wijnliefhebbers

Guigal Côte Rôtie Brune et Blonde 2007

96% Syrah 4% Viognier

Robijnrood in het glas maar geen grote concentratie meer, lichte evolutie merkbaar. Aangenaam en diep en boeket: kruiden (kruidnagel, peper), verfijnd hout, leer, gerookte tonen, vlezig en een subtiele wilde toets. Een frisse aanzet met rood en donker fruit, sappig en krachtig, zuiderse kruiden, mooi verweven zuren en evenwichtige tannines, lange afdronk... Krachtige maar heel verfijnde wijn die nu echt heel lekker en misschien wel op zijn best is.

Score: 92

Gekocht bij Colruyt Klassewijnen: 34,50-

Guigal cotes du rhone 2010.

Man wat smaakt dit goed! Dit is perfect in balans, perfect op dronk. Pop and pour en instant drinkplezier.
Op dag 2 dezelfde ervaring. Topwijn, maar je mag ze niet te vroeg drinken. Nu top!

Voor de Guigal liefhebbers nu een serie van 17 verschillende wijnen te koop bij 1Jour1Vin.

Crozes-Hermitage 2012

Enorm speels en fris in de neus, expressief fruit, mooie kruidigheid. Ook in de mond een zeer mooi fraicheur, aardbeitjes, kruidigheid, mooie zuurtjes. Alles wat ik van een Crozes-Hermitage verwacht! Zeer veel drinkplezier...

Cdr 2012 van 1 jour1 vin. Perfect drinkbaar. Geen nood om te wachten.

Op bezoek bij mijn pa vandaag dus was al in mijn nopjes (heeft mij het wijnvirus aangestoken). vroeg mij een witte wijn mee te brengen voor bij tongfilet. bracht een condrieu 2012 en een condrieu 2013 mee van guigal . voor bij de grill had ie meyney 2010.

Condrieu 2012 100 % viognier. redelijk koel geserveerd. abrikoos, fruitig, fris. volle wijn. na wat tijd kwam ie mooi open. zeer floraal en wat een fruit. zalige afdronk. echt top 90
Condrieu 2013 100% viognier . zweem van bloemekes, abrikoos opnieuw . vette wijn en nog beter voor mij of de 12 condrieu (afdronk is langer en directer) . 90+

bij het vlees vond ik de Meyney 2010 lekker maar nog veel te veel tannines. wijn die nog 10 jaar mee kan. veel potentieel. weinig fruit viel me wel op. (gesloten fase?) 87

---

Om in De Rhone te blijven thuis een flesje Cdr opengedaan Guigal wit 2014. (Albert Heyn 7.99 /fles) . lekker voor die prijs. 65% Viognier, 15% Roussanne, 10% Marsanne, 8 % Clairette, 2% Bourboulenc
abrikoos, mineraal, zeer fruitig .85 voor mij en voor die prijs een aanrader.

Cotes du rhone 2012.
Nieuwe jaargang dus.
Pak beter dan de 2011, die altijd een wat bizarre kruidigheid heeft vertoond, die evenwel verdween nadat de fles een uurtje kon ademen.2012 heeft terug die noordelijke, bourgondische rhone toets die ik in 2009 en 2010 kon apprecieren.
Mooie wijn met top P/q.

(15-05-2016 08:52 PM)Hugel schreef:  Cotes du rhone 2012.
Nieuwe jaargang dus.
Pak beter dan de 2011, die altijd een wat bizarre kruidigheid heeft vertoond, die evenwel verdween nadat de fles een uurtje kon ademen.2012 heeft terug die noordelijke, bourgondische rhone toets die ik in 2009 en 2010 kon apprecieren.
Mooie wijn met top P/q.

Ook enkele 2012 liggen! Is p/q altijd raak. 2011 vind ik persoonlijk beter of de 10 guigal cd-r. In Albert Hein doen ze de laatste tijd veel promo's met de guigal. Heb zo hun Condrieu kunnen kopen @ 26,99€ waar collishop 37€ vraagt.....

(16-05-2016 12:01 PM)Pietn schreef:  

(15-05-2016 08:52 PM)Hugel schreef:  Cotes du rhone 2012.
Nieuwe jaargang dus.
Pak beter dan de 2011, die altijd een wat bizarre kruidigheid heeft vertoond, die evenwel verdween nadat de fles een uurtje kon ademen.2012 heeft terug die noordelijke, bourgondische rhone toets die ik in 2009 en 2010 kon apprecieren.
Mooie wijn met top P/q.

Ook enkele 2012 liggen! Is p/q altijd raak. 2011 vind ik persoonlijk beter of de 10 guigal cd-r. In Albert Hein doen ze de laatste tijd veel promo's met de guigal. Heb zo hun Condrieu kunnen kopen @ 26,99€ waar collishop 37€ vraagt.....

Idd, AH doet regelmatig acties. De Condrieu wel gemist, jammer genoeg. Ooit in een degustatie gekregen en die maakte het toen wel waar

Guigal Côte Rôtie Brune et Blonde 2010. Zeer goed. Zal nog verbeteren.

Cote-Rotie brune et blonde 2007: eerste snif aan het glas en onmiddellijk en duidelijk N-Rhone van goede komaf. Zeer lekker en fijn, fris, ... Voor zij die mee zijn met de hele discussie: meer Chapoutier- dan Guigalstijl. De mythe (of volkswijsheid) doorbroken

CdRh 2011 rood: 4 uurtjes open in de fles om wat zuurstof te happen... Mooie verandering merkbaar. Indertijd gekocht aan een 7-tal eurokes en dit is echt wel zeer veel waar voor je geld. Dit was bijna op het niveau van de CdR van Charvin. Misschien iets minder structuur dan de Charvin. Guigal kan heus wel goei wijnen maken, maar geduld is echt wel nodig. Dit zit dus in het segment van de 5% goede wijnen op de wereld die >5j nodig hebben

Gigondas 2009: begint zich als een kleine C9P te profileren: heerlijke pk

Vanavond 3 wijnmaten op bezoek (Wat dat betreft heeft dit corona virus ook voordelen. veel mensen hebben nu veel meer tijd). Ik vroeg ze gisteren waar ze zin in hebben. Doe maar iets klassieks van een Franse druif gaven ze aan. Vervolgens het moeilijkste moment van allemaal, namelijk besluiten welke wijnen het gaan worden. Gisteravond de 1e 3 flessen naar boven gehaald en rechtop gezet. Daar zijn er zojuist nog 2 bijgekomen. Het gaat een klassieke avond Cote Rotie worden. Laat de dag maar snel voorbij gaan! ik hoop dat ze niet te veel flessen meenemen.....

Een kort verslagje van de 5 flessen Cote Rotie:

La Landonne Guigal 1989: Klassiek, boers, groot, vol, kruidig, lang. Nog 20 jaar is geen enkel probleem, gaat nog mooier worden: 98+/100

La Landonne Guigal 1991: Boem! pffff wat een geweldige neus. Je zou er aan verslaafd raken. Snuffelwijn. Veel van alles maar alles perfect op zijn plaats. minutenlange afdronk. Nog een grote toekomst. Wine of the night! 100/100

Cote Brune Jamet 1997: Boers, stal, boers, heb ik al gezegd dat ie boers ruikt? Met afstand de meest rustieke van de 5. Old school Cote Rotie tot in perfectie uitgevoerd. Je krijgt niet vaak in je wijnleven een Cote Brune van Jamet in je glas. Koesteren. 97/100 (en wat is dat oude Jamet etiket toch mooi....)

La Mouline Guigal 1998: De meest moderne en "gelikte" van de serie. Nog een baby. Maakt je al heel gelukkig maar alles zegt dat hij nog een paar stappen hoger gaat. 97+/100

La Turque Guigal 1998: Met afstand de meest verfijnde van de avond. Is ook nog heel erg jong maar al heel groot om nu te drinken. Wat een balans. Vlezige donkere kersen. laurier, herfstbos. wow! 99/100

Wat een eer om zo'n serie te mogen drinken. Mijnheer Guigal, u kunt wijn maken!

Om een serie LA-LA-LA te drinken, staat ook nog om mijn to do lijst.

Thuis enkel één flesje Landonne 2006 liggen, ik lees dat ik nog lang ga mogen kijken ipv proeven.

Mathijs

Mijn favoriete streek...

En dat allemaal op 1 avond.... Men drinkt niet slecht ten huize Vinoco.

(15-04-2020 09:17 AM)wvd schreef:  En dat allemaal op 1 avond.... Men drinkt niet slecht ten huize Vinoco.

Het leven is te kort om slechte wijn te drinken Werner.

(15-04-2020 09:30 AM)Vinoco schreef:  

(15-04-2020 09:17 AM)wvd schreef:  En dat allemaal op 1 avond.... Men drinkt niet slecht ten huize Vinoco.

Het leven is te kort om slechte wijn te drinken Werner.

Da's zeker waar, maar je moet toch al over een fors inkomen beschikken om je deze te kunnen permitteren. Ik krijg die soms wel aangeboden via brokers, maar dat is toch zelden onder de €250 EXW (de Guigal's). Jamet was vroeger (heb die nog gehad uit de jaren 80) een flink pak toegankelijker qua prijs, maar zoals je al schreef, totaal andere stijl.

(15-04-2020 10:16 AM)wvd schreef:  

(15-04-2020 09:30 AM)Vinoco schreef:  

(15-04-2020 09:17 AM)wvd schreef:  En dat allemaal op 1 avond.... Men drinkt niet slecht ten huize Vinoco.

Het leven is te kort om slechte wijn te drinken Werner.

Da's zeker waar, maar je moet toch al over een fors inkomen beschikken om je deze te kunnen permitteren. Ik krijg die soms wel aangeboden via brokers, maar dat is toch zelden onder de €250 EXW (de Guigal's). Jamet was vroeger (heb die nog gehad uit de jaren 80) een flink pak toegankelijker qua prijs, maar zoals je al schreef, totaal andere stijl.

Ik ben gelukkig in de situatie gekomen dat ik me mooie wijnen kan veroorloven, maar eigenlijk maakt het niet uit wat de prijs van de fles is. Als je wijn drinkt vanuit de passie voor wijn dan zal een ieder drinken aan de bovenkant van wat er financieel mogelijk is. Dat is anders dan mensen die van "een wijntje" houden. Die drinken tot aan een bepaalde prijs die ze voor zichzelf acceptabel vinden. Van alle wijndrinkers in de wereld valt maar een paar % in de eerste categorie. Die zitten vooral op dit soort fora. Mooi volk.

Citaat:Als je wijn drinkt vanuit de passie voor wijn dan zal een ieder drinken aan de bovenkant van wat er financieel mogelijk is.

Daar ben ik het nu toch niet mee eens. Het hangt helemaal af van je eigen benadering : er zijn mensen die alleen maar de topflessen willen drinken, en er zijn anderen die meer naar prijs-kwaliteit zoeken, ook als ze het zich kunnen veroorloven om duurder te drinken.

Ik durf van mezelf te zeggen dat ik redelijk intensief met wijn bezig ben, en dat doe ik meer uit nieuwsgierigheid naar wat er allemaal bestaat, om alles beter te begrijpen en kunnen inschatten.

En daarbij heb ik veel meer sympathie voor de underdog dan de gedoodverfde winnaar. Ik zie het zo : als je 100€ voor een fles neerlegt, dan moet die het gewoon goed doen, en toch geven zulke flessen vaak teleurstelling. Omdat die de verwachtingen niet helemaal inloste, omdat de fles op een slecht moment open gedaan is, etc etc. Als je maar 15€ neerlegt, dan je nog altijd ontgoocheld zijn, maar niet zoveel. En als die fles het beter doet dan verwacht, dan geeft mij dat heel veel voldoening. Een andere benadering dus.

Niet dat ik af en toe niet eens zot wil doen met een fles wijn, maar het moeten voor mij uitzonderingen blijven.

Ik heb het natuurlijk een beetje ongenuanceerd weergegeven omdat het anders een verklaring zou worden van 100 regels. Met aan de bovenkant van het financieel haalbare bedoel ik niet dat die persoon alleen maar die dure wijnen drinkt. Zeker niet. Die persoon drinkt ook heel veel en heel graag wijnen die een stuk goedkoper zijn. Maar als het juiste moment daar is, bijvoorbeeld met wijnvrienden die op een avond allemaal een mooie fles meebrengen dan zal die persoon een fles inbrengen die aan de bovenkant van zijn financieel haalbare grens zit. Mensen uit mijn 2e categorie zullen nooit de grens die ze voor zichzelf als bovengrens van wijn hebben bestempeld passeren ongeacht de situatie. Volgens mij zeggen we dus hetzelfde......en ik heb niets ge-quote....

(15-04-2020 04:18 PM)Vinoco schreef:  Ik heb het natuurlijk een beetje ongenuanceerd weergegeven omdat het anders een verklaring zou worden van 100 regels. Met aan de bovenkant van het financieel haalbare bedoel ik niet dat die persoon alleen maar die dure wijnen drinkt. Zeker niet. Die persoon drinkt ook heel veel en heel graag wijnen die een stuk goedkoper zijn. Maar als het juiste moment daar is, bijvoorbeeld met wijnvrienden die op een avond allemaal een mooie fles meebrengen dan zal die persoon een fles inbrengen die aan de bovenkant van zijn financieel haalbare grens zit. Mensen uit mijn 2e categorie zullen nooit de grens die ze voor zichzelf als bovengrens van wijn hebben bestempeld passeren ongeacht de situatie. Volgens mij zeggen we dus hetzelfde......en ik heb niets ge-quote....

Daar kan ik me al meer in vinden. Wij Belgen houden van nuance

Citaat:en ik heb niets ge-quote...

Waarvoor dank!

Strikt persoonlijk zullen die dure flessen me worst wezen. Door de jaren heen (en dan vooral in tijden dat het gros van de grote wijnen binnen mijn bereik bordeaux waren), heb ik een pak grands crus classé geproefd, ze waren destijds duur, maar niet onhaalbaar. Grote wijnen, sommige die ik me na decennia nog herinner. Flessen van 1000, 1500, 2000 frank, een aanvaardbaar follieke toen, maar ook een leerproces. Onwillekeurig moet ik nu ook even aan Don Quichot denken, die ons in betere tijden met zijn historische aankoopprijzen om de oren sloeg. En met reden, want die heuglijke wijnen van toen zijn bijlange het geld niet waard dat er nu voor gevraagd wordt. Of je het je nu kan permitteren of niet.

Ons kleine wijnclubje houdt het intussen acht jaar vol (nu liggen we natuurlijk voorlopig stil) op basis van wijnen tussen de 3 en 45 euro (met hier en daar een noodzakelijk uitschietertje) en dit tot ieders genoegen, want het is telkens een groot plezier als je vaststelt dat een redelijk geprijsde leuke wijn door de meerderheid op het dubbel van de kostprijs geschat wordt (het omgekeerde gebeurt natuurlijk ook al eens).
Natuurlijk is dat het standpunt van iemand die binnen een paar weken 65 jaar wordt en al meer dan veertig jaar met wijn bezig is. Het is volledig te begrijpen, dat jongeren zeer nieuwsgierig zijn naar de toppers, het is betreurenswaardig dat ze daar dan de som in euro zullen moeten betalen, die ik destijds in Belgische frank neertelde...

(15-04-2020 09:29 PM)Jordaens schreef:  En met reden, want die heuglijke wijnen van toen zijn bijlange het geld niet waard dat er nu voor gevraagd wordt. Of je het je nu kan permitteren of niet.

Je hebt me al een paar keer verbaasd met uitspraken die ik niet kan rijmen met hetgeen waar jij je geld mee verdiend. Alles in het leven is toch waard wat er door de koper voor betaald wordt. Zo simpel is het toch? Jij zal in jouw leven 10.000-en items hebben geveild waarvan veel mensen zullen zeggen dat het dat niet waard is. Nou blijkbaar wel want anders had die persoon het niet geboden. Dat geldt nu ook voor wijn. Voor de 1 is een fles Petrus geen 1500-2000 euro waard. Voor meer dan genoeg mensen wel, want anders zouden ze niet verkocht worden en gaat de prijs vanzelf omlaag. Commercie is wat dat betreft een heel simpel mechanisme maar dat hoef ik jou niet uit te leggen. Daar weet je alles van.

Ik hoop dat je, en met jou wij allemaal, snel weer kan hervatten met je wijnclub. We worden serieus op de proef gesteld en misschien duurt het nog wel een hele poos. Moet er niet aan denken.

Commercie heeft niets met intrinsieke waarde te maken. En ik zal heus niet plotseling mijn hamer neerleggen en roepen: "hou nu aub op met bieden"... Een paar keer is dit nochtans wel eens door mijn hoofd gegaan, maar dat gaat met een beetje zelfbeheersing wel over.

Bij antiek kan je nog een zekere zeldzaamheid inroepen, maar als er 280.000 flessen Mouton worden gemaakt, dan is dat nauwelijks nog een zeldzaamheid. Als in massa geproduceerde Chinese vazen die destijds een paar duizend frank kostten nu plots vele duizenden euro gaan kosten, dan heeft dat niets met waarde of kwaliteit te maken, maar met een kramp in de markt, die al wat aan het over gaan is terwijl ik dit schrijf.

Het omgekeerde is trouwens ook waar, het is absurd dat je momenteel een antiek meubel, waar heel wat handenarbeid in gekropen is en dat de tand des tijds mooi heeft weerstaan, voor honderd euro kan kopen, waar dat dertig jaar geleden het tienvoudige was en een vergelijkbaar nieuw exemplaar wellicht nog een paar keer meer zou kosten. Of om opnieuw naar het thema van het forum terug te keren: dat je voor 25 euro een geklasseerde Sauternes van een goed jaar kan kopen, tussen al dat overgeprijsd rood geweld.

We spelen allemaal min of meer mee in de poppenkast van de vrije markt, maar met waarde heeft dat uiteindelijk niets te maken.

Interessant onderwerp! ik blijf niets begrijpen van wat je zegt.
De waarde van iets is wat er voor betaald wordt. Niets meer en niets minder. En die waarde wordt voor een zeer groot deel bepaald door de vrije marktwerking. Vraag en aanbod. Daar speelt iedereen inderdaad in mee en dat zal altijd zo blijven. Ik weet niet wat daar poppenkast aan is? Dat is gewoon zoals "commercie" werkt een heeft dus alles met waarde te maken. 250.000 flessen Mouton kan misschien heel veel zijn, maar als de vraag 3.000.000 is dan is 250.000 nog steeds "schaars". Schaarste heeft niets te maken met aantal maar alles met vraag. Er zullen op dit moment 500 miljoen mondkapjes (geen idee, maar je snapt wat ik bedoel) in de wereld zijn....en ondanks dat dat er heel veel zijn is er een enorme schaarste. En dus gaat de prijs omhoog. Sauternes kan zijn prijs van 25 euro met 20% verlagen naar 20 euro. Dat gaat er niet voor zorgen dat er 20% meer sauternes gekocht gaat worden. Oftewel: the only way is down. Er is namelijk geen vraag naar. Dat is ook de reden dat bijna alle sauternes huizen de afgelopen 3-7 jaar het roer hebben omgegooid en inmiddels 50% van de productie hebben aangepast naar droog ipv zoet.
Wat mij vooral fascineert is hoe je de waarde van een product kan verhogen door de markt (lees: mens) te bewerken.

Een leuk voorbeeld wat te maken heeft met jouw beroep. Vorig jaar bood ik bij een Nederlands veilinghuis 3 kisten Keller aan. Ik verkoop eigenlijk nooit wijn via een veilinghuis maar zij hadden een kist Keller een paar maanden eerder verkocht in Azie voor 6000 euro en zochten wat Keller kisten voor de volgende veiling in Nederland. Via via kwamen ze bij mij terecht en besloot ik ze te geven wat ze zochten. Zo gezegd zo gedaan. 3 kisten in de veiling die achter elkaar geveild werden. Reserveprijs was 5000 euro (van mij moesten ze niet weg dus een goede prijs of anders niet). Op een gegeven moment is de 1e kist aan de beurt en de dame die op dat moment de hamer in de hand heeft vertelt dat het een kist is met 12 flessen Duitse wijn van Keller enz enz. Helaas, de reserve prijs wordt niet gehaald. Vervolgens de 2e kist. Exact hetzelfde verhaal. Het bieden stopt wederom bij 4500 euro.
Op dat moment komt er (gepland) een nieuwe veilingmeester. Een jonge fanatieke hond met een passie voor wijn. Zijn 1e veilingstuk is dus mijn 3e kist Keller. Hij begint met de volgende openingszin: "Het volgende lot is een kist Keller uit Duitsland uit het grote jaar 2017. De Romanee Conti van Duitsland die iedere wijnliefhebber in zijn kelder wil hebben liggen" Het bieden begint en de kist wordt verkocht voor 8500 euro (tot op dit moment volgens mij nog steeds een wereldrecord voor een kist Keller). Even los van het bedrag vind ik het geweldig hoe zijn vergelijk: "De RC van Duitsland" ervoor zorgt dat de waarde van die kist op dat moment met 4000 euro toeneemt. Zij verstaat haar vak misschien maar hij verstaat zijn vak als het gaat om verkopen van wijn beter. Commercie is voor velen een vies woord. Ik vind het geweldig. De psychologie achter dit hele proces fascineert me enorm.

Logisch dat je me niet begrijpt. Ik had het over intrinsieke waarde. Als ik op dit forum kom, dan kan ik perfect mijn (spreekwoordelijke) rode hoed afzetten en mijn (materiële) hamer neerleggen en het gewoon over wijn hebben. En hier laat ik de markt niet (meer) bepalen wat een uitsluitend in euro uit te drukken waarde heeft en wat niet. Als jij "waarde" enkel kan uitdrukken in geld en als je die waarde bovendien laat afhangen van de voor handen zijnde verkooptechnieken, dan zal de conversatie tussen ons moeilijk blijven, denk ik. Boeiend maar moeilijk.

Het verhaal van die gepassioneerde veilingmeester is er eentje om in te kleuren, natuurlijk, maar m.i. zullen er nog wel enkele factoren meegespeeld hebben, naast de kleurrijke omschrijving van de nieuwe veilingmeester.

(16-04-2020 10:30 AM)Jordaens schreef:  Het verhaal van die gepassioneerde veilingmeester is er eentje om in te kleuren, natuurlijk, maar m.i. zullen er nog wel enkele factoren meegespeeld hebben, naast de kleurrijke omschrijving van de nieuwe veilingmeester.

Ik heb het, in deze specifieke discussie, inderdaad over de financiële waarde. We hoeven elkaar ook niet altijd te begrijpen. Boeiend zal het blijven.

Ik ben erg benieuwd wat er naast zijn uitspraak over de Keller kist nog meer een rol heeft gespeeld bij de totstandkoming van de verkoopsom volgens jou. Als iemand het kan weten ben jij het. Ik leer graag van je. 3 dezelfde kisten die hetzelfde geprijsd zijn waarvan de 1e 2 de reserve prijs niet halen en de 3e voor bijna het dubbele van de reserveprijs weg gaat.