Music was my first love...

[vinejo]

Even meer zin om platen te bespreken dan wijn ;-)

Zonet nog eens Ramp van Giant Sand beluisterd. Prachtplaat!

Het begint zeer sterk, met Romance of falling en Warm Storm, met die heerlijke vrouwenkoortjes die subliem contrasteren met de grofkorrelige maar warme stem van Howe Gelb. Het warme gitaargetokkel en de weldadige countryfeel in Wonder, die uitmonden in iets van Crosby Stills Nash en Young gecombineerd met Dolly Parton, het gezellige gecroon (niet gekreun) van de vader van Gelb (dacht ik toch 30 jaar terug) in Welcome to my world (een song waarmee ik menig opgenomen cassetjes heb gestart), het lichtjes experimentele Anti-Shadow dat rustig begint maar dan uitbarst in scheurende gitaren, het euhm jazzy Jazzer Snipe (typisch Gelb interludium), dan Shadow to you dat me volledig terugwerpt naar de Paisley Underground met naast Giant Sand ook bands zoals Green on Red, Dream Syndicate, Rain Parade, Long Ryders,…zalige tijd was dat. ZZ Quicker Foot moet het vooral hebben van een lekker strakke drum, duurt wat te lang, maar dan komt Neon Filler, voor mij een absolute klassieker (met Gelbs driejarige dochtertje in de backings) dewelke me 30 jaar na dato, jawel, nog steeds kippenvel bezorgt. Seldom matters volgt, een puur country liedje dat Howe als gegoten past, hier met backing vocals van Victoria Williams. Resolver is grappig met zijn eigenzinnige tempowisselingen, Nowhere is Kenny Rogers met peper in zijn gat, en in Always horses coming gaat de gitaarterrorist in Gelb nog eens voluit, heerlijk gewoon. Dochtertje Indiosa Patsy Jean mag dit meesterwerk afsluiten in Patsy s blues. I love you, you love me….Yappe yappe yapper, I will try, I will try, Baracuda, Baracuda…!!!

En dan kopen mensen Bon Jovi.