Wijntrip Portugal September 2015

[nco]

DAG 2

Dag 2 begon met een ongepland bezoek aan Castelo de Vide (buurdorpje van Marvao). Niet gepland, en dus niks met wijn te maken ?. We bezochten de knappe kerk (overdadig versierd) en de burcht met prachtig panoramisch uitzicht. Dat uitzicht was ook zeer interessant want je kon mooi de klimatologische breuklijn (omwille van gebergtes) zien tussen de Alentejo in het zuiden en de meer Noordelijk gelegen wijngebieden (zoals Dao, Bairrada en Douro).

De reis bracht ons op dag 2 dwars door Portugal: van de Noordelijke Alentejo aan de Spaanse grens tot in Porto aan de Atlantische Oceaan. Onderweg maakten we echter een tussenstop in het mythische Bucaco Palace .

Het Bucaco Palace ligt een beetje in de middle of nowhere (nabij Luso, in de Dao) in een prachtig park. Het diende oorspronkelijk als buitenverblijfje van de Portugese koningen, het huisvest nu echter een 5* hotel. Het gebouw is weeldering versierd aan de buitenkant, en ook de binnenkant straalt de grandeur van weleer uit. Ook de typische azulejo’s vind je er overvloedig terug.

Wat dit hotel nog interessanter maakt (voor wijnliefhebbers toch), is dat zij al decennia lang hun eigen gelijknamige wijn maken. Ze werken daarvoor samen met lokale Dao boeren (de wijn zelf wordt trouwens op een andere plaats gemaakt). We bezochten ter plaatste de prachtige, oude kelder waar tal van oude, stoffige flessen op ons lagen te wachten. We proefden er 4 wijnen: een oude en jonge witte, en een oude en jonge rode. De oude wijnen waren mindblowing. De oude witte, van 1967, was voor een oudje van bijna 50, nog verbazingwekkend fris en lekker complex (de neus was initieel zeer tertiair, maar verbeterde met het openstaan). De oude rode (100% baga) , van 1983, kwam veel jonger over dan zijn leeftijd. Dit was een prachtig glas wijn, complex, mooie structuur, lengte, gewoon WOW!

Ondertussen was het al 2 uur geworden en hadden we nog niet geluncht. We stopten bij het eerste het beste “restaurant” en bestelden een aantal gerechtjes die we deelden onder de ganse groep. Niet gepland, maar wel zeer lekker gegeten (simpele, echte keuken, ik herinner me nog het lekkere stoofpotje van …. geit) voor geen geld.

In de vroege vooravond kwamen we dan tenslotte aan in Porto. Veel tijd om te rusten was er echter niet want we werden om 7 uur verwacht in de oude Port kelder van Niepoort in Villa Nova de Gaia.

Aan de buitenzijde doet niks vermoeden dat je daadwerkelijk bij een Port kelder staat. Geen bordjes, reclame,…. Gewoon een hangar met een grote deur. Eenmaal binnen is dit een hangar met schaarse verlichting, die zeer vochtig is en een aarden vloer heeft. De ruimte staat vol met grote vaten gevuld met Port. Impressionant, je had het gevoel dat je tientallen jaren terug in de tijd bent gekatapulteerd. Ergens halverwege de ruimte is er een kleine ruimte die vol staat met flessen Port. Dit is de blending room, hier worden de Porto’s geproefd en geblend. Zeer interessant om weten, is dat dit al vijf generaties door dezelfde familie gedaan wordt: telkens is dit van vader op zoon verder gegaan. De huidige blender heeft nog niet zo lang een zoon gekregen en de bedoeling is dat ook deze zoon weer wordt opgeleid in de komende jaren…
Op het einde van de hangar staan er een grote hoop kartonnen dozen gevuld met flessen. Dit blijkt (een deel van) de privé wijn kelder te zijn van de familie Niepoort zelf. Op dat moment dacht ik dat we alles gezien hadden… Dat bleek niet zo te zijn. Er was nog een trap die een verdieping lager leidde naar een tasting room op zijn “Middeleeuws”: er stond een grote houten tafel onder een oude luchter met spinnenwebben en hier gingen we op het einde van het bezoek de wijnen van Niepoort en een aantal Porto’s proeven.

Eerst gingen we echter nog een verdiepinkje lager naar een oude zaal waar oude flessen Port lagen opgeslagen. Zo vond je er onder andere flessen van het eerste gebottelde jaar ( 1863). Ook staan er veel grote glazen amforen gevuld met Port. Dit is iets typisch voor Niepoort en enkel de echt goede jaren worden in dergelijke amforen gebotteld (het idee hierachter is min of meer hetzelfde als voor magnum of andere grote flessen, nl betere rijping in grotere flessen).
Terug aangekomen in de tasting kelder proefden we een 10 tal wijnen (van het Morgadio da Calcada gamma en de Niepoort Projectos) en 2 porto’s (een LBV van 2011 en Colheita van 2000). Uitschieters waren voor mij de Ladredo 2012 (een Spaanse Ribeira Sacra, gemaakt door Niepoort met Raul Perez), de DoDa 2011 (een partnership met Alvaro Castro uit de Dao) en de Colheita 2000 Port.

Van de oude Port kelder gingen we met taxis rechtstreeks verder naar het zeer lekkere visrestaurant “O Gaveto” aan de Atlantische oceaan. Ook hier werden we vergezeld door 2 wijnmakers (en hun wijnen ?): Anselmo Mendes, een van de grote namen uit de Vinho Verde en befaamd voor zijn excellente Alvarinho’s, en Luis Seabra, voormalig wijnmaker bij Niepoort maar sinds een paar jaar huurt hij zelf een wijngaard in de Douro waar hij nu op beperkte schaal wijn maakt onder de “Granito Cru” naam.

Het eten was voortreffelijk: van meer voor de hand liggende seafood (grote garnalen, venusschelpjes, zeebaars in zoutkorst, soort van rouget, …) tot iets minder voor de hand liggende dingen (toch niet in onze contreien) zoals eendenmosselen. Het ziet er niet uit (google maar eens), het roept allerlei andere connotaties op maar het is daadwerkelijk zeer lekker!
De wijnen waren dat ook. Zoals gewoonlijk waren Anselmo’s wijnen top: hoge kwaliteit van de instapwijnen (oa een zeer mooie wijn gedronken op basis van de Avesso druif) over de middenklasse (Muros de Melgaco Alvarinho) tot de topper (Parcel Unica, single vineyard Alvarinho).

Ook de wijnen van Luis Seabra konden me zeer bekoren. Zijn wijnen noemen “Cru” (Cru is Portugees voor rauw) omdat hij vooral het terroir wil laten spreken (geen additieven, pesticiden, …) en zo weinig mogelijk wil interveniëren. Zeer kleine productie op zeer steile hellingen en dus zijn de wijnen niet goedkoop, maar het loont echt wel de moeite om zijn wijnen eens te proberen.

Na het restaurantbezoek, het was al na middernacht, waren we nog niet voldaan. Om de dag op gepaste wijze af te sluiten hebben we samen met Luis nog een wijnbar bezocht in hartje Porto. Om 3 uur was het uiteindelijk toch een blij weerzien met ons bed.

Next: dag 3 met onder andere een bezoek aan Filipa Pato & William Wouters in Bairrada.

---

Nog wat extra foto's