, een sommelier die tracht artikels te schrijven over wijn. Alle respect voor Andy de Brouwer, waarschijnlijk een toffe gast en subliem sommelier, maar van boeiend wijnschrijven heeft hij geen kaas gegeten. Komt daarbij dat hij zich bijna uitsluitend focust op een bepaalde niche in de wijnwereld, namelijk de natuurlijke wijnen. Geen kwaad woord over deze wijnen uiteraard maar wanneer in zowat élke beschrijving de wijn geroemd wordt om zijn vlotte drinkbaarheid, zijn fruitige sappigheid, zijn 'drinkt makkelijk weg' gehalte, dan vraagt een mens zich af waarom Andy gewoon geen fruitsapje vraagt bij zijn kalfsblanquette.

Toevallig heeft hij het deze week over een 'gewone' wijn, hoewel ook weer niet zo gewoon want het gaat om de Israelische Gamla, een koosjere riesling die we hier op t forum via Jazzper leerden kennen. "Het is een zilte delicate neus met maritiem mediterraan karakter en een herkenbare identiteit van de rieslingdruif." Ik zou het niet uit mijn strot krijgen.
De andere wijn die Andy bespreekt is een witte nero d Avola, op zich wel interessant. Hij eindigt zijn beschrijving (én het artikel over Mondevino in Borgloon) met volgende volzinnen:
" Een rokerige aardse vuursteentoon refereert naar wierook. ... In de mond is hij bevestigend ten opzichte van de neus met een sterk minerale expressie. De smaak is zuiver onder het mom van een haast sulfietloze vinificatie. Het fruit is er eerder onder gedroogde vorm als noten en krenten zonder zoet te zijn. Een pompelmoes-eindbittertje komt er pas na het doorslikken."

Einde artikel.

Enfin, niet kwaad bedoeld allemaal, maar de tijd dat ik snel doorbladerde naar de wijnbijdragen van deze kranten is jammer genoeg eh... voltooid verleden tijd.

Je hebt gelijk Jo, veel slaapverwekkende bull-shit in de wijnpers, het leven is eruit. Heel jammer. Ik hoop dat jij niet in slaap valt. Blijkbaar niet

Citaat:Een tiental jaren geleden kon ik nog met enthousiasme de weekendbijlages doorzoeken naar relevante info of leuke artikels over wijn.

ik ken de wijnschrijvers die je noemt niet, maar kan het ook zijn dat je misschien zelf veel geëvolueerd bent? Wat toen nog interessant was, weet je nu waarschijnlijk al. Ik neem aan dat hun schrijfsels eerder bedoeld zijn voor de wijndrinker die occasioneel eens iets leest over wijn als het toevallig in hun krant staat?

De echte wijnzotten komen naar deze blog

(19-05-2013 02:53 PM)Olivier schreef:  De echte wijnzotten komen naar deze blog

(19-05-2013 02:53 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Een tiental jaren geleden kon ik nog met enthousiasme de weekendbijlages doorzoeken naar relevante info of leuke artikels over wijn.

ik ken de wijnschrijvers die je noemt niet, maar kan het ook zijn dat je misschien zelf veel geëvolueerd bent? Wat toen nog interessant was, weet je nu waarschijnlijk al. Ik neem aan dat hun schrijfsels eerder bedoeld zijn voor de wijndrinker die occasioneel eens iets leest over wijn als het toevallig in hun krant staat?

De echte wijnzotten komen naar deze blog

Ja, daar zit wel iets in ;-) Anderzijds, zoals Marc schreef zijn de stukjes in de Morgen van een ontstellend zwak niveau, nietszeggende praatjes waar niemand iets aan heeft, zéker de beginnende wijnliefhebber niet...

(19-05-2013 02:53 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Een tiental jaren geleden kon ik nog met enthousiasme de weekendbijlages doorzoeken naar relevante info of leuke artikels over wijn.

ik ken de wijnschrijvers die je noemt niet, maar kan het ook zijn dat je misschien zelf veel geëvolueerd bent? Wat toen nog interessant was, weet je nu waarschijnlijk al. Ik neem aan dat hun schrijfsels eerder bedoeld zijn voor de wijndrinker die occasioneel eens iets leest over wijn als het toevallig in hun krant staat?

De echte wijnzotten komen naar deze blog

Akkoord dat echte wijnzotten naar deze blog komen

Ik wil enkele aanvullingen maken om een al te populistische benadering van de wijnpers van mijn kant te vermijden (iets waar Vinejo niet in vervalt)

-We moeten ons geen illusies maken: wijncolumns in kranten worden vooral door wijnliefhebbers gelezen, niet door Jan met de pet. Het niveau mag dus voldoende hoog zijn en de informatie up to date. Je kan basale dingen (over kurkentrekkers, vinificatie, wijnstreek...) zo schrijven dat zowel beginnende als gevorderde wijnliefhebbers het interessant vinden.

-Graag geniet ik in wijnteksten van verrassend taalgebruik en mooie zinswendingen maar daarvoor moet ik spijtig genoeg en al te vaak naar de Nederlandse pers uitwijken (bv Nicolas Klei in bijvoorbeeld Elsevier).

-Kritiek op wijnschrijvers mag! (als het genuanceerd, etc. etc.). Ik merk veel gefluister maar weinig publiek gediscussieer (respect Vinejo). Wijnhandelaars, maar ook wijnboeren, bloggers zijn zéér voorzichtig. Ze zijn angstig voor benadeling in de pers (slechte of afwezige reclame) of flagrante wraakneming. Zelfs als er duidelijk belangenvermenging in het spel is, dan nog wordt gezwegen. Macht is echter niet iets dat iemand heeft, het wordt hem ook gegeven.

-Bruno Vanspauwen (aan elkaar geschreven Jo ) maakt in zijn teksten de laatste twee (?) jaar opmerkelijke fouten, bijvoorbeeld als hij in een uitgebreid artikel over biologische wijn in de Standaard schrijft dat er nog geen Europese wetgeving bestaat voor het ganse vinificatieproces. Daarmee bewijst hij dat hij de laatste jaren journalistiek op een andere planeet heeft gezeten. Er zijn veel andere voorbeelden te geven (zijn sulfiet- of "wilde" gist-opinie, zijn idee dat de term 'natuurlijke wijnbouw' een overkoepelend begrip is voor alle biologisch strevende wijnbouwers, ...). Ik heb altijd veel respect gehad voor deze schrijver maar hij mag terug wakker worden.

-Misschien merken we sommige fouten en oppervlakkigheden nu pas op, omdat we meer van wijn beginnen weten? En mogen we de schrijver, precies omdat we er veel van verwachten, stimuleren tot beter? Ik vond dat er vroeger toch meer leven in de schrijfsels van bijvoorbeeld Vanspauwen zat.

-Iemand die zijn journalistiek werk duidelijk beter doet is Frank Van der Auwera, ook een zeer verdienstelijke wijnschrijver in Vlaanderen. Op zijn blog http://blogs.tijd.be/wijntijd/ krijg je echt up to date informatie als wijnliefhebber. Dit kan erg technisch zijn en grondig. En mét een mening neergepend. Ik volg zijn stukjes niet in Gazet Van Antwerpen, maar ik heb begrepen dat hij een tijd geleden, in de Tijd vermoed ik, anderen een aantal van zijn stukjes liet schrijven (teksten over wijnwinkels door de eigenaar zelf geschreven, met Van der Auwera zijn naam eronder). Dit gebeurt wel meer in de media (in dit geval wel gratis, want de wijnhandelaar maakt reclame voor zichzelf), maar voor mij is dit toch niet ok.

-Ik vond de eerste bijdrage van Andy De Brouwer in de Morgen zéér leuk en veelbelovend. Daarna is het spijtig genoeg wat routineus geschrijf geworden, weinig informatief, zeer gekleurd door de hype rond natuurlijk, geen sulfiet, geen kweekgisten... Met die hype moeten we als wijnliefhebber niet noodzakelijk braaf mee te stappen, vind ik. Dan missen we zelfs de essentie van de biologische wijnbewegingen die best een punt hebben. Ik denk dat Andy beter, fijner en leuker kan schrijven, als hij zich er meer op toelegt. Dat vraagt natuurlijk tijd.

-Iemand wiens teksten in de Tijd ik graag lees, is Stéphane Godfroid. Een man die ik ken van Conventowinebar (journalist, werkt voor Belga). Hij mengt zich niet in wijndiscussies, geen blaba, maar schrijft vooral interessante verhalen, bv een prachtig stuk over de familie Thienpont en laatst een korter stukje over Château La Haye, een St. Estephedomein gekocht door de Belg Chris Cardon. Zijn stuk verschijnt niet iedere week en dat heeft wellicht met besparingen te maken... Ik weet dat hij er passioneel mee bezig is.

-Ik herinner me geen teksten van Gerd... (zat ik ook op een andere planeet waarschijnlijk) zou er graag es eentje van lezen. Es ééntje van vroeger op het forum zetten? Rubriekje: "de tijd van toen met Gerd" :-)

-Tijd voor frisse wind doorheen de Vlaamse wijnpers? Voor mij absoluut ja! Meer aandacht voor nieuwe evoluties binnen de wijnwereld, minder herkauwen van teksten van vroeger, meer bevlogenheid, meer genuanceerde teksten (ik weet het, lezers willen dat niet altijd)... Maar in deze tijden van besparing zal dit voor de kranten geen prioriteit zijn, vrees ik. Stukjes met aangeprezen flessen en punten, sterretjes of druifjes, dat is wat veel lezers volgens mij verwachten en dat mag voor mijn part zeker blijven (al lees ik ze zelden meer). Als de keuring van de wijn onafhankelijk en op transparante wijze gebeurt, is alles ok

(20-05-2013 09:55 AM)de populist schreef:  -Kritiek op wijnschrijvers mag! (als het genuanceerd, etc. etc.). Ik merk veel gefluister maar weinig publiek gediscussieer (respect Vinejo). Wijnhandelaars, maar ook wijnboeren, bloggers zijn zéér voorzichtig. Ze zijn angstig voor benadeling in de pers (slechte of afwezige reclame) of flagrante wraakneming. Zelfs als er duidelijk belangenvermenging in het spel is, dan nog wordt gezwegen. Macht is echter niet iets dat iemand heeft, het wordt hem ook gegeven.

Bedankt voor de mooie analyse en zéker bovenstaande opmerking. Dat gefluister, zó de nagel op de kop, zo typisch de Vlaming...

In bijlage een stukje van Gerd (uit mijn wijnkaft) over een wijn die ik toevallig eergisteren heb gedronken...

Vervolg ( sorry voor de slechte kwaliteit, maar als ge uw best doet is t wel leesbaar denk ik ;-)

spéciaal wijntje dat wel in mijn smaak valt !
Ogen doen toch wat pijn zonne:-)

Ik heb het artikel van Andy De Brouwer gevonden. Ik begrijp wat jullie zeggen, de beschrijving van de wijnen is nogal kunstmatig. Heb wel iets bijgeleerd over koosjere wijnen, en de keuze van wijnen was wel origineel, maar dat is vooral te danken aan Mondevino.

Maar eigenlijk stoort heel dat boekje mij mateloos. Dit soort weekendbijlagen met zogenaamde tips waar alleen de happy few in geinteresseerd kunnen zijn (artikel over portugal met hippe hotelkamers aan 295€ per nacht...). Dit is het soort "lifestyle"-blabla waar ik me mateloos aan erger. En dus kom ik weer uit bij het doelpubliek. Wie graag dit soort bijlages leest, zal waarschijnlijk ook geen erg hebben in wijnartikels in dit boekje. De anderen kopen een wijntijdschrift waarin wel interessante dingen staan.

(21-05-2013 10:45 PM)Olivier schreef:  Maar eigenlijk stoort heel dat boekje mij mateloos. Dit soort weekendbijlagen met zogenaamde tips waar alleen de happy few in geinteresseerd kunnen zijn (artikel over portugal met hippe hotelkamers aan 295€ per nacht...). Dit is het soort "lifestyle"-blabla waar ik me mateloos aan erger. En dus kom ik weer uit bij het doelpubliek. Wie graag dit soort bijlages leest, zal waarschijnlijk ook geen erg hebben in wijnartikels in dit boekje. De anderen kopen een wijntijdschrift waarin wel interessante dingen staan.

Je kan mijn sentiment niet beter verwoorden, Olivier. Die bijlage van De Morgen is echt érgerlijk slecht. In niks te vergelijken met DS weekblad, zowat het beste wat er te lezen valt volgens mij in journalistiek Vlaanderen.

(21-05-2013 10:45 PM)Olivier schreef:  ............................Dit soort weekendbijlagen met zogenaamde tips waar alleen de happy few in geinteresseerd kunnen zijn (artikel over portugal met hippe hotelkamers aan 295€ per nacht...). Dit is het soort "lifestyle"-blabla waar ik me mateloos aan erger. En dus kom ik weer uit bij het doelpubliek. Wie graag dit soort bijlages leest, zal waarschijnlijk ook geen erg hebben in wijnartikels in dit boekje. De anderen kopen een wijntijdschrift waarin wel interessante dingen staan.

CFR meeste Sabato bijlagen van de Tijd.

(22-05-2013 12:42 AM)don quichotte schreef:  

(21-05-2013 10:45 PM)Olivier schreef:  ............................Dit soort weekendbijlagen met zogenaamde tips waar alleen de happy few in geinteresseerd kunnen zijn (artikel over portugal met hippe hotelkamers aan 295€ per nacht...). Dit is het soort "lifestyle"-blabla waar ik me mateloos aan erger. En dus kom ik weer uit bij het doelpubliek. Wie graag dit soort bijlages leest, zal waarschijnlijk ook geen erg hebben in wijnartikels in dit boekje. De anderen kopen een wijntijdschrift waarin wel interessante dingen staan.

CFR meeste Sabato bijlagen van de Tijd.

Ik lees soms Sjiek, de weekendbijlage van Het Belang van Limburg, bij mijn schoonouders. Daarin bespreekt een vrouwelijke sommelier (naam ontgaat mij) wekelijks, en zéér kort, 2 supermarktwijnen.

Op één of andere manier slaagt ze er nooit in om eens een fatsoenlijke wijn te bespreken (zijn echt wel vindbaar in de supermarkt), daarnaast trekt de beschrijving meestal op niks.

Als er dan eens een wijn tussen zit die je al geproefd heb, vraag je je toch vaak af waar ze het over heeft

(19-05-2013 02:53 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Een tiental jaren geleden kon ik nog met enthousiasme de weekendbijlages doorzoeken naar relevante info of leuke artikels over wijn.

ik ken de wijnschrijvers die je noemt niet, maar kan het ook zijn dat je misschien zelf veel geëvolueerd bent? Wat toen nog interessant was, weet je nu waarschijnlijk al. Ik neem aan dat hun schrijfsels eerder bedoeld zijn voor de wijndrinker die occasioneel eens iets leest over wijn als het toevallig in hun krant staat?

De echte wijnzotten komen naar deze blog

Als dit niet de nagel op de kop is dan zit je er toch dicht tegen.
Het groepje "wijnzotten" is te klein om op te focussen.
Horeca, firma's en rijk volk is het doelpubliek voor een wijnhandelaar.