wijnliefhebbers

Ik volg eerder jordaens met intrinsieke waarde, het is niet omdat er iemand belachelijk veel geld neertelt voor een Keller kist (ik weet hoeveel ie op het domein kost) dat hij dat ook waard is voor iedereen.

Keller zelf verkoopt zijn kist voor een significant lager bedrag, bij verschillende handelaren kan je de kist ook nog vinden voor een ander bedrag, en in bepaald efacebookgroepen word je om de oren gesmeten met kisten uit eender welk jaar voor de helft van jouw hamerprijs, dan kan je moeilijk stellen dat die 8.500 euro die één specifieke koper er voor over heeft een universele waarde is, toch?

Je kan er maar naar raden, als je er niet bij bent geweest, maar het is betekenisvol dat het om de laatste kist van drie ging, denk ik. Misschien wachtten de kopers op het laatste lot in de hoop dat de veilingmeester nog onder de 4500 euro zou zakken. Quod non, dus moesten ze wel doorbieden of ze hadden niks. En mogelijk ging het om bieders met te veel geld en te weinig zelfbeheersing. Dan wordt het iets als een gokverslaving, eens je bezig bent kan je niet meer ophouden en gun je de tegenstander niks meer. Leuk voor de omzet, maar niets te maken met de eigenlijke waarde van het lot onder de hamer. Enfin, het is een mogelijkheid. Verder denk ik niet dat er veel mensen op dit niveau zich laten leiden door de bloemrijke ontboezemingen van de veilingmeester.

Als je het hebt over intrinsieke waarde dan hebben jullie uiteraard helemaal gelijk. Dat had ik aanvankelijk niet goed gelezen. Goed lezen blijft heel erg moeilijk

Ik zeg ook niet dat na die verkoop een keller kist 8500 euro waard is. De financiële waarde van dit soort zaken fluctueert enorm. Deze veiling bewees wel dat de financiële waarde in een paar minuten compleet andere is. Was deze veilingmeester begonnen met mijn 1e kist dan waren ze alle 3 verkocht geweest (overigens zijn de 2 overige kisten voor 6500 verkocht een veiling later).

Een Keller kist af domein is volgens mij 1250 euro en ex handelaar 1350 ex btw. De kunst is om er 1 te mogen kopen. De waarde van vandaag zal circa 4.500 euro zijn denk ik.

Het blijft sowieso fascinerend wat veilingen met het brein van mensen doen. Gisteren zijn een paar flessen Pontet Canet bij Catawiki verkocht voor 270 euro per fles terwijl ze op heel veel plekken gewoon te koop zijn voor ruim onder 200 euro.

Catawiki is dan weer een ander verhaal, je kan daar ook Moutons kopen met ongenummerde, nagedrukte etiketten, met de goedkeuring van de "veilingmeester".

(16-04-2020 12:14 PM)Jordaens schreef:  Catawiki is dan weer een ander verhaal, je kan daar ook Moutons kopen met ongenummerde, nagedrukte etiketten, met de goedkeuring van de "veilingmeester".

Absoluut waar. Maar dat kan helaas ook bij gerenommeerde wijn veilinghuizen. Ik kocht vorig jaar een 4-tal flessen Musigny 99 van Leroy op een wijnveiling. De flessen bleken vals te zijn.

(16-04-2020 12:35 PM)Vinoco schreef:  

(16-04-2020 12:14 PM)Jordaens schreef:  Catawiki is dan weer een ander verhaal, je kan daar ook Moutons kopen met ongenummerde, nagedrukte etiketten, met de goedkeuring van de "veilingmeester".

Absoluut waar. Maar dat kan helaas ook bij gerenommeerde wijn veilinghuizen. Ik kocht vorig jaar een 4-tal flessen Musigny 99 van Leroy op een wijnveiling. De flessen bleken vals te zijn.

Ik denk niet dat Kurniawan en Rodenstock de enigen zijn in die erg lucratieve business. Maar in wezen doen ze niet meer dan aan de vraag voldoen: bepaalde mensen willen per se een fles met het label Musigny van Leroy, wel voilà!

Zonder twijfel. En wellicht is het nog makkelijker om iets van Leroy te faken dan een fles Mouton... Ik kan het allicht ook nooit allemaal gezien hebben. Maar als het je zo flagrant in je neus bijt. Toeval wil dat ik hier zopas een handvol van dat soort flessen heb binnengekregen, ééntje heeft bovendien een etiket van 1949 en een kurk van 1950...

Begin jaren tachtig verkocht ik eens een doos Pétrus aan Farr Vintners. Die doos kreeg ik linea recta terug wegens fake, ik kon ze gaan terughalen op nummer 8 der dokken, een entrepot van de douane, waar nu het MAS staat.

[/quote]

Ik denk niet dat Kurniawan en Rodenstock de enigen zijn in die erg lucratieve business. Maar in wezen doen ze niet meer dan aan de vraag voldoen: bepaalde mensen willen per se een fles met het label Musigny van Leroy, wel voilà!
[/quote]

Wat een aparte reactie. Alsof het verdiend is dat iemand een valse fles krijgt als ie een fles Musigny van Leroy wil kopen. Wat is dat toch bij sommige personen hier op het forum dat er standaard geschopt moet worden tegen iets wat met duur/rijk/naam en faam/etc etc te maken heeft. Het zal aan mij liggen. Het meest vervalste eurobiljet is niet het briefje van 500, 200, 100 of 50 maar dat van 20 euro....ik zou je er bijna....nee...laat ik wel gewoon aardig blijven.

Wat dat betreft ben je wel zeer consequent in jouw manier van reageren. De persoonlijkheid is in ieder geval duidelijk. Dat is wel prettig

---

(16-04-2020 01:45 PM)Jordaens schreef:  Zonder twijfel. En wellicht is het nog makkelijker om iets van Leroy te faken dan een fles Mouton... Ik kan het allicht ook nooit allemaal gezien hebben. Maar als het je zo flagrant in je neus bijt. Toeval wil dat ik hier zopas een handvol van dat soort flessen heb binnengekregen, ééntje heeft bovendien een etiket van 1949 en een kurk van 1950...

Begin jaren tachtig verkocht ik eens een doos Pétrus aan Farr Vintners. Die doos kreeg ik linea recta terug wegens fake, ik kon ze gaan terughalen op nummer 8 der dokken, een entrepot van de douane, waar nu het MAS staat.

Je kan het ook niet allemaal zien helaas. Ik heb in mijn kelder nog een 7-tal valse flessen DRC Romanee Conti 2002 en Magnums Petrus 2001. Aan niets is te zien dat ze vals zijn. 1 van die flessen RC is geopend in Azië en bleek een Port-achtige vloeistof te bevatten. Als de vervalser gekozen had voor een pinot noir had niemamd het ooit geweten. Zou ik morgen de flessen op de markt gooien dan merkt niemand het.

Met betrekking tot het namaken van Leroy blijkt dat een (haast) onmogelijke klus omdat ze een uniek lettertype hebben wat niet te vervalsen is. Ben nu onderweg maar zal later de foto plaatsen van een origineel etiket en het vervalste etiket van de Leroy Musigny

Vond de scene in Sour Grapes waarbij die ene Amerikaan met zonnebril en zijn kameraad met glas met inhoud van 1,5L op achterbank van limousine een wijnwinkel binnengaan met een blijkbaar waanzinnige fles (naam ontsnapt me nu even) wel episch. Wat een heerlijk vocht was dit. Kon niet vervalst zijn. Tot eigenaar van wijnwinkel hen met voetjes op de grond zette... "definitely a fake". Haha. Echt grappig.

Voor alle duidelijkheid: ik gun niemand een vervalste fles, en mogelijks waren hun personages wat karikatuuraal geframed door de montage, maar toch...

Dan vond ik dat Dhr. Koch (wrs vele vele malen rijker) er sportiever en waardiger mee omging. Wel uiteindelijk geen type om een kloot af te draaien. He'll hunt you down :-)

Wat is de waarde van een fles? Onmogelijk te bepalen. Evolueert, net als de waarde van alle andere zaken, in tijd. Dit gezegd zijnde bestaan er zeker etikettendrinkers en die begeren zeker de schaarse goederen ("topwijnen") die door spel van vraag en aanbod dan helaas voor de echte liefhebber onbetaalbaar worden.

In die zin vind ik het jammer dat echte topwijnen voor een selecte club zijn... maar goed zelfde geldt voor wagens, horloges, vastgoed,...

Partner bij Mckinsey met groot landgoed te Toscane na jaren hard werken vertelde me ooit: vroeger speelde ik kaart met vrienden op piepklein appartement met goedkope wijn en we amuseerden ons rot, nu speel ik kaart met diezelfde vrienden in Italië met dure wijn en amuseren we ons ook rot... maar niet meer dan toen.

(16-04-2020 03:47 PM)BartS schreef:  Vond de scene in Sour Grapes waarbij die ene Amerikaan met zonnebril en zijn kameraad met glas met inhoud van 1,5L op achterbank van limousine een wijnwinkel binnengaan met een blijkbaar waanzinnige fles (naam ontsnapt me nu even) wel episch. Wat een heerlijk vocht was dit. Kon niet vervalst zijn. Tot eigenaar van wijnwinkel hen met voetjes op de grond zette... "definitely a fake". Haha. Echt grappig.

Voor alle duidelijkheid: ik gun niemand een vervalste fles, en mogelijks waren hun personages wat karikatuuraal geframed door de montage, maar toch...

Dan vond ik dat Dhr. Koch (wrs vele vele malen rijker) er sportiever en waardiger mee omging. Wel uiteindelijk geen type om een kloot af te draaien. He'll hunt you down :-)

Wat is de waarde van een fles? Onmogelijk te bepalen. Evolueert, net als de waarde van alle andere zaken, in tijd. Dit gezegd zijnde bestaan er zeker etikettendrinkers en die begeren zeker de schaarse goederen ("topwijnen") die door spel van vraag en aanbod dan helaas voor de echte liefhebber onbetaalbaar worden.

In die zin vind ik het jammer dat echte topwijnen voor een selecte club zijn... maar goed zelfde geldt voor wagens, horloges, vastgoed,...

Partner bij Mckinsey met groot landgoed te Toscane na jaren hard werken vertelde me ooit: vroeger speelde ik kaart met vrienden op piepklein appartement met goedkope wijn en we amuseerden ons rot, nu speel ik kaart met diezelfde vrienden in Italië met dure wijn en amuseren we ons ook rot... maar niet meer dan toen.

Hulde voor jouw posting Bart! Exact zoals het is. Niets aan toe te voegen. En die persoon in Toscane zal ook als mens niets veranderd zijn. Mooi verhaal.

Mbt tot de geweldige documentaire Sour Grapes vrees ik niet eens dat het karikaturen waren. Past helemaal bij het kortzichtige opportunistische karakter van Amerikanen. Wat dat betreft zijn wij Noord-Europeanen dan gelukkig toch een stuk nuchterder.

---

Hierbij een foto van 1 van de valse flessen Musigny Leroy.

Links de valse fles waar met rood de afwijkingen zijn aangegeven. Rechts een echt etiket van dezelfde wijn uit hetzelfde jaar.

Een goede vriend van mij kent Don Cornwell in New York (hij heeft ook een rol gespeeld bij de ontmaskering van Kurniawan). het rechter etiket komt uit zijn kelder en hij had al meteen door dat het valse flessen waren en volgens hem ook flessen afkomstig van Rudi. Er zouden nog zo'n 200.000 tot 350.000 valse Rudi flessen in Europa rond zweven....

Zeer kwalijke zaak dat ik dit met betrekkelijk weinig moeite in een halve dag kon bewijzen terwijl het veilinghuis zeker was met goede flessen te maken te hebben. Dat werk zou een veilinghuis moeten doen.

Ik denk niet dat Kurniawan en Rodenstock de enigen zijn in die erg lucratieve business. Maar in wezen doen ze niet meer dan aan de vraag voldoen: bepaalde mensen willen per se een fles met het label Musigny van Leroy, wel voilà!
[/quote]

Wat een aparte reactie. Alsof het verdiend is dat iemand een valse fles krijgt als ie een fles Musigny van Leroy wil kopen. Wat is dat toch bij sommige personen hier op het forum dat er standaard geschopt moet worden tegen iets wat met duur/rijk/naam en faam/etc etc te maken heeft. Het zal aan mij liggen. Het meest vervalste eurobiljet is niet het briefje van 500, 200, 100 of 50 maar dat van 20 euro....ik zou je er bijna....nee...laat ik wel gewoon aardig blijven.

Wat dat betreft ben je wel zeer consequent in jouw manier van reageren. De persoonlijkheid is in ieder geval duidelijk. Dat is wel prettig

---

[/quote]

Sarcasme is je blijkbaar onbekend?
Bedoel je deze?

   

Ik vind dat eigenlijk zeer goed gedaan. Het is goed fout uiteraard, maar je moet ergens toch wel bewondering hebben voor de vervalser. En als je DRC gaat vervalsen, doe dan tenminste iets fatsoenlijks in de fles.
Dat doet me denken aan de door Rodenstock "gevonden" flessen van Jefferson. Geproefd door het puikje van de toenmalige wijnwereld en goedgekeurd!

Mijn maat had de foto inderdaad met mijn toestemming al geplaatst op het forum bij Vinous

De veilinghouder zou het allemaal maar moeten zien... Tijdens de rush van de éne veiling naar de andere. Stel dat je zo'n fles of drie van die Musigny in je veiling hebt staan. Om de typografische foutjes vast te stellen zou je over een controlefles moeten beschikken, maar die heb je niet. Je zou ook heel het internet kunnen gaan afspeuren naar mogelijke foto's (die in dit geval blijkbaar bij Vinous te vinden waren), maar die catalogus moet wel af.

Intussen willen de kopers meer en meer van het caveat emptor af. Die willen vanuit hun luie zetel een profijtje doen en als het eens tegenvalt, dan is het de schuld van de veilingmeester. Maar als ze een minuscuul zilvermerkje gezien hebben, dat de veilingmeester gemist heeft en ze kunnen een lot zilver kopen aan de prijs van verzilverd koper, dan hoor je niemand mopperen.

Dus blijf ik bij mijn eerdere stelling: een op glanspapier gedrukt etiket van Mouton, zonder nummer, dat gaan we niet veilen, maar als er een slordigheidje in de typografie van een label geslopen is en we hebben dat gemist, dan ligt de verantwoordelijkheid bij de koper. Als die op voorhand ten bewijze met een originele fles komt aanzeulen en we zijn overtuigd, dan vliegen die Leroys of wat dan ook natuurlijk ook uit de veiling.

Ooit kreeg ik een kist Pétrus 1982 binnen, die vals bleek te zijn. Het duidelijkst was dat te zien aan de kist, die van een bedenkelijke kwaliteit was. De fouten aan etiket, fles en capsule waren enkel te merken mits een andere, betrouwbare fles er naast te houden. Enige tijd nadien publiceerde RVF een grote foto met alles waar je moest op letten, zo moest de fles gemaakt zijn in een glasfabriek in Albi, b.v.

---

Maar nu houd ik hier over op, want ik kom tenslotte slechts naar dit forum om het over de plezierige kanten van de wijnconsumptie te hebben... Al ben ik op dit moment een blik van 50 cl "Domowe z Kufla" (7,2% Alc.) aan het nuttigen. Dat is bier, mocht u zich dat afvragen. Hoewel, mijn neef noemt dit "slijk met schuim". In zekere zin: het groeit op u.

(16-04-2020 05:47 PM)Jordaens schreef:  De veilinghouder zou het allemaal maar moeten zien... Tijdens de rush van de éne veiling naar de andere. Stel dat je zo'n fles of drie van die Musigny in je veiling hebt staan. Om de typografische foutjes vast te stellen zou je over een controlefles moeten beschikken, maar die heb je niet. Je zou ook heel het internet kunnen gaan afspeuren naar mogelijke foto's (die in dit geval blijkbaar bij Vinous te vinden waren), maar die catalogus moet wel af.

Intussen willen de kopers meer en meer van het caveat emptor af. Die willen vanuit hun luie zetel een profijtje doen en als het eens tegenvalt, dan is het de schuld van de veilingmeester. Maar als ze een minuscuul zilvermerkje gezien hebben, dat de veilingmeester gemist heeft en ze kunnen een lot zilver kopen aan de prijs van verzilverd koper, dan hoor je niemand mopperen.

Dus blijf ik bij mijn eerdere stelling: een op glanspapier gedrukt etiket van Mouton, zonder nummer, dat gaan we niet veilen, maar als er een slordigheidje in de typografie van een label geslopen is en we hebben dat gemist, dan ligt de verantwoordelijkheid bij de koper. Als die op voorhand ten bewijze met een originele fles komt aanzeulen en we zijn overtuigd, dan vliegen die Leroys of wat dan ook natuurlijk ook uit de veiling.

Ooit kreeg ik een kist Pétrus 1982 binnen, die vals bleek te zijn. Het duidelijkst was dat te zien aan de kist, die van een bedenkelijke kwaliteit was. De fouten aan etiket, fles en capsule waren enkel te merken mits een andere, betrouwbare fles er naast te houden. Enige tijd nadien publiceerde RVF een grote foto met alles waar je moest op letten, zo moest de fles gemaakt zijn in een glasfabriek in Albi, b.v.

---

Maar nu houd ik hier over op, want ik kom tenslotte slechts naar dit forum om het over de plezierige kanten van de wijnconsumptie te hebben... Al ben ik op dit moment een blik van 50 cl "Domowe z Kufla" (7,2% Alc.) aan het nuttigen. Dat is bier, mocht u zich dat afvragen. Hoewel, mijn neef noemt dit "slijk met schuim". In zekere zin: het groeit op u.

Even ter verduidelijking:

We hebben het hier over een WIJN veilinghuis. Dus een bedrijf dat alleen topwijnen veilt.
Vervolgens hebben we het over flessen van 20.000 euro per fles.

JA, 100% dat het veilinghuis er alles aan gedaan moet hebben om te checken of ze te maken hebben met een echte of fake fles. Die verplichting hebben ze tov de kopers en hun geloofwaardigheid als veilinghuis van topwijnen. Ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat er iemand op dit forum, op jou na dan, hier anders over denkt. Alleen aan deze 4 flessen verdienen ze al meer dan 15.000 euro. Als we het dan hebben over ff lekker makkelijk vanuit de luie bank geld verdienen dan is dit wel een perfect voorbeeld. Het is wat mij betreft 100% nalatigheid en amateurisme. Toen ik na aankoop binnen een paar uur met het bewijs kwam wil je niet weten hoe groot de schaamte was en wat ze er voor over hadden om te voorkomen dat ik het naar buiten bracht.

Ja, je hebt gelijk natuurlijk, maar ik was het een beetje beu.

Ontdek pas nu deze discussie, zeer van genoten!
Dank aan de deelnemers!

(03-06-2020 10:14 PM)vinejo schreef:  Ontdek pas nu deze discussie, zeer van genoten!
Dank aan de deelnemers!

Haha. Ik herken dat goed. Ik heb ook al veel discussies teruggelezen die ik niet kende. Erg leuk. Zeker met de kennis van nu.

Guigal C9DP 2016. AH 26.99. Tientje korting. Beetje onder kamertemperatuur gedronken. Gedecanteerd en nul depot. Bijna geen geur. Smaak redelijk fris met een beetje mint. Kersen, mooie zalvende afdronk. Alkohol mooi gecamoufleerd. Mechanisch korrekte wijn. Gedronken bij hertenbiefstuk met veenbessen. Conclusie: Wil ik mechanisch korrekte wijn? Het zoeken gaat verder.

(03-01-2021 09:12 PM)PietW schreef:  Guigal C9DP 2016. AH 26.99. Tientje korting. Beetje onder kamertemperatuur gedronken. Gedecanteerd en nul depot. Bijna geen geur. Smaak redelijk fris met een beetje mint. Kersen, mooie zalvende afdronk. Alkohol mooi gecamoufleerd. Mechanisch korrekte wijn. Gedronken bij hertenbiefstuk met veenbessen. Conclusie: Wil ik mechanisch korrekte wijn? Het zoeken gaat verder.

Ik kan mij wel iets voorstellen bij je beschrijving. Zo had ik een paar maanden geleden een Crozes-Hermitage 2017 van Guigal mee uit de Albert Heijn, die stond in het super aanbiedingen schap voor € 10,- en dan kun je hem niet laten staan natuurlijk.

Het was een goede wijn voor € 10,-. Maar van een Crozes-Hermitage verwacht je meer.

(03-01-2021 09:12 PM)PietW schreef:  Guigal C9DP 2016. AH 26.99. Tientje korting. Beetje onder kamertemperatuur gedronken. Gedecanteerd en nul depot. Bijna geen geur. Smaak redelijk fris met een beetje mint. Kersen, mooie zalvende afdronk. Alkohol mooi gecamoufleerd. Mechanisch korrekte wijn. Gedronken bij hertenbiefstuk met veenbessen. Conclusie: Wil ik mechanisch korrekte wijn? Het zoeken gaat verder.

Is dat niet wat jong? De gewone CDR 2016 begint zich nu pas volop te geven... en die vind ik top!

Wat betreft tannine en fruit vond ik de wijn niet te jong. Ik heb er nog een paar liggen dus we zullen zien. Gek genoeg vind ik de CDR 2016 niet veel minder dan de C9DP.

(04-01-2021 09:23 AM)Sur la Table schreef:  

(03-01-2021 09:12 PM)PietW schreef:  Guigal C9DP 2016. AH 26.99. Tientje korting. Beetje onder kamertemperatuur gedronken. Gedecanteerd en nul depot. Bijna geen geur. Smaak redelijk fris met een beetje mint. Kersen, mooie zalvende afdronk. Alkohol mooi gecamoufleerd. Mechanisch korrekte wijn. Gedronken bij hertenbiefstuk met veenbessen. Conclusie: Wil ik mechanisch korrekte wijn? Het zoeken gaat verder.

Ik kan mij wel iets voorstellen bij je beschrijving. Zo had ik een paar maanden geleden een Crozes-Hermitage 2017 van Guigal mee uit de Albert Heijn, die stond in het super aanbiedingen schap voor € 10,- en dan kun je hem niet laten staan natuurlijk.

Het was een goede wijn voor € 10,-. Maar van een Crozes-Hermitage verwacht je meer.

Gisteren bij een gebraadje een halfje Guigal CDR 2016. Het 'instapmodel' van Guigal (toepasselijk bij de Corona-autosalonmaand )
Diep rood, de neus is postCovid voor mij nog weinig sprekend maar in de mond; vol, kers, vleugje vanille maar opmerkelijk aanvankelijk wrang en droogtrekkende tannines. Na dat half glasje de fles wat laten bekomen met als resultaat dat dit instapmodelletje van 4€ (halfje) ruimschoots mijn verwachting overtrof. Dit is klasse
   

(18-02-2021 10:34 AM)jr02 schreef:  

(04-01-2021 09:23 AM)Sur la Table schreef:  

(03-01-2021 09:12 PM)PietW schreef:  Guigal C9DP 2016. AH 26.99. Tientje korting. Beetje onder kamertemperatuur gedronken. Gedecanteerd en nul depot. Bijna geen geur. Smaak redelijk fris met een beetje mint. Kersen, mooie zalvende afdronk. Alkohol mooi gecamoufleerd. Mechanisch korrekte wijn. Gedronken bij hertenbiefstuk met veenbessen. Conclusie: Wil ik mechanisch korrekte wijn? Het zoeken gaat verder.

Ik kan mij wel iets voorstellen bij je beschrijving. Zo had ik een paar maanden geleden een Crozes-Hermitage 2017 van Guigal mee uit de Albert Heijn, die stond in het super aanbiedingen schap voor € 10,- en dan kun je hem niet laten staan natuurlijk.

Het was een goede wijn voor € 10,-. Maar van een Crozes-Hermitage verwacht je meer.

Gisteren bij een gebraadje een halfje Guigal CDR 2016. Het 'instapmodel' van Guigal (toepasselijk bij de Corona-autosalonmaand )
Diep rood, de neus is postCovid voor mij nog weinig sprekend maar in de mond; vol, kers, vleugje vanille maar opmerkelijk aanvankelijk wrang en droogtrekkende tannines. Na dat half glasje de fles wat laten bekomen met als resultaat dat dit instapmodelletje van 4€ (halfje) ruimschoots mijn verwachting overtrof. Dit is klasse

Covid doorgemaakt, Jr....?

Dat klinkt goed! 2016 stelt weinig teleur in de Zuidelijke Rhône is mijn ervaring. Zelf deze basis Rhône nooit gehad van Guigal maar schijnt altijd erg goed te zijn. Santé en hopelijk is je reuk snel weer de oude

(18-02-2021 11:39 AM)vinejo schreef:  

(18-02-2021 10:34 AM)jr02 schreef:  

(04-01-2021 09:23 AM)Sur la Table schreef:  

(03-01-2021 09:12 PM)PietW schreef:  Guigal C9DP 2016. AH 26.99. Tientje korting. Beetje onder kamertemperatuur gedronken. Gedecanteerd en nul depot. Bijna geen geur. Smaak redelijk fris met een beetje mint. Kersen, mooie zalvende afdronk. Alkohol mooi gecamoufleerd. Mechanisch korrekte wijn. Gedronken bij hertenbiefstuk met veenbessen. Conclusie: Wil ik mechanisch korrekte wijn? Het zoeken gaat verder.

Ik kan mij wel iets voorstellen bij je beschrijving. Zo had ik een paar maanden geleden een Crozes-Hermitage 2017 van Guigal mee uit de Albert Heijn, die stond in het super aanbiedingen schap voor € 10,- en dan kun je hem niet laten staan natuurlijk.

Het was een goede wijn voor € 10,-. Maar van een Crozes-Hermitage verwacht je meer.

Gisteren bij een gebraadje een halfje Guigal CDR 2016. Het 'instapmodel' van Guigal (toepasselijk bij de Corona-autosalonmaand )
Diep rood, de neus is postCovid voor mij nog weinig sprekend maar in de mond; vol, kers, vleugje vanille maar opmerkelijk aanvankelijk wrang en droogtrekkende tannines. Na dat half glasje de fles wat laten bekomen met als resultaat dat dit instapmodelletje van 4€ (halfje) ruimschoots mijn verwachting overtrof. Dit is klasse

Covid doorgemaakt, Jr....?

A gift of working in the "Hellhole"
(Niet al te ziek geweest dus van de situatie geprofiteerd om eens orde op zaken te stellen in mijn wijnkamer )
Intussen reeds 2 gaatjes bij in mijn lichaam

---

(18-02-2021 11:48 AM)Sur la Table schreef:  Dat klinkt goed! 2016 stelt weinig teleur in de Zuidelijke Rhône is mijn ervaring. Zelf deze basis Rhône nooit gehad van Guigal maar schijnt altijd erg goed te zijn. Santé en hopelijk is je reuk snel weer de oude

Voor wat het waard is maar de Robert is het blijkbaar ook met mij eens:

Robert Parker's Wine Advocate 91 / 100 Punten
"A ripe, silky wine that should bring pleasure to thousands of consumers. Cherries and raspberries mark the nose, while the medium to full-bodied palate adds nuances of cola, tree bark and spice. Often available at retail for under $15 per bottle, it represents a terrific value."

CdR 2013

In een rekje kelderresten zien liggen voor 3 euro, geen twijfel, in de kar ()

Zwoele neus, rijp fruit (aardbei en bosvruchten), zachte kruidigheid, koffie en m'n ega spreekt van leer. Weeral een bewijs dat ze beter kan proeven dan mij.
Volle aanzet waar het warm rode fruit terug komt. Behoorlijk veel materie samen met nog steeds erg veel structuur onder de vorm van mooie zuren en fijne korrelige tannines. Wordt wel best koel genoeg geserveerd (+-15°C) anders komt de 14° alcohol toch wel een beetje aankloppen.

Conclusies:
- Die wijn is nu, na 8jaar, perfect a point, en dat voor een 'basic' CdR
- 3-euro-wijn hoeft niet altijd miserabel te zijn

Brune et Blonde 2010, Côte Rôtie

Redelijk gereserveerde neus, maar wel mooi, met rijp rood fruit, wat kersjes, heel koel aandoend.

In de mond is alles heel precies en fris. Verre van kapot, integendeel, nog jaren voor de boeg. Maar toch al zo aantrekkelijk. Alles komt mooi tesamen en vormt een kristalhelder geheel. Nog heel fijne, bijna poederige tannines in de achtergrond. En de afdronk zindert lang na.

Een wijn die ik al op mijn lijstje zet voor beste wijnen van 2022. Dat er nog vele mogen volgen

(12-02-2022 04:03 PM)Olivier schreef:  Brune et Blonde 2010, Côte Rôtie

Redelijk gereserveerde neus, maar wel mooi, met rijp rood fruit, wat kersjes, heel koel aandoend.

In de mond is alles heel precies en fris. Verre van kapot, integendeel, nog jaren voor de boeg. Maar toch al zo aantrekkelijk. Alles komt mooi tesamen en vormt een kristalhelder geheel. Nog heel fijne, bijna poederige tannines in de achtergrond. En de afdronk zindert lang na.

Een wijn die ik al op mijn lijstje zet voor beste wijnen van 2022. Dat er nog vele mogen volgen

Heerlijke TN. Die cuvee heeft me nog nooit teleurgesteld. Was lang te koop onder de 40 euro wat eigenlijk een mooie deal was. Zal nu wel wat duurder zijn.

(12-02-2022 04:11 PM)Fre schreef:  

(12-02-2022 04:03 PM)Olivier schreef:  Brune et Blonde 2010, Côte Rôtie

Redelijk gereserveerde neus, maar wel mooi, met rijp rood fruit, wat kersjes, heel koel aandoend.

In de mond is alles heel precies en fris. Verre van kapot, integendeel, nog jaren voor de boeg. Maar toch al zo aantrekkelijk. Alles komt mooi tesamen en vormt een kristalhelder geheel. Nog heel fijne, bijna poederige tannines in de achtergrond. En de afdronk zindert lang na.

Een wijn die ik al op mijn lijstje zet voor beste wijnen van 2022. Dat er nog vele mogen volgen

Heerlijke TN. Die cuvee heeft me nog nooit teleurgesteld. Was lang te koop onder de 40 euro wat eigenlijk een mooie deal was. Zal nu wel wat duurder zijn.

"Verre van kapot" Voor een Côte-Rôtie van amper 10 jaar, dat zou wel straf zijn, vind je niet? Zeker als je weet dat zijn Lala's de eerste 25 jaar amper bewegen.
Ik vond zijn Brune et Blonde altijd een beetje karakter missen voor deze AOP. Dan vond ik Château d'Ampuis wel heel andere koek en het prijsverschil zeker waard. De Lala's zijn ook niet slecht maar....

Citaat: Ik vond zijn Brune et Blonde altijd een beetje karakter missen voor deze AOP.

Hangt af van wat je met karakter bedoelt natuurlijk. Ik vond dit een ragfijne wijn. Sprong niet uit het glas, en is ook geen grote impactwijn. Maar wel op finesse. En dat vond ik er zeer mooi aan.