Bodegas y Vinedos Ponce, Manchuela

[Vmk]

Bodegas Ponce, DO Manchuela, regio Castilla La Mancha.

Een regio waar van oudsher alleen maar bulk wijnen vandaan komen. Zo heeft de familie Ponce ook altijd netjes de druiven ingeleverd bij de coöperatie.
Totdat in 2005 Juan Antonia Ponce, na wat jaren ervaring opgedaan te hebben bij de zeer ambitieuze Telmo Rodriguez, op 23 jarige leeftijd zijn eigen bodega begon na de interesse te hebben gevonden in de lokale Bobal druif.

Ik heb de Clos Lojen, La Casillla en Estrecha liggen. Allen jaargang 2018.

De Clos Lojen heb ik al een keertje genuttigd, vandaag La Casilla.
100% bobal, 10 maanden Frans eiken.

Niet een ieder zal gecharmeerd zijn van de Bobal (een echte Spaanse druif). Ik vind het een leuke afwisseling.
Heerlijk sappig (rood fruit), barstensvol mineralen, wat aards. Verfrissend.

[Vmk]

Vandaag dan de Estrecha 2018, ook 100% bobal.
Deze week een 96RP van Luis ontvangen.

In de geur heel floraal en kruidig, in de smaak is het voornamelijk aardbei, bramen, ietwat mineralen (maar stukken minder dan de Casilla) en met een behoorlijk lange afdronk, waarbij je rustig vertoeft op een achteraf landweggetje, met de geur en smaak van stenen, zonder te droog te worden.

Echt wel wat verfijnder dan de andere wijnen die ik heb gedronken van Ponce. Ik blijf er wel bij dat bobal je smaak moet zijn. Ik vind het heerlijk.
Ik heb er nog een paar, volgens kunnen die prima nog een tijd blijven liggen om nog beter te worden.

[redacteur]

Pino 2012

Deze wijn van 100% bobal toonde geen enkel teken van evolutie in het glas. Donker, paarsachtig van kleur.

In de neus donker fruit (bramen, kers), wat zoethout en een vlezige toets. Blind zou ik misschien aan syrah hebben gedacht, vooral in combinatie met de kleur van de wijn. Na walsen komt wel wat rood fruit piepen, maar dit blijft toch eerder een donker beest.

De wijn is zeer mondvullend, tannines plakken nog wat, maar zijn wel al vrij mooi versmolten. In de retro komt vooral het donkere fruit terug. Het is een sappige wijn met een klein bittertje in de vrij lange afdronk. Dit wordt nog mooier met wat openstaan en kan dus zeker nog een tijd mee.

Toch weer een leuke ervaring met bobal, een druif waar men toch best leuke wijnen mee maakt.

[Olivier]

Interessant! Van Ponce wordt gezegd dat dit domein één van de beste is voor bobal. Staat al een tijdje op mijn radar om dat eens te proberen, maar nog niet van gekomen.

Heb je deze fles in België gekocht?

[Olivier]

(22-07-2021 07:50 PM)redacteur schreef:  Pino 2012

Deze wijn van 100% bobal toonde geen enkel teken van evolutie in het glas. Donker, paarsachtig van kleur.

In de neus donker fruit (bramen, kers), wat zoethout en een vlezige toets. Blind zou ik misschien aan syrah hebben gedacht, vooral in combinatie met de kleur van de wijn. Na walsen komt wel wat rood fruit piepen, maar dit blijft toch eerder een donker beest.

De wijn is zeer mondvullend, tannines plakken nog wat, maar zijn wel al vrij mooi versmolten. In de retro komt vooral het donkere fruit terug. Het is een sappige wijn met een klein bittertje in de vrij lange afdronk. Dit wordt nog mooier met wat openstaan en kan dus zeker nog een tijd mee.

Toch weer een leuke ervaring met bobal, een druif waar men toch best leuke wijnen mee maakt.

Gisteren ook deze wijn gedronken. Toen ik hem open trok, was hij wat ontgoochelend, met vanille en braambes, kwam nogal commercieel en oninteressant over. Toen hij bij Jo een uur of 4 later opnieuw in het glas verscheen, had de wijn een serieuze transformatie ondergaan. Hout nauwelijks merkbaar, en de neus was heel subtiel en intrigerend. Wat kersjes, en vooral een koele impressie.

In de mond heel evenwichtig, mooie tannines, koel opnieuw, en een licht bittertje in de afdronk. Echt boeiende wijn. Maar duidelijk één die tijd nodig heeft. Ook nu nog veel marge, maar tegelijkertijd ook al heel aangenaam (mits wat zuurstof dus).

PS : oorspronkelijk ging de La Casilla 17 open, maar die was dramatisch gekurkt.

[redacteur]

Leuk om te lezen!

Ik heb enkel nog die La Casilla liggen, ook 2017, maar dat zou een wat lichtere wijn moeten zijn dan die Pino.
Was dat merkbaar in het glas (los van de kurk)?

[Olivier]

(11-03-2023 02:56 PM)redacteur schreef:  Leuk om te lezen!

Ik heb enkel nog die La Casilla liggen, ook 2017, maar dat zou een wat lichtere wijn moeten zijn dan die Pino.
Was dat merkbaar in het glas (los van de kurk)?

Ja absoluut, gewoon al de kleur… Zeer transparant, zoals een lichte pinot noir. Ik hoop dat de jouwe niet gekurkt is!

[vinejo]

(11-03-2023 02:40 PM)Olivier schreef:  

(22-07-2021 07:50 PM)redacteur schreef:  Pino 2012

Deze wijn van 100% bobal toonde geen enkel teken van evolutie in het glas. Donker, paarsachtig van kleur.

In de neus donker fruit (bramen, kers), wat zoethout en een vlezige toets. Blind zou ik misschien aan syrah hebben gedacht, vooral in combinatie met de kleur van de wijn. Na walsen komt wel wat rood fruit piepen, maar dit blijft toch eerder een donker beest.

De wijn is zeer mondvullend, tannines plakken nog wat, maar zijn wel al vrij mooi versmolten. In de retro komt vooral het donkere fruit terug. Het is een sappige wijn met een klein bittertje in de vrij lange afdronk. Dit wordt nog mooier met wat openstaan en kan dus zeker nog een tijd mee.

Toch weer een leuke ervaring met bobal, een druif waar men toch best leuke wijnen mee maakt.

Gisteren ook deze wijn gedronken. Toen ik hem open trok, was hij wat ontgoochelend, met vanille en braambes, kwam nogal commercieel en oninteressant over. Toen hij bij Jo een uur of 4 later opnieuw in het glas verscheen, had de wijn een serieuze transformatie ondergaan. Hout nauwelijks merkbaar, en de neus was heel subtiel en intrigerend. Wat kersjes, en vooral een koele impressie.

In de mond heel evenwichtig, mooie tannines, koel opnieuw, en een licht bittertje in de afdronk. Echt boeiende wijn. Maar duidelijk één die tijd nodig heeft. Ook nu nog veel marge, maar tegelijkertijd ook al heel aangenaam (mits wat zuurstof dus).

PS : oorspronkelijk ging de La Casilla 17 open, maar die was dramatisch gekurkt.

Toen bleek dat ik niet in Frankrijk moest zoeken dacht ik eerst aan een mencia. Zelfde fraicheur.
Knáppe wijn!

[Olivier]

Gisteren ging La Estrecha 2015 open. Intrigerende neus met wat metaal, inkt, redelijke “donkere” aroma’s die mij initieel zelfs wat aan een Cahors deden denken. In de mond een fluwelen gevoel, vrij veel materie en ook nog tannines, maar zeer fijne en rijpe tannines. Zoals Vmk hier al zei, een apart beestje, maar o zo boeiend. Hier wil ik meer van!

[Fre]

Bobal zeg, of all... euh grapes.

Zeer leuke kennismaking. Fris, elegant en toch zuiders zacht.