(29-02-2020 04:49 PM)Vinoco schreef: (29-02-2020 02:40 PM)Olivier schreef: Citaat:Geen kelder hebben maakt het leven soms een heel stuk gemakkelijker.....
Eigenlijk wel. Zeker voor iemand zoals ik. Ik fladder te graag rond van het ene naar het andere. Dus ik koop vaak naar gelang hetgeen ik op dat moment zin in heb. En dat komt me perfect uit...
Ik fladder ook graag van wijn naar wijn. Om die reden in in mijn mijn kelder van alles wat aanwezig. Het probleem is vaak om de uiteindelijke keuze te maken wat je in gaat brengen op proeverijen. Meestal wisselt mijn definitieve keuze 6 keer.....
(29-02-2020 11:47 AM)wvd schreef: (28-02-2020 10:03 PM)Vinoco schreef: (28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef: (28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef: (28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef: Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?
Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?
Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?
Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.
LaLa’s uit grote jaren zijn ook nog niet op hun hoogtepunt na 20 jaar leeftijd. Die hebben 35 jaar nodig. Een gemiddeld jaar is perfect om na 20 jaar te drinken. Wij deden in december 10 jaargangen La Landonne van Guigal. De top 3 was 1989, 1991 en 1990. Ze waren nog niet op hun hoogtepunt maar ongelofelijk groot. De overige 7 waren keurig maar allemaal jonger en daardoor te jong om echt genietbaar te zijn.
Guigal wordt door vele wijnbouwers uit de Rhône een beetje als halfgod beschouwd. We hadden vroeger een stand op Vinexpo en Guigal had een gemeeschappelijke stand met 3 andere producenten. Op een dag ging ik met een bekende wijnbouwer uit Gigondas de wijnen van Guigal proeven. We hadden geluk en mochten de 3 Lala's 1991 naast mekaar proeven. Zeer mooie wijnen! Y. was extatisch en wou vertrekken, maar ik zei :"Nu we hier toch zijn, laat ons hierover ook even gaan proeven". Dat deden we en na proeven zakte Y.'s mond open van verbazing en hij zei: "Maar, deze wijnen zijn nog veel groter dan die van Guigal...?!?". Het andere domein was Gaja. 
Logisch. Zoals je zelf al aangaf hebben de Lala’s heel veel tijd nodig en is het bij de Gaja wijnen hoofdzakelijk het tegenovergestelde. Die zijn mooi en toegankelijk in hun jeugd en hebben vaak moeite om lang te rijpen. Los daarvan is het granaatappels en watermeloenen vergelijken....Syrah en Nebbiolo kunnen bijna niet verder uit elkaar staan
Ben niet helemaal mee. Nebbiolo moeite om te rijpen?