wijnliefhebbers

Thermovinificatie zorgt idd voor meer kleur en tevens ook voor meer rendement omdat de schillen helemaal broos gaan en dus gemakkelijker geperst kan worden. De techniek werd oorspronkelijk gebruikt om bij minder gezonde oogst bepaalde enzymes zoals laccase te neutraliseren.

Is niet enkel in beaujolais een veelgebruikte methode. Er zijn geruchtn dat dit zelfs in de bougogne toegepast wordt in enkele negoce huizen om vollere en fruitigere pn te bekomen van kwalitatief mindere druiven

(06-06-2013 08:30 PM)nicksn schreef:  Thermovinificatie zorgt idd voor meer kleur en tevens ook voor meer rendement omdat de schillen helemaal broos gaan en dus gemakkelijker geperst kan worden. De techniek werd oorspronkelijk gebruikt om bij minder gezonde oogst bepaalde enzymes zoals laccase te neutraliseren.

Is niet enkel in beaujolais een veelgebruikte methode. Er zijn geruchtn dat dit zelfs in de bougogne toegepast wordt in enkele negoce huizen om vollere en fruitigere pn te bekomen van kwalitatief mindere druiven

Zeer just! Meer gebruikt in Frankrijk dan je denkt, maar dat wordt geheim gehouden omdat de romantiek er niet van druipt. Laccase, die kleur wegneemt en bij gebotrytiseerde, lees rotte druiven overvloedig aanwezig is, wordt inderdaad afgebroken.

(06-06-2013 08:24 PM)de populist schreef:  

(06-06-2013 05:28 PM)Anne schreef:  Dus de thermovinificatie zorgt eigenlijk voor de kleur?

Inderdaad Anne.

---

(06-06-2013 05:06 PM)doc schreef:  

(06-06-2013 02:19 PM)de populist schreef:  

(06-06-2013 02:10 PM)vinejo schreef:  

(06-06-2013 01:02 PM)de populist schreef:  

(06-06-2013 12:02 PM)vinejo schreef:  Hey Stefaan, die vergisting met volledige trossen, geen ontsteling dus, geldt dat dus voor zowat de hele Beaujolais of begrijp ik dit verkeerd?

Alle wijnen die met maceration carbonique worden gemaakt, vertrekken van volledige trossen. En veel wijnen worden nog via dit type vinificatie gemaakt, maar het is aan het minderen. Tot een aantal jaren geleden was het verboden om machinaal te oogsten, want dan worden druiven sowieso ontrist (en is mac carb niet meer mogelijk).

Maar dus: meer en meer wijnbouwers (80%!) gebruiken thermovinificatie (opwarmen druiven of most tot 60 à 70 graden, snelle afkoeling, meestal onmiddellijk persen én dan pas gisting, zoals een witte wijn, niet op de schillen dus; dit geeft tannine-loze wijn). Voor thermovinificatie zijn volledige trossen NIET nodig, ontristen kan dus. Nu is er wettelijke toestemming voor gewone Beaujolais, voor sommige Beaujolais-villages om machinaal te oogsten (niet toegelaten voor bojo nouveau en cru's). Die ontriste druiven worden dus vaak met thermovinificatie behandeld.

Maceration carbonique is in de wetgeving dus niet verplicht (en da's al lang, misschien al sedert begin AOC-wetgeving, dat weet ik niet zeker) en sommigen, zoals Brun, werken met traditionele vinificatie (geen carbonique). Hier wordt ook meestal ontsteeld (en in principe kan men hier dus ook machinaal oogsten).

Ha da s duidelijk!
Of neen, t blijft ingewikkeld
The French way...

Yep ingewikkeld! En ge moet door een bovenlaagje van romantiek graven om het fijne ervan te weten te komen.

Merci populist, ook hier voor de reply. Ik heb iets bijgeleerd wb het thermovinificatie-proces !
Assemblage zal ook vrij veel voorkomen tussen traditioneel gevinifieerde wijn en maca of thermovinificatie.
Verder denk ik dat vooral biodynamische wijnen eerder toegankelijk zullen zijn. Zie "de bende zonder zwavel" in het kielzog van Lapierre.

Dat is ook één van mijn conclusies Doc, ze zijn jong al zo toegankelijk en 'smooth'. Ik dacht aan zeer rijpe druiventrossen en meer zuurstof toelaten tijdens het vinificatieproces. Geeft bredere, losse of losbandige wijnen met gladde tannine, die zo in het keelgat binnenglijden (weinig "grip"). Ik hou wel van deze easy drinking stijl, die niet zonder complexiteit is. Maar ik vind dit niet de beste bojo's, maar da's persoonlijk natuurlijk.

Ik moet je daarin een stuk gelijk geven, gaat op den duur vervelen...niet altijd even boeiende wijnen hè !

(02-06-2013 03:17 PM)carl schreef:  Beaujolais 2013

Duboeuf La Madone Fleurie 2009 : Kruidig, zeer evenwichtig, subtiele neus, bosbessen, meer op het fruitge gespeeld, melkchocolade, sappig met structuur. 90+

Duboeuf La Madone 2009: blind scoorde ik 14/20 (vlier, subtiel, bescheiden, braam, aardbeienconfituur, mooie zuren, goeie concentratie), maar ik gooide ook in het midden: "Deze wijn is prima maar hij doet me niks". Werner van wijnhandel Leuvin had net hetzelfde in zijn hoofd, vond ik wel leuk. Ewel, deze namiddag haalde ik Duboeuf Juliénas 2007 en Duboeuf Brouilly 2010 bij Vinifrance, een Leuvense wijnwinkel die mij niks doet. Brouilly 2010: zoals ik bojo een jaar of 5 geleden in mijn hoofd had: aardbeitaartje, confiturig in de mond, zeer rijpe, bijna weggestreken tannine, klein groen naaldje, wat vlak, eenvoudig maar wel lekker met een beetje snoepzuurtjes in de afdronk. Bloemen ook. Koel geschonken op terras njammie.

De Juliénas 2007 is complexer, lichtjes animaal (afgekuiste koeiepoep), meer tannine, maar wel weer rijp. Vol fruit, veel fruitvlees, evolutie richting vijg en rozijn maar wel nog sappigheid.

Beide wijnen prima gemaakt, perfect evenwichtig, zéér goede wijnmaker die Duboeuf en hij heeft grote verdienste in Beaujolais, maar... zijn wijnen doen me gewoonweg niks. Voila

(06-06-2013 09:49 PM)de populist schreef:  (afgekuiste koeiepoep)

Waar haalt ge het? Zeg nu niet dat ge daar proefondervindelijk uw neus hebt ingestoken hè?

Sorry voor de off topic, maar mijn verbeelding sloeg even op hol en kon het niet laten...

De vraag is langs de andere kant wel serieus, hoe komt ge aan die associatie?

te veel wijn

(07-06-2013 09:20 AM)Vinogan(s) schreef:  

(06-06-2013 09:49 PM)de populist schreef:  (afgekuiste koeiepoep)

Waar haalt ge het? Zeg nu niet dat ge daar proefondervindelijk uw neus hebt ingestoken hè?

Sorry voor de off topic, maar mijn verbeelding sloeg even op hol en kon het niet laten...

De vraag is langs de andere kant wel serieus, hoe komt ge aan die associatie?

uitdrukking die ik graag gebruik voor "brave" animaliteit of uitgekuiste stalgeur, geen positieve proefnotitie gezien ik de koe en de stal liefst in hun "ongekuiste" versie riek (goed gedoseerd weliswaar). Enfin...

(03-06-2013 10:00 PM)de populist schreef:  Vaststelling 2. Blindproeven is bijzonder ontluisterend, zeker op de manier dat wij het dit weekend deden. De wetenschappelijk gefundeerde inzichten die ik neerschreef in mijn tweeluik 'de psychologie van het wijnproeven' (http://bit.ly/JEKy2b) en 'de waarde van wijnquoteringen, wijnmedailles en topwijnen' (http://bit.ly/TNMDwn) heb ik de laatste 48 uur door schade en schande ervaren. Wijnproeven is bijzonder contextgevoelig (sociale beïnvloeding, plaats van een fles in een reeks, s'avonds binnen of in het zonnetje...), wijnbeoordelingen zijn nauwelijks repliceerbaar, zéér persoonlijk, weinig correlatie tussen prijs en lekker of kwaliteit etcetera etcetera.

Interessant topic. Zal bepaalde passages toch nog eens herlezen. Het zijn niet de makkelijkste zaken . Chapeau voor de input !

Vooral vaststelling 2 intrigeert me. Hebben we daar al eens een apart topic over gemaakt? Ik heb alleszins al eens geprobeerd een discussie op te starten over proeven.

Ik vind blind proeven interessant en boeiend. Maar volgens mij zwaar overschat. Je haalt een aantal condities aan die doen vermoeden dat het wetenschappelijk gehalte van blind proeven niet overdreven moet worden, of dat blind proeven liever niet als een wetenschappelijk gegeven moet opgevat worden: proeven is zeer relatief.

Het meest gehoorde argument is dat blind proeven de eerlijkste manier is om te evalueren en dat argument gaat meestal hand in hand met de kwalijke reputatie van etiketten (dure wijn). Gehypete proeverijen waarop een wijn van 15 euro alle dure wijnen overklast, zijn enerzijds goed om de arrogantie van al te dure chateaus te temperen. Maar wat men concludeert, is vaak al te kort door de bocht (dat bepaalde wijnen te duur zijn, daar gaan we natuurlijk allemaal mee akkoord)
Ik ben er dus niet van overtuigd dat dit zaligmakend is t.o.v. etiketten. Om een degelijke beoordeling of een recensie te maken, heb je een context nodig. Ik heb zelfs het gevoel dat ik kritischer ben tegenover een dure wijn dan tegenover een betaalbare wijn. Voor die laatste zal ik meer vergevingsgezind zijn. (of is dit nu toch een argument pro blind proeven )

Blind proeven is competitiegevoelig: (wanneer het als een gemeenschappelijk gegeven wordt opgevat) "Wie kan de druivensamenstelling raden, of het jaartal etc." (best leuk en onschuldig). Als men in groep proeft, dan is er natuurlijk altijd de beïnvloeding. Maar dat is ook leuk.

Minder onschuldig is de competitie die tussen wijnen onderling ontstaat. De intrinsieke waarde van een bepaalde wijn wordt minder benadrukt en is een relatieve waarde (ten opzichte van de andere flessen in de flight). In dat opzicht volg ik graag Kermit Lynch die het veel belangrijker vindt om verschillende wijnen van verschillende jaargangen van 1 wijnmaker te volgen. Dé manier om de intrinsieke waarde van een wijn (of liever wijnmaker) te leren kennen, zonder druk van buitenaf.

En hiermee wil ik zeker niet zeggen dat blind proeven waardeloos is of dat ik het zelf niet meer doe. Zeker niet. Het is gewoon zeer relatief. (zoals iedere TN)

(07-06-2013 02:56 PM)Mt schreef:  

(03-06-2013 10:00 PM)de populist schreef:  Vaststelling 2. Blindproeven is bijzonder ontluisterend, zeker op de manier dat wij het dit weekend deden. De wetenschappelijk gefundeerde inzichten die ik neerschreef in mijn tweeluik 'de psychologie van het wijnproeven' (http://bit.ly/JEKy2b) en 'de waarde van wijnquoteringen, wijnmedailles en topwijnen' (http://bit.ly/TNMDwn) heb ik de laatste 48 uur door schade en schande ervaren. Wijnproeven is bijzonder contextgevoelig (sociale beïnvloeding, plaats van een fles in een reeks, s'avonds binnen of in het zonnetje...), wijnbeoordelingen zijn nauwelijks repliceerbaar, zéér persoonlijk, weinig correlatie tussen prijs en lekker of kwaliteit etcetera etcetera.

Interessant topic. Zal bepaalde passages toch nog eens herlezen. Het zijn niet de makkelijkste zaken . Chapeau voor de input !

Vooral vaststelling 2 intrigeert me. Hebben we daar al eens een apart topic over gemaakt? Ik heb alleszins al eens geprobeerd een discussie op te starten over proeven.

Ik vind blind proeven interessant en boeiend. Maar volgens mij zwaar overschat. Je haalt een aantal condities aan die doen vermoeden dat het wetenschappelijk gehalte van blind proeven niet overdreven moet worden, of dat blind proeven liever niet als een wetenschappelijk gegeven moet opgevat worden: proeven is zeer relatief.

Het meest gehoorde argument is dat blind proeven de eerlijkste manier is om te evalueren en dat argument gaat meestal hand in hand met de kwalijke reputatie van etiketten (dure wijn). Gehypete proeverijen waarop een wijn van 15 euro alle dure wijnen overklast, zijn enerzijds goed om de arrogantie van al te dure chateaus te temperen. Maar wat men concludeert, is vaak al te kort door de bocht (dat bepaalde wijnen te duur zijn, daar gaan we natuurlijk allemaal mee akkoord)
Ik ben er dus niet van overtuigd dat dit zaligmakend is t.o.v. etiketten. Om een degelijke beoordeling of een recensie te maken, heb je een context nodig. Ik heb zelfs het gevoel dat ik kritischer ben tegenover een dure wijn dan tegenover een betaalbare wijn. Voor die laatste zal ik meer vergevingsgezind zijn. (of is dit nu toch een argument pro blind proeven )

Blind proeven is competitiegevoelig: (wanneer het als een gemeenschappelijk gegeven wordt opgevat) "Wie kan de druivensamenstelling raden, of het jaartal etc." (best leuk en onschuldig). Als men in groep proeft, dan is er natuurlijk altijd de beïnvloeding. Maar dat is ook leuk.

Minder onschuldig is de competitie die tussen wijnen onderling ontstaat. De intrinsieke waarde van een bepaalde wijn wordt minder benadrukt en is een relatieve waarde (ten opzichte van de andere flessen in de flight). In dat opzicht volg ik graag Kermit Lynch die het veel belangrijker vindt om verschillende wijnen van verschillende jaargangen van 1 wijnmaker te volgen. Dé manier om de intrinsieke waarde van een wijn (of liever wijnmaker) te leren kennen, zonder druk van buitenaf.

En hiermee wil ik zeker niet zeggen dat blind proeven waardeloos is of dat ik het zelf niet meer doe. Zeker niet. Het is gewoon zeer relatief. (zoals iedere TN)

Blindproeven is maar één van de manieren en inderdaad relatief. Voor mij is het belangrijkste dat ge een tijdje bij de wijn kunt vertoeven, die wijn kunt volgen, op verschillende momenten, bij eten, los van eten.. Inderdaad, blindproeverijen geven soms onzinnige competitie tussen de wijnen omdat ze allemaal over dezelfde kam worden geschoren. Bij sommige reeksen wijnen heeft het zin, bij andere helemaal niet.

(07-06-2013 10:21 AM)de populist schreef:  

(07-06-2013 09:20 AM)Vinogan(s) schreef:  

(06-06-2013 09:49 PM)de populist schreef:  (afgekuiste koeiepoep)

Waar haalt ge het? Zeg nu niet dat ge daar proefondervindelijk uw neus hebt ingestoken hè?

Sorry voor de off topic, maar mijn verbeelding sloeg even op hol en kon het niet laten...

De vraag is langs de andere kant wel serieus, hoe komt ge aan die associatie?

uitdrukking die ik graag gebruik voor "brave" animaliteit of uitgekuiste stalgeur, geen positieve proefnotitie gezien ik de koe en de stal liefst in hun "ongekuiste" versie riek (goed gedoseerd weliswaar). Enfin...

Aha, I see. Bedankt voor de verduidelijking (kwestie van mekaar te blijven verstaan )!

(07-06-2013 03:54 PM)de populist schreef:  

(07-06-2013 02:56 PM)Mt schreef:  

(03-06-2013 10:00 PM)de populist schreef:  Vaststelling 2. Blindproeven is bijzonder ontluisterend, zeker op de manier dat wij het dit weekend deden. De wetenschappelijk gefundeerde inzichten die ik neerschreef in mijn tweeluik 'de psychologie van het wijnproeven' (http://bit.ly/JEKy2b) en 'de waarde van wijnquoteringen, wijnmedailles en topwijnen' (http://bit.ly/TNMDwn) heb ik de laatste 48 uur door schade en schande ervaren. Wijnproeven is bijzonder contextgevoelig (sociale beïnvloeding, plaats van een fles in een reeks, s'avonds binnen of in het zonnetje...), wijnbeoordelingen zijn nauwelijks repliceerbaar, zéér persoonlijk, weinig correlatie tussen prijs en lekker of kwaliteit etcetera etcetera.

Interessant topic. Zal bepaalde passages toch nog eens herlezen. Het zijn niet de makkelijkste zaken . Chapeau voor de input !

Vooral vaststelling 2 intrigeert me. Hebben we daar al eens een apart topic over gemaakt? Ik heb alleszins al eens geprobeerd een discussie op te starten over proeven.

Ik vind blind proeven interessant en boeiend. Maar volgens mij zwaar overschat. Je haalt een aantal condities aan die doen vermoeden dat het wetenschappelijk gehalte van blind proeven niet overdreven moet worden, of dat blind proeven liever niet als een wetenschappelijk gegeven moet opgevat worden: proeven is zeer relatief.

Het meest gehoorde argument is dat blind proeven de eerlijkste manier is om te evalueren en dat argument gaat meestal hand in hand met de kwalijke reputatie van etiketten (dure wijn). Gehypete proeverijen waarop een wijn van 15 euro alle dure wijnen overklast, zijn enerzijds goed om de arrogantie van al te dure chateaus te temperen. Maar wat men concludeert, is vaak al te kort door de bocht (dat bepaalde wijnen te duur zijn, daar gaan we natuurlijk allemaal mee akkoord)
Ik ben er dus niet van overtuigd dat dit zaligmakend is t.o.v. etiketten. Om een degelijke beoordeling of een recensie te maken, heb je een context nodig. Ik heb zelfs het gevoel dat ik kritischer ben tegenover een dure wijn dan tegenover een betaalbare wijn. Voor die laatste zal ik meer vergevingsgezind zijn. (of is dit nu toch een argument pro blind proeven )

Blind proeven is competitiegevoelig: (wanneer het als een gemeenschappelijk gegeven wordt opgevat) "Wie kan de druivensamenstelling raden, of het jaartal etc." (best leuk en onschuldig). Als men in groep proeft, dan is er natuurlijk altijd de beïnvloeding. Maar dat is ook leuk.

Minder onschuldig is de competitie die tussen wijnen onderling ontstaat. De intrinsieke waarde van een bepaalde wijn wordt minder benadrukt en is een relatieve waarde (ten opzichte van de andere flessen in de flight). In dat opzicht volg ik graag Kermit Lynch die het veel belangrijker vindt om verschillende wijnen van verschillende jaargangen van 1 wijnmaker te volgen. Dé manier om de intrinsieke waarde van een wijn (of liever wijnmaker) te leren kennen, zonder druk van buitenaf.

En hiermee wil ik zeker niet zeggen dat blind proeven waardeloos is of dat ik het zelf niet meer doe. Zeker niet. Het is gewoon zeer relatief. (zoals iedere TN)

Blindproeven is maar één van de manieren en inderdaad relatief. Voor mij is het belangrijkste dat ge een tijdje bij de wijn kunt vertoeven, die wijn kunt volgen, op verschillende momenten, bij eten, los van eten.. Inderdaad, blindproeverijen geven soms onzinnige competitie tussen de wijnen omdat ze allemaal over dezelfde kam worden geschoren. Bij sommige reeksen wijnen heeft het zin, bij andere helemaal niet.

Helemaal akkoord.

Maar wat ik eigenlijk wilde vragen en vergat door mijn kanttekening: zo veel Beaujolais op zo'n korte tijd. Nog niet beu ?

(07-06-2013 07:54 PM)Mt schreef:  

(07-06-2013 03:54 PM)de populist schreef:  

(07-06-2013 02:56 PM)Mt schreef:  

(03-06-2013 10:00 PM)de populist schreef:  Vaststelling 2. Blindproeven is bijzonder ontluisterend, zeker op de manier dat wij het dit weekend deden. De wetenschappelijk gefundeerde inzichten die ik neerschreef in mijn tweeluik 'de psychologie van het wijnproeven' (http://bit.ly/JEKy2b) en 'de waarde van wijnquoteringen, wijnmedailles en topwijnen' (http://bit.ly/TNMDwn) heb ik de laatste 48 uur door schade en schande ervaren. Wijnproeven is bijzonder contextgevoelig (sociale beïnvloeding, plaats van een fles in een reeks, s'avonds binnen of in het zonnetje...), wijnbeoordelingen zijn nauwelijks repliceerbaar, zéér persoonlijk, weinig correlatie tussen prijs en lekker of kwaliteit etcetera etcetera.

Interessant topic. Zal bepaalde passages toch nog eens herlezen. Het zijn niet de makkelijkste zaken . Chapeau voor de input !

Vooral vaststelling 2 intrigeert me. Hebben we daar al eens een apart topic over gemaakt? Ik heb alleszins al eens geprobeerd een discussie op te starten over proeven.

Ik vind blind proeven interessant en boeiend. Maar volgens mij zwaar overschat. Je haalt een aantal condities aan die doen vermoeden dat het wetenschappelijk gehalte van blind proeven niet overdreven moet worden, of dat blind proeven liever niet als een wetenschappelijk gegeven moet opgevat worden: proeven is zeer relatief.

Het meest gehoorde argument is dat blind proeven de eerlijkste manier is om te evalueren en dat argument gaat meestal hand in hand met de kwalijke reputatie van etiketten (dure wijn). Gehypete proeverijen waarop een wijn van 15 euro alle dure wijnen overklast, zijn enerzijds goed om de arrogantie van al te dure chateaus te temperen. Maar wat men concludeert, is vaak al te kort door de bocht (dat bepaalde wijnen te duur zijn, daar gaan we natuurlijk allemaal mee akkoord)
Ik ben er dus niet van overtuigd dat dit zaligmakend is t.o.v. etiketten. Om een degelijke beoordeling of een recensie te maken, heb je een context nodig. Ik heb zelfs het gevoel dat ik kritischer ben tegenover een dure wijn dan tegenover een betaalbare wijn. Voor die laatste zal ik meer vergevingsgezind zijn. (of is dit nu toch een argument pro blind proeven )

Blind proeven is competitiegevoelig: (wanneer het als een gemeenschappelijk gegeven wordt opgevat) "Wie kan de druivensamenstelling raden, of het jaartal etc." (best leuk en onschuldig). Als men in groep proeft, dan is er natuurlijk altijd de beïnvloeding. Maar dat is ook leuk.

Minder onschuldig is de competitie die tussen wijnen onderling ontstaat. De intrinsieke waarde van een bepaalde wijn wordt minder benadrukt en is een relatieve waarde (ten opzichte van de andere flessen in de flight). In dat opzicht volg ik graag Kermit Lynch die het veel belangrijker vindt om verschillende wijnen van verschillende jaargangen van 1 wijnmaker te volgen. Dé manier om de intrinsieke waarde van een wijn (of liever wijnmaker) te leren kennen, zonder druk van buitenaf.

En hiermee wil ik zeker niet zeggen dat blind proeven waardeloos is of dat ik het zelf niet meer doe. Zeker niet. Het is gewoon zeer relatief. (zoals iedere TN)

Blindproeven is maar één van de manieren en inderdaad relatief. Voor mij is het belangrijkste dat ge een tijdje bij de wijn kunt vertoeven, die wijn kunt volgen, op verschillende momenten, bij eten, los van eten.. Inderdaad, blindproeverijen geven soms onzinnige competitie tussen de wijnen omdat ze allemaal over dezelfde kam worden geschoren. Bij sommige reeksen wijnen heeft het zin, bij andere helemaal niet.

Helemaal akkoord.

Maar wat ik eigenlijk wilde vragen en vergat door mijn kanttekening: zo veel Beaujolais op zo'n korte tijd. Nog niet beu ?

Man jong, het is het ideale weer nu ervoor, allé voor de lichtere stijlen hé. Rode duivels met Gamay vanavond. Totaal niet beu eigenlijk, ik ben echte Gamayfan, meer dan ooit.

Cheers! Ikke wit uit de streek van Bergerac .

Stefaan, enige ervaring met gamay uit de Loire ?

Ik las net een stukje over thermovinificatie. Blijkbaar ook nadelen. Te hoge temperaturen zorgen voor "gekookte smaken" en de geëxtraheerde kleur zou ook instabiel zijn bij de fermentatie.
Het wordt blijkbaar ook toegepast op Ch. de Beaucastel. Er wordt hier opgewarmd tot 90°C wat de schillen verweekt zodat anthocyanen makkelijker extraheren. Blijkbaar wordt het enzyme polyphenoloxidase dat kan zorgen voor POX (premature oxidation) hierdoor ook vernietigd en bijgevolg moet men minder sulfiteren. Was POX destijds ook niet de plaag bij witte Bourgogne ?

(08-06-2013 04:05 PM)doc schreef:  Ik las net een stukje over thermovinificatie. Blijkbaar ook nadelen. Te hoge temperaturen zorgen voor "gekookte smaken" en de geëxtraheerde kleur zou ook instabiel zijn bij de fermentatie.
Het wordt blijkbaar ook toegepast op Ch. de Beaucastel.

Ja, las ik ook, de uitgesproken gekookte smaken, vaak cassis zouden ook typiciteit wegnemen, het bojo-karakter. De instabiliteit van de kleur zou op te lossen zijn door wat zakken houtblokjes of snippers bij te kappen zodat de anthocyanen-tannine verhouding goedzit (wat kleurstabiliteit biedt). Nog meer gepruts dus... Groot voordeel van Thermovinificatie: breekt pyrazine af, die groene smaken in wijn, bv groene paprika (meestal door onrijpheid van de schillen). Ideale methode om dus nog redelijke wijn te maken van matige druiven.

(08-06-2013 04:15 PM)de populist schreef:  

(08-06-2013 04:05 PM)doc schreef:  Ik las net een stukje over thermovinificatie. Blijkbaar ook nadelen. Te hoge temperaturen zorgen voor "gekookte smaken" en de geëxtraheerde kleur zou ook instabiel zijn bij de fermentatie.
Het wordt blijkbaar ook toegepast op Ch. de Beaucastel.

Ja, las ik ook, de uitgesproken gekookte smaken, vaak cassis zouden ook typiciteit wegnemen, het bojo-karakter. De instabiliteit van de kleur zou op te lossen zijn door wat zakken houtblokjes of snippers bij te kappen zodat de anthocyanen-tannine verhouding goedzit (wat kleurstabiliteit biedt). Nog meer gepruts dus... Groot voordeel van Thermovinificatie: breekt pyrazine af, die groene smaken in wijn, bv groene paprika (meestal door onrijpheid van de schillen). Ideale methode om dus nog redelijke wijn te maken van matige druiven.

Postjes gekruist, breekt ook het enzyme polyphenoloxidase af... zie hierboven

Inderdaad ferm gepruts !

(08-06-2013 04:21 PM)doc schreef:  

(08-06-2013 04:15 PM)de populist schreef:  

(08-06-2013 04:05 PM)doc schreef:  Ik las net een stukje over thermovinificatie. Blijkbaar ook nadelen. Te hoge temperaturen zorgen voor "gekookte smaken" en de geëxtraheerde kleur zou ook instabiel zijn bij de fermentatie.
Het wordt blijkbaar ook toegepast op Ch. de Beaucastel.

Ja, las ik ook, de uitgesproken gekookte smaken, vaak cassis zouden ook typiciteit wegnemen, het bojo-karakter. De instabiliteit van de kleur zou op te lossen zijn door wat zakken houtblokjes of snippers bij te kappen zodat de anthocyanen-tannine verhouding goedzit (wat kleurstabiliteit biedt). Nog meer gepruts dus... Groot voordeel van Thermovinificatie: breekt pyrazine af, die groene smaken in wijn, bv groene paprika (meestal door onrijpheid van de schillen). Ideale methode om dus nog redelijke wijn te maken van matige druiven.

Postjes gekruist, breekt ook het enzyme polyphenoloxidase af... zie hierboven

Inderdaad ferm gepruts !

Da's het enzyme dat de wijn bruinig maakt hé.

---

(06-06-2013 09:49 PM)de populist schreef:  

(02-06-2013 03:17 PM)carl schreef:  Beaujolais 2013

Duboeuf La Madone Fleurie 2009 : Kruidig, zeer evenwichtig, subtiele neus, bosbessen, meer op het fruitge gespeeld, melkchocolade, sappig met structuur. 90+

Duboeuf La Madone 2009: blind scoorde ik 14/20 (vlier, subtiel, bescheiden, braam, aardbeienconfituur, mooie zuren, goeie concentratie), maar ik gooide ook in het midden: "Deze wijn is prima maar hij doet me niks". Werner van wijnhandel Leuvin had net hetzelfde in zijn hoofd, vond ik wel leuk. Ewel, deze namiddag haalde ik Duboeuf Juliénas 2007 en Duboeuf Brouilly 2010 bij Vinifrance, een Leuvense wijnwinkel die mij niks doet. Brouilly 2010: zoals ik bojo een jaar of 5 geleden in mijn hoofd had: aardbeitaartje, confiturig in de mond, zeer rijpe, bijna weggestreken tannine, klein groen naaldje, wat vlak, eenvoudig maar wel lekker met een beetje snoepzuurtjes in de afdronk. Bloemen ook. Koel geschonken op terras njammie.

De Juliénas 2007 is complexer, lichtjes animaal (afgekuiste koeiepoep), meer tannine, maar wel weer rijp. Vol fruit, veel fruitvlees, evolutie richting vijg en rozijn maar wel nog sappigheid.

Beide wijnen prima gemaakt, perfect evenwichtig, zéér goede wijnmaker die Duboeuf en hij heeft grote verdienste in Beaujolais, maar... zijn wijnen doen me gewoonweg niks. Voila

Ik moet mijn mening over de Juliénas 2007 toch bijstellen op dag 2, hij ontwikkelt echt wel mooi, naast de Janin 2008 (Clos de Tremblay) gezet en hij blijft op zijn gemakjes recht. Mijne wijnvriend vond de Duboeuf op dit moment beter, en ik moest hem eigenlijk gelijk geven. Deze namiddag ook de Morgon 07, de Moulin-à-Vent 07, de Saint-Amour 2010 en de gewone Nouveau 2012 van Duboeuf gehaald. Die laatste is al open, gewoon lekker, moet ge zelfs niet in een wijnglas schenken, gewoon een waterglas, prototype van eenvoudige bojo, bom fruit, kauwgomachtig, viooltjes, frisse zuurtjes. Om goed gekoeld weg te slokken. Tof dat dit bestaat.

(08-06-2013 04:26 PM)de populist schreef:  

(08-06-2013 04:21 PM)doc schreef:  

(08-06-2013 04:15 PM)de populist schreef:  

(08-06-2013 04:05 PM)doc schreef:  Ik las net een stukje over thermovinificatie. Blijkbaar ook nadelen. Te hoge temperaturen zorgen voor "gekookte smaken" en de geëxtraheerde kleur zou ook instabiel zijn bij de fermentatie.
Het wordt blijkbaar ook toegepast op Ch. de Beaucastel.

Ja, las ik ook, de uitgesproken gekookte smaken, vaak cassis zouden ook typiciteit wegnemen, het bojo-karakter. De instabiliteit van de kleur zou op te lossen zijn door wat zakken houtblokjes of snippers bij te kappen zodat de anthocyanen-tannine verhouding goedzit (wat kleurstabiliteit biedt). Nog meer gepruts dus... Groot voordeel van Thermovinificatie: breekt pyrazine af, die groene smaken in wijn, bv groene paprika (meestal door onrijpheid van de schillen). Ideale methode om dus nog redelijke wijn te maken van matige druiven.

Postjes gekruist, breekt ook het enzyme polyphenoloxidase af... zie hierboven

Inderdaad ferm gepruts !

Da's het enzyme dat de wijn bruinig maakt hé.

---

(06-06-2013 09:49 PM)de populist schreef:  

(02-06-2013 03:17 PM)carl schreef:  Beaujolais 2013

Duboeuf La Madone Fleurie 2009 : Kruidig, zeer evenwichtig, subtiele neus, bosbessen, meer op het fruitge gespeeld, melkchocolade, sappig met structuur. 90+

Duboeuf La Madone 2009: blind scoorde ik 14/20 (vlier, subtiel, bescheiden, braam, aardbeienconfituur, mooie zuren, goeie concentratie), maar ik gooide ook in het midden: "Deze wijn is prima maar hij doet me niks". Werner van wijnhandel Leuvin had net hetzelfde in zijn hoofd, vond ik wel leuk. Ewel, deze namiddag haalde ik Duboeuf Juliénas 2007 en Duboeuf Brouilly 2010 bij Vinifrance, een Leuvense wijnwinkel die mij niks doet. Brouilly 2010: zoals ik bojo een jaar of 5 geleden in mijn hoofd had: aardbeitaartje, confiturig in de mond, zeer rijpe, bijna weggestreken tannine, klein groen naaldje, wat vlak, eenvoudig maar wel lekker met een beetje snoepzuurtjes in de afdronk. Bloemen ook. Koel geschonken op terras njammie.

De Juliénas 2007 is complexer, lichtjes animaal (afgekuiste koeiepoep), meer tannine, maar wel weer rijp. Vol fruit, veel fruitvlees, evolutie richting vijg en rozijn maar wel nog sappigheid.

Beide wijnen prima gemaakt, perfect evenwichtig, zéér goede wijnmaker die Duboeuf en hij heeft grote verdienste in Beaujolais, maar... zijn wijnen doen me gewoonweg niks. Voila

Ik moet mijn mening over de Juliénas 2007 toch bijstellen op dag 2, hij ontwikkelt echt wel mooi, naast de Janin 2008 (Clos de Tremblay) gezet en hij blijft op zijn gemakjes recht. Mijne wijnvriend vond de Duboeuf op dit moment beter, en ik moest hem eigenlijk gelijk geven. Deze namiddag ook de Morgon 07, de Moulin-à-Vent 07, de Saint-Amour 2010 en de gewone Nouveau 2012 van Duboeuf gehaald. Die laatste is al open, gewoon lekker, moet ge zelfs niet in een wijnglas schenken, gewoon een waterglas, prototype van eenvoudige bojo, bom fruit, kauwgomachtig, viooltjes, frisse zuurtjes. Om goed gekoeld weg te slokken. Tof dat dit bestaat.

Ik ben vroeger ook al verrast geweest door de wijnen van Duboeuf, groot gamma en er zitten goeie dingen tussen zu!
Lekker genieten van een "gewone bojo", moet kunnen !

3 jaar na de eerste Bojo-proeverij heeft De Populist nog eens 8 andere wijnliefhebbers om de tafel verzameld om nog eens dieper in te gaan op de geliefde Beaujolaisregio.

We begonnen met een 0-wijn ut de Loire en Stefaan had er ook een blindganger uit ons eigen Belgenlandje van Bon Baron tussen gestoken.

0. Marrionet Amboise 2007 : Rijp in de neus, zachte aanzet, licht zuurtje, eerder korte afdronk, donker fruit, viooltjes, ietwat rustiek, champignon, tertiair, 86
1. Bernard Sante vieilles vignes 2006 (chenas) : fruitige neus,mond met lichte grip, hoge zuren, tannines op de afdronk, lactisch, bramenyoghurt, gebrand, bodybuilderke, serieuze wijn, mist een beetje sappigheid en plezier, ietwat onsamenhangend 86 10€
2. Michel guignier La bonne pioche 2011 (bojo villages) : Animaal, biodynamisch?, groene banaan, lactisch, aards, kers, citrus, plezant, ietwat minder gestructureerd, minerale toetsen, meer plezier, kleine beet, voldoende zuren maar in bedwang gehouden door fruit, krieken op de afdronk, 88 17,5€
3. Bernard Sante 2014 (chenas) : Commerciëlere stijl, houtskool, bubblegum, framboos, lichte zuurtjes gedragen door het vele fruit, correct, evenwichtig, soepel, vegetaal, voldoende diepte, 87 13€
4. Thivin les sept vignes 2012 (cote de brouilly) : Ietwat oudere wijn, reductie, koffie, zwavel, fijn in de mond, lengte, vlezig, rubber, verbrand hout, blijft een beetje hoekig maar genietbaar. 88+
5. Richard Rottiers 2011 (Moulin a Vent) : Vanille, lactisch, macedoine, banaan, gestructureerd, tannineus, denkelijk nog te jong, banana split in a glass, stenig, heavy boy, hout ligt er een beetje op, 87
6. Dom de la grand Cour 2014 (Fleurie) : sappig rood fruit, floraal, goede strakheid, fijne zuurtjes, citruszuurtjes, heel sappige stijl met enige structuur, bojo as it should be, verleider, typische bojo, ideaal als terraswijn, 89+ 20€
7. Chemarin Le Rocher 2012 (Bojo Villages) : Reductie, animaal, zwavel, dissolvant, geuzezuur, mondgevoel is iets heel anders : fluwelig, mooi rood fruit, aalbes, koffie, randje foutief volgens stefaan, 88
8. Labruyere champ de cour 2011 (Moulin a Vent) : Zwart fruit, donkere kleur, rondere stijl, afgerond, floraal, mineraal, rijpe tannines, geconcentreerd, rijpe zuren, 2009? 89
9. Cedric Vincent Beaujolais 2012 : Exotisch fruit (passievrucht), gestructureerd, fijne zuren, licht groene toets, banaan, tannines trekken droog, marsepein retronasaal, ontbeert ietwat body, weinig drinkplezier 84
10. Chemarin Corcelette Bellevue 2014 (Morgon) :Paarse rand, Stinkertje, springerig, nog ietwat jong, rijp met fijne zuurtjes, natuurlijke stijl, sappig rood fruit, extract, aalbesjes, gestructureerd met finesse, 2011? 90
11. Lapalu Le rang du Merle 2013 (Bojo villages) : Natuurlijke touch, mineraal, vlezig, sappige aanzet, gestructureerd met finesse, lange afdronk, houtgerijpt, licht toets van zwart fruit, gebalder, tannines, heeft eten nodig, 2010, 89
12. Desvignes Les Impnitents 2009 (Morgon) : Plakkaatverf, rubber, eucalyptus, vlezig, spek, rubberen bal, bloemkool, zeer jong in de mond, rijstkoek, monolitische wijn, biedt weinig drinkplezier, overpowering, veel alcohol, eikgelagerd, minder mijn stijl, 87 19€
13. Lapalu Cuvee des fous 2010 (Brouilly) : Animaal, gestoofd karakter, Zwart fruit, donkere kleur met lichte rand, sappige , zoete aanzet met sérieux, 2009?, krieken op alcohol, retronasaal ietwat animaal, voldoende zuren, rijpe maar veel tannines, evenwichtig, like it 90+
14. Lapalu Cuvee des fous 2012 (Brouilly) : Rijpe vruchten, zwart fruit, donkere wijn, rozijnen, confituur, gedroogd fruit, degelijke structuur, licht uitdrogend, behoorlijke tannines, bourgogne?, behoudt goede focus in de mond, 90
15. Bon Baron La grande Tresor 2013 (Belgie) : Tomatenconcentraat, nootjes, vluchtig, olijven, ietwat ouder, mond mooi versmolten, lang, zuren ondersteunen mooi, goed verouderd, proeft ouder dan hij is (typisch bon baron) 91 gamaret/garanoir
16. Bernard Sante Chenas 2013 : blauwe bes, fruitige stijl, ietwat eentonig, duidelijke zuren, kortere afdronk, rijpe tannines, heeft tijd nodig om open te komen, heeft nog tijd nodig. 88

Conclusie : Beaujolais is een appelatie die niet onder één noemer te vatten is. Van speels tot krachtig, van commercieel tot alternatief, alle stijlen komen aan bod.

Carl

Beetje sneu wel dat de instinker de winner van de avond is..'

(29-05-2016 05:11 PM)carl schreef:  15. Bon Baron La grande Tresor 2013 (Belgie) : Tomatenconcentraat, nootjes, vluchtig, olijven, ietwat ouder, mond mooi versmolten, lang, zuren ondersteunen mooi, goed verouderd, proeft ouder dan hij is (typisch bon baron) 91 gamaret/garanoir

Dat ouder proeven dan de wijn is heb ik ook al gehad bij Aldeneyck, pinot noir 2013 waarvan je zou zeggen dat hij veel ouder was, ook al op basis van kleur. Zou je de wijn daarom nog lang kunnen houden denk je?

Jammer dat de high end bojo's er niet tussen staan (buiten de Lapalu's en Desvignes). De scores geven dit ook weer.
Ik dronk ooit dezelfde Bon Baron, die kwam toen ook heel zuiders (spaans) over. Toch raar (en spijtig) dat je in een belgische wijn olijven proeft ? Ik zou eens van gist veranderen als ik hem was.

(29-05-2016 05:34 PM)Olivier schreef:   Carl

Beetje sneu wel dat de instinker de winner van de avond is..'

Ja en nee, Olivier.
Bij de onthulling van deze wijn viel ik bijna van mijn stoel. Dit was echt de WOTN voor mij, en nu bleek die zelfs Belgisch te zijn.
Ik moet mijn oordeel (vooroordeel?) over Belgische wijn hiermee helemaal gaan bijstellen. Dus nee, ik vond het niet sneu.

(29-05-2016 06:12 PM)Kris schreef:  Jammer dat de high end bojo's er niet tussen staan (buiten de Lapalu's en Desvignes). De scores geven dit ook weer.
Ik dronk ooit dezelfde Bon Baron, die kwam toen ook heel zuiders (spaans) over. Toch raar (en spijtig) dat je in een belgische wijn olijven proeft ? Ik zou eens van gist veranderen als ik hem was.

Inderdaad, al 2 x Bon Baron geschonken in de les en steeds positief onthaald. Maar altijd dacht ik " dit lijkt meer een Portugese wijn dan een Belgische".
Druiven aankopen in het Zuiden en hier vinifieren, theoretisch is het mogelijk natuurlijk (en wie gaat het controleren..?)

(29-05-2016 07:39 PM)Marc schreef:  

(29-05-2016 05:34 PM)Olivier schreef:   Carl

Beetje sneu wel dat de instinker de winner van de avond is..'

Ja en nee, Olivier.
Bij de onthulling van deze wijn viel ik bijna van mijn stoel. Dit was echt de WOTN voor mij, en nu bleek die zelfs Belgisch te zijn.
Ik moet mijn oordeel (vooroordeel?) over Belgische wijn hiermee helemaal gaan bijstellen. Dus nee, ik vond het niet sneu.

Inderdaad leuk dat het een Belgische wijn is die WOTN is. We mogen al eens chauvinistisch zijn, want er worden hier toch mooie dingen gemaakt! Maar als je een bojoproeverij doet, is dat waarschijnlijk uit een interesse voor gamay. En dan vond ik het frappant dat het de niet-gamay is die het best voor de dag kwam. Maar blijkbaar is gamaret dan een kruising tussen gamay en reichensteiner. Dus toch een beetje gamay
Zelf nog nooit gedronken, maar de interesse is in ieder geval gewekt. En nog maar eens bevestiging van de kwaliteit van Bon Baron. Zowel de pinot noir als de acolon al geproefd en zeer goed bevonden!

(29-05-2016 05:11 PM)carl schreef:  3 jaar na de eerste Bojo-proeverij heeft De Populist nog eens 8 andere wijnliefhebbers om de tafel verzameld om nog eens dieper in te gaan op de geliefde Beaujolaisregio.

We begonnen met een 0-wijn ut de Loire en Stefaan had er ook een blindganger uit ons eigen Belgenlandje van Bon Baron tussen gestoken.

0. Marrionet Amboise 2007 : Rijp in de neus, zachte aanzet, licht zuurtje, eerder korte afdronk, donker fruit, viooltjes, ietwat rustiek, champignon, tertiair, 86 ( <80 versleten)
1. Bernard Sante vieilles vignes 2006 (chenas) : fruitige neus,mond met lichte grip, hoge zuren, tannines op de afdronk, lactisch, bramenyoghurt, gebrand, bodybuilderke, serieuze wijn, mist een beetje sappigheid en plezier, ietwat onsamenhangend 86 10€ (<85)
2. Michel guignier La bonne pioche 2011 (bojo villages) : Animaal, biodynamisch?, groene banaan, lactisch, aards, kers, citrus, plezant, ietwat minder gestructureerd, minerale toetsen, meer plezier, kleine beet, voldoende zuren maar in bedwang gehouden door fruit, krieken op de afdronk, 88 17,5€ (85)
3. Bernard Sante 2014 (chenas) : Commerciëlere stijl, houtskool, bubblegum, framboos, lichte zuurtjes gedragen door het vele fruit, correct, evenwichtig, soepel, vegetaal, voldoende diepte, 87 13€ (86)
4. Thivin les sept vignes 2012 (cote de brouilly) : Ietwat oudere wijn, reductie, koffie, zwavel, fijn in de mond, lengte, vlezig, rubber, verbrand hout, blijft een beetje hoekig maar genietbaar. 88+ (89+)
5. Richard Rottiers 2011 (Moulin a Vent) : Vanille, lactisch, macedoine, banaan, gestructureerd, tannineus, denkelijk nog te jong, banana split in a glass, stenig, heavy boy, hout ligt er een beetje op, 87 (88-89)
6. Dom de la grand Cour 2014 (Fleurie) : sappig rood fruit, floraal, goede strakheid, fijne zuurtjes, citruszuurtjes, heel sappige stijl met enige structuur, bojo as it should be, verleider, typische bojo, ideaal als terraswijn, 89+ 20€ (86)
7. Chemarin Le Rocher 2012 (Bojo Villages) : Reductie, animaal, zwavel, dissolvant, geuzezuur, mondgevoel is iets heel anders : fluwelig, mooi rood fruit, aalbes, koffie, randje foutief volgens stefaan, 88 (88-89)
8. Labruyere champ de cour 2011 (Moulin a Vent) : Zwart fruit, donkere kleur, rondere stijl, afgerond, floraal, mineraal, rijpe tannines, geconcentreerd, rijpe zuren, 2009? 89 (89+ Jaargang 2011 19 Euro +1 Euro shipping cost)
9. Cedric Vincent Beaujolais 2012 : Exotisch fruit (passievrucht), gestructureerd, fijne zuren, licht groene toets, banaan, tannines trekken droog, marsepein retronasaal, ontbeert ietwat body, weinig drinkplezier 84 (85)
10. Chemarin Corcelette Bellevue 2014 (Morgon) :Paarse rand, Stinkertje, springerig, nog ietwat jong, rijp met fijne zuurtjes, natuurlijke stijl, sappig rood fruit, extract, aalbesjes, gestructureerd met finesse, 2011? 90 ( Jaargang 2014 89-90)
11. Lapalu Le rang du Merle 2013 (Bojo villages) : Natuurlijke touch, mineraal, vlezig, sappige aanzet, gestructureerd met finesse, lange afdronk, houtgerijpt, licht toets van zwart fruit, gebalder, tannines, heeft eten nodig, 2010, 89 (87)
12. Desvignes Les Impnitents 2009 (Morgon) : Plakkaatverf, rubber, eucalyptus, vlezig, spek, rubberen bal, bloemkool, zeer jong in de mond, rijstkoek, monolitische wijn, biedt weinig drinkplezier, overpowering, veel alcohol, eikgelagerd, minder mijn stijl, 87 19€ ( 89)
13. Lapalu Cuvee des fous 2010 (Brouilly) : Animaal, gestoofd karakter, Zwart fruit, donkere kleur met lichte rand, sappige , zoete aanzet met sérieux, 2009?, krieken op alcohol, retronasaal ietwat animaal, voldoende zuren, rijpe maar veel tannines, evenwichtig, like it 90+ (89+)
14. Lapalu Cuvee des fous 2012 (Brouilly) : Rijpe vruchten, zwart fruit, donkere wijn, rozijnen, confituur, gedroogd fruit, degelijke structuur, licht uitdrogend, behoorlijke tannines, bourgogne?, behoudt goede focus in de mond, 90 (< 85)
15. Bon Baron La grande Tresor 2013 (Belgie) : Tomatenconcentraat, nootjes, vluchtig, olijven, ietwat ouder, mond mooi versmolten, lang, zuren ondersteunen mooi, goed verouderd, proeft ouder dan hij is (typisch bon baron) 91 gamaret/garanoir (90+)
16. Bernard Sante Chenas 2013 : blauwe bes, fruitige stijl, ietwat eentonig, duidelijke zuren, kortere afdronk, rijpe tannines, heeft tijd nodig om open te komen, heeft nog tijd nodig. 88 (87)

Conclusie : Beaujolais is een appelatie die niet onder één noemer te vatten is. Van speels tot krachtig, van commercieel tot alternatief, alle stijlen komen aan bod.

Carl bedankt voor deze beoordeling.

Heb ook mijn quotering in het rood gezet.
BTW: Mijn aangebrachte wijn heb ik niet kunnen definiëren tijdens deze degustatie.
En wat ik wel apprecieer is dat de resultaten enkel na de proeverij van de 16 flessen werd kenbaar gemaakt.
En weer leerde ik dat ik na meer dan 40 jaar nog niets van wijn ken: maar de betere kon ik wel appreciëren.

@ de populist; bedankt voor organisatie en de avond.

---

(29-05-2016 08:21 PM)vinejo schreef:  ................................
Druiven aankopen in het Zuiden en hier vinifieren, theoretisch is het mogelijk natuurlijk (en wie gaat het controleren..?)

Ik vraag me ook af wat de Albarino druif op minder dan 1 km van mijn woonplaats als resultaat zal geven.

---

(29-05-2016 06:12 PM)Kris schreef:  Jammer dat de high end bojo's er niet tussen staan (buiten de Lapalu's en Desvignes). De scores geven dit ook weer.
Ik dronk ooit dezelfde Bon Baron, die kwam toen ook heel zuiders (spaans) over. Toch raar (en spijtig) dat je in een belgische wijn olijven proeft ? Ik zou eens van gist veranderen als ik hem was.

Kris,

Voor wat het waard is.
In de blinde Bojo proeverij van 2013 waren het ook niet altijd de grote namen die de hoogste scores haalden.