Ch Fombrauge, Saint-Emilion Grand Cru, Bordeaux, France

[Jordaens]

Gisterenavond ook de Ch. Fombrauge 2012. Zeer aangename wijn, ik sluit me aan bij de eerder geplaatste proefnotitie (al begrijp ik niet, of versta ik verkeerd, dat iemand deze wijn in één adem noemt met Sociando-Mallet). We zijn alleen een drietal jaren verder en die zware houttoets is intussen goed verwerkt. Vanille en eik blijven wel merkbaar, maar rijp fruit heeft de overhand, met veel framboos en in de redelijk lange afdronk veel rijpe kersen, voor de typische vegetaliteit van oude merlot is de wijn nog te jong, hij kan dan ook nog prima blijven liggen.

Aan de andere kant: misschien iets te braaf voor een grand cru classé, zoals al uit eerdere notities bleek is dit een erg vriendelijke, ronde Saint-Emilion, die misschien ook wat speelt op de trend van de vijf-vruchten-jam, zoals die ons vanuit de Nieuwe Wereld is aangeleerd. Na nog een restje Montefalco Sagrantino van gisteren te hebben weggewerkt valt dat des te meer op.

[vinejo]

(19-05-2018 09:27 AM)Jordaens schreef:  Gisterenavond ook de Ch. Fombrauge 2012. Zeer aangename wijn, ik sluit me aan bij de eerder geplaatste proefnotitie (al begrijp ik niet, of versta ik verkeerd, dat iemand deze wijn in één adem noemt met Sociando-Mallet). We zijn alleen een drietal jaren verder en die zware houttoets is intussen goed verwerkt. Vanille en eik blijven wel merkbaar, maar rijp fruit heeft de overhand, met veel framboos en in de redelijk lange afdronk veel rijpe kersen, voor de typische vegetaliteit van oude merlot is de wijn nog te jong, hij kan dan ook nog prima blijven liggen.

Aan de andere kant: misschien iets te braaf voor een grand cru classé, zoals al uit eerdere notities bleek is dit een erg vriendelijke, ronde Saint-Emilion, die misschien ook wat speelt op de trend van de vijf-vruchten-jam, zoals die ons vanuit de Nieuwe Wereld is aangeleerd. Na nog een restje Montefalco Sagrantino van gisteren te hebben weggewerkt valt dat des te meer op.

Bert noemde Fombrauge in 1 adem met SM (en Lagrange) maar bedoelde allerminst dat dit gelijkaardige wijnen zijn. Het punt was dat Fombrauge, net als SM en Lagrange, een wijn is waarvan je bepaalde verwachtingen hebt die dan telkens volledig worden ingelost.
En jouw beschrijving van de 2012 bevestigt dit, bij het lezen ruik en smaak ik Fombrauge.

[Jordaens]

Het laatste klutske Fombrauge gisterenavond nog uitgedronken. Nog altijd braaf en rond en aangenaam. Alleen, na een dag of twee toch ook weer zo'n beetje algensoep, zo typisch voor merlot die te lang heeft opengestaan. Ik lees hier vaak over wijnen, die na twee, drie dagen open te hebben gestaan pas echt op hun best zijn. Dat lijkt me toch minstens geen algemeen te volgen risico.

[vinejo]

(21-05-2018 08:28 AM)Jordaens schreef:  Het laatste klutske Fombrauge gisterenavond nog uitgedronken. Nog altijd braaf en rond en aangenaam. Alleen, na een dag of twee toch ook weer zo'n beetje algensoep, zo typisch voor merlot die te lang heeft opengestaan. Ik lees hier vaak over wijnen, die na twee, drie dagen open te hebben gestaan pas echt op hun best zijn. Dat lijkt me toch minstens geen algemeen te volgen risico.

Hangt volledig af van soort wijn en leeftijd.
Zoals enkele notoire leden hier onlangs stelden is een restje Bordeaux in de meeste gevallen allesbehalve nog fris. Zeker flessen met veel merlot zijn al vanaf dag 2 geoxideerd en ruiken en smaken plat en oninteressant. Dat geldt exta voor wijnen tussen de 10 en 20 jaar oud.
Andere wijnen kunnen veel beter tegen een forse zuurstofkuur, veelal zijn die gemaakt van druiven die hoger zijn in zuren, denk maar aan gamay of pinot noir.

[PietW]

Bordeaux en gerookte zalm vind ik een mooie combinatie. Vooral zelf gevangen en gerookt. Mazzel natuurlijk maar toch een aanrader. Geur bramen, kersen niet uitgesproken. Mooi opdronk, zwart fruit met een mintje. Nog wel wat tannines en zachte zuurtjes. Middel lange afdronk. Mooie wijn op dronk maar minder opwindend dan de zalm. Maar dat is dan weer mijn probleem.