wijnliefhebbers

Wie zei hier dat grote Bourgogne te duur is?

(23-09-2017 04:54 PM)wvd schreef:  Wie zei hier dat grote Bourgogne te duur is?

En ....... ik zie geen prijs.

" Figures and no bullshit please"

Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Was dat de Trois Terres? (of Croix Violettes?)

@Don: zie website voor prijzen en uitleg (probeer hier pub te vermijden)

(25-09-2017 01:02 PM)wvd schreef:  (probeer hier pub te vermijden)

Nice one

(25-09-2017 01:54 PM)vinejo schreef:  

(25-09-2017 01:02 PM)wvd schreef:  (probeer hier pub te vermijden)

Nice one

Toch ook eens kijken in het (verdom)hoekje van de handelaar?

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Over 2 dagen de Croix Violettes 2008 gedronken. Op dag 1 een zeer zware dominantie van het hout. Té. In de mond idd een stevig beestje, beetje gebald nog. Op dag 2 mooier geïntegreerd geheel, vooral in de neus. In de mond nog opnieuw redelijk gebald.

(29-10-2017 06:49 PM)Fre schreef:  

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Over 2 dagen de Croix Violettes 2008 gedronken. Op dag 1 een zeer zware dominantie van het hout. Té. In de mond idd een stevig beestje, beetje gebald nog. Op dag 2 mooier geïntegreerd geheel, vooral in de neus. In de mond nog opnieuw redelijk gebald.

Croix Violettes is een zeer goed terroir dat vroeger hoog aangeslagen werd, maar sinds de AOC wat buiten de prijzen viel, voornamelijk omdat niemand in Brochon enige moeite deed en er is dan ook geen AOC Brochon.
Laurent bewerkt hier een halve hectare beplant met meer dan 70 jaar oude stokken aan 11.000p/ha. Een groot deel van de stokken is trouwens aangetast door court-noué, wat leidt tot een groot aantal millerandé druifjes. Heel weinig aarde hier, je zit snel op de rots, wat de nodige problemen geeft met de pallisage en na een stevig onweer moet er dikwijls ingegrepen worden, palen terug rechtzetten enz.
Hoewel ik deze 2008 een heel mooie wijn vond (helaas in lang niet meer gedronken) is dit, denk ik, de minste van de intussen 9 jaren die ik proefde.
Sindsdien is er namelijk nog enorm hard gewerkt en geïnvesteerd op dit domein. De wijngaard werd geconverteerd naar bio (al in 2008) en er wordt volop geëxperimenteerd met biodynamische praktijken. Er kwam een table vibrante en een tapis roulant, een nieuwe égrappoir, een state of the art bottellijn enz. Ook de opvoeding is geëvolueerd. Die is nog steeds grotendeels op nieuwe eiken vaten, maar nu alle demi-muids van 600 liter, wat de wijn minder markeert en hem wat vetter maakt. Een van de krachtigere wijnen van het domein die meestal wel wat tijd nodig, wellicht mede doordat het tot 60% en vendange entière (met steeltjes) gevinifieerd wordt.
De 2009 werd indertijd door ENO worldwine in dezelfde “droomwijn elite” klasse gezet als bvb Clos Vougeot “Le Grand Maupertui “ 2010 van Anne Gros, Chambertin Clos de Bèze 2010 van Frédéric Magnien of Lafite-Rothschild 2009, alle een ietsiepietsie duurder. Onlangs proefden we een 2013, globaal gesproken een wat lichter, eleganter jaar en de wijn was echt super, toch erg krachtig en mooi genuanceerd en met grote lengte. Voor mij reeds goed te genieten (maar ja..).

(30-10-2017 12:02 PM)wvd schreef:  

(29-10-2017 06:49 PM)Fre schreef:  

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Over 2 dagen de Croix Violettes 2008 gedronken. Op dag 1 een zeer zware dominantie van het hout. Té. In de mond idd een stevig beestje, beetje gebald nog. Op dag 2 mooier geïntegreerd geheel, vooral in de neus. In de mond nog opnieuw redelijk gebald.

Croix Violettes is een zeer goed terroir dat vroeger hoog aangeslagen werd, maar sinds de AOC wat buiten de prijzen viel, voornamelijk omdat niemand in Brochon enige moeite deed en er is dan ook geen AOC Brochon.
Laurent bewerkt hier een halve hectare beplant met meer dan 70 jaar oude stokken aan 11.000p/ha. Een groot deel van de stokken is trouwens aangetast door court-noué, wat leidt tot een groot aantal millerandé druifjes. Heel weinig aarde hier, je zit snel op de rots, wat de nodige problemen geeft met de pallisage en na een stevig onweer moet er dikwijls ingegrepen worden, palen terug rechtzetten enz.
Hoewel ik deze 2008 een heel mooie wijn vond (helaas in lang niet meer gedronken) is dit, denk ik, de minste van de intussen 9 jaren die ik proefde.
Sindsdien is er namelijk nog enorm hard gewerkt en geïnvesteerd op dit domein. De wijngaard werd geconverteerd naar bio (al in 2008) en er wordt volop geëxperimenteerd met biodynamische praktijken. Er kwam een table vibrante en een tapis roulant, een nieuwe égrappoir, een state of the art bottellijn enz. Ook de opvoeding is geëvolueerd. Die is nog steeds grotendeels op nieuwe eiken vaten, maar nu alle demi-muids van 600 liter, wat de wijn minder markeert en hem wat vetter maakt. Een van de krachtigere wijnen van het domein die meestal wel wat tijd nodig, wellicht mede doordat het tot 60% en vendange entière (met steeltjes) gevinifieerd wordt.
De 2009 werd indertijd door ENO worldwine in dezelfde “droomwijn elite” klasse gezet als bvb Clos Vougeot “Le Grand Maupertui “ 2010 van Anne Gros, Chambertin Clos de Bèze 2010 van Frédéric Magnien of Lafite-Rothschild 2009, alle een ietsiepietsie duurder. Onlangs proefden we een 2013, een globaal gesproken een wat lichter, eleganter jaar en de wijn was echt super, toch erg krachtig en mooi genuanceerd en met grote lengte. Voor mij reeds goed te genieten (maar ja..).

Op basis van dag 2 had ie van mij nog wat mogen liggen. Stevige kost toch wel...voor een PN

(30-10-2017 03:03 PM)Fre schreef:  

(30-10-2017 12:02 PM)wvd schreef:  

(29-10-2017 06:49 PM)Fre schreef:  

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Over 2 dagen de Croix Violettes 2008 gedronken. Op dag 1 een zeer zware dominantie van het hout. Té. In de mond idd een stevig beestje, beetje gebald nog. Op dag 2 mooier geïntegreerd geheel, vooral in de neus. In de mond nog opnieuw redelijk gebald.

Croix Violettes is een zeer goed terroir dat vroeger hoog aangeslagen werd, maar sinds de AOC wat buiten de prijzen viel, voornamelijk omdat niemand in Brochon enige moeite deed en er is dan ook geen AOC Brochon.
Laurent bewerkt hier een halve hectare beplant met meer dan 70 jaar oude stokken aan 11.000p/ha. Een groot deel van de stokken is trouwens aangetast door court-noué, wat leidt tot een groot aantal millerandé druifjes. Heel weinig aarde hier, je zit snel op de rots, wat de nodige problemen geeft met de pallisage en na een stevig onweer moet er dikwijls ingegrepen worden, palen terug rechtzetten enz.
Hoewel ik deze 2008 een heel mooie wijn vond (helaas in lang niet meer gedronken) is dit, denk ik, de minste van de intussen 9 jaren die ik proefde.
Sindsdien is er namelijk nog enorm hard gewerkt en geïnvesteerd op dit domein. De wijngaard werd geconverteerd naar bio (al in 2008) en er wordt volop geëxperimenteerd met biodynamische praktijken. Er kwam een table vibrante en een tapis roulant, een nieuwe égrappoir, een state of the art bottellijn enz. Ook de opvoeding is geëvolueerd. Die is nog steeds grotendeels op nieuwe eiken vaten, maar nu alle demi-muids van 600 liter, wat de wijn minder markeert en hem wat vetter maakt. Een van de krachtigere wijnen van het domein die meestal wel wat tijd nodig, wellicht mede doordat het tot 60% en vendange entière (met steeltjes) gevinifieerd wordt.
De 2009 werd indertijd door ENO worldwine in dezelfde “droomwijn elite” klasse gezet als bvb Clos Vougeot “Le Grand Maupertui “ 2010 van Anne Gros, Chambertin Clos de Bèze 2010 van Frédéric Magnien of Lafite-Rothschild 2009, alle een ietsiepietsie duurder. Onlangs proefden we een 2013, globaal gesproken een wat lichter, eleganter jaar en de wijn was echt super, toch erg krachtig en mooi genuanceerd en met grote lengte. Voor mij reeds goed te genieten (maar ja..).

Op basis van dag 2 had ie van mij nog wat mogen liggen. Stevige kost toch wel...voor een PN

Waarom zou Pinot Noir geen krachtige wijnen kunnen produceren? Proef eens een Saint-Georges van Liger-Belair of een Grand Cru van Méo-Camuzet! Deze CV wijngaard geeft ondanks double Guyot heel lage rendementen (12hl in 2012!) en dat samen met flink wat millerandé druifjes maakt dat deze echt wel een stevig knaapje is. Wellicht beantwoorden de Longeroies of Ez Chezots meer aan wat men meestal verwacht van een mooie Bourgogne. En zijn 2 topwijnen, P'tite Grumotte en Clos du Roy Pur Pôt zijn nog wel wat intenser dan Croix Violettes...
Het is ook een kwestie van stijl natuurlijk. Fournier werkt, net als tegenwoordig bijna alle domeinen, met een maceration à froid wat o.a. zorgt voor "blauwer" fruit en meer kleur.
Wij werken ook (een heel klein beetje...) met de Chambolle's van Bertheau en dat is bijna het andere uiterste, ttz, het zijn Bourgognes waarbij je door het glas bijna de krant nog kan lezen. Maar zet zijn wel wijnen vol finesse en een bijzonder verfijnd boeket en smaak en helemaal niet zo licht als je afgaande op de kleur zou verwachten.

(30-10-2017 05:24 PM)wvd schreef:  

(30-10-2017 03:03 PM)Fre schreef:  

(30-10-2017 12:02 PM)wvd schreef:  

(29-10-2017 06:49 PM)Fre schreef:  

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Over 2 dagen de Croix Violettes 2008 gedronken. Op dag 1 een zeer zware dominantie van het hout. Té. In de mond idd een stevig beestje, beetje gebald nog. Op dag 2 mooier geïntegreerd geheel, vooral in de neus. In de mond nog opnieuw redelijk gebald.

Croix Violettes is een zeer goed terroir dat vroeger hoog aangeslagen werd, maar sinds de AOC wat buiten de prijzen viel, voornamelijk omdat niemand in Brochon enige moeite deed en er is dan ook geen AOC Brochon.
Laurent bewerkt hier een halve hectare beplant met meer dan 70 jaar oude stokken aan 11.000p/ha. Een groot deel van de stokken is trouwens aangetast door court-noué, wat leidt tot een groot aantal millerandé druifjes. Heel weinig aarde hier, je zit snel op de rots, wat de nodige problemen geeft met de pallisage en na een stevig onweer moet er dikwijls ingegrepen worden, palen terug rechtzetten enz.
Hoewel ik deze 2008 een heel mooie wijn vond (helaas in lang niet meer gedronken) is dit, denk ik, de minste van de intussen 9 jaren die ik proefde.
Sindsdien is er namelijk nog enorm hard gewerkt en geïnvesteerd op dit domein. De wijngaard werd geconverteerd naar bio (al in 2008) en er wordt volop geëxperimenteerd met biodynamische praktijken. Er kwam een table vibrante en een tapis roulant, een nieuwe égrappoir, een state of the art bottellijn enz. Ook de opvoeding is geëvolueerd. Die is nog steeds grotendeels op nieuwe eiken vaten, maar nu alle demi-muids van 600 liter, wat de wijn minder markeert en hem wat vetter maakt. Een van de krachtigere wijnen van het domein die meestal wel wat tijd nodig, wellicht mede doordat het tot 60% en vendange entière (met steeltjes) gevinifieerd wordt.
De 2009 werd indertijd door ENO worldwine in dezelfde “droomwijn elite” klasse gezet als bvb Clos Vougeot “Le Grand Maupertui “ 2010 van Anne Gros, Chambertin Clos de Bèze 2010 van Frédéric Magnien of Lafite-Rothschild 2009, alle een ietsiepietsie duurder. Onlangs proefden we een 2013, een globaal gesproken een wat lichter, eleganter jaar en de wijn was echt super, toch erg krachtig en mooi genuanceerd en met grote lengte. Voor mij reeds goed te genieten (maar ja..).

Op basis van dag 2 had ie van mij nog wat mogen liggen. Stevige kost toch wel...voor een PN

Waarom zou Pinot Noir geen krachtige wijnen kunnen produceren? Proef eens een Saint-Georges van Liger-Belair of een Grand Cru van Méo-Camuzet! Deze CV wijngaard geeft ondanks double Guyot heel lage rendementen (12hl in 2012!) en dat samen met flink wat millerandé druifjes maakt dat deze echt wel een stevig knaapje is. Wellicht beantwoorden de Longeroies of Ez Chezots meer aan wat men meestal verwacht van een mooie Bourgogne. En zijn 2 topwijnen, P'tite Grumotte en Clos du Roy Pur Pôt zijn nog wel wat intenser dan Croix Violettes...
Het is ook een kwestie van stijl natuurlijk. Fournier werkt, net als tegenwoordig bijna alle domeinen, met een maceration à froid wat o.a. zorgt voor "blauwer" fruit en meer kleur.
Wij werken ook (een heel klein beetje...) met de Chambolle's van Bertheau en dat is bijna het andere uiterste, ttz, het zijn Bourgognes waarbij je door het glas bijna de krant nog kan lezen. Maar zet zijn wel wijnen vol finesse en een bijzonder verfijnd boeket en smaak en helemaal niet zo licht als je afgaande op de kleur zou verwachten.

Ik heb deze wijn ook kunnen proeven en vond de rokerige bacontoetsen te dominant. Ook de Marsannay Trois Terres van 2008 had dat zeer rokerige. Op dit moment staat dat de rest een beetje in de weg. En zoals ik deze wijn nu lees betwijfel ik of dit nog op zijn plooi komt.
Trouwens, er zijn inderdaad krachtige bourgognes, maar die hebben dan van alles veel, dus ook voldoende fruit en structuur. Maar zoals ik al zei, bij deze Fournier is het wat moeilijk om te zien wat achter dat rokerige ligt.

(30-10-2017 05:46 PM)Olivier schreef:  

(30-10-2017 05:24 PM)wvd schreef:  

(30-10-2017 03:03 PM)Fre schreef:  

(30-10-2017 12:02 PM)wvd schreef:  

(29-10-2017 06:49 PM)Fre schreef:  

(25-09-2017 12:26 PM)Venne schreef:  Vorige week de 2008 VV in het glas gehad. Mooi op zijn plooi gekomen maar toch een stevig beestje voor Bourgogne.

Over 2 dagen de Croix Violettes 2008 gedronken. Op dag 1 een zeer zware dominantie van het hout. Té. In de mond idd een stevig beestje, beetje gebald nog. Op dag 2 mooier geïntegreerd geheel, vooral in de neus. In de mond nog opnieuw redelijk gebald.

Croix Violettes is een zeer goed terroir dat vroeger hoog aangeslagen werd, maar sinds de AOC wat buiten de prijzen viel, voornamelijk omdat niemand in Brochon enige moeite deed en er is dan ook geen AOC Brochon.
Laurent bewerkt hier een halve hectare beplant met meer dan 70 jaar oude stokken aan 11.000p/ha. Een groot deel van de stokken is trouwens aangetast door court-noué, wat leidt tot een groot aantal millerandé druifjes. Heel weinig aarde hier, je zit snel op de rots, wat de nodige problemen geeft met de pallisage en na een stevig onweer moet er dikwijls ingegrepen worden, palen terug rechtzetten enz.
Hoewel ik deze 2008 een heel mooie wijn vond (helaas in lang niet meer gedronken) is dit, denk ik, de minste van de intussen 9 jaren die ik proefde.
Sindsdien is er namelijk nog enorm hard gewerkt en geïnvesteerd op dit domein. De wijngaard werd geconverteerd naar bio (al in 2008) en er wordt volop geëxperimenteerd met biodynamische praktijken. Er kwam een table vibrante en een tapis roulant, een nieuwe égrappoir, een state of the art bottellijn enz. Ook de opvoeding is geëvolueerd. Die is nog steeds grotendeels op nieuwe eiken vaten, maar nu alle demi-muids van 600 liter, wat de wijn minder markeert en hem wat vetter maakt. Een van de krachtigere wijnen van het domein die meestal wel wat tijd nodig, wellicht mede doordat het tot 60% en vendange entière (met steeltjes) gevinifieerd wordt.
De 2009 werd indertijd door ENO worldwine in dezelfde “droomwijn elite” klasse gezet als bvb Clos Vougeot “Le Grand Maupertui “ 2010 van Anne Gros, Chambertin Clos de Bèze 2010 van Frédéric Magnien of Lafite-Rothschild 2009, alle een ietsiepietsie duurder. Onlangs proefden we een 2013, globaal gesproken een wat lichter, eleganter jaar en de wijn was echt super, toch erg krachtig en mooi genuanceerd en met grote lengte. Voor mij reeds goed te genieten (maar ja..).

Op basis van dag 2 had ie van mij nog wat mogen liggen. Stevige kost toch wel...voor een PN

Waarom zou Pinot Noir geen krachtige wijnen kunnen produceren? Proef eens een Saint-Georges van Liger-Belair of een Grand Cru van Méo-Camuzet! Deze CV wijngaard geeft ondanks double Guyot heel lage rendementen (12hl in 2012!) en dat samen met flink wat millerandé druifjes maakt dat deze echt wel een stevig knaapje is. Wellicht beantwoorden de Longeroies of Ez Chezots meer aan wat men meestal verwacht van een mooie Bourgogne. En zijn 2 topwijnen, P'tite Grumotte en Clos du Roy Pur Pôt zijn nog wel wat intenser dan Croix Violettes...
Het is ook een kwestie van stijl natuurlijk. Fournier werkt, net als tegenwoordig bijna alle domeinen, met een maceration à froid wat o.a. zorgt voor "blauwer" fruit en meer kleur.
Wij werken ook (een heel klein beetje...) met de Chambolle's van Bertheau en dat is bijna het andere uiterste, ttz, het zijn Bourgognes waarbij je door het glas bijna de krant nog kan lezen. Maar zet zijn wel wijnen vol finesse en een bijzonder verfijnd boeket en smaak en helemaal niet zo licht als je afgaande op de kleur zou verwachten.

Ik heb deze wijn ook kunnen proeven en vond de rokerige bacontoetsen te dominant. Ook de Marsannay Trois Terres van 2008 had dat zeer rokerige. Op dit moment staat dat de rest een beetje in de weg. En zoals ik deze wijn nu lees betwijfel ik of dit nog op zijn plooi komt.
Trouwens, er zijn inderdaad krachtige bourgognes, maar die hebben dan van alles veel, dus ook voldoende fruit en structuur. Maar zoals ik al zei, bij deze Fournier is het wat moeilijk om te zien wat achter dat rokerige ligt.

Dat ben ik wel wat met je eens. Daarom ook de switch naar 600l demi-muids en nu komt het fruit beter (sneller) tot uiting. Je zou eens een 2010 moeten proeven, die zijn nu subliem en wat hij de laatste jaren presteert brengt hem stilaan bij de groten. Ik kan dat vlot bewijzen trouwens. Een CV blind geproefd naast Liger-Belair's St. Georges en een Clos de Epenaux bleek daar niet echt voor onder te doen, behalve in de prijs natuurlijk.

(30-10-2017 05:52 PM)wvd schreef:  Dat ben ik wel wat met je eens. Daarom ook de switch naar 600l demi-muids en nu komt het fruit beter (sneller) tot uiting. Je zou eens een 2010 moeten proeven, die zijn nu subliem en wat hij de laatste jaren presteert brengt hem stilaan bij de groten. Ik kan dat vlot bewijzen trouwens. Een CV blind geproefd naast Liger-Belair's St. Georges en een Clos de Epenaux bleek daar niet echt voor onder te doen, behalve in de prijs natuurlijk.

Ik vond het verschil met de '09 al gigantisch.

Marsannay, longeroies (rood) 2013
eerste dag aromatisch licht, framboos, lichtkorrelig en krijtig mondgevoel, fijne zuurtjes, een subtiele gerooktheid, niet echt complex
tweede dag rijper mondgevoel, eerder rijpe kriek, geen gerooktheid meer
opnieuw een 2013 die bevestigt, een zeer lekkere villages, maar ik zou dit niet in 1 cru plaatsen (ook al is daar sprake van) door het gebrek aan complexiteit en de niet zo lange afdronk

(25-08-2017 12:04 PM)Fre schreef:  

(12-03-2017 03:07 PM)Olivier schreef:  

(11-03-2017 11:24 PM)Fre schreef:  Op dag 1 voldoende materie. De wijn is zo op z'n hoogtepunt en hoeft noet langer te liggen. Geen typisch Marsannay gevoel, waarschijnlijk door de warmte van dat jaar. Op dag 2 was de Clos du Roy uit elkaar aan t vallen: dode bladeren en humus. Zuren zijn wat weg.

Bevestigt een beetje wat ik dacht, ik zou dit geen twee jaar meer laten liggen. Is nu mooi.

Zal ondertussen zo stilaan één van m'n laatste Marsannay Clos du Roy 2009 zijn. Met een bang hartje want de vorige leken de weg terug ingezet te hebben. Onterecht zo blijkt. Een mooi boeket van rood fruit, griottes. ça pinote! Hier dit keer geen dode bladeren. Rijpe tannines, rond en zacht maar toch nog voldoende beet zodat er voldoende spanning op de wijn zit. Conclusie: deze wijn is nu a point. Hoeft niet veel langer te liggen. Ik wijt de vorige mindere fles aan de slechte bewaring in de wijnhandel (ik kocht deze wijnen een jaar of 2 terug bij Holar & Isca en een aantal flessen werden toen uit de kelder gehaald, een aantal andere uit de rekken in de winkel. Mogelijks hebben die in de rekken teveel afgezien van licht en warmte)

Na mijn positieve ervaringen van de laatste weken met Bourgogne 2009 zag ik de tijd gekomen om mijn enige flesje Clos du Roy 2009 van Fournier eens uit te proberen.
Direct na openen een redelijk gesloten aroma en mond, beetje eenvoudig precies, ik was al wat ontgoocheld. In de mond deed hij me nochtans onmiddellijk denken aan de Favieres van Guyot uit hetzelfde jaar, eerder koel en nogal streng voor het oogstjaar.
Een tweede glaasje gaf al een betere indruk.
De neus is nu gelaagder, met krieken en zwart fruit, niet jammy maar wel rijp, wat zacht (ceder)hout, kruidnagel, mineraliteit (roest), chocolade bij walsen. De wijn is fris met voldoende sap in een keurslijfje van fijne zuren. De tannines zijn rijp en zorgen voor een lichtjes droge afdronk.
Ik kan beamen dat dit een Bourgogne is van het krachtiger type, doch de kracht wordt mooi gedirigeerd door elegante zuurtjes.
Volgens Vee een fris wijntje (sic), ideaal voor deze temperaturen. Iets dat je moet léren drinken
Ik geef m na twee-drie glaasjes toch maar mooi 91, niet slecht voor een (voorlopig nog?) villages.

(21-07-2019 01:27 PM)vinejo schreef:  

(25-08-2017 12:04 PM)Fre schreef:  

(12-03-2017 03:07 PM)Olivier schreef:  

(11-03-2017 11:24 PM)Fre schreef:  Op dag 1 voldoende materie. De wijn is zo op z'n hoogtepunt en hoeft noet langer te liggen. Geen typisch Marsannay gevoel, waarschijnlijk door de warmte van dat jaar. Op dag 2 was de Clos du Roy uit elkaar aan t vallen: dode bladeren en humus. Zuren zijn wat weg.

Bevestigt een beetje wat ik dacht, ik zou dit geen twee jaar meer laten liggen. Is nu mooi.

Zal ondertussen zo stilaan één van m'n laatste Marsannay Clos du Roy 2009 zijn. Met een bang hartje want de vorige leken de weg terug ingezet te hebben. Onterecht zo blijkt. Een mooi boeket van rood fruit, griottes. ça pinote! Hier dit keer geen dode bladeren. Rijpe tannines, rond en zacht maar toch nog voldoende beet zodat er voldoende spanning op de wijn zit. Conclusie: deze wijn is nu a point. Hoeft niet veel langer te liggen. Ik wijt de vorige mindere fles aan de slechte bewaring in de wijnhandel (ik kocht deze wijnen een jaar of 2 terug bij Holar & Isca en een aantal flessen werden toen uit de kelder gehaald, een aantal andere uit de rekken in de winkel. Mogelijks hebben die in de rekken teveel afgezien van licht en warmte)

Na mijn positieve ervaringen van de laatste weken met Bourgogne 2009 zag ik de tijd gekomen om mijn enige flesje Clos du Roy 2009 van Fournier eens uit te proberen.
Direct na openen een redelijk gesloten aroma en mond, beetje eenvoudig precies, ik was al wat ontgoocheld. In de mond deed hij me nochtans onmiddellijk denken aan de Favieres van Guyot uit hetzelfde jaar, eerder koel en nogal streng voor het oogstjaar.
Een tweede glaasje gaf al een betere indruk.
De neus is nu gelaagder, met krieken en zwart fruit, niet jammy maar wel rijp, wat zacht (ceder)hout, kruidnagel, mineraliteit (roest), chocolade bij walsen. De wijn is fris met voldoende sap in een keurslijfje van fijne zuren. De tannines zijn rijp en zorgen voor een lichtjes droge afdronk.
Ik kan beamen dat dit een Bourgogne is van het krachtiger type, doch de kracht wordt mooi gedirigeerd door elegante zuurtjes.
Volgens Vee een fris wijntje (sic), ideaal voor deze temperaturen. Iets dat je moet léren drinken
Ik geef m na twee-drie glaasjes toch maar mooi 91, niet slecht voor een (voorlopig nog?) villages.

Dag twee is de wijn toch iets van zijn fraicheur verloren. Verre van slecht maar in de mond minder open, oude stijl, minder fris sap maar eerder bijna smeuig (houtlagering). Beetje een klassiek Bordeaux mondgevoel.
Downgrade naar 90.

(22-07-2019 01:37 PM)vinejo schreef:  

(21-07-2019 01:27 PM)vinejo schreef:  

(25-08-2017 12:04 PM)Fre schreef:  

(12-03-2017 03:07 PM)Olivier schreef:  

(11-03-2017 11:24 PM)Fre schreef:  Op dag 1 voldoende materie. De wijn is zo op z'n hoogtepunt en hoeft noet langer te liggen. Geen typisch Marsannay gevoel, waarschijnlijk door de warmte van dat jaar. Op dag 2 was de Clos du Roy uit elkaar aan t vallen: dode bladeren en humus. Zuren zijn wat weg.

Bevestigt een beetje wat ik dacht, ik zou dit geen twee jaar meer laten liggen. Is nu mooi.

Zal ondertussen zo stilaan één van m'n laatste Marsannay Clos du Roy 2009 zijn. Met een bang hartje want de vorige leken de weg terug ingezet te hebben. Onterecht zo blijkt. Een mooi boeket van rood fruit, griottes. ça pinote! Hier dit keer geen dode bladeren. Rijpe tannines, rond en zacht maar toch nog voldoende beet zodat er voldoende spanning op de wijn zit. Conclusie: deze wijn is nu a point. Hoeft niet veel langer te liggen. Ik wijt de vorige mindere fles aan de slechte bewaring in de wijnhandel (ik kocht deze wijnen een jaar of 2 terug bij Holar & Isca en een aantal flessen werden toen uit de kelder gehaald, een aantal andere uit de rekken in de winkel. Mogelijks hebben die in de rekken teveel afgezien van licht en warmte)

Na mijn positieve ervaringen van de laatste weken met Bourgogne 2009 zag ik de tijd gekomen om mijn enige flesje Clos du Roy 2009 van Fournier eens uit te proberen.
Direct na openen een redelijk gesloten aroma en mond, beetje eenvoudig precies, ik was al wat ontgoocheld. In de mond deed hij me nochtans onmiddellijk denken aan de Favieres van Guyot uit hetzelfde jaar, eerder koel en nogal streng voor het oogstjaar.
Een tweede glaasje gaf al een betere indruk.
De neus is nu gelaagder, met krieken en zwart fruit, niet jammy maar wel rijp, wat zacht (ceder)hout, kruidnagel, mineraliteit (roest), chocolade bij walsen. De wijn is fris met voldoende sap in een keurslijfje van fijne zuren. De tannines zijn rijp en zorgen voor een lichtjes droge afdronk.
Ik kan beamen dat dit een Bourgogne is van het krachtiger type, doch de kracht wordt mooi gedirigeerd door elegante zuurtjes.
Volgens Vee een fris wijntje (sic), ideaal voor deze temperaturen. Iets dat je moet léren drinken
Ik geef m na twee-drie glaasjes toch maar mooi 91, niet slecht voor een (voorlopig nog?) villages.

Dag twee is de wijn toch iets van zijn fraicheur verloren. Verre van slecht maar in de mond minder open, oude stijl, minder fris sap maar eerder bijna smeuig (houtlagering). Beetje een klassiek Bordeaux mondgevoel.
Downgrade naar 90.

Lijkt me logisch in feite,het warme jaar, toen nog alles op (redelijk flink deel nieuw) fût. Zeker in de warmere maanden drink ik zelf liever de wat lichtere cuvée's en dan ook wat jongere jaren, dat verandert lichtjes in de herfst.
Ik zou eens een verticale willen doen van enkele cuvées, te beginnen met de "gewone" Bourgogne. Ik denk dat ik nog 1 fles Longerois 2009 heb, geen Clos du Roy vrees ik, en ook de Bourgogne begint pas met 2011, Croix Violette met 2009, maar die is niet compleet. Enfin, ik zal eens grasduinen.
Dat zou mij en de andere gelukkigen moeten tonen dat er ten huize Fournier ook wel een stevige weg afgelegd is sindsdien. Ik schrijf dat hier niet (alleen ) uit commercieel belang, maar zijn wijnen zijn m.i. nu echt nog wel wat mooier gedefinieerd en ook puurder van fruit. Kan ook moeilijk anders als je ziet welke investeringen hij al deed sinds ik er voor het eerst kwam en toen was het toch al wel niet slecht!

(22-07-2019 02:13 PM)wvd schreef:  

(22-07-2019 01:37 PM)vinejo schreef:  

(21-07-2019 01:27 PM)vinejo schreef:  

(25-08-2017 12:04 PM)Fre schreef:  

(12-03-2017 03:07 PM)Olivier schreef:  

(11-03-2017 11:24 PM)Fre schreef:  Op dag 1 voldoende materie. De wijn is zo op z'n hoogtepunt en hoeft noet langer te liggen. Geen typisch Marsannay gevoel, waarschijnlijk door de warmte van dat jaar. Op dag 2 was de Clos du Roy uit elkaar aan t vallen: dode bladeren en humus. Zuren zijn wat weg.

Bevestigt een beetje wat ik dacht, ik zou dit geen twee jaar meer laten liggen. Is nu mooi.

Zal ondertussen zo stilaan één van m'n laatste Marsannay Clos du Roy 2009 zijn. Met een bang hartje want de vorige leken de weg terug ingezet te hebben. Onterecht zo blijkt. Een mooi boeket van rood fruit, griottes. ça pinote! Hier dit keer geen dode bladeren. Rijpe tannines, rond en zacht maar toch nog voldoende beet zodat er voldoende spanning op de wijn zit. Conclusie: deze wijn is nu a point. Hoeft niet veel langer te liggen. Ik wijt de vorige mindere fles aan de slechte bewaring in de wijnhandel (ik kocht deze wijnen een jaar of 2 terug bij Holar & Isca en een aantal flessen werden toen uit de kelder gehaald, een aantal andere uit de rekken in de winkel. Mogelijks hebben die in de rekken teveel afgezien van licht en warmte)

Na mijn positieve ervaringen van de laatste weken met Bourgogne 2009 zag ik de tijd gekomen om mijn enige flesje Clos du Roy 2009 van Fournier eens uit te proberen.
Direct na openen een redelijk gesloten aroma en mond, beetje eenvoudig precies, ik was al wat ontgoocheld. In de mond deed hij me nochtans onmiddellijk denken aan de Favieres van Guyot uit hetzelfde jaar, eerder koel en nogal streng voor het oogstjaar.
Een tweede glaasje gaf al een betere indruk.
De neus is nu gelaagder, met krieken en zwart fruit, niet jammy maar wel rijp, wat zacht (ceder)hout, kruidnagel, mineraliteit (roest), chocolade bij walsen. De wijn is fris met voldoende sap in een keurslijfje van fijne zuren. De tannines zijn rijp en zorgen voor een lichtjes droge afdronk.
Ik kan beamen dat dit een Bourgogne is van het krachtiger type, doch de kracht wordt mooi gedirigeerd door elegante zuurtjes.
Volgens Vee een fris wijntje (sic), ideaal voor deze temperaturen. Iets dat je moet léren drinken
Ik geef m na twee-drie glaasjes toch maar mooi 91, niet slecht voor een (voorlopig nog?) villages.

Dag twee is de wijn toch iets van zijn fraicheur verloren. Verre van slecht maar in de mond minder open, oude stijl, minder fris sap maar eerder bijna smeuig (houtlagering). Beetje een klassiek Bordeaux mondgevoel.
Downgrade naar 90.

Lijkt me logisch in feite,het warme jaar, toen nog alles op (redelijk flink deel nieuw) fût. Zeker in de warmere maanden drink ik zelf liever de wat lichtere cuvée's en dan ook wat jongere jaren, dat verandert lichtjes in de herfst.
Ik zou eens een verticale willen doen van enkele cuvées, te beginnen met de "gewone" Bourgogne. Ik denk dat ik nog 1 fles Longerois 2009 heb, geen Clos du Roy vrees ik, en ook de Bourgogne begint pas met 2011, Croix Violette met 2009, maar die is niet compleet. Enfin, ik zal eens grasduinen.
Dat zou mij en de andere gelukkigen moeten tonen dat er ten huize Fournier ook wel een stevige weg afgelegd is sindsdien. Ik schrijf dat hier niet (alleen ) uit commercieel belang, maar zijn wijnen zijn m.i. nu echt nog wel wat mooier gedefinieerd en ook puurder van fruit. Kan ook moeilijk anders als je ziet welke investeringen hij al deed sinds ik er voor het eerst kwam en toen was het toch al wel niet slecht!

Ik denk inderdaad dat de laatste 5 a 8 jaar die evolutie naar puurheid en “lichtere” wijnen bij heel veel domeinen is ingezet.

(22-07-2019 02:58 PM)vinejo schreef:  

(22-07-2019 02:13 PM)wvd schreef:  

(22-07-2019 01:37 PM)vinejo schreef:  

(21-07-2019 01:27 PM)vinejo schreef:  

(25-08-2017 12:04 PM)Fre schreef:  

(12-03-2017 03:07 PM)Olivier schreef:  

(11-03-2017 11:24 PM)Fre schreef:  Op dag 1 voldoende materie. De wijn is zo op z'n hoogtepunt en hoeft noet langer te liggen. Geen typisch Marsannay gevoel, waarschijnlijk door de warmte van dat jaar. Op dag 2 was de Clos du Roy uit elkaar aan t vallen: dode bladeren en humus. Zuren zijn wat weg.

Bevestigt een beetje wat ik dacht, ik zou dit geen twee jaar meer laten liggen. Is nu mooi.

Zal ondertussen zo stilaan één van m'n laatste Marsannay Clos du Roy 2009 zijn. Met een bang hartje want de vorige leken de weg terug ingezet te hebben. Onterecht zo blijkt. Een mooi boeket van rood fruit, griottes. ça pinote! Hier dit keer geen dode bladeren. Rijpe tannines, rond en zacht maar toch nog voldoende beet zodat er voldoende spanning op de wijn zit. Conclusie: deze wijn is nu a point. Hoeft niet veel langer te liggen. Ik wijt de vorige mindere fles aan de slechte bewaring in de wijnhandel (ik kocht deze wijnen een jaar of 2 terug bij Holar & Isca en een aantal flessen werden toen uit de kelder gehaald, een aantal andere uit de rekken in de winkel. Mogelijks hebben die in de rekken teveel afgezien van licht en warmte)

Na mijn positieve ervaringen van de laatste weken met Bourgogne 2009 zag ik de tijd gekomen om mijn enige flesje Clos du Roy 2009 van Fournier eens uit te proberen.
Direct na openen een redelijk gesloten aroma en mond, beetje eenvoudig precies, ik was al wat ontgoocheld. In de mond deed hij me nochtans onmiddellijk denken aan de Favieres van Guyot uit hetzelfde jaar, eerder koel en nogal streng voor het oogstjaar.
Een tweede glaasje gaf al een betere indruk.
De neus is nu gelaagder, met krieken en zwart fruit, niet jammy maar wel rijp, wat zacht (ceder)hout, kruidnagel, mineraliteit (roest), chocolade bij walsen. De wijn is fris met voldoende sap in een keurslijfje van fijne zuren. De tannines zijn rijp en zorgen voor een lichtjes droge afdronk.
Ik kan beamen dat dit een Bourgogne is van het krachtiger type, doch de kracht wordt mooi gedirigeerd door elegante zuurtjes.
Volgens Vee een fris wijntje (sic), ideaal voor deze temperaturen. Iets dat je moet léren drinken
Ik geef m na twee-drie glaasjes toch maar mooi 91, niet slecht voor een (voorlopig nog?) villages.

Dag twee is de wijn toch iets van zijn fraicheur verloren. Verre van slecht maar in de mond minder open, oude stijl, minder fris sap maar eerder bijna smeuig (houtlagering). Beetje een klassiek Bordeaux mondgevoel.
Downgrade naar 90.

Lijkt me logisch in feite,het warme jaar, toen nog alles op (redelijk flink deel nieuw) fût. Zeker in de warmere maanden drink ik zelf liever de wat lichtere cuvée's en dan ook wat jongere jaren, dat verandert lichtjes in de herfst.
Ik zou eens een verticale willen doen van enkele cuvées, te beginnen met de "gewone" Bourgogne. Ik denk dat ik nog 1 fles Longerois 2009 heb, geen Clos du Roy vrees ik, en ook de Bourgogne begint pas met 2011, Croix Violette met 2009, maar die is niet compleet. Enfin, ik zal eens grasduinen.
Dat zou mij en de andere gelukkigen moeten tonen dat er ten huize Fournier ook wel een stevige weg afgelegd is sindsdien. Ik schrijf dat hier niet (alleen ) uit commercieel belang, maar zijn wijnen zijn m.i. nu echt nog wel wat mooier gedefinieerd en ook puurder van fruit. Kan ook moeilijk anders als je ziet welke investeringen hij al deed sinds ik er voor het eerst kwam en toen was het toch al wel niet slecht!

Ik denk inderdaad dat de laatste 5 a 8 jaar die evolutie naar puurheid en “lichtere” wijnen bij heel veel domeinen is ingezet.

Inderdaad en met "lichter" bedoelen we dan niet dat ze minder materie zouden hebben - het tegendeel is wellicht waar - maar dat ze lichter verteerbaar lijken, minder "zwaardere" aroma's en dat vind ik een geweldige evolutie.

Croix Violettes 2022....

   

Vorst? Hitte? Droogte? Nematodes?

(29-03-2022 04:13 PM)Sur la Table schreef:  Vorst? Hitte? Droogte? Nematodes?

Geen idee, maar wvd is terug en dat vind ik wel leuk.

(29-03-2022 04:37 PM)vinejo schreef:  

(29-03-2022 04:13 PM)Sur la Table schreef:  Vorst? Hitte? Droogte? Nematodes?

Geen idee, maar wvd is terug en dat vind ik wel leuk.

Dat zeker!

(29-03-2022 04:37 PM)vinejo schreef:  

(29-03-2022 04:13 PM)Sur la Table schreef:  Vorst? Hitte? Droogte? Nematodes?

Geen idee, maar wvd is terug en dat vind ik wel leuk.

Was ik weg, waar naartoe....?
Drukke tijd gehad, nog niet helemaal achter de rug en ook besloten te stoppen met "wat drinken...." wegens irrelevant.

Om op de vraag te antwoorden: te oude, zieke stokken en de laatste paar jaar belachelijk lage rendementen (à là Leroy / Arnoux-Lachaud). Ongeveer de helft is gerooid en zal 3 jaar "en friche" blijven en dan herplant met topmateriaal aan hoge densiteit. Maar daar zal ik geen wijn van "volwassen" stokken meer van drinken vrees ik. Ik vond 2018 en 2019 exceptioneel, maar ja....

(29-03-2022 05:44 PM)wvd schreef:  

(29-03-2022 04:37 PM)vinejo schreef:  

(29-03-2022 04:13 PM)Sur la Table schreef:  Vorst? Hitte? Droogte? Nematodes?

Geen idee, maar wvd is terug en dat vind ik wel leuk.

Was ik weg, waar naartoe....?
Drukke tijd gehad, nog niet helemaal achter de rug en ook besloten te stoppen met "wat drinken...." wegens irrelevant.

Je werd gemist in die periode

Nu hoort u het eens van iemand anders. bericht op Vinous Your Say:

Michael Friend Switzerland Posts: 4,022
June 19
Jean Fournier Bourgogne Rouge Côte d'Or 2019. Just delicious. Everything a Bourgogne Rouge should be, but with more body. This will actually be better in a couple of years. Is Fournier the last good affordable Burgundy producer left standing?
Flag Quote · 1Insightful Disagree Agree 4Like

   

Dit zondag geschonken bij kleinkindvriendelijke poule fricasse.
Enigszins tot mijn verbazing ging deze keer de algemene voorkeur uit naar de meer minerale Clos du Roy tegenover de toch "gemakkelijkere", bredere Longeroies.

   

Binnenkort binnen.

(16-10-2022 02:31 PM)wvd schreef:  Binnenkort binnen.

Aan 25 euro?

(16-10-2022 07:40 PM)vinejo schreef:  

(16-10-2022 02:31 PM)wvd schreef:  Binnenkort binnen.

Aan 25 euro?

Zo ongeveer. Ook zijn Gevrey komt er.goed.uit in die degustatie in vgl met andere. Maar het is een stijl natuurlijk....