(06-09-2019 08:43 AM)33S schreef:  De basis Verdicchio 2017 van Sartarelli.

Perfecte basiswijn en een goeie benchmark voor wie kennis wil maken met deze druif. Niet overdreven complex of verfijnd, maar wel goed evenwicht van fruit, vettigheid, zuren en het typische bittertje.

Citaat:Verdicchio is (samen met Fiano?) de grootste witte druif uit Italië

(06-09-2019 11:02 AM)Olivier schreef:  

Citaat:Verdicchio is (samen met Fiano?) de grootste witte druif uit Italië

Dat is wat Ian d’Agata zegt ja (ook garganega noemt hij trouwens). Maar steek een verdicchio in een blinde tasting tussen chardonnays, sauvignons, chenins en die wijn zal het kneusje zijn.

Verdicchio heeft nu eenmaal geen intens aromatisch profiel waarmee je mensen direct van hun sokken blaast. Ook houtlagering is niet zo evident voor verdicchio.

Waarmee ik niet wil zeggen dat ik verdicchio niet apprecieer, maar veel mensen gaan niet begrijpen waarom verdicchio zo speciaal is.

Ik zou wel graag eens een oudere verdicchio willen drinken, daar heb ik geen ervaring mee.

(06-09-2019 11:02 AM)Olivier schreef:  

Citaat:Verdicchio is (samen met Fiano?) de grootste witte druif uit Italië

Dat is wat Ian d’Agata zegt ja (ook garganega noemt hij trouwens). Maar steek een verdicchio in een blinde tasting tussen chardonnays, sauvignons, chenins en die wijn zal het kneusje zijn.

Verdicchio heeft nu eenmaal geen intens aromatisch profiel waarmee je mensen direct van hun sokken blaast. Ook houtlagering is niet zo evident voor verdicchio.

Waarmee ik niet wil zeggen dat ik verdicchio niet apprecieer, maar veel mensen gaan niet begrijpen waarom verdicchio zo speciaal is.

Ik zou wel graag eens een oudere verdicchio willen drinken, daar heb ik geen ervaring mee.

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

(09-09-2019 02:44 PM)33S schreef:  

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

Ik had hier al geschreven dat dit zeker niet kon, maar even googlen leert wel dat er idd zo'n 10 jaar geleden een castell'in villa verkocht werd in Colruyt. Of dat dezelfde wijn is, daar heb ik het raden naar.

(09-09-2019 02:44 PM)33S schreef:  

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

Ik had hier al geschreven dat dit zeker niet kon, maar even googlen leert wel dat er idd zo'n 10 jaar geleden een castell'in villa verkocht werd in Colruyt. Of dat dezelfde wijn is, daar heb ik het raden naar.

(09-09-2019 04:05 PM)dakur schreef:  

(09-09-2019 02:44 PM)33S schreef:  

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

Ik had hier al geschreven dat dit zeker niet kon, maar even googlen leert wel dat er idd zo'n 10 jaar geleden een castell'in villa verkocht werd in Colruyt. Of dat dezelfde wijn is, daar heb ik het raden naar.

Deze heb ik (lang geleden) nog gekocht in de Colruyt. Ik vermoed eind de jaren '90.

(10-09-2019 10:18 AM)wvd schreef:  

(09-09-2019 04:05 PM)dakur schreef:  

(09-09-2019 02:44 PM)33S schreef:  

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

Ik had hier al geschreven dat dit zeker niet kon, maar even googlen leert wel dat er idd zo'n 10 jaar geleden een castell'in villa verkocht werd in Colruyt. Of dat dezelfde wijn is, daar heb ik het raden naar.

Deze heb ik (lang geleden) nog gekocht in de Colruyt. Ik vermoed eind de jaren '90.

Dat is pas "en primeur"! Eind jaren 90 reeds een 2005 kopen, straf!

(10-09-2019 11:45 AM)dakur schreef:  

(10-09-2019 10:18 AM)wvd schreef:  

(09-09-2019 04:05 PM)dakur schreef:  

(09-09-2019 02:44 PM)33S schreef:  

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

Ik had hier al geschreven dat dit zeker niet kon, maar even googlen leert wel dat er idd zo'n 10 jaar geleden een castell'in villa verkocht werd in Colruyt. Of dat dezelfde wijn is, daar heb ik het raden naar.

Deze heb ik (lang geleden) nog gekocht in de Colruyt. Ik vermoed eind de jaren '90.

Dat is pas "en primeur"! Eind jaren 90 reeds een 2005 kopen, straf!

Foto van Google als voorbeeldetiket !

(10-09-2019 02:15 PM)wvd schreef:  

(10-09-2019 11:45 AM)dakur schreef:  

(10-09-2019 10:18 AM)wvd schreef:  

(09-09-2019 04:05 PM)dakur schreef:  

(09-09-2019 02:44 PM)33S schreef:  

(09-09-2019 02:17 PM)Corto schreef:  

(09-09-2019 01:45 PM)33S schreef:  Castell’in Villa - Chianti Classico 2012

Mooi geëvolueerd, en zeker een van de meest verfijnde Chianti Classico's die ik tot op heden al heb mogen drinken. Kost tegenwoordig al meer dan 20 euro, maar is dat zeker waard.

Hadden ze die vroeger (10-tal jaar geleden) ook niet in de Colruyt (aan een veel lagere prijs)?

Ik had hier al geschreven dat dit zeker niet kon, maar even googlen leert wel dat er idd zo'n 10 jaar geleden een castell'in villa verkocht werd in Colruyt. Of dat dezelfde wijn is, daar heb ik het raden naar.

Deze heb ik (lang geleden) nog gekocht in de Colruyt. Ik vermoed eind de jaren '90.

Dat is pas "en primeur"! Eind jaren 90 reeds een 2005 kopen, straf!

Foto van Google als voorbeeldetiket !

Sorry, kon het niet laten...

(18-09-2019 10:27 AM)33S schreef:  In feite al Zuid-Italië, maar dan ook weer niet zo heel ver van Midden-Italië:

Tenuta Sarno - Fiano di Avellino 2014

Een mooi geëvolueerde Fiano en best van genoten (ik had ook echt goesting in een Fiano), maar om echt top te zijn mankeerde er toch iets. Wat meer spanning/structuur had gemogen, wellicht te wijten aan de mindere jaargang.

(18-09-2019 01:08 PM)Thomas schreef:  Omdat 2014 het jaar is waarin mijn petekind werd geboren heb ik toch al wat onderzoek gedaan en een paar aankopen...

- op Sicilië en meer bepaald op de Etna was 2014 een geweldig jaar. Ik heb van Terre Nere alle crus in magnum gekocht. Aan de gewone Etna Rosso 14 al veel plezier beleefd.

- in Toscane een zeer moeilijk en nat jaar (ik was er toen ook, de enige zomer dat we zoveel binnen gezeten hebben). Ik dronk veel matige CC's van nochtans goede huizen, en één fantastische CC van Val delle Corti, maar die zie ik toch geen decennium meer overeind blijven.

- In Piemonte zijn de Barbaresco's meer gespaard gebleven van hagelstormen dan de Barolo's, en heeft de drogere nazomer de meubels wat gered. Ik kocht Produttori en wat Rabaja van Cortese. In Alto Piemonte spraken de boeren bij wie ik ging over een moeilijk jaar met weinig bewaarpotentiëel.

- In Irpinia (waar ik deze zomer heel wat boeren bezocht - verslag komt er ooit aan...):
- witte wijnen haalden in 14 minder alcohol dan gewoonlijk. Wat ik proefde van fiano's (Ciro Picariello, Mastroberardino More Maiorum, Pietracupa) was licht, en al verder geëvolueerd dan 13. Eén geweldige Greco geproefd van Pietracupa, maar die was geweldig omwille van de evolutie. Denk gerijpte riesling.
- rode wijnen: de Contrade di Taurasi (die ik reken tot de absolute top van Italië) maakten geen Taurasi in dit jaar, dat wil wel iets zeggen... ik proefde wel een mooie Taurasi bij Villa Raiano. Ook die van Caggiano heeft potentieel. Van Luigi Maffini uit de Cilento dronk ik met plezier enkele flessen Kleos 2014, de meeste overige aglianico's uit 14 waren erg groenig en hard.

In andere Zuid-Europese landen was 2014 ook moeilijk, van Griekenland tot Portugal spraken ze van een zeer nat jaar.

Ik heb voor de rest wel wat flessen in Bourgogne, Bordeaux en Loire gekocht waarvan ik wel hoop dat ik ze ooit kan degusteren met mijn petekind, aangezien het daar wel iets beter is gegaan dan in het zuiden. Maar zoals duidelijk, heb ik niet al mijn eieren in één korf gelegd, en ook genoeg gekocht om de evolutie te kunnen bestuderen de komende jaren.
To be continued...

(18-09-2019 01:08 PM)Thomas schreef:  Omdat 2014 het jaar is waarin mijn petekind werd geboren heb ik toch al wat onderzoek gedaan en een paar aankopen...

- op Sicilië en meer bepaald op de Etna was 2014 een geweldig jaar. Ik heb van Terre Nere alle crus in magnum gekocht. Aan de gewone Etna Rosso 14 al veel plezier beleefd.

- in Toscane een zeer moeilijk en nat jaar (ik was er toen ook, de enige zomer dat we zoveel binnen gezeten hebben). Ik dronk veel matige CC's van nochtans goede huizen, en één fantastische CC van Val delle Corti, maar die zie ik toch geen decennium meer overeind blijven.

- In Piemonte zijn de Barbaresco's meer gespaard gebleven van hagelstormen dan de Barolo's, en heeft de drogere nazomer de meubels wat gered. Ik kocht Produttori en wat Rabaja van Cortese. In Alto Piemonte spraken de boeren bij wie ik ging over een moeilijk jaar met weinig bewaarpotentiëel.

- In Irpinia (waar ik deze zomer heel wat boeren bezocht - verslag komt er ooit aan...):
- witte wijnen haalden in 14 minder alcohol dan gewoonlijk. Wat ik proefde van fiano's (Ciro Picariello, Mastroberardino More Maiorum, Pietracupa) was licht, en al verder geëvolueerd dan 13. Eén geweldige Greco geproefd van Pietracupa, maar die was geweldig omwille van de evolutie. Denk gerijpte riesling.
- rode wijnen: de Contrade di Taurasi (die ik reken tot de absolute top van Italië) maakten geen Taurasi in dit jaar, dat wil wel iets zeggen... ik proefde wel een mooie Taurasi bij Villa Raiano. Ook die van Caggiano heeft potentieel. Van Luigi Maffini uit de Cilento dronk ik met plezier enkele flessen Kleos 2014, de meeste overige aglianico's uit 14 waren erg groenig en hard.

In andere Zuid-Europese landen was 2014 ook moeilijk, van Griekenland tot Portugal spraken ze van een zeer nat jaar.

Ik heb voor de rest wel wat flessen in Bourgogne, Bordeaux en Loire gekocht waarvan ik wel hoop dat ik ze ooit kan degusteren met mijn petekind, aangezien het daar wel iets beter is gegaan dan in het zuiden. Maar zoals duidelijk, heb ik niet al mijn eieren in één korf gelegd, en ook genoeg gekocht om de evolutie te kunnen bestuderen de komende jaren.
To be continued...

(18-09-2019 03:05 PM)wvd schreef:  Er is toch wel wat moois gemaakt in Toscane in 2014 hoor! Zowel Rampolla als Fontodi leverden erg mooie wijnen af met flink bewaarpotentieel.

(18-09-2019 03:05 PM)wvd schreef:  De Taurasi van Lonardo vind ik ook heel mooi, ik proefde ze elk jaar naast mekaar (zelfde stand...) en ik vond de tannines daar toch weer iets rustieker dan bij Guastaferro. Maar dat het grote klasse is, daarover bestaat amper twijfel.

(18-09-2019 03:05 PM)wvd schreef:  Van de betere Bourgognes van 2014 ga je nog heel lang geniet hebben. Die jaargang wordt wat over het hoofd gezien met de meer hyped 2015 en 2016 en nu 2018 (en wellicht 2019...), maar het is een heel mooi klassiek jaar.
Ook in Bordeaux zijn nog koopjes te doen, dikwijls nu aan iets meer dan de helft van de prijs van 2015/2016 en ik vond sommige merken toch erg geslaagd. Als je wil sla ik er mijn nota's eens op na.

Citaat:Absoluut heerlijk van genoten, ik kom er stilaan terug bovenop!

(10-01-2021 03:38 PM)wvd schreef:  Dit staat klaar voor vanavond, verdomd benieuwd!

(10-01-2021 03:47 PM)vinejo schreef:  

(10-01-2021 03:38 PM)wvd schreef:  Dit staat klaar voor vanavond, verdomd benieuwd!

Nu al gekarafeerd?

(10-01-2021 03:47 PM)vinejo schreef:  

(10-01-2021 03:38 PM)wvd schreef:  Dit staat klaar voor vanavond, verdomd benieuwd!

Nu al gekarafeerd?

(10-01-2021 05:32 PM)wvd schreef:  

(10-01-2021 03:47 PM)vinejo schreef:  

(10-01-2021 03:38 PM)wvd schreef:  Dit staat klaar voor vanavond, verdomd benieuwd!

Nu al gekarafeerd?

Voorzichtig gedecanteerd in toelopende karaf, zal zeker OK zijn.

---

(10-01-2021 03:47 PM)vinejo schreef:  

(10-01-2021 03:38 PM)wvd schreef:  Dit staat klaar voor vanavond, verdomd benieuwd!

Nu al gekarafeerd?

Voorzichtig gedecanteerd in toelopende karaf, zal zeker OK zijn.

(11-03-2021 06:36 PM)wvd schreef:  Iemand dit al in het glas gehad?
Het zijn 2 broers of neven die de Piglio DOC en de druif nieuw leven wille inblazen. De wijn is van 100% Cesanese d'Affile en dit is de topwijn van 80 jarige stokken in hun San Giovanni wijngaard. Er wordt gewerkt met enkel natuurlijke gisten, 20 dagen maceatie, malo en 12 maanden rijping op hout en voor botteling nog 1 maand in 54lt dame-jeannes. Geen klaring noch filtering, zeer weinig SO² (9mg/l...!!). Hiervan zijn maar 600 flessen gemaakt, wat zich een beetje reflecteert in de prijs die zich rond de € 40 situeert.
In het glas een zeer mooie kleur, maar ontwaar ik daat niet een paar heel, heel fijne belletjes? Na even aan de lucht ontwaar ik een echt heel mooie neus met puur rood fruit van het mooiste kers type en een dosis kruiden, en merk ik daar ook een héél klein vleugje vluchtig zuur? Vrij vol in de mond en zeker niet te zwaar, je merkt de 14,5% niet maar is daar niet een lichte tinteling of denk ik dat na het zien van die kleine pareltjes? Speelt mijn vooroordeel tegen natuurwijn me parten?
En een mooie afdronk. Ik had dit staal alweer een tijdje liggen en ik moet toegeven dat ik over deze wijn absoluut veel enthousiaster ben dan over alle vorige, waaronder een soort natuur- rosé die eerder naar Geueze rook, maar minder lekker proefde en een wat geoxideerde nagistende witte, brrrr.. Enfin, deze was wel heel mooi, maar men weze gewaarschuwd.

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

(20-08-2021 01:20 PM)ntr0 schreef:  

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

Ik heb zelf nog maar weinig brunelli mogen drinken. Maar na een een flesje te ledigen bij een bevriend collega - een 2008 Fanti die me wel heel erg beviel - heb ik me wel enkele flessen 2015 en ondertussen ook 2016 aangeschaft van verschillende huizen, waaronder Ciacci Piccolomini. Het moeilijkste is wellicht eraf blijven, wat me tot hiertoe wel nog lukt. Zonder een concreet idee hoe lang ze dan wel mogen liggen en of het kindermoord is om er nu al een open te snokken... Voorlopig probeer ik mijn drang naar sangiovese te koelen met rosso's en chianti's.

(20-08-2021 05:57 PM)wvd schreef:  

(20-08-2021 01:20 PM)ntr0 schreef:  

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

Ik heb zelf nog maar weinig brunelli mogen drinken. Maar na een een flesje te ledigen bij een bevriend collega - een 2008 Fanti die me wel heel erg beviel - heb ik me wel enkele flessen 2015 en ondertussen ook 2016 aangeschaft van verschillende huizen, waaronder Ciacci Piccolomini. Het moeilijkste is wellicht eraf blijven, wat me tot hiertoe wel nog lukt. Zonder een concreet idee hoe lang ze dan wel mogen liggen en of het kindermoord is om er nu al een open te snokken... Voorlopig probeer ik mijn drang naar sangiovese te koelen met rosso's en chianti's.

Dat lijkt me een verstandig idee. De meeste Rosso's kunnen al na enkele jaren erg mooi zijn en dat is meestal ook de bedoeling. Uitzonderingen zijn bvb Biondi-Santi, Salvione en de Vermiglio van Costanti. Diens Rosso 2017 vind ik al heel mooi, de 2018 is duidelijk wat minder vlot nu.
Met Chianti van de betere soort wacht je ook best even. Ik vind Gagliole's Rubiolo één van de mooiste "Normale" en die drink ik al dadelijk als die binnen komt, maar ik heb ook ondervonden dat ook deze er met enkele jaren fles op vooruit gaat. Met Fèlsina, Fontodi, Istine en zeker Rampolla heb je best ook wat geduld. Vignamaggio en zeker Pagliarese zijn ook jong al erg mooi. De meeste Riserva's en Gran Selezione's daarentegen vragen echt wel geduld, sommige zelfs evenveel als de betere Brunello's.

(20-08-2021 09:05 PM)ntr0 schreef:  

(20-08-2021 05:57 PM)wvd schreef:  

(20-08-2021 01:20 PM)ntr0 schreef:  

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

Ik heb zelf nog maar weinig brunelli mogen drinken. Maar na een een flesje te ledigen bij een bevriend collega - een 2008 Fanti die me wel heel erg beviel - heb ik me wel enkele flessen 2015 en ondertussen ook 2016 aangeschaft van verschillende huizen, waaronder Ciacci Piccolomini. Het moeilijkste is wellicht eraf blijven, wat me tot hiertoe wel nog lukt. Zonder een concreet idee hoe lang ze dan wel mogen liggen en of het kindermoord is om er nu al een open te snokken... Voorlopig probeer ik mijn drang naar sangiovese te koelen met rosso's en chianti's.

Dat lijkt me een verstandig idee. De meeste Rosso's kunnen al na enkele jaren erg mooi zijn en dat is meestal ook de bedoeling. Uitzonderingen zijn bvb Biondi-Santi, Salvione en de Vermiglio van Costanti. Diens Rosso 2017 vind ik al heel mooi, de 2018 is duidelijk wat minder vlot nu.
Met Chianti van de betere soort wacht je ook best even. Ik vind Gagliole's Rubiolo één van de mooiste "Normale" en die drink ik al dadelijk als die binnen komt, maar ik heb ook ondervonden dat ook deze er met enkele jaren fles op vooruit gaat. Met Fèlsina, Fontodi, Istine en zeker Rampolla heb je best ook wat geduld. Vignamaggio en zeker Pagliarese zijn ook jong al erg mooi. De meeste Riserva's en Gran Selezione's daarentegen vragen echt wel geduld, sommige zelfs evenveel als de betere Brunello's.

Ik probeer geduld te hebben, want ik streef naar het beste. Maar in het weekend doen we graag een flesje open dus ben ik ook op zoek naar wat onmiddellijk drinkgenot. Volgens mij is 80% van mijn rode wijnen nog niet op zijn top, maar dat kan ook overschatting zijn.
Een ander probleem is dat ik nog niet weet of ik een bepaalde wijn liever eerder jong dan wel gerijpt drink. Ik ben nog maar een paar jaar into wine, dus ben nog op ontdekking. (top)kwaliteit zal ik bijna steeds appreciëren. Maar dat valt eerlijk gezegd buiten mijn budget. (een enkel flesje misschien).
Laatste rosso die ik dronk was de 2018 Il Poggione. Voor mij was die dik ok. Topkleur, Gewoon strak en verfijnd in de mond met voldoende souplesse. De smaken en geuren benoemen vind ik extreem moeilijk.

Ik moet dringend naar een proeverij met Italiaanse wijnen

(21-08-2021 10:01 AM)BartS schreef:  

(20-08-2021 09:05 PM)ntr0 schreef:  

(20-08-2021 05:57 PM)wvd schreef:  

(20-08-2021 01:20 PM)ntr0 schreef:  

(19-08-2021 04:41 PM)wvd schreef:  Wat kan een wat gerijpte Brunello toch lekker zijn! Deze Ciacci Piccolomini d'Aragona 2010 bereikt zo stilaan het niveau waar het voor mij begint met de eerste voorzichtige tertiaire aroma's die komen piepen. In de mond halfvol, elegant, mooi fruit nog met lengte voldoende structuur voor nog minstens een decennium. Deze wijn heeft misschien niet de finesse of complexiteit noch dat intrigerende van een Costanti, Biondi-Santi of Siro Pacenti om maar een paar van mijn favorieten te noemen, maar ik vind hem toch heel wat interessanter dan vele Brunello's uit de vlakte rond Sant Angelo.

Ik heb zelf nog maar weinig brunelli mogen drinken. Maar na een een flesje te ledigen bij een bevriend collega - een 2008 Fanti die me wel heel erg beviel - heb ik me wel enkele flessen 2015 en ondertussen ook 2016 aangeschaft van verschillende huizen, waaronder Ciacci Piccolomini. Het moeilijkste is wellicht eraf blijven, wat me tot hiertoe wel nog lukt. Zonder een concreet idee hoe lang ze dan wel mogen liggen en of het kindermoord is om er nu al een open te snokken... Voorlopig probeer ik mijn drang naar sangiovese te koelen met rosso's en chianti's.

Dat lijkt me een verstandig idee. De meeste Rosso's kunnen al na enkele jaren erg mooi zijn en dat is meestal ook de bedoeling. Uitzonderingen zijn bvb Biondi-Santi, Salvione en de Vermiglio van Costanti. Diens Rosso 2017 vind ik al heel mooi, de 2018 is duidelijk wat minder vlot nu.
Met Chianti van de betere soort wacht je ook best even. Ik vind Gagliole's Rubiolo één van de mooiste "Normale" en die drink ik al dadelijk als die binnen komt, maar ik heb ook ondervonden dat ook deze er met enkele jaren fles op vooruit gaat. Met Fèlsina, Fontodi, Istine en zeker Rampolla heb je best ook wat geduld. Vignamaggio en zeker Pagliarese zijn ook jong al erg mooi. De meeste Riserva's en Gran Selezione's daarentegen vragen echt wel geduld, sommige zelfs evenveel als de betere Brunello's.

Ik probeer geduld te hebben, want ik streef naar het beste. Maar in het weekend doen we graag een flesje open dus ben ik ook op zoek naar wat onmiddellijk drinkgenot. Volgens mij is 80% van mijn rode wijnen nog niet op zijn top, maar dat kan ook overschatting zijn.
Een ander probleem is dat ik nog niet weet of ik een bepaalde wijn liever eerder jong dan wel gerijpt drink. Ik ben nog maar een paar jaar into wine, dus ben nog op ontdekking. (top)kwaliteit zal ik bijna steeds appreciëren. Maar dat valt eerlijk gezegd buiten mijn budget. (een enkel flesje misschien).
Laatste rosso die ik dronk was de 2018 Il Poggione. Voor mij was die dik ok. Topkleur, Gewoon strak en verfijnd in de mond met voldoende souplesse. De smaken en geuren benoemen vind ik extreem moeilijk.

Ik moet dringend naar een proeverij met Italiaanse wijnen

Il Poggione is P/K voor mij ook van het beste dat er is. De Rosso kan ook zeker makkelijk 10 jaar mee

Citaat:Brunello di Montalcino is ontstaan rond het stadje. Hooggelegen wijngaarden op zeer kalkrijke gronden. Dat geeft minder diep gekleurde wijnen met veel structuur en een grote elegantie mits wat jaren fles. De wijnen uit wijngaarden in het zuiden, in de vlaktes rond Sant' Angelo hebben een totaal ander karakter. Daar is het warmer, een totaal ander terroir. Die wijnen hebben meer kleur, lagere zuren, zijn in het algemeen ronder en voller en kunnen dikwijls ook iets jonger genuttigd worden. Il Poggione is een goede producent daar. Ik vind het enigszins jammer dat die wijnen ook dezelfde naam dragen. Aangezien daar nu eigenlijk veel meer aangeplant is dan in het kerngebied, denken de meeste liefhebbers dat die wijnen de "echte" Brunello is. Ik had liever gezien dat men wijnen uit die regio bijvoorbeeld Brunello di Sant' Angelo had genoemd, maar ja, het is nu eenmaal zo.
Als je de "echte" Brunello wil leren kennen kan ik je aanraden eens een Biondi-Santi met wat jaren op de teller te zoeken, maar helaas is dat een dure affaire. Ook hun Rosso vind ik nogal subliem, maar ik zie dat die nu al een pak duurder is dan de Brunello van Il Poggione. Andere interessante producenten uit het kerngebied zijn Conti Costanti die qua stijl voor mij het dichtst aanleunt bij BS, maar net iets vriendelijker, toegankelijker, Cerbaione, Le Chiusi, Siro Pacenti, Pian dell' Orino, Salvioni, Le Potazzine en in de meer toegankelijke prijsklasse Capanna, La Manella, Ridolfi en enkele andere.