Boroli

[wvd]

Boroli is een domein in Barolo dat reeds jaren meedraait in de luwte, maar sinds Achille de leiding overnam de ambitie vertoont om bij de absolute top van de regio te horen. Ik ontmoette Achille tijdens Progettovino in 2018. We bezochten de state of the art vinificatieruimte en ondergronds kelder, gelegen midden in hun monopolie wijngaard Brunella. Brunella is of was om die reden minder bekend, hoewel ideaal gelegen net boven Villero in Castiglione Falletto. Je zou kunnen zeggen dat Brunella ook "Bricco Vollero" had kunnen genoemd worden. We proefden toen met gans de groep alles van 2013, 2014 en 2015 en het was voor mij duidelijk: dit gaat crescendo. Achille bezocht me in Leuven samen met zij distributeur, een négociant uit Bordeaux die voor hen de wereldwijde verdeling gingen doen. Het aanbod waren toen wat oudere jaren, die moesten eerst op, en die waren zeker goed, maar erg anders qua stijl. Achille had wat geëxperimenteerd met diverse oenologen en dat was te proeven: grote verschillen tussen de jaren.
Maar dan een jaar later kreeg ik terug de vraag en we kregen nu stalen van 2015 en 2016. De eerste die we proefden was een werkelijk mooie Chardonnay die rond de €20 ging kunnen verkocht worden en dan de "basis" Barolo, wiens prijskaartje zich rond €40 zou situeren. Die vond ik echt heel mooi, relatief licht, maar uiterst elegant, lange afdronk, helemaal mijn ding. Gezien de voorwaarden en prijzen ging ik die niet alleen kunnen doen en dus bevriende handelaar bij betrokken, samen geproefd, hij was ook overtuigd. We proefden dan samen de Cerequio en Villero, allebei super. En toen deze Brunella 2015, de topwijn. Prijs richting €90, ik zei al, de man heeft ambitie, maar zoals je weet, Barolo is hot!
Deze Brunella dronk ik deze week uit een fles die al van ergens in maart deels geleegd was met mijn toen splinternieuwe Coravin. Nu de kurk eruit en hopla. De wijn had inderdaad niets bewogen sindsdien. Toen vonden we het een stijlbreuk met beide andere cru's en wat ons beiden betrof, niet ten goede en dit in schril contrast met alle schrijvelaars. Jawel, Brunella is donkerder, voller, krachtiger en begrijp me niet verkeerd, dit is echt wel degelijke wijn voor de meesten. Maar niet voor ons. Je ruikt en proeft de warmte van het jaar en wat teveel hout voor mij. De wijn mist totaal de sprankelende puurheid van de andere Barolo's, ik vind hem een beetje 'cooked" en we vroegen ons, vanwege deze stijlbreuk, af of er wat mis was met het fleske. Later proefden we dan de 2016 en die was beter, maar... Nu dus opnieuw in het glas met exact zelfde gevoel. Vera vind de wijn zelfs "vies" daarom. OK, je proeft wel de densiteit, de lengte is er, maar ik beleef er weinig echt pkezier aan. We hadden toen beslist om, als we ermee begonnen, dan enkel de andere wijnen, voorlopig geen Brunella, maar uiteindelijk is het ganse project afgesprongen na even polsen bij de meest Barolo-minded klanten en bijzonder weinig interesse. En ik begrijp dat volkomen: aan deze prijzen heb je (bijna) een Sandrone en in de iets lagere prijsklasse werken we al goed met Marengo, Montezemolo en Massolino, dus einde verhaal voorlopig. Benieuwd of een andere importeur de stap waagt.