wijnliefhebbers

(02-08-2019 10:00 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Ik hou van Château Simone Blanc 2013 en 2014, maar 2015 en 2016 lijken me minder elegant. Misschien zijn ze te jong?

Ik denk het wel, is een enorme bewaarwijn.

Ik dronk vandaag een Chateau Simone Rouge 1996
Niets kan denken aan Grenache of Mourvèdre, de belangrijkste druivensoorten,
de neus is op de verwelkte roos met tonen van jam van rode bessen en zoethout,
de mond wordt gekenmerkt door een aangename bitterheid van zoethout. Het heeft een mooi volume en frisheid en een lange afdronk met een mooie bitterheid.

Gisteravond heb ik ook een Château Simone Rouge 2013 gedronken.
De neus is elegant op de rode vruchten met wat hints van zwart fruit en rozentoetsen en met een zeer delicate aanwezigheid van zoethout. De rode bes wint geleidelijk aan terrein en de bramen zijn meer zichtbaar.
De mond is geconcentreerd en fris, met een goed volume en een zeer aanwezige zuurtegraad die bijdraagt tot het evenwicht. De aroma's van rood en zwart fruit zijn te vinden in de frisse en delicate bittere afdronk.

(23-08-2019 08:27 AM)Thierry Debaisieux schreef:  Gisteravond heb ik ook een Château Simone Rouge 2013 gedronken.
De neus is elegant op de rode vruchten met wat hints van zwart fruit en rozentoetsen en met een zeer delicate aanwezigheid van zoethout. De rode bes wint geleidelijk aan terrein en de bramen zijn meer zichtbaar.
De mond is geconcentreerd en fris, met een goed volume en een zeer aanwezige zuurtegraad die bijdraagt tot het evenwicht. De aroma's van rood en zwart fruit zijn te vinden in de frisse en delicate bittere afdronk.

Thierry, vind je die bitterheid typerend voor Simone? In de relatief jonge 2013 kan ik dat begrijpen, maar van een +20 jarige vond ik dat een tikje bizar. Wij houden niet zo van bittere toetsen. Ik heb ooit een heel oude Simone rouge gedronken, denk 1978 of zo, en daar toen niets van gemerkt. Leek me eerder iets baksteen-achtig te hebben zowel in kleur als in boeket? Wel altijd nogal dominante tannines, maar sindsdien nooit meer tegen gekomen. Simone bedoel ik.

Het leek me dat er een elegante en delicate bitterheid was in 1996 en 2003, maar ik kan me niet herinneren dat ik het in 2012 gemerkt heb.

Een goede dag verder

Ik zal proberen op een begrijpelijke manier te antwoorden.
Ik weet niet zeker of ik "AMERTUME" goed kan vertalen.

Er is veel grenache in Château Simone, en de bitterheid in de finish is een element dat me in staat stelt om in een blinde test een Châteauneuf du Pape met veel grenache te herkennen.

Misschien is het de grenache van Château Simone die me er een bitterheid in doet vinden.

Neemt U me niet kwalijk.
Het is niet gemakkelijk om jezelf uit te drukken in een taal die je niet beheerst.

(23-08-2019 10:47 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Neemt U me niet kwalijk.
Het is niet gemakkelijk om jezelf uit te drukken in een taal die je niet beheerst.

...maar je doet dat wel schitterend, Thierry!

Dank U Jo,
het is echt te vriendelijk en vergevingsgezind.

(23-08-2019 11:10 PM)vinejo schreef:  

(23-08-2019 10:47 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Neemt U me niet kwalijk.
Het is niet gemakkelijk om jezelf uit te drukken in een taal die je niet beheerst.

...maar je doet dat wel schitterend, Thierry!

Absoluut zeker weten! Bedankt daarvoor, het is weinigen gegeven!

Amertume is inderdaad bitterheid, maar je hebt daar een punt, in 't Frans klinkt dat (voor mij toch) net iets minder negatief dan in 't Vlaams. Wij houden misschien minder van bitter, wie zal het zeggen?
Thierry, geuren en smaken bepreken is toch net iets anders in een andere taal. Dat jij hier nu vanuit jouw "Franse" beleving je impressies schrijft in onze taal vind ik zeker erg leerrijk. We zien als het ware die andere insteek vertaald naar onze taal en dat is toch altijd weer net iets anders. Doe zo voort!

Dank u voor uw aanmoediging,
mijn probleem is de keuze van het juiste woord om een gevoel correct te vertalen.

Ik moet erop wijzen dat ik een bejaarde Fransman ben,
mijn smaak werd gevormd door de Bordeaux-wijnen uit de jaren zeventig.
Een jonge Fransman, gewend aan rijpere wijnen, zal niet altijd dezelfde indrukken hebben als ik.
Goedemiddag

(24-08-2019 01:34 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Ik moet erop wijzen dat ik een bejaarde Fransman ben,
mijn smaak werd gevormd door de Bordeaux-wijnen uit de jaren zeventig.
Een jonge Fransman, gewend aan rijpere wijnen, zal niet altijd dezelfde indrukken hebben als ik.
Goedemiddag

Ah, maar ik ook hoor, jonge Vlaming dan, ook (mis)vormd door dat type wijnen. Wel vanaf mijn 24 al elders gaan grasduinen, o.a. in Bourgogne en onze eerste reis samen was naar Toscane, in 1979, en daar was het liefde op 't eerste zicht!

Maandagavond dus de rosé van Simone 2017 gedronken.
Neus is complex met rood fruit (besjes, aardbei), kruidigheid, lang en fris met kersen in de behoorlijk smeuïge mond. Heel mooi maar te jong.

Geschonken als “etikettenrose” is dit eens leuk, maar om er nu nog eens 28 euro aan uit te geven, neen. Anderzijds, het laatste glas op dag twee was natuurlijk weer het beste...

(23-08-2019 10:47 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Ik zal proberen op een begrijpelijke manier te antwoorden.
Ik weet niet zeker of ik "AMERTUME" goed kan vertalen.

Er is veel grenache in Château Simone, en de bitterheid in de finish is een element dat me in staat stelt om in een blinde test een Châteauneuf du Pape met veel grenache te herkennen.
Misschien is het de grenache van Château Simone die me er een bitterheid in doet vinden.
Neemt U me niet kwalijk.
Het is niet gemakkelijk om jezelf uit te drukken in een taal die je niet beheerst.

Wat Château Simone en de aldaar gebezigde aanplant betreft, die zich in de wijn weerspiegelt, zult u ongetwijfeld gelijk hebben. De druivensoort heeft steeds een bepalende invloed op het smaakpatroon.

Amertume kan zoals gebruikelijk veel betekenissen hebben en dit hangt veelal af van de context. Het kan bitterheid betekenen, maar ook bittere smaak of ook wrangheid. Of zelfs verbittering als men het over de wijnziekte heeft. Het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden (adjectifs) in de ene taal kan ook op iets anders duiden in de andere taal. Zo spreekt men ook van een 'bittertje' als men een licht droge, bittere toets in de afdronk vindt, die soms aanzet tot meer drinken.
In het Frans heeft men vanzelfsprekend ook vele mogelijkheden. Vanuit 'amertume' komt men zo terecht bij 'amer', 'cuisant', 'apre', 'mordant', 'grinçant', 'aigri' etc ...

We hebben het hier over wijn, daarom is klinken meer aangewezen dan 'miereneuken'.

We hebben het hier over wijn, daarom is klinken meer aangewezen dan 'miereneuken'.

Ik weet hoe ik deze zin moet vertalen, maar ik begrijp de betekenis ervan niet echt.
Ik kan daar geen antwoord op geven.
Neemt u me niet kwalijk

(28-08-2019 10:21 PM)Thierry Debaisieux schreef:  We hebben het hier over wijn, daarom is klinken meer aangewezen dan 'mierenneuken'.
Ik weet hoe ik deze zin moet vertalen, maar ik begrijp de betekenis ervan niet echt.
Ik kan daar geen antwoord op geven.
Neemt u me niet kwalijk

Geen zorg!
'Klinken' is 'trinquer'
'Mierenneuken' is een informele uitdrukking, die wijst op 'haarkloverij' of 'muggenzifterij' ook weleens 'kommaneukerij' geheten. 'Neuken' is 'enculer' zoals in 'enculer des mouches''.
In het Frans hebben we het over 'couper un cheveux en quatre', 'discutailler', 'pinalleur' of 'chinois'.
Het drinken van de wijn is beter dan al het voorgaande.

Hartelijk dank voor deze gedetailleerde uitleg.
Prettige dag verder

Ik was niet op de hoogte van het bestaan van Grands Carmes de Simone.
Ik ontdek deze cuvée met de 2014 vintage,
de neus is discreet maar elegant met rijpe gele vruchten en gedroogde vruchten met hints van wit fruit,
de mond is een beetje vettig en heeft een stof gekruist door een nogal imposante fruitige zuurtegraad die een grote lengte geeft, de frisheid en zuurtegraad zijn een beetje verrassend in deze "zuidelijke" wijn, maar het is goed.

Dan Château Simone Blanc 2017
Een prachtig wit wijnjaar van Château Simone
De neus is vrij krachtig met rijpe gele vruchten en met hints van exotisch en wit fruit,
De aangename mond met zijn mooie balans heeft een licht vette "matiere" en een zuurtegraad met gele fruitsmaak. Een delicate bitterheid maakt de lange afdronk zeer aangenaam.

Vanmorgen heb ik een Château Simone Rouge 2015 geproefd.
De neus op de zwarte vruchten met een dominante bosbes heeft tinten van rood fruit en delicate houtachtige.
De mond is zeer aangenaam en is geconcentreerd en ruim met dichte tannines. Een zeer mooie zuurgraad geeft een zeer mooie balans. De zeer lange afdronk is heerlijk.
Ik hield van deze wijn en kocht enkele flessen

(21-09-2019 09:04 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Dan Château Simone Blanc 2017
Een prachtig wit wijnjaar van Château Simone
De neus is vrij krachtig met rijpe gele vruchten en met hints van exotisch en wit fruit,
De aangename mond met zijn mooie balans heeft een licht vette "matiere" en een zuurtegraad met gele fruitsmaak. Een delicate bitterheid maakt de lange afdronk zeer aangenaam.

Dag Thierry. Is het aan te raden deze wijn zo jong te drinken? Ik dacht dat men deze minstens 10 jaar in de kelder moest verstoppen.

(27-09-2019 09:42 AM)Corto schreef:  

(21-09-2019 09:04 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Dan Château Simone Blanc 2017
Een prachtig wit wijnjaar van Château Simone
De neus is vrij krachtig met rijpe gele vruchten en met hints van exotisch en wit fruit,
De aangename mond met zijn mooie balans heeft een licht vette "matiere" en een zuurtegraad met gele fruitsmaak. Een delicate bitterheid maakt de lange afdronk zeer aangenaam.

Dag Thierry. Is het aan te raden deze wijn zo jong te drinken? Ik dacht dat men deze minstens 10 jaar in de kelder moest verstoppen.

Als ik me niet vergis is de witte Simone van (vooral?) Clairette. Als ik dan mag vergelijken met de witte "Le Poste" van Saint-Cosme, 100% Clairette, dan heb je daar zeker een punt. Zonder 5 à 10 jaar geduld vraag je je af of ze met uw voeten aan het spelen zijn, maar daarna, hola!

Voordat ik een wijn koop om hem in de kelder te bewaren, proef ik het liefst een fles, daarom heb ik nu een Château Simone Blanc 2017 en Red 2015 gedronken.
Goed weekend.

Château Simone Rosé 2018.
Een neus op bessen en frambozen en op perzik-abrikoos met een achtergrond van pit. Een frisse en geconcentreerde mond met aroma's van rood fruit en een delicate bitterheid. Deze zeer uitgebalanceerde wijn heeft een mooie zuurgraad en een afdronk
die door hem en door de elegante bitterheid wordt verlengd
Een rosé die ik erg lekker vind

Chateau Simone blanc 2016

Mijn flesje om de miserie (vooral mondiaal dan) even aan te kunnen.
Had m klaar liggen om met medeliefhebbers te proeven maar die zullen dan wel ander lekkers krijgen ;-)

Zowel op dag 1 als op dag 2 denk je bij het eerste glas…Is dit het nu?
Is that all there is?
Beetje zoals wanneer je “ married with children and a job” bent…

Maar hey, the best is dan yet to come! Novastar verdomme!

Waar op dag 1 nog (moeilijk te benoemen) exotisch fruit te vinden was (ik dacht aan perzik maar deed zeker niet denken aan N Rhone dus nee, geen perzik), was op dag 2 de mineraliteit en aardsheid dominant.
Ijzer, zelfs iets van teer, sigarettenas. Misschien ook wel wat geoxideerde appeltjes en even iets medicinaal.
In de mond is dit vooral op dag twee toch wel uitzonderlijk mooi.
Geciviliseerde sappigheid, met een knappe balans tussen het licht mollige en een aangename fraicheur. De licht storende bitterheid van dag 1 is verdwenen en vervangen door een lang, complex en evenwichtig mondgevoel.

Eerste aanvoelen was dus “Is dit het maar”?, tweede aanvoelen eerder “ik wil nog!!”.
92+
   

(17-06-2013 09:45 PM)don quichotte schreef:  

(17-06-2013 05:36 PM)koen schreef:  

(17-06-2013 04:02 PM)Corto schreef:  Sinds dinsdag 11/06 staan diverse wijnen van Château Simone op 1jour1vin te koop. De witte Château Simone 2011 is inmiddels wel reeds uitverkocht. 't Is vandaag de laatste dag van de verkoop.

Had het gezien en weer wat duurder 31.9€ voor de 2011. Betaalde 29.9 voor 2010 en 26 voor 2008

Van de Witte Château Simone 2010 en 2011 toch een paar flesjes op de kop kunnen tikken bij 1jour1vin.
Ze schrijven over een bewaarpotentieel van 10 jaar.
Volgens mij in een goede kelder zeker 15 jaar en nog veel langer.

Sint-Maarten op bezoek bij de schoonouders.
En blijkbaar ben ik braaf geweest ... hij toverde zowaar een Simone blanc 2010 tevoorschijn
Ik kreeg deze blind in het glas: uitgesproken honing-aroma, overrijpe perzik, nougat (werd hier eerder al aangehaald), licht oxidatief. Ook het mondgevoel was hemels & zalvend, in eerste instantie peertjes & perzik...maar hoe warmer de wijn, hoe meer de oxidatieve toetjes komen aandraven (boter, nootjes, caramellekes). Het mini aan citrus zorgt nog voor de nodige frisheid. Mooi en eigenlijk volledig in de sfeer van de Sint

In rood en rosé heb ik deze zelf liggen. Ik moet dringen eens wat 'blanc' aanschaffen

(28-08-2019 06:37 PM)vinejo schreef:  Maandagavond dus de rosé van Simone 2017 gedronken.
Neus is complex met rood fruit (besjes, aardbei), kruidigheid, lang en fris met kersen in de behoorlijk smeuïge mond. Heel mooi maar te jong.

Geschonken als “etikettenrose” is dit eens leuk, maar om er nu nog eens 28 euro aan uit te geven, neen. Anderzijds, het laatste glas op dag twee was natuurlijk weer het beste...

Varkenshaasje met Provençaalse kruiden & zuiderse groentjes op de Green egg...dit vraagt om wat zuiderse wijn.
Simone 2017 rosé.
De Simone 's morgens koud gestoken en vluchtig eens op het forum gespiekt. Met Jo zijn TN te hebben gelezen, besloten om over de middag al eens een glaasje in te schenken in afwachting tot de avond valt.
12u: gesloten neus (te koud?), in de mond kers, agrum, meloen, appel...mondvullend maar toch blijf ik wat op mijn honger zitten.
20u: De fles tijdig uit de koeling en een paar graadjes warmer kwam die op tafel. Indrukwekkend complexe neus met Provencaalse kruidenmix & overrijpe aardbei. De mond is romiger met kers, tijm, rijpe pruim...
Schitterende rosé, moeilijk kiezen tussen Tempier en de 'etikettenrosé' Simone maar als begeleider bij een zuiders gerecht gaat mijn voorkeur uit naar Simone. Tempier heeft eigenlijk geen begeleider nodig. Tja Simone rosé is bijna een rode wijn Maar top of te bill blijft Simone rosé 2010.
De Terrebrune rosé op aanraden van een vriend gekocht, benieuwd of hij in het rijtje zou passen

(10-07-2023 09:04 AM)jr02 schreef:  

(28-08-2019 06:37 PM)vinejo schreef:  Maandagavond dus de rosé van Simone 2017 gedronken.
Neus is complex met rood fruit (besjes, aardbei), kruidigheid, lang en fris met kersen in de behoorlijk smeuïge mond. Heel mooi maar te jong.

Geschonken als “etikettenrose” is dit eens leuk, maar om er nu nog eens 28 euro aan uit te geven, neen. Anderzijds, het laatste glas op dag twee was natuurlijk weer het beste...

Varkenshaasje met Provençaalse kruiden & zuiderse groentjes op de Green egg...dit vraagt om wat zuiderse wijn.
Simone 2017 rosé.
De Simone 's morgens koud gestoken en vluchtig eens op het forum gespiekt. Met Jo zijn TN te hebben gelezen, besloten om over de middag al eens een glaasje in te schenken in afwachting tot de avond valt.
12u: gesloten neus (te koud?), in de mond kers, agrum, meloen, appel...mondvullend maar toch blijf ik wat op mijn honger zitten.
20u: De fles tijdig uit de koeling en een paar graadjes warmer kwam die op tafel. Indrukwekkend complexe neus met Provencaalse kruidenmix & overrijpe aardbei. De mond is romiger met kers, tijm, rijpe pruim...
Schitterende rosé, moeilijk kiezen tussen Tempier en de 'etikettenrosé' Simone maar als begeleider bij een zuiders gerecht gaat mijn voorkeur uit naar Simone. Tempier heeft eigenlijk geen begeleider nodig. Tja Simone rosé is bijna een rode wijn Maar top of te bill blijft Simone rosé 2010.
De Terrebrune rosé op aanraden van een vriend gekocht, benieuwd of hij in het rijtje zou passen

Recht uit de frigo vermoordt je elke wijn.