Avondje Bordeaux

[wvd]

(04-04-2024 09:52 AM)Sur la Table schreef:  Branaire werd uiteindelijk het lekkerste van de 2 oudjes. Bij openen was de kleur licht dakpan. Transparant zelfs. Dat bood weinig hoop. Maar na wat tijd begon deze te openen tot een mooie bejaarde wijn. Herfstbos, boerenerf, lekker tertiair. Uiteindelijk kwam er een fijne fruittoets opzetten, die echt niet rijp ofzo was. Dat maakte hem heel genietbaar. Het blijft fragiel spul, maar wel lekker en bijzonder.

De Lascombes had ook even nodig. Wel iets donkerder en intenser van kleur, uiteraard wel dakpan. De kurk was zachter dan de kurk van Branaire. In het begin beetje ijzerachtig in de neus en in de mond slechts de beruchte tannine van 75. Hier kwam op slot wel volume bij en heerlijk donker fruit. Tijdelijk was dit mijn favoriet maar na zijn kortstondige hoogtepunt ging het weer snel bergafwaarts met deze ouderling. Een eenmalige opleving voor de laatste adem werd uitgeblazen. En dan is dit gauw vervelend in de mond, met de tannine die ineens weer scherper lijken en die ijzer toets. Branaire bleef mooier worden bij elke slok.

't Is toch straf soms hé, Lascombes had indertijd een fors betere reputatie dan Branaire en ook 1975 werd als een groot jaar gebracht, veel beter dan 1976... 1976 was het eerste jaar waar ik flinke hoeveelheden Bordeaux van kocht, toen altijd in volle kisten van 12! Ik kocht o.a. Pontet-Canet, Grand-Puy-Lacoste, Léoville-Poyferré, Ducru-Beaucaillou, Malartic-Lagravière, La Lagune, d'Issan en Lanessan. Uiteindelijk was die laatste degene die het het langs volhield en, met La Lagune, de mooiste wijn van de reeks..... Maar alles is intussen al lang geleden gedronken (of verkocht)....