wijnliefhebbers

Pricipes zijn er om in de wind te slaan. Ik ging geen oude wijnen meer opendoen, ik zou met een boogje rond flessen met een laag niveau heen lopen. Maar goed, nood breekt wet. Uit een grote hoeveelheid flessen van Barrière, moest ik toch een paar steekproeven nemen. Welaan. Een verre van perfecte Pape Clément kwam aan de beurt. Een geheel met wijn doortrokken kurk kwam zonder brokkelen tevoorschijn, dat was al goed. In het glas, meteen na openen, een behoorlijk bruine, maar heldere, glanzende, volle vloeistof. De geur van defecte, slecht gesmeerde machines, die oude wijn bij aanvang nogal eens teweeg brengt, trok snel weg en in de plaats kwamen de gebruikelijke herfstgeuren, droge bladeren, bosgrond en vooral sigarenkistje (mét sigaren). Daarna kwam er meer fruit dan verwacht, gestoofde krieken vooral. Alsof iemand een Limburgse vlaai in een kist havanna's had laten vallen. Zoiets. In de mond geen tannines (logisch), flinke zuren, maar goede molligheid, die zoet in de lange afdronk terugkwam. Een fraaie wijn (het zou de beste Pape-Clément aller tijden kunnen geweest zijn, schijnt het). Je moet natuurlijk van oude wijn houden. Ik dacht dat dat bij mij niet meer het geval was, maar voor dit product (zeker vermits het niveau toch wel erg "low shoulder" was) lank ik deemoedig mijn klaksken.

(02-11-2015 08:16 PM)Jordaens schreef:  Pricipes zijn er om in de wind te slaan. Ik ging geen oude wijnen meer opendoen, ik zou met een boogje rond flessen met een laag niveau heen lopen. Maar goed, nood breekt wet. Uit een grote hoeveelheid flessen van Barrière, moest ik toch een paar steekproeven nemen. Welaan. Een verre van perfecte Pape Clément kwam aan de beurt. Een geheel met wijn doortrokken kurk kwam zonder brokkelen tevoorschijn, dat was al goed. In het glas, meteen na openen, een behoorlijk bruine, maar heldere, glanzende, volle vloeistof. De geur van defecte, slecht gesmeerde machines, die oude wijn bij aanvang nogal eens teweeg brengt, trok snel weg en in de plaats kwamen de gebruikelijke herfstgeuren, droge bladeren, bosgrond en vooral sigarenkistje (mét sigaren). Daarna kwam er meer fruit dan verwacht, gestoofde krieken vooral. Alsof iemand een Limburgse vlaai in een kist havanna's had laten vallen. Zoiets. In de mond geen tannines (logisch), flinke zuren, maar goede molligheid, die zoet in de lange afdronk terugkwam. Een fraaie wijn (het zou de beste Pape-Clément aller tijden kunnen geweest zijn, schijnt het). Je moet natuurlijk van oude wijn houden. Ik dacht dat dat bij mij niet meer het geval was, maar voor dit product (zeker vermits het niveau toch wel erg "low shoulder" was) lank ik deemoedig mijn klaksken.

Geweldig hoog gehalte poëzie - leuk een medegenieter van oude krakers te zien

Pape Clement 2003 ( tasting 14/10/16 )

Neus - rokerig, branderig, zwavel, vulkanisch gesteente
Mond - volgt volledig de neus, toppertje
Afdronk - vol, kruidig, mooi pittig op de tong, fantastisch

Na al drie keer een gekurkte Pape Clement te zien, had ik het wel gehad.
Niettemin, deze 2003 wakkert mij opnieuw aan om dit in huis te halen.
Topwijn van Magrez ( en een fles waar zijne kop een keer NIET op prijkt ).

Mathijs

Clémentin de Pape Clement 2009 ( rood )

+ Neus - enorm mooi & vooral vers rood fruit, boterig, romig, kruidigheid, gedroogde oosterse specerijen, gebrand hout, een "syrah" gevoel
+ Mond - sappig, ook hier mooi & vers rood fruit, lichte bitter, mooie zuurtjes, beetje pit ( paprikapoeder ), zacht doch jonge tannines
+ Afdronk - mooi, sappig doch droge afdronk, wolkje alcohol, rood fruit, zachte tannines, kruidig, mon-chéri snoep.

Blend van 46% Merlot, 44% Cabernet Sauvignon, 7% Petit Verdot en 3% Cabernet Franc.
Ook hier, een eerste kennismaking met de 2e wijn van Pape Clement - meer dan aangename kennismaking.

Mathijs

Pape Clement Blanc 2013 ( privé aankoop - 76,50 Euro )

Ik had al veel gehoord en gelezen over deze geprezen witte Pessac wijn.
Gisteren, op mijn verjaardag nota bene, beslist om de eerste fles te ontkurken.
En goeie flessen, die ontkurken we in gezelschap ... MrCoone schoof aan voor dit experiment.

Beslist om de wijn direct ex wijnkast ( 12°C ) te serveren en daarna iets kouder te zetten.
In het begin kwam de wijn wat schuw en ééndimensionaal over, flink walsen en O2 erbij hielpen enorm.

Daarna een heerlijke neus van vooral boenwas, wat ziltigheid, wat pompelmoes en andere fijne geuren.
De mond moest ook even wennen aan een explosie van smaken, ik had vooral ziltigheid en zeer mooie zuren.
Verder ook een mooie vettigheid, complex en gelaagd. Beetje zeste van limoen ( of citroen ).
Maar vooral de ellenlange afdronk was de beste feature van deze wijn .. bleef maar hangen.

Qua witte Bordeaux staat dit toch op nummertje drie ... enkel nog Domaine de Chevalier 09 & Smith Haut Lafitte 10 scoorde ik net iets hoger.
MrCoone had wel gelijk dat deze wijn misschien wel wat karaf kon gebruiken, de overige flessen zullen deze zuurstofkuur wel ondergaan.
Parker gaf dit 94-96/100 met de nota ... a possible contender for white wine of the vintage ... ik volg de man in zijn redenering.

   

Mathijs

Gelukkige verjaardag Mathijs!

(Hopelijk heb je de wijn niet kouder gezet...?)

(15-08-2018 10:30 AM)wvd schreef:  Gelukkige verjaardag Mathijs!

(Hopelijk heb je de wijn niet kouder gezet...?)

Bedankt - en neen, tijdens het degusteren af en toe in de frigo gezet om de wijn niet verder te laten opwarmen.

Mathijs

Gelukkige verjaardag! Groot gelijk dat je dan eens een specialleke opentrekt!

Ook vanuit het verre Ieper een gelukkige verjaardag Mathijs!
Groot gelijk, drink er maar een goeie op!

Proficiat, dat verdiend een grote wijn zoals deze zeker is!

Pape Clement Blanc 2012 ( privé aankoop - 85,00 € )

Omdat MrCoone sedert lange tijd de overtocht naar Zeebrugge had gemaakt .
Hij zat initieel - eigenlijk heel goed geredeneerd - op een witte CH9. Daar begrijp ik hem wel.
De Sauvignon Blanc zat goed verborgen onder de Semilion. Maar we zaten dus in Bordeaux

+ Voorbereiding : pop and pour, gewoon uit de wijnbewaarkast (12°C), daarna iets kouder gezet
+ Kleur : strogeel, licht gouden, ik vermoed dat dit bij bottelen een meer lichtere kleur had
+ Neus : gewoonweg subliem, kwam doorheen de avond stukken beter voor de dag. Hier gaan we ...
Zeste van limoen, wat boenwas, verfijnde honing, gegrilde ananas, tropisch fruit, pêche, gekonfijt tropisch fruit.
Verder ook flink wat vanille ( ik las 15 maand op eik gelegen ), het hout prominent aanwezig, maar niet storend.
+ Mond : ook hier tropisch fruit, zeste van citroen, mooi mineraal, ziltig, frangipane, verder noteerde ik ook nog vanillepudding en carré confituur
+ Afdronk : zeer lang, ook wel wat pittig, intens, gelaagd, mooi complex, maar vooral interessant.

Geweldig mooie wijn, ik vermoed dat dit jonger drinken meer zuurtjes van de Sauv. Blanc zou geven, nu overheerste de Semilion duidelijk.
Indien meer zuurtjes en iets minder in alcohol (15°) zou dit mijn beste witte wijn ooit geweest zijn, maar dit staat met punt in mijn top vijf.
Mooi op dronk, zeer complex, verfijnd en gelaagd. Een wijn waar je hoopt dat je krijgt wat je had verwacht ... en het leeft de verwachting na.

De jongens van de punten zetten dit tussen 95-98. Ook hier, ik kan ze geen ongelijk geven, ik zat ergens rond 95-96. Maar ik prefereert de 2013.

Mathijs

Pape Clement Rouge 2013

In 2018 aangekocht via de online site van Lidl wijnen ( promo aan 47,66 € ) - fles 1/3 + 2/3

Wat een vreemde avond gisteren toch .... maar toch nog vreemder waren deze twee flessen.

Eerste fles ontkurkt en geproefd, maar nee .... er klopte iets niets, weinig of niets, geen structuur, plat.
Bon, dan maar aan het eten beginnen ... giet ik me nog een glas uit .... verdomme, dit ruikt naar kurk.
Proeven en noch eens proeven ... en ja, dit lijkt me toch licht gekurkt te zijn, net nu deze fles, doeme.

Een stemmetje ( ) zegt me nog gelukkig om deze aan de kant te zetten en een tweede fles te proeven.
Ook hier ( maar ze kwam rechtstreeks uit de klimaatkast ) weinig impressionant, maar toch al beter dan de eerste.
Nu ja, over de ganse avond ging de fles netjes leeg, maar weinig tot niet memorabel.

Maar ja, toch nog eens proeven van de gekurkte fles ... maar nu is de kurk volledig verdwenen ? Vacuüm trekken en aan de kant gezet.
Deze avond dan deze fles nog even geproefd bij het eten en totaal onherkenbaar. Veel leuker en dieper dan gisteren. Vreemd toch.

Niettemin, ik vind deze 2013 totaal niet geslaagd ... ja, het is herkenbaar Bordeaux, maar het mist voor mij aan identiteit.
Verder zeer streng, harde tannines, uit balans en heel veel groenigheid ... best dat ik daar geen kist van gekocht heb.

Mathijs

Een heleboel 2013’s zijn ook heel erg slecht Mathijs. De absolute top zal op 93 punten zitten dus is de kans groot dat er veel wijnen tussen 85 en 88 zitten.

(19-04-2020 07:47 PM)Vinoco schreef:  

(19-04-2020 07:11 PM)Mathijs81 schreef:  

Een heleboel 2013’s zijn ook heel erg slecht Mathijs. De absolute top zal op 93 punten zitten dus is de kans groot dat er veel wijnen tussen 85 en 88 zitten.

Wel wat liggen van Bordeaux in 2013, maar geen grote volumes ( ik tel slechts 18 flessen BDX ).
Nu, in wit vind ik het dan wel weer een geslaagde jaargang. De Pape Clement Blanc is subliem in 2013.

Mathijs

Pape Clement 1976

Gemaakt van 60% Cabernet Sauvignon en 40% Merlot, ziet er dun uit maar smaakt als een medium body, volledig tertiary, kruidig, complex, in één woord zalig 95p

Wow! verrassend!

(25-04-2020 06:08 PM)Vinoco schreef:  Wow! verrassend!

Met onderstaande in gedachten ben ik al een tijdje op zoek naar Bordeaux 1976 omdat deze een goede p/k hebben.
Weet niet exact wat het weer was in Bordeaux maar meestal geldt een hete zomer voor een groot stuk van Europa.

Zomer van 1976

De oudere generatie herinnert zich ongetwijfeld de zomer van 1976 nog toen België kreunde onder een uitzonderlijke hittegolf. Tijdens een periode van 17 dagen (van 22 juni tot en met 8 juli) klommen de maximumtemperaturen boven 25 °C. Dit is op zich al zeer uitzonderlijk, ware het niet dat het maar liefst 16 van deze 17 dagen 30 °C of meer werd (bron: KMI)! Op de warmste dag werd er bovendien een temperatuur van 36.7 °C opgemeten in Ukkel. Bovendien gold 1976 als de warmste zomer ooit met een gemiddelde temperatuur van 19.2 °C (tov 16.4°C gemiddeld).

(25-04-2020 06:45 PM)fleer schreef:  

(25-04-2020 06:08 PM)Vinoco schreef:  Wow! verrassend!

Met onderstaande in gedachten ben ik al een tijdje op zoek naar Bordeaux 1976 omdat deze een goede p/k hebben.
Weet niet exact wat het weer was in Bordeaux maar meestal geldt een hete zomer voor een groot stuk van Europa.

Zomer van 1976

De oudere generatie herinnert zich ongetwijfeld de zomer van 1976 nog toen België kreunde onder een uitzonderlijke hittegolf. Tijdens een periode van 17 dagen (van 22 juni tot en met 8 juli) klommen de maximumtemperaturen boven 25 °C. Dit is op zich al zeer uitzonderlijk, ware het niet dat het maar liefst 16 van deze 17 dagen 30 °C of meer werd (bron: KMI)! Op de warmste dag werd er bovendien een temperatuur van 36.7 °C opgemeten in Ukkel. Bovendien gold 1976 als de warmste zomer ooit met een gemiddelde temperatuur van 19.2 °C (tov 16.4°C gemiddeld).

Ik doe vooral al 15 jaar mijn best om NIETS uit de jaren 70 van Bordeaux te kopen. Zo goed als alles is matig tot ronduit slecht op een paar uitzonderingen (LMHB 75, Latour 70, Lafleur 78) na. Zo zie je maar Fleer hoe smaken anders kunnen zijn.

Ik denk niet dat we smaken aan het vergelijken zijn ... als mijn topwijn (algemeen gesproken) jou instapwijn is dan is er geen vergelijk

Gisteren wat kameraden op bezoek. Ongepland, dus niets voorbereid.
Laten we 1 champ, 1 wit en 2 rood doen. Uiteraard zoals altijd blind. Wat te pakken uit de kelder? Normaal heb ik een week de tijd en verandert mijn keuze 9 keer. Nu moest het "a la minute".
Ah ja natuurlijk...de fantastische Clos Manou tasting.....de keuze was gemaakt.

Met veel geweld in de karaf en vervolgens nog een 5-tal minuten hotseklotsen. Daarna een 45 minuten in de karaf laten staan voordat hij aan de beurt was.
Neus: drop, zoete bramen, donker bosfruit, chocolade, vanille, kruidig. Nog duidelijk te jong maar erg mooi.
Mond: Vol, zoet, fluweel zacht. Gelaagd. Nog te jong maar een prachtige tanninestructuur. De mannen zijn ernstig gelukkig en verliezen zichzelf in de wijn. Een beroemde Pamela Anderson wijn in haar jonge jaren. Veel van alles maar alles perfect op zijn plaats. Dit gaat mooi worden in de toekomst! De mannen twijfelen tussen een modernist uit Bordeaux of een USA klassieker. Gezien de poederachtige tanninestructuur kiezen ze voor USA en geven de wijn beiden 98/100. Ikzelf zit op 97+/100. Geen USA. een 100-punter uit Bordeaux. Pape Clement 2010. Yep....degene die compleet afgebrand werd in de reeds beruchte Clos Manou tasting...ach ja. Who gives a f...

Nu ik de foto zie, heb hier enkel flessen met het oud etiket/label.
Het "nieuwe" ziet er beter uit, andersom zou maar erg zijn.

(10-07-2020 11:36 AM)fleer schreef:  Nu ik de foto zie, heb hier enkel flessen met het oud etiket/label.
Het "nieuwe" ziet er beter uit, andersom zou maar erg zijn.

Zoals Valandraud…...zo lelijk dat nieuwe etiket....

(10-07-2020 11:08 AM)Vinoco schreef:  Pape Clement 2010. Yep....degene die compleet afgebrand werd in de reeds beruchte Clos Manou tasting...ach ja. Who gives a f...

Was ook wat verbaasd hem daar op de CT-degustatie aan het einde te zien bengelen. Zo zie je maar weer hoe omstandigheden soms de appreciatie van een wijn totaal anders kunnen maken. Of was de CT fles niet in orde? Pape Clément is misschien net niet mijn meest favoriete Pessac-Léognan, maar toch op z'n minst een zeer degelijke fles en dat in (bijna) alle jaren.

Zelf alleen nog maar de ‘64, ‘95 en nog ene uit de jaren 2000 gedronken, maar allen altijd uitzonderlijk gevonden. De 1964 was in 2004, toen 40 jaar oud, maar nog subliem...

(10-07-2020 11:08 AM)Vinoco schreef:  Normaal heb ik een week de tijd en verandert mijn keuze 9 keer. Nu moest het "a la minute".
Ah ja natuurlijk...de fantastische Clos Manou tasting.....de keuze was gemaakt.

Zéeer herkenbaar - zit aan vier keer, nu al.

Voor wat betreft Pape Clement, de 2003 zit toch ook in mijn top 20 van beste wijnervaringen hoor.
Heb deze topic eens uitgepluisd en heb er 3 besproken en gekwoteerd:

2004 (gedronken in 2010) met moeite 90–deed me toen blijkbaar denken aan een Rioja ouwe stijl - wellicht op een roots day geopend
1995 (gedronken begin 2013) gaf ik 95 (...Wat een neus. Wat een lengte. Wat een wijn!...)
2003 (eind 2013) Hier geef ik mijn complete TN:
En dan kon het aroma- en smaakfestival starten. Zwart fruit, kaneel, gerookt, kruidnagel, laurier, grafiet, tijm, peper, blauwe bes, enfin, we bleven nieuwe dingen ontdekken. In de mond alweer heel fris (ook hier ondanks het jaar), de zuren zitten perfect en ondersteunen de machtige materie van deze wijn. Als je dan uiteindelijk besluit hem in te slikken smelt hij in de mond en komt nadien nog eens krachtig terug. Dit leunt inderdaad aan bij de perfectie (zeker het glaasje dat over was en ik de dag nadien uitslurpte..)… jammer dat zulke wijnen amper nog betaalbaar zijn… 96-97

(10-07-2020 01:31 PM)vinejo schreef:  

(10-07-2020 11:08 AM)Vinoco schreef:  Normaal heb ik een week de tijd en verandert mijn keuze 9 keer. Nu moest het "a la minute".
Ah ja natuurlijk...de fantastische Clos Manou tasting.....de keuze was gemaakt.

Zéeer herkenbaar - zit aan vier keer, nu al.

Voor wat betreft Pape Clement, de 2003 zit toch ook in mijn top 20 van beste wijnervaringen hoor.
Heb deze topic eens uitgepluisd en heb er 3 besproken en gekwoteerd:

2004 (gedronken in 2010) met moeite 90–deed me toen blijkbaar denken aan een Rioja ouwe stijl - wellicht op een roots day geopend
1995 (gedronken begin 2013) gaf ik 95 (...Wat een neus. Wat een lengte. Wat een wijn!...)
2003 (eind 2013) Hier geef ik mijn complete TN:
En dan kon het aroma- en smaakfestival starten. Zwart fruit, kaneel, gerookt, kruidnagel, laurier, grafiet, tijm, peper, blauwe bes, enfin, we bleven nieuwe dingen ontdekken. In de mond alweer heel fris (ook hier ondanks het jaar), de zuren zitten perfect en ondersteunen de machtige materie van deze wijn. Als je dan uiteindelijk besluit hem in te slikken smelt hij in de mond en komt nadien nog eens krachtig terug. Dit leunt inderdaad aan bij de perfectie (zeker het glaasje dat over was en ik de dag nadien uitslurpte..)… jammer dat zulke wijnen amper nog betaalbaar zijn… 96-97

En de 2017 op de UGCB degustatie in februari....?

(10-07-2020 03:21 PM)wvd schreef:  

(10-07-2020 01:31 PM)vinejo schreef:  

(10-07-2020 11:08 AM)Vinoco schreef:  Normaal heb ik een week de tijd en verandert mijn keuze 9 keer. Nu moest het "a la minute".
Ah ja natuurlijk...de fantastische Clos Manou tasting.....de keuze was gemaakt.

Zéeer herkenbaar - zit aan vier keer, nu al.

Voor wat betreft Pape Clement, de 2003 zit toch ook in mijn top 20 van beste wijnervaringen hoor.
Heb deze topic eens uitgepluisd en heb er 3 besproken en gekwoteerd:

2004 (gedronken in 2010) met moeite 90–deed me toen blijkbaar denken aan een Rioja ouwe stijl - wellicht op een roots day geopend
1995 (gedronken begin 2013) gaf ik 95 (...Wat een neus. Wat een lengte. Wat een wijn!...)
2003 (eind 2013) Hier geef ik mijn complete TN:
En dan kon het aroma- en smaakfestival starten. Zwart fruit, kaneel, gerookt, kruidnagel, laurier, grafiet, tijm, peper, blauwe bes, enfin, we bleven nieuwe dingen ontdekken. In de mond alweer heel fris (ook hier ondanks het jaar), de zuren zitten perfect en ondersteunen de machtige materie van deze wijn. Als je dan uiteindelijk besluit hem in te slikken smelt hij in de mond en komt nadien nog eens krachtig terug. Dit leunt inderdaad aan bij de perfectie (zeker het glaasje dat over was en ik de dag nadien uitslurpte..)… jammer dat zulke wijnen amper nog betaalbaar zijn… 96-97

En de 2017 op de UGCB degustatie in februari....?

Ah ja, die proefde ik ook maar ik tel dat niet mee, met 2 cl wijn kan ik mij moeilijk een eerlijk oordeel vormen. Ben trouwens mijn boekje (met notities) kwijt...

(10-07-2020 03:56 PM)vinejo schreef:  met 2 cl wijn kan ik mij moeilijk een eerlijk oordeel vormen.

Ach ja, maar soms gaat het nu eenmaal niet anders. Als ik die allemaal rustig thuis moet proeven ben ik:
- een jaar bezig
- failliet

Pape Clement 2009 (rood)

Aangekocht in 2018, privé kelder, fles 1/2, aan 115,00 €

Benieuwd naar deze 100RP. En ja, ik kan de hype wel begrijpen.
Maar dit was helaas geen perfecte score in mijn kleine rode boekje.

Direct na ontkurken, de geur raasde door de keuken, andere Bordelaise toestanden.
In de mond enorm soepel, zeer zachte tannines, een zalvende & zijdezachte wijn.
Een enorm lange afdronk, doch bespeurde ik nog een hint van groenigheid.
En onze medetaster had gelijk, veel te veel nieuw hout. Storend, nee. Prominent aanwezig, ja.

Mathijs

(22-05-2022 01:09 PM)Mathijs81 schreef:  Pape Clement 2009 (rood)
Aangekocht in 2018, privé kelder, fles 1/2, aan 115,00 €
Benieuwd naar deze 100RP. En ja, ik kan de hype wel begrijpen.
Maar dit was helaas geen perfecte score in mijn kleine rode boekje.

Direct na ontkurken, de geur raasde door de keuken, andere Bordelaise toestanden.
In de mond enorm soepel, zeer zachte tannines, een zalvende & zijdezachte wijn.
Een enorm lange afdronk, doch bespeurde ik nog een hint van groenigheid.
En onze medetaster had gelijk, veel te veel nieuw hout. Storend, nee. Prominent aanwezig, ja.
Mathijs

Half flesje, tja wellicht had u die beter in 2019 geproefd na de onontbeerlijke rust, die elke wijn behoeft. Halve flesjes evolueren heel snel. dat merkt men bij vergelijkende proefsessies, maar dat zal u wel bekend zijn.
Zelf koop ik als de kans zich voordoet bij mijn primeurwijnen steeds de obligate magnums. Dat zijn dan geen Pape Clément want budgettair zijn die te duur.
Magrez ziet zich zelf als een componist van wijnen maar gebruikt doorgaans iets te veel nieuw hout dat een te hoge verwarming heeft doorstaan. Zoals altijd is dit een kwestie van smaken en voorkeuren.