wijnliefhebbers

Wijncolumn recent verschenen op de website van het Nederlandse wijntijdschrift Perswijn

http://www.perswijn.nl/artikel/geef-de-w...wijnmaker/

---

Hoe dat smileyke in de titel geraakte, ik heb geen idee. Enfin, best dat die lacht natuurlijk.

(24-06-2015 06:39 PM)de populist schreef:  Wijncolumn recent verschenen op de website van het Nederlandse wijntijdschrift Perswijn

http://www.perswijn.nl/artikel/geef-de-w...wijnmaker/

---

Hoe dat smileyke in de titel geraakte, ik heb geen idee. Enfin, best dat die lacht natuurlijk.

In your face, Guy en Karel!

(24-06-2015 07:12 PM)vinejo schreef:  

(24-06-2015 06:39 PM)de populist schreef:  Wijncolumn recent verschenen op de website van het Nederlandse wijntijdschrift Perswijn

http://www.perswijn.nl/artikel/geef-de-w...wijnmaker/

---

Hoe dat smileyke in de titel geraakte, ik heb geen idee. Enfin, best dat die lacht natuurlijk.

In your face, Guy en Karel!

Populist:

Per gelegenheid schotel ik je nog iets anders voor.(in het glas)
Zo dat je je schrijverstalenten nog eens kan botvieren.

(24-06-2015 09:04 PM)don quichotte schreef:  

(24-06-2015 07:12 PM)vinejo schreef:  

(24-06-2015 06:39 PM)de populist schreef:  Wijncolumn recent verschenen op de website van het Nederlandse wijntijdschrift Perswijn

http://www.perswijn.nl/artikel/geef-de-w...wijnmaker/

---

Hoe dat smileyke in de titel geraakte, ik heb geen idee. Enfin, best dat die lacht natuurlijk.

In your face, Guy en Karel!

Populist:

Per gelegenheid schotel ik je nog iets anders voor.(in het glas)
Zo dat je je schrijverstalenten nog eens kan botvieren.

Daar kijk ik naar uit Don

Bescheidenheid siert de mens, natuurlijk. En geef aan Caesar wat Caesar toekomt en dat soort dingen. Dat neemt niet weg dat wie begaan is met de wijnwereld, zonder daarom zelf de oechslemeter te hanteren, best af en toe iets mag zeggen in de zin van: "zou je de overextractie en de nieuwe eik niet wat temperen, zodat ik opnieuw weet wanneer ik Saint-Emilion aan het drinken ben, zonder naar het etiket te hoeven kijken?" of "zou je niet beter overschakelen op de aspergeteelt in plaats van verder te gaan met het produceren van deze aanslag op mijn maagwand in bidonnekes?"... Je hoeft tenslotte niet persé met je wellies in de koeienstront te staan om een goeie biefstuk te herkennen...

D'er boenk op ! Nice

Populist en Jordaens, nice!

Iets van 2 kanten en 1 medaille :-)

Flesje rosé met dit warme weer, iemand? Rosato La Maccinaia of liever Chateau de Miraval ;-) ?

Doet me aan deze tread denken http://www.vinejo.freebb.be/thread-1135....roemdheden

Uiteindelijk is er maar 1 factor die bepaalt of een wijnmaker goed bezig is of niet , en dat is de verkoop en de prijs waaraan hij kan verkopen. Een wijnbouwer ongevraagd zeggen hoe hij zijn wijn moet maken is als tegen een moeder gaan zeggen hoe ze haar kind moet kleden. En ik kan je zo 10 adressen geven waar je zulke dingen écht niet moet gaan doen of je krijgt een gebalde handdruk

Een mooi artikel, maar ik ga slechts tot op zekere hoogte met de gegeven stellingen en vind dat je toch erg ver gaat met de romantisering van de wijnbouwer.

Ik ben het absoluut met je eens dat het inderdaad de wijnbouwer is die alle credit en respect verdient voor wat er uiteindelijk in het glas terechtkomt, maar dat wil niet zeggen dat anderen geen meerwaarde kunnen bieden. Een Master of Wine of een goed getrainde sommelier heeft vaak een heel ander inzicht in wijn omdat hij of zij in veel gevallen veel meer heeft geproefd dan menig wijnbouwer. Het is een boutade dat de Fransen enkel aandacht hebben voor hun eigen wijn en hierin zeer chauvinistisch overkomen, maar het is wel wat iets wat zeer vaak terugkomt in gesprekken met hen. Ze hebben ofwel de tijd ofwel de interesse niet om zich bezig te houden met wijn uit andere streken of landen, wat een gemis is wat kan worden opgevangen door mensen die hier wel de tijd en de nodige interesse in kunnen steken. Het is enkel door een uitwisseling van ideeën, meningen en indrukken dat je iets kan bijleren. Wijnmakers stellen het wel op prijs dat mensen vrij hun mening kunnen en durven geven, als er dan af en toe iemand door loopt te bulderen zonder vele kennis ter zake is het de uiteindelijke interactie toch wel waard.

Ik begrijp ook niet goed wat het grote probleem is met mensen die niets van wijn kennen die toch in de business willen stappen. Wijnboeren kunnen er vaak veel meer voordeel uithalen dan iemand die niet weet wat hij met zijn geld moet aanvangen. Eén van de wijnen die ik onlangs voorstelde, Open Now van Hegarty vind ik een mooi voorbeeld van de samenwerking tussen geld en passie. Hegarty geeft toe dat hij niets weet van het maken van wijn en besteedt het dan ook eenvoudigweg uit waarmee hij dan weer iemand de kans geeft om zijn passie te volgen.Op Dive Bouteille sprak ik met Fernando Alonso van Bodega Maranones in de Sierra de Gredos en voor hem was de keuze heel simpel; ofwel zocht hij externe financiering, ofwel ging hij voor een groot wijnbedrijf werken zonder enige eigen inbreng. Oké, de aandacht gaat nog steeds naar een snoeverige Verhofstadt die dan even kan pretenderen dat hij iets van wijn kent, maar dat neemt niet weg dat zijn geld er wle ook voor zorgt dat iemand wijn kan maken.

Tenslotte zal het het brede publiek worst wezen wie hun wijn heeft gemaakt, ze willen gewoon iets aangenaams in hun glas en of dit nu komt van een noeste, hardwerkende wijnboer die nog met paard en ploeg door de wijngaard trekt, of door een bedrijf dat meer wijn produceert dan Maes bier, zal daar geen doorslaggevende rol in spelen. Het zijn voor een groot deel enkel wijnliefhebbers die hierom malen en een project naar waarde kunnen schatten. Tegelijk denk ik ook niet dat wij het doelpubliek zijn van wijnmarketeers zoals Verhofstadt of Sepideh.

(25-06-2015 04:27 PM)Kupers schreef:  Een mooi artikel, maar ik ga slechts tot op zekere hoogte met de gegeven stellingen en vind dat je toch erg ver gaat met de romantisering van de wijnbouwer.

Ik ben het absoluut met je eens dat het inderdaad de wijnbouwer is die alle credit en respect verdient voor wat er uiteindelijk in het glas terechtkomt, maar dat wil niet zeggen dat anderen geen meerwaarde kunnen bieden. Een Master of Wine of een goed getrainde sommelier heeft vaak een heel ander inzicht in wijn omdat hij of zij in veel gevallen veel meer heeft geproefd dan menig wijnbouwer. Het is een boutade dat de Fransen enkel aandacht hebben voor hun eigen wijn en hierin zeer chauvinistisch overkomen, maar het is wel wat iets wat zeer vaak terugkomt in gesprekken met hen. Ze hebben ofwel de tijd ofwel de interesse niet om zich bezig te houden met wijn uit andere streken of landen, wat een gemis is wat kan worden opgevangen door mensen die hier wel de tijd en de nodige interesse in kunnen steken. Het is enkel door een uitwisseling van ideeën, meningen en indrukken dat je iets kan bijleren. Wijnmakers stellen het wel op prijs dat mensen vrij hun mening kunnen en durven geven, als er dan af en toe iemand door loopt te bulderen zonder vele kennis ter zake is het de uiteindelijke interactie toch wel waard.

Ik begrijp ook niet goed wat het grote probleem is met mensen die niets van wijn kennen die toch in de business willen stappen. Wijnboeren kunnen er vaak veel meer voordeel uithalen dan iemand die niet weet wat hij met zijn geld moet aanvangen. Eén van de wijnen die ik onlangs voorstelde, Open Now van Hegarty vind ik een mooi voorbeeld van de samenwerking tussen geld en passie. Hegarty geeft toe dat hij niets weet van het maken van wijn en besteedt het dan ook eenvoudigweg uit waarmee hij dan weer iemand de kans geeft om zijn passie te volgen.Op Dive Bouteille sprak ik met Fernando Alonso van Bodega Maranones in de Sierra de Gredos en voor hem was de keuze heel simpel; ofwel zocht hij externe financiering, ofwel ging hij voor een groot wijnbedrijf werken zonder enige eigen inbreng. Oké, de aandacht gaat nog steeds naar een snoeverige Verhofstadt die dan even kan pretenderen dat hij iets van wijn kent, maar dat neemt niet weg dat zijn geld er wle ook voor zorgt dat iemand wijn kan maken.

Tenslotte zal het het brede publiek worst wezen wie hun wijn heeft gemaakt, ze willen gewoon iets aangenaams in hun glas en of dit nu komt van een noeste, hardwerkende wijnboer die nog met paard en ploeg door de wijngaard trekt, of door een bedrijf dat meer wijn produceert dan Maes bier, zal daar geen doorslaggevende rol in spelen. Het zijn voor een groot deel enkel wijnliefhebbers die hierom malen en een project naar waarde kunnen schatten. Tegelijk denk ik ook niet dat wij het doelpubliek zijn van wijnmarketeers zoals Verhofstadt of Sepideh.

Ik hou niet van die Hegarty-wijnen maar dat is persoonlijk Wijn verbouwen heeft weinig met romantiek te maken Kupers, een beetje werken in de wijngaard maakt dat snel duidelijk. Uiteraard zijn schrijvers zoals wij belangrijk maar we moeten geen eerste viool spelen. Idem voor mensen die met groot geld mogelijkheden scheppen. Die doen van alles prima maar die maken geen wijn.

(25-06-2015 04:27 PM)Kupers schreef:  Het is een boutade dat de Fransen enkel aandacht hebben voor hun eigen wijn en hierin zeer chauvinistisch overkomen, maar het is wel wat iets wat zeer vaak terugkomt in gesprekken met hen. Ze hebben ofwel de tijd ofwel de interesse niet om zich bezig te houden met wijn uit andere streken of landen, wat een gemis is wat kan worden opgevangen door mensen die hier wel de tijd en de nodige interesse in kunnen steken. Het is enkel door een uitwisseling van ideeën, meningen en indrukken dat je iets kan bijleren.

Ik heb een hekel aan chauvinisten maar op wijngebied zou ik zeggen: "Let's keep it this way...."

(25-06-2015 04:27 PM)Kupers schreef:  .................................
Tenslotte zal het het brede publiek worst wezen wie hun wijn heeft gemaakt, ze willen gewoon iets aangenaams in hun glas en of dit nu komt van een noeste, hardwerkende wijnboer die nog met paard en ploeg door de wijngaard trekt, of door een bedrijf dat meer wijn produceert dan Maes bier, zal daar geen doorslaggevende rol in spelen. Het zijn voor een groot deel enkel wijnliefhebbers die hierom malen en een project naar waarde kunnen schatten. Tegelijk denk ik ook niet dat wij het doelpubliek zijn van wijnmarketeers zoals Verhofstadt of Sepideh.

I like that .
Deze avond 4 verschillende witte wijnen in mijn glas.
Allemaal van het democratische type : < 10 Euro.
Twee daarvan weerhouden om nog te kopen. Eén ervan is al jaren een evergreen voor mij, de tweede voor het eerst gedronken en ik vind deze mooi. De twee andere voor de vuilnisbak alhoewel er één van is afkomstig van een coöperatieve die mij nog maar weinig heeft ontgoocheld.
Toen dat ik deze dronk waren mijn minste zorg de wijnbouwer die achter dit product stonden. Ik was enkel geïnteresseerd wat in mijn glas kwam en wat ik kon appreciëren.
En wanneer je schrijft: " Tegelijk denk ik ook niet dat wij het doelpubliek zijn van wijnmarketeers zoals Verhofstadt of Sepideh." [ dan heb ik ook mijn bedenkingen over de signalen die uit die hoek komen.
Tegen Verhofstadt zou ik zeggen : " Schoenmaker blijf bij je leest" want daar moet je nog het een en ander bewijzen alvorens je een goede wijn probeert te maken.
En wat Sepideh betreft geef ik haar nog enig respijt maar zolang ze geen wijnbar zal of kan uitbaten waar een wijnliefhebber zijn gading vindt en vooral wat betreft P/K, kan die van mij de pot op.

(25-06-2015 11:21 PM)don quichotte schreef:  

(25-06-2015 04:27 PM)Kupers schreef:  .................................
Tenslotte zal het het brede publiek worst wezen wie hun wijn heeft gemaakt, ze willen gewoon iets aangenaams in hun glas en of dit nu komt van een noeste, hardwerkende wijnboer die nog met paard en ploeg door de wijngaard trekt, of door een bedrijf dat meer wijn produceert dan Maes bier, zal daar geen doorslaggevende rol in spelen. Het zijn voor een groot deel enkel wijnliefhebbers die hierom malen en een project naar waarde kunnen schatten. Tegelijk denk ik ook niet dat wij het doelpubliek zijn van wijnmarketeers zoals Verhofstadt of Sepideh.

I like that .
Deze avond 4 verschillende witte wijnen in mijn glas.
Allemaal van het democratische type : < 10 Euro.
Twee daarvan weerhouden om nog te kopen. Eén ervan is al jaren een evergreen voor mij, de tweede voor het eerst gedronken en ik vind deze mooi. De twee andere voor de vuilnisbak alhoewel er één van is afkomstig van een coöperatieve die mij nog maar weinig heeft ontgoocheld.
Toen dat ik deze dronk waren mijn minste zorg de wijnbouwer die achter dit product stonden. Ik was enkel geïnteresseerd wat in mijn glas kwam en wat ik kon appreciëren.
En wanneer je schrijft: " Tegelijk denk ik ook niet dat wij het doelpubliek zijn van wijnmarketeers zoals Verhofstadt of Sepideh." [ dan heb ik ook mijn bedenkingen over de signalen die uit die hoek komen.
Tegen Verhofstadt zou ik zeggen : " Schoenmaker blijf bij je leest" want daar moet je nog het een en ander bewijzen alvorens je een goede wijn probeert te maken.
En wat Sepideh betreft geef ik haar nog enig respijt maar zolang ze geen wijnbar zal of kan uitbaten waar een wijnliefhebber zijn gading vindt en vooral wat betreft P/K, kan die van mij de pot op.

Het kan mij ook meestal niet schelen wie achter mijn worst staat maar als iemand gaat zwaaien dat het zijn speciale worst is terwijl iemand anders het recept heeft uitgevonden en beproefd, dan is dat toch een scheve situatie. Inderdaad, dan zal dit een discussie zijn onder worstliefhebbers. Over de bloedworst valt trouwens heel wat te vertellen, heerlijk toch maar met zoveel uitvoeringen.

Wat de rijke en/of beroemde eigenaars betreft toch nog een opmerking. Veel hangt af van hoeveel zo iemand wil investeren en met welke mensen hij of zij zich wil omringen. Daarvoor hoef je zelf niet veel van wijn te kennen, maar een beetje visie en aandacht voor je wijnmakers is noodzakelijk. Neem het voorbeeld van de André Mentzelopoulos en zijn dochter. De familie Ginestet, die toch iets van wijn kennen, moest Château Margaux van de hand doen en de grootgrutter Mentzeloupoulos koopt het. Hij doet enorme investeringen, laat zich begeleiden door Peynaud, bouwt nieuwe chais, breidt de hoeveelheid tweede wijn uit enz. De wedergeboorte van Ch. Margaux wordt m.i. terecht op zijn naam (en op die van Corinne) geschreven. Terwijl het werk uiteindelijk door zijn staf werd gedaan en al lang gemanaged wordt door Paul Pontallier.

En die zal zijn bazin allicht ook haar plaats in de zon gunnen. Hoe het intussen met de Depardieus, de Jacques Martins of de Coppolas van deze wijnwereld zit, weet ik niet.

(27-06-2015 08:01 AM)Jordaens schreef:  Wat de rijke en/of beroemde eigenaars betreft toch nog een opmerking. Veel hangt af van hoeveel zo iemand wil investeren en met welke mensen hij of zij zich wil omringen. Daarvoor hoef je zelf niet veel van wijn te kennen, maar een beetje visie en aandacht voor je wijnmakers is noodzakelijk. Neem het voorbeeld van de André Mentzelopoulos en zijn dochter. De familie Ginestet, die toch iets van wijn kennen, moest Château Margaux van de hand doen en de grootgrutter Mentzeloupoulos koopt het. Hij doet enorme investeringen, laat zich begeleiden door Peynaud, bouwt nieuwe chais, breidt de hoeveelheid tweede wijn uit enz. De wedergeboorte van Ch. Margaux wordt m.i. terecht op zijn naam (en op die van Corinne) geschreven. Terwijl het werk uiteindelijk door zijn staf werd gedaan en al lang gemanaged wordt door Paul Pontallier.

En die zal zijn bazin allicht ook haar plaats in de zon gunnen. Hoe het intussen met de Depardieus, de Jacques Martins of de Coppolas van deze wijnwereld zit, weet ik niet.

Ik geloof dat we ze ooit eens opgelijst hebben. Jo?

Ik weet wel hoe het met Jacques Martin zit. Die is namelijk gewoon dood. Ik bedoelde Pierre Richard, le grand blond, één van de eerste acteur-wijnboeren van Frankrijk.

(27-06-2015 10:21 AM)Kris schreef:  

(27-06-2015 08:01 AM)Jordaens schreef:  Wat de rijke en/of beroemde eigenaars betreft toch nog een opmerking. Veel hangt af van hoeveel zo iemand wil investeren en met welke mensen hij of zij zich wil omringen. Daarvoor hoef je zelf niet veel van wijn te kennen, maar een beetje visie en aandacht voor je wijnmakers is noodzakelijk. Neem het voorbeeld van de André Mentzelopoulos en zijn dochter. De familie Ginestet, die toch iets van wijn kennen, moest Château Margaux van de hand doen en de grootgrutter Mentzeloupoulos koopt het. Hij doet enorme investeringen, laat zich begeleiden door Peynaud, bouwt nieuwe chais, breidt de hoeveelheid tweede wijn uit enz. De wedergeboorte van Ch. Margaux wordt m.i. terecht op zijn naam (en op die van Corinne) geschreven. Terwijl het werk uiteindelijk door zijn staf werd gedaan en al lang gemanaged wordt door Paul Pontallier.

En die zal zijn bazin allicht ook haar plaats in de zon gunnen. Hoe het intussen met de Depardieus, de Jacques Martins of de Coppolas van deze wijnwereld zit, weet ik niet.

Ik geloof dat we ze ooit eens opgelijst hebben. Jo?

Yep, bestaat een topic rond. Ergens op t forum.

Kom net van een kleine beurs, Hagelandse wijn. Schuimwijn, Chardo/PN, die duidelijk onzuiver in de neus is, doet wat aan kurk denken, ik meld mijn bevinding vriendelijk, wijnbouwer geïrriteerd, tweede fles helaas hetzelfde: "dat is de geur van Pinot Noir", is het antwoord. Grrr. Deze wijnbouwer loopt het risico foute wijnen te blijven maken, heel zijn leven, hij staat niet open voor kritiek. Voor mij, ook op basis van zijn stille wijn, momenteel een slechte wijnbouwer. Man is onvriendelijk naar mij, ik laat hem links liggen maar hou er een slecht gevoel aan over. Zeer zeker: één van de grote kwaliteiten van een wijnbouwer: openstaan voor kritiek. Discussiëren met wijnbouwers die die kwaliteit niet hebben: tijdsverlies. Het niveau van de Hagelandse wijn is nog niet hoog, met minstens één uitzondering: Paul Vermeeren van Molenbergher, wat een heerlijke Bacchus maakt die zeg, en 10 euro is helemaal geen diefstal. Zijn Pinot Noir is zeer beloftevol en ik ben zeker dat hij ooit een zeer mooie zal maken. Zijn kwaliteit: hij is kritisch naar zichzelf en aanvaardt kritiek. Enfin, dat is stof voor een andere column.

Uw artikel kan blijkbaar op de sympathie van Dirk Vermeersch van Le Plan Vermeersch rekenen. Er staat een link naar uw artikel op zijn site http://www.domaine-leplan.com/

(27-06-2015 08:01 AM)Jordaens schreef:  Wat de rijke en/of beroemde eigenaars betreft toch nog een opmerking. Veel hangt af van hoeveel zo iemand wil investeren en met welke mensen hij of zij zich wil omringen. Daarvoor hoef je zelf niet veel van wijn te kennen, maar een beetje visie en aandacht voor je wijnmakers is noodzakelijk. Neem het voorbeeld van de André Mentzelopoulos en zijn dochter. De familie Ginestet, die toch iets van wijn kennen, moest Château Margaux van de hand doen en de grootgrutter Mentzeloupoulos koopt het. Hij doet enorme investeringen, laat zich begeleiden door Peynaud, bouwt nieuwe chais, breidt de hoeveelheid tweede wijn uit enz. De wedergeboorte van Ch. Margaux wordt m.i. terecht op zijn naam (en op die van Corinne) geschreven. Terwijl het werk uiteindelijk door zijn staf werd gedaan en al lang gemanaged wordt door Paul Pontallier.

En die zal zijn bazin allicht ook haar plaats in de zon gunnen. Hoe het intussen met de Depardieus, de Jacques Martins of de Coppolas van deze wijnwereld zit, weet ik niet.

Daar zit ook een pak waarheid in.
Ik denk dat ik in het verleden iets soortgelijk heb neergepend op dit forum over Dirk Vermeersch.
Hij heeft eerst en vooral een smaak voor wijn waar ik me bij goed voel en daarbij weet hij zich te omringen door een ploeg die goede wijn weet te maken.
Ik denk dat Dirk in gans het gebeuren van zijn wijn eerder een uitstekend manager is dan een wijnboer.

(28-06-2015 12:12 AM)shiraz schreef:  Uw artikel kan blijkbaar op de sympathie van Dirk Vermeersch van Le Plan Vermeersch rekenen. Er staat een link naar uw artikel op zijn site http://www.domaine-leplan.com/

Inderdaad, hij had mij dat gevraagd.

---

(28-06-2015 12:44 AM)don quichotte schreef:  

(27-06-2015 08:01 AM)Jordaens schreef:  Wat de rijke en/of beroemde eigenaars betreft toch nog een opmerking. Veel hangt af van hoeveel zo iemand wil investeren en met welke mensen hij of zij zich wil omringen. Daarvoor hoef je zelf niet veel van wijn te kennen, maar een beetje visie en aandacht voor je wijnmakers is noodzakelijk. Neem het voorbeeld van de André Mentzelopoulos en zijn dochter. De familie Ginestet, die toch iets van wijn kennen, moest Château Margaux van de hand doen en de grootgrutter Mentzeloupoulos koopt het. Hij doet enorme investeringen, laat zich begeleiden door Peynaud, bouwt nieuwe chais, breidt de hoeveelheid tweede wijn uit enz. De wedergeboorte van Ch. Margaux wordt m.i. terecht op zijn naam (en op die van Corinne) geschreven. Terwijl het werk uiteindelijk door zijn staf werd gedaan en al lang gemanaged wordt door Paul Pontallier.

En die zal zijn bazin allicht ook haar plaats in de zon gunnen. Hoe het intussen met de Depardieus, de Jacques Martins of de Coppolas van deze wijnwereld zit, weet ik niet.

Daar zit ook een pak waarheid in.
Ik denk dat ik in het verleden iets soortgelijk heb neergepend op dit forum over Dirk Vermeersch.
Hij heeft eerst en vooral een smaak voor wijn waar ik me bij goed voel en daarbij weet hij zich te omringen door een ploeg die goede wijn weet te maken.
Ik denk dat Dirk in gans het gebeuren van zijn wijn eerder een uitstekend manager is dan een wijnboer.

Ik denk dat zijn dochter vooral aan het roer zit van het werk in de wijngaard en de cave, afgaande op het gesprek dat ik een paar jaar geleden met haar had. Ze werken ook samen met een oenoloog geloof ik. Ook Dirk staat open voor feedback, heb ik al gemerkt, een belangrijke waarde.