wijnliefhebbers

Rechtstreeks verslag van een Wetterse wijnnamiddag...

Geen rootsday, wel een leaf day, niet ideaal dus om wijn te drinken volgens mevrouw Thun...


Wijn 1
Bert denkt bij de eerste snif al aan riesling en -we deden het niet graag- maar waren genoodzaakt hem gelijk te geven. Gelukkig geen petrol, wel mooie, stenige riesling-mineraliteit, nectarine, sinaasappelzuurtjes, acaciahoning en ananas. In de mond heerlijk fris, opwekkende zuurtjes en een klein restzoetje. Het lege glas deed Oli denken aan het etherische van een regenbui na een zwoele zomerse dag.
92

Weingut Dönhoff Hermannshole 2010

Wit 2

Mandarijn, peer, appel, zeste, licht gerookt, floraal. Zeer fris en zalvend in de mond, lang, subtiel en complex. We zaten in Noordelijke Rhone, even twijfel of het een topviognier kon zijn maar we vonden hem voor een viognier té fijn.
94

Een Hermitage in Saint Joseph...

Domaine Gonon, Les Oliviers 2018

Een rood duo

Wijn 1
Fantastische neus met viooltjes en rijpe aardbei, wat peper, Bourgondisch Reynaudgevoel. De mond volgt nog niet echt, mooie aanzet, heel lang en veel materie, maar de wijn eindigt in onrijpe toetsen, bitter en licht droogtrekkend. Te jong of gewoon de kenmerken van 2014?
89(+)

Domaine Boussey, Volnay Taillepieds 2014

Wijn 2
Fantastische neus, zeste van de cotes de Nuits volgens Vince, Bourgondische aardse toetsen, leder, wat koffie en grafiet.
Gewoonweg AF in de mond, heerlijk zacht, volumineus maar fris en bijna bedeesd, een evenwicht dat moeilijk te overtreffen valt.
93

Robert Chevillon, Nuits Georges, Les Chaignots 2009

Dat ziet er daar dik in orde uit: Gonon en Chevillon. Raymond Goethals zaliger zou zeggen "huug speile"!

Tijd voor een duo rosé!

Wijn 1
Zalmroze, Provence kleur, floraal, cavaillon, verse kruiden. Typische Bandolgeur. In de mond lichtvoetig, fris, mooi in zuren, lang maar niet echt complex.
89

Wijn 2
Een heel bijzondere neus, met rozebottel, paplaurier, getoast , zoete ajuintjes en overgeefsel na C-Jean. Heel complex in de mond, evenwichtig whoooooo volgens Bert.
91

Bert voelt zich geroepen om er een andere naast te zetten, wij vonden dat niet erg.

Wijn 3
De neus doet denken aan rode wijn (wit zegt Bert), gedroogd fruit,heel lang in de mond, tertiaire toetsen maar heel mooi. Dit leek wel een rode wijn...geheel anders maar ook schitterend.
90+

1/ La Chretienne, Bandol 2014
2/ Tempier, Bandol 2014
3/ Tondonia Rioja rosé 2009 (!!)

Rode wijn van Oli

Schitterende neus, op het kantelpunt van secundair en tertiair, floraal en wat leder. De mond volgt, heel mooie vulling, een heel licht bittertje maar toch gracieus, we dachten aan Volnay. Vince vond dit typisch 2009, right on!

Domaine Verget, Pommard Les Rugiens 2009
92-93

(11-07-2020 06:17 PM)FRANCISPICCART schreef:  Dat ziet er daar dik in orde uit: Gonon en Chevillon. Raymond Goethals zaliger zou zeggen "huug speile"!

Hahaha, je doet ons hier lachen Francis!

Er is naast spetteren ook iets aan het knetteren in Wetteren #brandje

Tijd voor weer een duootje

Wijn 1

Frisse neus, wat tertiaire toetsen, heel mooi. In de mond perfect evenwicht, behoorlijk lang, ronde tannines, perfect op dronk. Bert zegt “Dit is al wa ouwer, maar het klinkt als dit is al wat waaauwer.
91-92

Chateau Branaire Ducru 2001

Wijn 2

Meer fruit nog in de neus, blauwe bes, iemand denkt aan Bourgogne, gracieus, compleet.
In de mond puur evenwichtig, superlang, smelt op de tong. De magie van Bordeaux zegt Olivier. Inderdaad.
94-95

Chateau Rauzan Segla 2001

Ten Ede ligt niet in de windzone. Andere delen van Wetteren zijn afgezet wegens asbestbesmetting. Mochten er mensen met de trein gekomen zijn dan vrees ik dat u best een volgend station neemt. Het stationsplein is volledig afgezet.

Rijk en edel, kruidig, mineraal, patchouli (of is het weed). In de mond, éen woord: Evenwicht en vooral...Lengte! Dat waren twee woorden, sue me.
11 zegt Fre. jUST!
94 (volgens Vince en ik, andere stemmen gaven de Chaillots voordeel)

Robert Chevillon, Nuits SaintGeorges Les Cailles 2011[/u]

(11-07-2020 07:17 PM)shiraz schreef:  Ten Ede ligt niet in de windzone. Andere delen van Wetteren zijn afgezet wegens asbestbesmetting. Mochten er mensen met de trein gekomen zijn dan vrees ik dat u best een volgend station neemt. Het stationsplein is volledig afgezet.

Alles ok, als professionele spuwers zjn we met de wagen gekomen... gelukkig!

@Matthijs haha, schitterend

En dan komt den Bert met nog a fleske...

Vince zegt onmiddellijk: Dit gaat nog boven Les Cailles!!

En ja. Alweer wordt bewezen dat de wijnen die we ons eigenlijk niet kunnen permitteren nog een extra dimensie vertonen. Vinoco heeft misschien toch wel een punt
Geen echte beschrijving, maar we waren allen overtuigd. Absolute topwijn.

Georges Lignier, Clos Saint Denis 2002

95

Sfeerbeeldje

Heerlijke vol au vent, merci Winevet!!

En dan komt Fre nog met een rode wijn voor de boeg.

Zeer floraal, geparfumeerd bijna, specerijen, heerlijke neus. Steak au poivre in de mond, maar dan wel zeer digestief.
92-93
Chapoutier Crozes Hermitage 2013


Bert had daardoor plots een andere fles in gedachten en zoals het de ware
Liefhebber past trok hij naar zijn kelder en trok ze open.


Rozenblaadjes! Veel fruit! Peper! Jong! Zuiver in de mond! Te jong! Maar toch dikke MERCI Bert!

Thierry Allemand, Cornas 2016
92++

Olallala, wat een schitterende afsluiter, zoet maar toch zuur, superlang in de mond, zoveel beter dan Sauternes...
95

Riesling Eiswein Erben Von Beulwitz Kasler Nieschen 2009

Dank aan de gastheer voor de mooie ontvangst en het heerlijke eten, dank aan allen voor de fantastische wijnen.

Man, wat een niveau. Hopelijk de 26ste ook zo... mijn gerief ligt alvast klaar!!

---

Rosé Tempier net het restje: a must buy!!

Wat een mooie line-up! Noordelijke Rhône en Bourgogne, kan je sowieso weinig verkeerd mee doen...

Mooi om te zien dat die rosés zo goed kunnen ouderen. En goed dat die Tempier rosé er zo mooi uit komt, want zo ligt hier ook een flesje... Al zal die 2019 nog een poos moeten liggen.

Welke cuvée was die Crozes-Hermatige van Chapoutier trouwens?

(12-07-2020 09:37 AM)troisetoiles schreef:  Wat een mooie line-up! Noordelijke Rhône en Bourgogne, kan je sowieso weinig verkeerd mee doen

Dat is zeer juist.
Maar het was wel de Margaux die (mede) de show stal.
Dus ik zou je stelling even licht aanpassen:
Noordelijke Rhône, Bourgogne en Bordeaux op dronk, daar kan je sowieso weinig verkeerd mee doen

De Crozes was de Varonniers 2013. Zeer complex en nu al heerlijk maar heeft nog wat tijd nodig om volledig open te komen, dit in tegenstelling tot de 14 die ik onlangs dronk en die al veel toegankelijker was.
De Tempier had ik niét herkend als Bandol, ik verklaarde Bert zelfs voor gek toen ie dat beweerde Tempier evolueert dus enorm met ouderen (wordt veel complexer).

(12-07-2020 09:55 AM)vinejo schreef:  De Tempier had ik niét herkend als Bandol, ik verklaarde Bert zelfs voor gek toen ie dat beweerde Tempier evolueert dus enorm met ouderen (wordt veel complexer).

Cabassaou 1993 was een erg genuanceerde, bijzonder interessante wijn toen we die een paar jaar geleden dronken. Nog maar 1 fles over....
Of liever: nog 1 fles over

‘t Was een topnamiddag! Niet veel gemerkt van de leaf day

Zoveel topwijnen de revue gepasseerd dat het moeilijk is om er iets uit te pikken. Maar toch enkele impressies :

Als wijnliefhebber zien we graag de hiërachie omgekeerd worden en hopen we dat we een verborgen parel vinden die de gevestigde waarden naar de top kan steken, maar gisteren was de Grand Cru van Georges Lignier gewoon de beste, no discussion. Al heel mooi in de neus, maar in de mond gewoon perfect evenwicht.
De Chaignots 2009 van Chevillon had dan weer een heerlijke genotsfactor, zeer expressief, rijp en toch fris. Ook perfect evenwicht.

Ja, en dan die Rauzan Segla 2001. Mij moet je al lang niet meer overtuigen dat topbordeaux groots kan zijn, maar deze had echt wel een wow-factor en de finesse van Margaux. Bordeaux op dronk...

Toch wel onder de indruk van Tempier ook. Enorm gelaagd en evenwichtig. Nog een grote naam die het wel waarmaakt.

Ook de Varonniers van Chapoutier bevestigt toch weer. Verrassend rijp waardoor ik niet meteen in de Noordelijke Rhone zat, maar enorm zacht en evenwichtig. Ook hier weer een zeer hoge genotsfactor.

De vol-au-vent was zeer lekker en goed gesmaakt. Bedankt nogmaals aan gulle gastheer Bert!

het is allemaal al gezegd en geschreven
vandaag nog nagenoten met het overschotje rosé van la chrétienne, ik vond 'm nog beter dan gisteren, en de combinatie met pasta pesto was verbluffend goed!

nogmaals dank aan gastheer en kok Bert

Mooi verslag Jo en overigen. Erg leuk om te lezen!

dank.

Het is zoals Vince al zei allemaal al gezegd. Bedankt jongens voor de heerlijke wijnen. ik wil graag ook, na deze onvergetelijke degustatie, zeker de Winevet bedanken voor zijn gastvrijheid en lekkere kookkunsten.

(12-07-2020 10:31 AM)wvd schreef:  

(12-07-2020 09:55 AM)vinejo schreef:  De Tempier had ik niét herkend als Bandol, ik verklaarde Bert zelfs voor gek toen ie dat beweerde Tempier evolueert dus enorm met ouderen (wordt veel complexer).

Cabassaou 1993 was een erg genuanceerde, bijzonder interessante wijn toen we die een paar jaar geleden dronken. Nog maar 1 fles over....
Of liever: nog 1 fles over

Dat is rood hé Werner, wij dronken de rosé van 2014.

Gisteren heel de proeverij besproken, maar plots internet weg en alles weg van mijn 'opstel'
2de poging
Gelukkig begonnen we met de knappe riesling uit Hermann's prachtige Höle en eindigden we daar niet (in)
Riesling vind ik toch zo boeiend en met mooi zuur zo verleidelijk en lang.
De Gonon vond ik een ongelooflijke lengte hebben. Vergeleken met de andere top uit St-Joseph (Granits van Chapoutier en Berceau van Gripa) gaat dit er nog een trap boven, hoewel allemaal dezelfde prijsklasse. Zo jong en al zo rijk. Ik las dat dit moet meegaan tot 2040... 80% oude marsanne en 20 roussanne BTW.
De Volnay was zo mooi in de neus, maar kon het niet echt waarmaken in de afdronk door een toch storende, plakkende bitterheid die de overhand nam. Gisteren bij een BBQtje de rest uitgedronken en jawel, veel beter en de bitterheid verdween sterk. Nog niet helemaal weg, maar dit zou toch wel goed kunnen komen en dan toch geen foutje zijn. Goed nieuws dus, Fre.
De Nuits daarna, ja, een ander paar mouwen. Mooie rijpe 2009 neus, frisser, maar toch rijp in de afdronk. Ik zou hem nog 4-5 jaar geven om helemaal fluweel te worden! Idem voor de 2011 Les Cailles, maar die nog zeker 8 jaar.
De Pommard verried zich een beetje door de strengere Pommard-tannines, maar zulk een brede wijn, ook wel Rugiens natuurlijk dan toch wel hé.
Bij het duo rosé's ging, hoewel beiden mooi verouderd, mijn voorkeur duidelijk uit naar de Tempier. Ik schatte beide rosé's 6-7 jaar oud. 's Avonds het restje Tempier nog opgedronken en fenomenaal toch. De Tondonia Gran Reserva rosado deed mij (en blijkbaar alleen mij) denken aan witte (Rioja van het zelfde huis dan). Toen ik dat zei, wist Olivier onmiddellijk Tondonia te zeggen. Straf. De Branaire en de Rauzan-Ségla, beiden en dan vooral Ségla zo Bourgondisch, dat ik lang twijfelde aan iets anders. Pas door even naar binnen te gaan en terug buiten te komen op het terras, kon ik fijnee Bordeaux waarnemen. Het pinotgevoel verdween een beetje en de fijnere Bdx kwam opzetten. Ik dacht, hoewel de leeftijd niet kon kloppen, aan L'If of Canon qua finesse. Alleen de oever was verkeerd
Na de Les Cailles dier kwam, was inderdaad de Clos St-Denis gewoonweg monsterlijk AF! Weelderig, velours, tertiair, maar vooral perfect op dronk, waardoor er geen hoekje meer af moest slijten. Wijn heeft zijn leeftijd nodig, en dat bewezen deze en de 2 Bdx wel. De Nuits gaan daar zeker ook naar evolueren.
Omdat er plots een N-Rh als laatste fles op tafel kwam, vloog ik vlug de kelder in om iets anders uit N-Rh te gaan halen. Moest Allemand 'Chaillots' 2016 niet onmiddellijk in het zicht gelegen hebben, dan was het zeker Gangloff St-Joseph 2015 geworden. Hoewel zeer mooi onmiddellijk na openen, fijn, rozenblaadjes en onvoelbare tannines, kwam dit beest pas echt open de volgende dag. Siroop van viooltjes in de neus, een zacht medicinaal toetsje, en ellenlang in de mond. Waar we zaterdag op 92 zaten, was dat zondag voor mij 95+. De Reynard gaat nog 10 jaar moeten wachten...
Om te eindigen een Eiswein van riesling, meesterlijke balans.
Wat een niveau, wat een finesse, wat een amicaliteit! Comme il faut

(13-07-2020 12:48 PM)TheWineVet schreef:  Gisteren heel de proeverij besproken, maar plots internet weg en alles weg van mijn 'opstel'
2de poging
Gelukkig begonnen we met de knappe riesling uit Hermann's prachtige Höle en eindigden we daar niet (in)
Riesling vind ik toch zo boeiend en met mooi zuur zo verleidelijk en lang.
De Gonon vond ik een ongelooflijke lengte hebben. Vergeleken met de andere top uit St-Joseph (Granits van Chapoutier en Berceau van Gripa) gaat dit er nog een trap boven, hoewel allemaal dezelfde prijsklasse. Zo jong en al zo rijk. Ik las dat dit moet meegaan tot 2040... 80% oude marsanne en 20 roussanne BTW.
De Volnay was zo mooi in de neus, maar kon het niet echt waarmaken in de afdronk door een toch storende, plakkende bitterheid die de overhand nam. Gisteren bij een BBQtje de rest uitgedronken en jawel, veel beter en de bitterheid verdween sterk. Nog niet helemaal weg, maar dit zou toch wel goed kunnen komen en dan toch geen foutje zijn. Goed nieuws dus, Fre.
De Nuits daarna, ja, een ander paar mouwen. Mooie rijpe 2009 neus, frisser, maar toch rijp in de afdronk. Ik zou hem nog 4-5 jaar geven om helemaal fluweel te worden! Idem voor de 2011 Les Cailles, maar die nog zeker 8 jaar.
De Pommard verried zich een beetje door de strengere Pommard-tannines, maar zulk een brede wijn, ook wel Rugiens natuurlijk dan toch wel hé.
Bij het duo rosé's ging, hoewel beiden mooi verouderd, mijn voorkeur duidelijk uit naar de Tempier. Ik schatte beide rosé's 6-7 jaar oud. 's Avonds het restje Tempier nog opgedronken en fenomenaal toch. De Tondonia Gran Reserva rosado deed mij (en blijkbaar alleen mij) denken aan witte (Rioja van het zelfde huis dan). Toen ik dat zei, wist Olivier onmiddellijk Tondonia te zeggen. Straf. De Branaire en de Rauzan-Ségla, beiden en dan vooral Ségla zo Bourgondisch, dat ik lang twijfelde aan iets anders. Pas door even naar binnen te gaan en terug buiten te komen op het terras, kon ik fijnee Bordeaux waarnemen. Het pinotgevoel verdween een beetje en de fijnere Bdx kwam opzetten. Ik dacht, hoewel de leeftijd niet kon kloppen, aan L'If of Canon qua finesse. Alleen de oever was verkeerd
Na de Les Cailles dier kwam, was inderdaad de Clos St-Denis gewoonweg monsterlijk AF! Weelderig, velours, tertiair, maar vooral perfect op dronk, waardoor er geen hoekje meer af moest slijten. Wijn heeft zijn leeftijd nodig, en dat bewezen deze en de 2 Bdx wel. De Nuits gaan daar zeker ook naar evolueren.
Omdat er plots een N-Rh als laatste fles op tafel kwam, vloog ik vlug de kelder in om iets anders uit N-Rh te gaan halen. Moest Allemand 'Chaillots' 2016 niet onmiddellijk in het zicht gelegen hebben, dan was het zeker Gangloff St-Joseph 2015 geworden. Hoewel zeer mooi onmiddellijk na openen, fijn, rozenblaadjes en onvoelbare tannines, kwam dit beest pas echt open de volgende dag. Siroop van viooltjes in de neus, een zacht medicinaal toetsje, en ellenlang in de mond. Waar we zaterdag op 92 zaten, was dat zondag voor mij 95+. De Reynard gaat nog 10 jaar moeten wachten...
Om te eindigen een Eiswein van riesling, meesterlijke balans.
Wat een niveau, wat een finesse, wat een amicaliteit! Comme il faut

Leuk om te lezen! De Branaire en Segla deden Pinotachtig aan.... gelukkig nog nooit meegemaakt. Pas als een Bordeaux 50 jaar of ouder is gaat het allemaal wat op elkaar lijken.

(13-07-2020 01:31 PM)Vinoco schreef:  

(13-07-2020 12:48 PM)TheWineVet schreef:  Gisteren heel de proeverij besproken, maar plots internet weg en alles weg van mijn 'opstel'
2de poging
Gelukkig begonnen we met de knappe riesling uit Hermann's prachtige Höle en eindigden we daar niet (in)
Riesling vind ik toch zo boeiend en met mooi zuur zo verleidelijk en lang.
De Gonon vond ik een ongelooflijke lengte hebben. Vergeleken met de andere top uit St-Joseph (Granits van Chapoutier en Berceau van Gripa) gaat dit er nog een trap boven, hoewel allemaal dezelfde prijsklasse. Zo jong en al zo rijk. Ik las dat dit moet meegaan tot 2040... 80% oude marsanne en 20 roussanne BTW.
De Volnay was zo mooi in de neus, maar kon het niet echt waarmaken in de afdronk door een toch storende, plakkende bitterheid die de overhand nam. Gisteren bij een BBQtje de rest uitgedronken en jawel, veel beter en de bitterheid verdween sterk. Nog niet helemaal weg, maar dit zou toch wel goed kunnen komen en dan toch geen foutje zijn. Goed nieuws dus, Fre.
De Nuits daarna, ja, een ander paar mouwen. Mooie rijpe 2009 neus, frisser, maar toch rijp in de afdronk. Ik zou hem nog 4-5 jaar geven om helemaal fluweel te worden! Idem voor de 2011 Les Cailles, maar die nog zeker 8 jaar.
De Pommard verried zich een beetje door de strengere Pommard-tannines, maar zulk een brede wijn, ook wel Rugiens natuurlijk dan toch wel hé.
Bij het duo rosé's ging, hoewel beiden mooi verouderd, mijn voorkeur duidelijk uit naar de Tempier. Ik schatte beide rosé's 6-7 jaar oud. 's Avonds het restje Tempier nog opgedronken en fenomenaal toch. De Tondonia Gran Reserva rosado deed mij (en blijkbaar alleen mij) denken aan witte (Rioja van het zelfde huis dan). Toen ik dat zei, wist Olivier onmiddellijk Tondonia te zeggen. Straf. De Branaire en de Rauzan-Ségla, beiden en dan vooral Ségla zo Bourgondisch, dat ik lang twijfelde aan iets anders. Pas door even naar binnen te gaan en terug buiten te komen op het terras, kon ik fijnee Bordeaux waarnemen. Het pinotgevoel verdween een beetje en de fijnere Bdx kwam opzetten. Ik dacht, hoewel de leeftijd niet kon kloppen, aan L'If of Canon qua finesse. Alleen de oever was verkeerd
Na de Les Cailles dier kwam, was inderdaad de Clos St-Denis gewoonweg monsterlijk AF! Weelderig, velours, tertiair, maar vooral perfect op dronk, waardoor er geen hoekje meer af moest slijten. Wijn heeft zijn leeftijd nodig, en dat bewezen deze en de 2 Bdx wel. De Nuits gaan daar zeker ook naar evolueren.
Omdat er plots een N-Rh als laatste fles op tafel kwam, vloog ik vlug de kelder in om iets anders uit N-Rh te gaan halen. Moest Allemand 'Chaillots' 2016 niet onmiddellijk in het zicht gelegen hebben, dan was het zeker Gangloff St-Joseph 2015 geworden. Hoewel zeer mooi onmiddellijk na openen, fijn, rozenblaadjes en onvoelbare tannines, kwam dit beest pas echt open de volgende dag. Siroop van viooltjes in de neus, een zacht medicinaal toetsje, en ellenlang in de mond. Waar we zaterdag op 92 zaten, was dat zondag voor mij 95+. De Reynard gaat nog 10 jaar moeten wachten...
Om te eindigen een Eiswein van riesling, meesterlijke balans.
Wat een niveau, wat een finesse, wat een amicaliteit! Comme il faut

Leuk om te lezen! De Branaire en Segla deden Pinotachtig aan.... gelukkig nog nooit meegemaakt. Pas als een Bordeaux 50 jaar of ouder is gaat het allemaal wat op elkaar lijken.

Neenee, na 50 jaar beginnen ze in tertiaire toetsen op elkaar te lijken. Nu bedoelde Bert vooral dat de neus en mond van de Margaux enorm fijnzinnig en elegant was, iets wat vele wijnliefhebbers aan Bourgogne linken. Margaux wordt als de meest vrouwelijke aop beschouwd, een eigenschap die je mss ook wel Bourgondisch kan noemen.

(13-07-2020 01:42 PM)vinejo schreef:  Neenee, na 50 jaar beginnen ze in tertiaire toetsen op elkaar te lijken. Nu bedoelde Bert vooral dat de neus en mond van de Margaux enorm fijnzinnig en elegant was, iets wat vele wijnliefhebbers aan Bourgogne linken. Margaux wordt als de meest vrouwelijke aop beschouwd, een eigenschap die je mss ook wel Bourgondisch kan noemen.

Je mag het noemen zoals je het wil maar voor mij beginnen wijnen na 50 jaar op elkaar te lijken en is het lastig om Bordeaux, Bourgogne, Brunello, Calicab etc uit elkaar te halen. Al zo vaak kenners vol overtuiging het wak in zien stappen...
Ik heb nog nooit een Bordeaux in mijn glas gehad waarbij ik Pinotachtige elementen waarnam. Misschien omdat alles wat met Pinot te maken heeft mij zo tegenstaat. Geen idee. Dat Margaux de meest vrouwelijk is Bordeaux is mag duidelijk zijn. Al kan het nog al eens voorkomen dat we door de vrouwelijkheid in die hoek zitten maar het toch Pessac blijkt te zijn. Die zit er qua vrouwelijkheid voor mij dicht tegenaan.

(13-07-2020 01:58 PM)Vinoco schreef:  

(13-07-2020 01:42 PM)vinejo schreef:  Neenee, na 50 jaar beginnen ze in tertiaire toetsen op elkaar te lijken. Nu bedoelde Bert vooral dat de neus en mond van de Margaux enorm fijnzinnig en elegant was, iets wat vele wijnliefhebbers aan Bourgogne linken. Margaux wordt als de meest vrouwelijke aop beschouwd, een eigenschap die je mss ook wel Bourgondisch kan noemen.

Je mag het noemen zoals je het wil maar voor mij beginnen wijnen na 50 jaar op elkaar te lijken en is het lastig om Bordeaux, Bourgogne, Brunello, Calicab etc uit elkaar te halen. Al zo vaak kenners vol overtuiging het wak in zien stappen...
Ik heb nog nooit een Bordeaux in mijn glas gehad waarbij ik Pinotachtige elementen waarnam. Misschien omdat alles wat met Pinot te maken heeft mij zo tegenstaat. Geen idee. Dat Margaux de meest vrouwelijk is Bordeaux is mag duidelijk zijn. Al kan het nog al eens voorkomen dat we door de vrouwelijkheid in die hoek zitten maar het toch Pessac blijkt te zijn. Die zit er qua vrouwelijkheid voor mij dicht tegenaan.

Maar ik ben volledig akkoord met uw mening over 50 jaar oude wijnen, soms hoeven ze zelfs geen 50 jaar oud te zijn (veelal vanaf 30) om op elkaar te gelijken.
Maar Winevet vond de Segla in de neus direct Bourgondisch, we hadden net een 2009 Bourgogne geproefd waarvan het aroma idd kon vergeleken worden met dat van de Bordeaux. Ik nam de proef op de som en kon het inderdaad zeer goed begrijpen.
Ik kan trouwens van geen kanten begrijpen waarom je zo afkerig bent van pinot noir, en al zeker als je niks anders drinkt dan de absolute top. Dat is meer iets voor beginnende wijnliefhebbers die afknappen op de zuurtjes of lichtvoetigheid (—wordt later als elegantie verkocht )
In Bourgogne maakt men de quintessens van wat wijn kan zijn, dat iemand met jouw ervaring dat niet kan appreciëren vind ik echt vreemd.