wijnliefhebbers

In de nieuwe hometown een fijne proeverij Duitse riesling achter de kiezen, met een klein beetje uitleg over iedere wijn. Hieronder mijn notities.

1. Winter Rheinhessen Riesling trocken 2016
Instapwijn. Bloesem, abrikoos en perzik in de neus. Droge riesling (wel een paar gram suiker), bevat een zuurtje maar schraapt de tong er niet af. Niet te zwaar, leuk wijntje prijs-kwaliteit. Geen memorabele afdronk.

8 à 9 euro

2. Von Schubert Ruwer Monopol Riesling 2016
De Ruwer is een koele zijrivier van de Moezel.
Lichte (11,5 procent), frisse wijn. Iets donkerder geel dan de eerste wijn. Voelt een beetje 'pétillant' op de tong. Voor deze wijn zijn wilde gisten uit de wijngaard gebruikt. Er is iets meer suiker aan toegevoegd dan aan de vorige wijn. Misschien zou hij zonder suiker wel ondrinkbaar zijn? Zuur en zoet zijn prima in evenwicht.
Food pairing: past wellicht goed bij paté, rillette, bepaalde geitenkazen.

13,95 euro

3. Reichsrat von Buhl Pfalz Deidesheimer Ortswein Riesling 2016
De Pfalz ligt tegen de Elzas. De wijnmaker is de voormalige chef de cave van Bollinger en maakt nu biodynamische wijnen.
Weinig uitgesproken neus. Kurkdroog in de mond. Minder zuurtjes dan de vorige twee wijnen, maar ook minder suiker om dit gebrek te compenseren. Bittere toon in de afdronk. Heel andere stijl van wijn.
Food pairing: bij vele soorten vis.

13,95 euro

4. Reichsrat von Buhl Pfalz Forster Ungehuer Riesling GG 2016
VDP Grosse Lage, wijngaard met hoge potentie. Zelfde wijnbouwer als hierboven.
Ruikt kruidig maar vooral mineraal, natte steen. Zachter in de mond, heeft een klein beetje houtopvoeding gehad. Die opvoeding overheerst niet maar is wel duidelijk aanwezig. De bewaarwijn is nog niet tot volle wasdom gekomen, maar ik vind hem in vergelijking met de andere wijnen te duur voor wat hij biedt.

35 euro

5. Fritz Haag Mosel Brauneberger Juffer Riesling Kabinett 2015
Heel wat beroemde Moezelwijnen komen uit Brauneberger. Kabinett zijn mooie zoete wijnen: klein beetje suiker, veel zuren, kunnen extreem lang rijpen.
Heel bijzondere geur: rokerig, vuursteen! Zoete, lange afdronk.
Food pairing: doet het goed bij paté, Münster, Aziatische gerechten en niet al te zoete desserten. Heel lekker, dit, en nog heel jong.

16,95 euro

6. Dr. Loosen Mosel Wehlener Sonnenuhr Riesling Kabinett 1995
23 jaar oude wijn. Strogeel.
In principe een zoete wijn maar het zoete is een beetje verdwenen, wordt meer 1 geheel. In de mond voel je het zoete vooral in het begin. Vlezig. Erg complex. Zowel lychee, munt en grapefruit in de nasmaak. Heel lange afdronk. Bovendien niet te veel alcohol. Nog niet over zijn top, al zal dat geen jaren meer duren.

Food pairing: bij paté en worst als aperitief komt hij wellicht het best tot zijn recht. Desnoods bij een eenvoudig wildgerecht.

Al prima geïntegreerd blijkbaar

(09-02-2018 11:33 PM)Olivier schreef:  Al prima geïntegreerd blijkbaar

Gedeelde passie voor wijn is een prima manier om integratie vlotter te laten verlopen!

In al mijn enthousiasme nog vergeten te vermelden: geen enkele van de hierboven geproefde rieslings had petroleum in de neus. Volgens de rieslingkenner is deze geur, waar niet iedereen fan van is, te wijten aan droogtestress, iets wat Duitse wijnboeren steeds beter onder controle krijgen. Dit terwijl wijnboeren uit de nieuwe wereld, bijvoorbeeld uit Australië, hier soms specifiek naar op zoek gaan.

Het jaartal bij Duitse rieslings is ook van groot belang, want het klimaat in Duitsland kan jaar na jaar erg verschillen. Er zijn bijvoorbeeld domeinen die maar in keer in de twintig jaar Eiswein kunnen produceren.

Zeer interessante tasting en info. Bedankt. Petroleum geur is idd iets wat ik niet zoek in een Riesling. Het zoetige evenmin, al besef k dat die zoet zuur balans dan wel weer voor sommigen een extra is. Over de jaren gesproken, welke zijn eigenlijk top voor droge Riesling?

(10-02-2018 11:00 AM)Fre schreef:  Zeer interessante tasting en info. Bedankt. Petroleum geur is idd iets wat ik niet zoek in een Riesling. Het zoetige evenmin, al besef k dat die zoet zuur balans dan wel weer voor sommigen een extra is. Over de jaren gesproken, welke zijn eigenlijk top voor droge Riesling?

Lijkt me een vraag voor Marc.
Maar goed, die zal ons liever naar zijn blog doorverwijzen denk ik.

PS 3etoiles: bedankt voor de interessante notes!!

(10-02-2018 11:00 AM)Fre schreef:  Zeer interessante tasting en info. Bedankt. Petroleum geur is idd iets wat ik niet zoek in een Riesling. Het zoetige evenmin, al besef k dat die zoet zuur balans dan wel weer voor sommigen een extra is. Over de jaren gesproken, welke zijn eigenlijk top voor droge Riesling?

2015 was sowieso een goed jaar voor riesling, zowel voor hun zoete als droge wijnen. 2009, 2005 en 2001 waren ook toppers. Maar Duitsland is groot en het kan altijd regio per regio verschillen. Marc van de 'vrienden van de riesling' kan daar vast veel meer over vertellen.

De eerste twee wijnen hadden een duidelijke zoete hint, hoewel het droge wijnen zijn. Je moet daar inderdaad een beetje van houden. Ik zie deze wijnen vooral als een goede begeleider van bijvoorbeeld Aziatisch eten. Of als ingrediënt voor de rieslingsoep . Puur op smaak ben ik meer fan van een minerale riesling, combineert vaak goed met gestoomde vis of iets zoals paddenstoelenrisotto.

De derde wijn was diegene die het meest uitgesproken niet-zoetig was. Die was zelfs erg droog. Als ik hem blind had moeten proeven, was ik misschien eerder richting sauvignon blanc gegaan. De vierde wijn had ook niet echt iets zoets. Door het beetje houtopvoeding leverde het een heel andere wijn op, maar volgens mij maakte hij het niet helemaal waar. Of dat iets zegt over jaargang 2016 weet ik niet.

En Kabinett tot slot is een heel ander soort wijn: zoet maar niet al te veel alcohol. Die zou ik sowieso kopen om te laten liggen, want die 1995 was fabuleus - en eigenlijk niet zo heel zoet meer.. De Fritz Haag Brauneberger Juffer was nu al heel bijzonder door de scherpe geur van vuursteen, maar heeft wellicht lovers en haters.

(10-02-2018 11:21 AM)troisetoiles schreef:  

(10-02-2018 11:00 AM)Fre schreef:  Zeer interessante tasting en info. Bedankt. Petroleum geur is idd iets wat ik niet zoek in een Riesling. Het zoetige evenmin, al besef k dat die zoet zuur balans dan wel weer voor sommigen een extra is. Over de jaren gesproken, welke zijn eigenlijk top voor droge Riesling?

2015 was sowieso een goed jaar voor riesling, zowel voor hun zoete als droge wijnen. 2009, 2005 en 2001 waren ook toppers. Maar Duitsland is groot en het kan altijd regio per regio verschillen. Marc van de 'vrienden van de riesling' kan daar vast veel meer over vertellen.

De eerste twee wijnen hadden een duidelijke zoete hint, hoewel het droge wijnen zijn. Je moet daar inderdaad een beetje van houden. Ik zie deze wijnen vooral als een goede begeleider van bijvoorbeeld Aziatisch eten. Of als ingrediënt voor de rieslingsoep . Puur op smaak ben ik meer fan van een minerale riesling, combineert vaak goed met gestoomde vis of iets zoals paddenstoelenrisotto.

De derde wijn was diegene die het meest uitgesproken niet-zoetig was. Die was zelfs erg droog. Als ik hem blind had moeten proeven, was ik misschien eerder richting sauvignon blanc gegaan. De vierde wijn had ook niet echt iets zoets. Door het beetje houtopvoeding leverde het een heel andere wijn op, maar volgens mij maakte hij het niet helemaal waar. Of dat iets zegt over jaargang 2016 weet ik niet.

En Kabinett tot slot is een heel ander soort wijn: zoet maar niet al te veel alcohol. Die zou ik sowieso kopen om te laten liggen, want die 1995 was fabuleus - en eigenlijk niet zo heel zoet meer.. De Fritz Haag Brauneberger Juffer was nu al heel bijzonder door de scherpe geur van vuursteen, maar heeft wellicht lovers en haters.

Het wordt steeds moeilijker om "echte" Kabinett te maken aan de Moezel. De unieke combinatie van lage alcohol, rins zuur en klein restzoetje lukt door de opwarming alsmaar minder. Een jaar of 2 geleden dronk ik nog Kabinett van Fritz Haag die toen 20 jaar oud was. Een sublieme wijn en van restsuiker bleef weinig over.

Wat Von schubert betreft, die zijn de laatste jaren terug op kruissnelheid aan het komen. Potentiëel is dat één van de mooiste wijngaarden van Duitsland. En maak je maar geen zorgen over "zonder suiker zou hij niet drinkbaar zijn". Ik had Riesling Trocken 1990, heerlijke wijn en de laatste fles was schitterend toen ik hem dronk na zo'n 20 jaar!

(09-02-2018 11:10 PM)troisetoiles schreef:  In de nieuwe hometown een fijne proeverij Duitse riesling achter de kiezen, met een klein beetje uitleg over iedere wijn. Hieronder mijn notities.

8 à 9 euro

2. Von Schubert Ruwer Monopol Riesling 2016
De Ruwer is een koele zijrivier van de Moezel.
Lichte (11,5 procent), frisse wijn. Iets donkerder geel dan de eerste wijn. Voelt een beetje 'pétillant' op de tong. Voor deze wijn zijn wilde gisten uit de wijngaard gebruikt. Er is iets meer suiker aan toegevoegd dan aan de vorige wijn. Misschien zou hij zonder suiker wel ondrinkbaar zijn? Zuur en zoet zijn prima in evenwicht.
Food pairing: past wellicht goed bij paté, rillette, bepaalde geitenkazen.

13,95 euro

Even een kleine verduidelijking, er wordt geen suiker aan toegevoegd hé. De wijn gaat door de gisting en in het geval van von Schubert wachten ze tot ie een natuurlijk evenwicht vindt.

Met uitzondering van Winter, dat ik zelf slechts éénmaal heb gedronken, worden alle door jou vermelde wijnen zonder cultuurgisten gemaakt.

Naar ervaring met Von Schubert toe, ben ik het niet helemaal eens met Werner inzake stijgende kwaliteit. Ik denk dat een heropname binnen de VDP hen van hun kern, wijnen met restzoet verwijdert. ik heb in September hun gamma geproefd, en je merkt dat de focus wordt verlegd op droog (een fles met GG op verkoopt nu eenmaal vlotter en duurder), maar dat de echte kwaliteit hier vooralsnog niet te vinden is. Een ietwat spijtig fenomeen bij verschillende wijnbouwers, Haag is bijvoorbeeld ook meer naar het droge aan het gaan, terwijl hij hier bij lange niet dezelfde toppen kan scheren als in zijn restzoet.

Qua Kabinett-mogelijkheden in de Moezel zit je inderdaad met een problem in de zogenaamnd 'goede' jaren (waar goed nog steeds lijkt te worden bepaald door temperatuur en zon). 2015 vind ik bijvoorbeeld geen fantastisch Moezeljaar voor Kabinett en Spätlese. Te veel naar de bovengrens van toegestane Oechsle, te veel rijpheid en te weinig finesse. 2016 wordt dan weer een beetje meewarig bekeken maar vind ik fantastisch, zowel in Kabinett (prachtige, vinnnige en spannende wijnen) als droog (verbazend toegankelijk).

Topjaren voor droog, sowieso 2011 en 2015 (hoed je wel voor sommige wijnen die te ver gaan), 2016 ook maar om mee uit te kijken, mijn tip: Moezel en de fantastische Nahe.

(12-02-2018 05:11 PM)Kupers schreef:  Even een kleine verduidelijking, er wordt geen suiker aan toegevoegd hé. De wijn gaat door de gisting en in het geval van von Schubert wachten ze tot ie een natuurlijk evenwicht vindt.

Met uitzondering van Winter, dat ik zelf slechts éénmaal heb gedronken, worden alle door jou vermelde wijnen zonder cultuurgisten gemaakt.

Bedankt voor de verheldering, dat had ik inderdaad verkeerd begrepen!

(12-02-2018 05:11 PM)Kupers schreef:  

(09-02-2018 11:10 PM)troisetoiles schreef:  In de nieuwe hometown een fijne proeverij Duitse riesling achter de kiezen, met een klein beetje uitleg over iedere wijn. Hieronder mijn notities.

8 à 9 euro

2. Von Schubert Ruwer Monopol Riesling 2016
De Ruwer is een koele zijrivier van de Moezel.
Lichte (11,5 procent), frisse wijn. Iets donkerder geel dan de eerste wijn. Voelt een beetje 'pétillant' op de tong. Voor deze wijn zijn wilde gisten uit de wijngaard gebruikt. Er is iets meer suiker aan toegevoegd dan aan de vorige wijn. Misschien zou hij zonder suiker wel ondrinkbaar zijn? Zuur en zoet zijn prima in evenwicht.
Food pairing: past wellicht goed bij paté, rillette, bepaalde geitenkazen.

13,95 euro

Even een kleine verduidelijking, er wordt geen suiker aan toegevoegd hé. De wijn gaat door de gisting en in het geval van von Schubert wachten ze tot ie een natuurlijk evenwicht vindt.

Met uitzondering van Winter, dat ik zelf slechts éénmaal heb gedronken, worden alle door jou vermelde wijnen zonder cultuurgisten gemaakt.

Naar ervaring met Von Schubert toe, ben ik het niet helemaal eens met Werner inzake stijgende kwaliteit. Ik denk dat een heropname binnen de VDP hen van hun kern, wijnen met restzoet verwijdert. ik heb in September hun gamma geproefd, en je merkt dat de focus wordt verlegd op droog (een fles met GG op verkoopt nu eenmaal vlotter en duurder), maar dat de echte kwaliteit hier vooralsnog niet te vinden is. Een ietwat spijtig fenomeen bij verschillende wijnbouwers, Haag is bijvoorbeeld ook meer naar het droge aan het gaan, terwijl hij hier bij lange niet dezelfde toppen kan scheren als in zijn restzoet.

Qua Kabinett-mogelijkheden in de Moezel zit je inderdaad met een problem in de zogenaamnd 'goede' jaren (waar goed nog steeds lijkt te worden bepaald door temperatuur en zon). 2015 vind ik bijvoorbeeld geen fantastisch Moezeljaar voor Kabinett en Spätlese. Te veel naar de bovengrens van toegestane Oechsle, te veel rijpheid en te weinig finesse. 2016 wordt dan weer een beetje meewarig bekeken maar vind ik fantastisch, zowel in Kabinett (prachtige, vinnnige en spannende wijnen) als droog (verbazend toegankelijk).

Topjaren voor droog, sowieso 2011 en 2015 (hoed je wel voor sommige wijnen die te ver gaan), 2016 ook maar om mee uit te kijken, mijn tip: Moezel en de fantastische Nahe.

Peter, ieder zijn gedacht, maar ik vind de Trocken's van Von Schubert echt wel heel mooie wijnen. Eens met je verwijzing naar Nahe, hier wat minder bekend, maar bvb Dönnhof produceert fabelachtig mooie wijnen, zowel droog als (licht)zoet. Maar ook niet goedkoop hé...

(13-02-2018 11:39 AM)wvd schreef:  

(12-02-2018 05:11 PM)Kupers schreef:  

(09-02-2018 11:10 PM)troisetoiles schreef:  In de nieuwe hometown een fijne proeverij Duitse riesling achter de kiezen, met een klein beetje uitleg over iedere wijn. Hieronder mijn notities.

8 à 9 euro

2. Von Schubert Ruwer Monopol Riesling 2016
De Ruwer is een koele zijrivier van de Moezel.
Lichte (11,5 procent), frisse wijn. Iets donkerder geel dan de eerste wijn. Voelt een beetje 'pétillant' op de tong. Voor deze wijn zijn wilde gisten uit de wijngaard gebruikt. Er is iets meer suiker aan toegevoegd dan aan de vorige wijn. Misschien zou hij zonder suiker wel ondrinkbaar zijn? Zuur en zoet zijn prima in evenwicht.
Food pairing: past wellicht goed bij paté, rillette, bepaalde geitenkazen.

13,95 euro

Even een kleine verduidelijking, er wordt geen suiker aan toegevoegd hé. De wijn gaat door de gisting en in het geval van von Schubert wachten ze tot ie een natuurlijk evenwicht vindt.

Met uitzondering van Winter, dat ik zelf slechts éénmaal heb gedronken, worden alle door jou vermelde wijnen zonder cultuurgisten gemaakt.

Naar ervaring met Von Schubert toe, ben ik het niet helemaal eens met Werner inzake stijgende kwaliteit. Ik denk dat een heropname binnen de VDP hen van hun kern, wijnen met restzoet verwijdert. ik heb in September hun gamma geproefd, en je merkt dat de focus wordt verlegd op droog (een fles met GG op verkoopt nu eenmaal vlotter en duurder), maar dat de echte kwaliteit hier vooralsnog niet te vinden is. Een ietwat spijtig fenomeen bij verschillende wijnbouwers, Haag is bijvoorbeeld ook meer naar het droge aan het gaan, terwijl hij hier bij lange niet dezelfde toppen kan scheren als in zijn restzoet.

Qua Kabinett-mogelijkheden in de Moezel zit je inderdaad met een problem in de zogenaamnd 'goede' jaren (waar goed nog steeds lijkt te worden bepaald door temperatuur en zon). 2015 vind ik bijvoorbeeld geen fantastisch Moezeljaar voor Kabinett en Spätlese. Te veel naar de bovengrens van toegestane Oechsle, te veel rijpheid en te weinig finesse. 2016 wordt dan weer een beetje meewarig bekeken maar vind ik fantastisch, zowel in Kabinett (prachtige, vinnnige en spannende wijnen) als droog (verbazend toegankelijk).

Topjaren voor droog, sowieso 2011 en 2015 (hoed je wel voor sommige wijnen die te ver gaan), 2016 ook maar om mee uit te kijken, mijn tip: Moezel en de fantastische Nahe.

Peter, ieder zijn gedacht, maar ik vind de Trocken's van Von Schubert echt wel heel mooie wijnen. Eens met je verwijzing naar Nahe, hier wat minder bekend, maar bvb Dönnhof produceert fabelachtig mooie wijnen, zowel droog als (licht)zoet. Maar ook niet goedkoop hé...

Pas op, het zijn mooie wijnen, maar er zijn domeinen waar ik eerder zou kijken voor Trocken wijnen dan von Schubert (akkoord, niet in de Ruwer met zijn beperkt aantal producenten, maar een beetje verderop in de Saar kijk ik eerder naar Peter Lauer, Von Hovel (alhoewel ik hier de laatste tijd wat pech mee lijk te hebben), Von Othegraven of Falkenstein).

De Nahe is vrij ondervertegenwoordigd in Belgie, maar heb oa. fantastische Crusius van bij Langbeen gedronken, altijd nog ok qua prijs, Schneider bij Tinto is ook top, en via Gusto kan je ook wel Emrich Schonleber fixen, wat bij het mooiste van heel 2016 hoort dat ik heb geproefd in Duitsland.