wijnliefhebbers

Ik ben de tel kwijt geraakt, maar afgelopen donderdag 30 maart was het weer (Z)wijntjes-tijd. Fre was gastheer, en heeft zich samen met zijn lieve echtgenote met verve van deze taak gekweten. (Raar woord, gekweten... Ik heb het moeten opzoeken. Maar dit terzijde.)
De wijnselectie werd verzorgd door Wim, sommelier in spe, die vooraf het thema niet wilde verklappen. Het werd uiteindelijk een "Tour de France de ma cave". We werden wel aan het werk gezet, want flights van 4 wijnen naast elkaar, het is geen sinecure.
De (poging tot) proefnotities:

0. Apero starter van Fre: Henri Bourgeois La Princesse 2014, Sancerre
Licht strogeel met nog wat groene tinten. Medium intense neus met wit fruit, stenig, bescheiden vegetaal (tomatenloof). Intense aanzet met wit fruit, medium+ in zuurtjes, pompelmoes, ook wat vegetaal in de mond. Vineuse bitters in afdronk. 87

0b. De eerste wijn die Wim presenteert zit in een fles zonder etiket. Het is een proefbotteling van een eerste wijnoogst van een bevriende amateur wijnbouwer in Kampenhout.
Licht strogeel met nog pareling. Kristalletjes (suiker?) in de fles. Eendimensionale neus van sappige overrijpe Conferencepeer. Atypisch voor een wijn van druiven, doet eerder aan perencider of fruitwijn denken. In de verte ook wat gist te bespeuren.
In aanzet zoet, fruitsap, peer op sap, met wat zoete citrus. De nodige zuren om het fruitzoet te counteren blijven achterwege. Daardoor is dit niet in balans. Sterk vermoeden van overdreven chaptalisatie. Ondanks dit alles is dit een vrij verdienstelijke poging om een drank te produceren waar misschien wel liefhebbers voor zullen zijn. Dit is niet plakkerig of lomp. De afdronk is fruitgedreven (peer!!). Het geheel doet zoals gezegd erg denken aan een zoete perencider. Het is nochtans... Chardonnay.
De naam van de wijnmaker heb ik gemist. Het "domein" heeft nog geen naam.

Dan zijn we vertrokken voor een eerste trio. Opdracht: welke streek en welke druif. En graag ook score of ranking.
1. Domaine Gallas Reserve de la Chabanne 2013, Saint-Pourcain
Transparant kersenrood. Primair rood fruit, medium intens. Munt, groene kruidigheid, bloedappelsien. Aanzet met hoge zuren en merkbare tannines, beetje ruw. Aardbei, rode bes, agrumbittertjes. Misschien wat eendimensionaal fruitig. Medium afdronk met zachte tannines. 79

2. Isabelle et Pierre Clément Châtenoy Tradition 2013, Menetou-Salon
Iets donkerder transparant, kersenrood. Meer gesloten, medium+ intensiteit. Medicinaal, rood fruit, floraal, wat chocolaté. Elegante neus. Hout is geïntegreerd, met wat vanille en toast..
Aanzet met donkerder fruit, meer materie, meer vulling. Tannines zijn mooi bebald aanwezig. In afdronk wat hout, naast het zuivere fruit. 84

3. Isabelle et Pierre Clément Châtenoy Rouge 2014, Menetou-Salon
De basiscuvée van hetzelfde domein, met minder houtgebruik.
Intens kersenrood, transparant. Primair rood fruit en wat animaliteit, vlees, medicinale pleister. Rechtlijnige aanzet met zuren. Dunner mondgevoel. Ook hier rood fruit met wat merkbaar hout. Tannines zijn naar het einde toe wat hoekiger, ruwer. Medium+ afdronk met caramel, rood fruit, zwart fruit en kruiden. 82

Discussie over de druif. Velen dachten aan rode Jura-variëteiten, maar de uiteindelijke consensus Pinot Noir bleek te kloppen. Over de streek evenveel discussie. 1 en 3 Loire, 2 uit de Bourgogne?
Mis: alle drie Loire. De Saint Pourcain is afkomstig van de bovenloop van deze rivier, bijna in de Auvergne. Domaine Gallas werd gekocht in een Franse supermarkt, rond de 7€.
Menetou-Salon ligt iets ten zuidoosten van Sancerre, en produceert wijnen die hieraan doen denken, maar met een gunstiger prijskaartje, wegens minder gekend. De twee wijnen van Domaine Châtenoy werden op domein gekocht, "Rouge" aan 11€, "Tradition" aan 17,35€.

Vier wijnen naast elkaar nu. Opdracht: welke streek, welke twee hebben dezelfde appelatie? En graag weer score of ranking.

4. Domaine Augier 2012, Cairanne
Medium intens, kersenrood met dunne witte rand. Rood fruit, neuzekes, rode bessen, kleine kruidigheid. Aanzet met kruiden, pepertjes, zachte tannines, sappig met wat alcoholwarmte. In afdronk wat chocolade, tannines. Goede lengte. 85

5. Alain Jaume Terrasses de Montmirail 2012, Gigondas
Medium intens kersenrood, bredere lichte rand. Rood en zwart fruit, peper, bramen. Mooi gebald. Krachtige aanzet met peperigheid, zwart fruit, braambes. Sappig, goede structuur. Bijna ziltige mineraliteit. Lange afdronk met zwart fruit en bittere chocolade. 88

6. Camille Cayran Les Voconces 2010, Cairanne
Intens kersenrood. Gebalde neus met zwart en rood fruit, beetje stoffig, beetje medicinaal. In aanzet zwart fruit, sappig. Rode besjes en kruiden in middendeel. Zachte tannines. Goede lengte in afdronk. 86

7. Domaine Bois de Boursan 2005, Chateauneuf-du-Pape
Medium intens bruinrood, doorschijnend. Kruidige neus met evolutie. Grenache getypeert, groene kruiden, gerookt, gestoofd fruit.
In aanzet kruidigheid, zwart fruit, cacao en zoethout. Complex in de mond, veel impressies. Paper. Goede balans, mooie lengte. Lange afdronk met kruiden, peper, structuur. 90

De wijnstreek werd unaniem ontdekt, we zaten in de Zuidelijke Rhone. De appelaties werden, zelfs na uitgebreide discussie, niet gevonden. De Ch9 werd zelfs even in Bandol gesitueerd.
De Ch9 springt er in de rangschikking wel bovenuit, en krijgt een ereplaats. De Gigondas als mooie tweede, en nagenoeg gelijkspel voor de twee Cairannes.

Een specialleke tussendoor.
8. Transparant bruinrood. Groenekool, evolutie, licht oxidatief in de neus. Amandel, pindanoot, ijzervijlsel. Heel fris in de mond echter, met nog wat herkenbaar fruit in middenstuk, fijne zuurtjes. In afdronk frisse munt en kruiden.
Chateau La Loubeyre 1967, Canon-Fronsac. Dit domein bestaat niet meer. Deze wijn werd geschonken bij de eerste communie van wijnkiezer Wim. Mooi. Dank om dit met ons te delen, Wim.

Dan is het weer werken geblazen met het volgende kwartet wijnen. De vraag luidt: in welke streek zitten we?

9. Chateau de Parenchère Cuvée Raphaël 2010, Bordeaux Superieur
Intens geconcentreerde kleur. Zwart fruit en mineraliteit, fijn hout, vanille. Zachte aanzet onmiddellijk gevolgd door wat alcoholwarmte, peper, toch met de nodige fraicheur. Geen gemakkelijke wijn. Medium- afdronk, met wat ruwe tannines 85

10. L'Etenard de Chateau Valande 2009, St.-Emilion Grand Cru
Donker geconcetreerde kleur. Bloed, mineraal, concentratie. Licht oxidatief, animaal, fumé, toast. In aanzet zwart fruit, peperig, tannines zijn zacht. Wel iets droogtrekkend in de finale. 87

11. Chateau Haut Gravet 2009, St.-Emilion Grand Cru
Intens donker gekleurd. Klasse neus met zwart fruit, gerookt vlees, animaal, iets groene ondertoon. Krachtige aanzet met zwart fruit, tannines en peperigheid. Mooi sappig in middenstuk. Fijnere structuur. Toch wat alcoholwarmte. Lange afdronk met zwart fruit en korrelige tannines. 89

12. Chateau Musset Chevalier 2008, St.-Emilion Grand Cru
Lichter van kleur, doorschijnend met wat evolutie in kleur. Ook evolutie in neus, gekookt fruit, kruiden, wat groene tonen en medicinaal. In aanzet zacht en fijn, met geëvolueerd fruit tot gestoofd fruit, mooie fraicheur. Afdronk met cacao, gekookt fruit en zachte tannines. 86

Dit was een moeilijke reeks. De eerste drie lagen heel dicht bij elkaar. Ondanks de klassieke en te verwachte wijnstreek, zaten we er heel lang naar te zoeken. Zuidwest, Languedoc, het werd allemaal geopperd. De uiteindelijke consensus was niettemin Bordeaux. Linker- of rechteroever: geen overeenstemming.
Ik had zelf nergens de Merlot in herkend. Tijd voor een herscholing, neem ik aan...

Als afsluiter, niet blind:
13. Clos l' Abeilley 1998, Sauternes
Goudgeel met fonkelende schittering. Honing, bloesem, nootjes, Botrytis, acacia, meidoorn, donker geel fruit.
Zoete aanzet, met kruidigheid, honing en wat vanille. Krachtig-zoet mondgevoel.

Mag ik eindigen met het herhalen van de aanvang van het verslag van Fre in januari?
"Een wijs en verstandig man vertelde me dat een goeie tasting 3 essentiële zaken moet bevatten:
- het helpt wel als je met mensen rond tafel zijn met een vergelijkbaar niveau: mensen zie dagelijks hun tanden poetsen met Romanée Conti of die denken dat Mouton Cadet het einde van de wereld is, is niet de ideale companie.
- niet alleen de kwaliteit van de wijnen is belangrijk (lijkt me evident op een tasting), maar je moet ook iets hebben bijgeleerd
- last but not least: het moet 'fun' zijn.
Als ik deze 3 criteria bekijken, was de tasting van donderdag weer een schot in de roos!"
Hier heb ik niks aan toe te voegen. Ik ben echt content dat ik met deze toffe mensen mee mag proeven, de vele kilometers heb ik er graag voor over.

Toffe tasting. Bedankt voor het verslag, Marc! Ik vind dit soort zoektochten ook altijd leuk.

Marc je hebt je alweer schitterend van je taak gekweten!
(raar woord indeed ;-) )

Wederom een fijne en leerrijke avond. Met af en toe een les in nederigheid . Ik heb hieronder mijn aanvullingen neergepend.

(03-04-2016 10:37 AM)Marc schreef:  0. Apero starter van Fre: Henri Bourgeois La Princesse 2014, Sancerre
Licht strogeel met nog wat groene tinten. Medium intense neus met wit fruit, stenig, bescheiden vegetaal (tomatenloof). Intense aanzet met wit fruit, medium+ in zuurtjes, pompelmoes, ook wat vegetaal in de mond. Vineuse bitters in afdronk. 87
Groene appeltjes, een typische SB stuiver. Qua mondgevoel hoog in zuren. Voor mij nog iets te jong. Kwam op dag 2 beter voor de dag. 86+

0b. De eerste wijn die Wim presenteert zit in een fles zonder etiket. Het is een proefbotteling van een eerste wijnoogst van een bevriende amateur wijnbouwer in Kampenhout.
Licht strogeel met nog pareling. Kristalletjes (suiker?) in de fles. Eendimensionale neus van sappige overrijpe Conferencepeer. Atypisch voor een wijn van druiven, doet eerder aan perencider of fruitwijn denken. In de verte ook wat gist te bespeuren.
In aanzet zoet, fruitsap, peer op sap, met wat zoete citrus. De nodige zuren om het fruitzoet te counteren blijven achterwege. Daardoor is dit niet in balans. Sterk vermoeden van overdreven chaptalisatie. Ondanks dit alles is dit een vrij verdienstelijke poging om een drank te produceren waar misschien wel liefhebbers voor zullen zijn. Dit is niet plakkerig of lomp. De afdronk is fruitgedreven (peer!!). Het geheel doet zoals gezegd erg denken aan een zoete perencider. Het is nochtans... Chardonnay.
De naam van de wijnmaker heb ik gemist. Het "domein" heeft nog geen naam.
Zoete conférence peer, dat eerder aan zoete cider doet denken. Restgas. Te suikerig, te weinig body, te ééndimensionaal. Nog wel wat werk voor de boeg.

Dan zijn we vertrokken voor een eerste trio. Opdracht: welke streek en welke druif. En graag ook score of ranking.
1. Domaine Gallas Reserve de la Chabanne 2013, Saint-Pourcain
Transparant kersenrood. Primair rood fruit, medium intens. Munt, groene kruidigheid, bloedappelsien. Aanzet met hoge zuren en merkbare tannines, beetje ruw. Aardbei, rode bes, agrumbittertjes. Misschien wat eendimensionaal fruitig. Medium afdronk met zachte tannines. 79
Rozenblaadjes, agrumes. Een vrij harde en complexloze wijn. Niet echt fout maar kan me minder boeien. 78

2. Isabelle et Pierre Clément Châtenoy Tradition 2013, Menetou-Salon
Iets donkerder transparant, kersenrood. Meer gesloten, medium+ intensiteit. Medicinaal, rood fruit, floraal, wat chocolaté. Elegante neus. Hout is geïntegreerd, met wat vanille en toast..
Aanzet met donkerder fruit, meer materie, meer vulling. Tannines zijn mooi bebald aanwezig. In afdronk wat hout, naast het zuivere fruit. 84
Caramel, besjes/rood fruit, is iets rijper dan de eerste wijn. Ook wat hinten van vanille. Voor mij was het een uitgemaakte zaak dat dit Pinot Noir was, al dacht ik dat dit Bourgogne was. Ik volg Jo als hij zegt dat deze wijn mss wat geknutseld is maar ik vind dit niet slecht: 82-83

3. Isabelle et Pierre Clément Châtenoy Rouge 2014, Menetou-Salon
De basiscuvée van hetzelfde domein, met minder houtgebruik.
Intens kersenrood, transparant. Primair rood fruit en wat animaliteit, vlees, medicinale pleister. Rechtlijnige aanzet met zuren. Dunner mondgevoel. Ook hier rood fruit met wat merkbaar hout. Tannines zijn naar het einde toe wat hoekiger, ruwer. Medium+ afdronk met caramel, rood fruit, zwart fruit en kruiden. 82
Bosgrond, animaliteit, lichte onrijpe toets. Vrij strenge wijn met wat groenigheid in de afdronk ook. 80

Discussie over de druif. Velen dachten aan rode Jura-variëteiten, maar de uiteindelijke consensus Pinot Noir bleek te kloppen. Over de streek evenveel discussie. 1 en 3 Loire, 2 uit de Bourgogne?
Mis: alle drie Loire. De Saint Pourcain is afkomstig van de bovenloop van deze rivier, bijna in de Auvergne. Domaine Gallas werd gekocht in een Franse supermarkt, rond de 7€.
Menetou-Salon ligt iets ten zuidoosten van Sancerre, en produceert wijnen die hieraan doen denken, maar met een gunstiger prijskaartje, wegens minder gekend. De twee wijnen van Domaine Châtenoy werden op domein gekocht, "Rouge" aan 11€, "Tradition" aan 17,35€.

Vier wijnen naast elkaar nu. Opdracht: welke streek, welke twee hebben dezelfde appelatie? En graag weer score of ranking.

4. Domaine Augier 2012, Cairanne
Medium intens, kersenrood met dunne witte rand. Rood fruit, neuzekes, rode bessen, kleine kruidigheid. Aanzet met kruiden, pepertjes, zachte tannines, sappig met wat alcoholwarmte. In afdronk wat chocolade, tannines. Goede lengte. 85
Sappig Grenache neuzeke. Garrigues. We waren er allemaal van overtuigd dat dit niet de duurste wijn van de 4 was gezien diens complexiteit, maar wel best een aangename wijn: 84

5. Alain Jaume Terrasses de Montmirail 2012, Gigondas
Medium intens kersenrood, bredere lichte rand. Rood en zwart fruit, peper, bramen. Mooi gebald. Krachtige aanzet met peperigheid, zwart fruit, braambes. Sappig, goede structuur. Bijna ziltige mineraliteit. Lange afdronk met zwart fruit en bittere chocolade. 88
Zware discussie over deze wijn. Ik zou deze wijn nooit onder Gigondas catalogeren (en zeker niet één van 20 EUR). Niet dat deze wijn tegenviel, integendeel, maar miste voor mij toch wat complexiteit. 85-86

6. Camille Cayran Les Voconces 2010, Cairanne
Intens kersenrood. Gebalde neus met zwart en rood fruit, beetje stoffig, beetje medicinaal. In aanzet zwart fruit, sappig. Rode besjes en kruiden in middendeel. Zachte tannines. Goede lengte in afdronk. 86 Volledig het decor in gereden met deze wijn. Deze wijn bleek achteraf destijds voor 10 EUR aangeschaft. We konden het bijna niet geloven. Een wijn met toch wat gelaagdheid: leder, peper, medicinaal, zwart & rood fruit. Ook qua mondgevoel toch een mooie structuur en vrij complex. Blind gaf ik 'm 89-90. Jammer dat ie niet meer te verkrijgen is (Jopivino)

7. Domaine Bois de Boursan 2005, Chateauneuf-du-Pape
Medium intens bruinrood, doorschijnend. Kruidige neus met evolutie. Grenache getypeert, groene kruiden, gerookt, gestoofd fruit.
In aanzet kruidigheid, zwart fruit, cacao en zoethout. Complex in de mond, veel impressies. Paper. Goede balans, mooie lengte. Lange afdronk met kruiden, peper, structuur. 90 Een C9 op z'n hoogtepunt. Nat bos, medicinaal, peper maar ook garrigues. Veel materie en nog steeds voldoende fruit & kruidigheid. Mooie lengte zoals Marc al aangaf. Krijgt van mij 91.

De wijnstreek werd unaniem ontdekt, we zaten in de Zuidelijke Rhone. De appelaties werden, zelfs na uitgebreide discussie, niet gevonden. De Ch9 werd zelfs even in Bandol gesitueerd.
De Ch9 springt er in de rangschikking wel bovenuit, en krijgt een ereplaats. De Gigondas als mooie tweede, en nagenoeg gelijkspel voor de twee Cairannes.

Een specialleke tussendoor.
8. Transparant bruinrood. Groenekool, evolutie, licht oxidatief in de neus. Amandel, pindanoot, ijzervijlsel. Heel fris in de mond echter, met nog wat herkenbaar fruit in middenstuk, fijne zuurtjes. In afdronk frisse munt en kruiden.
Chateau La Loubeyre 1967, Canon-Fronsac. Dit domein bestaat niet meer. Deze wijn werd geschonken bij de eerste communie van wijnkiezer Wim. Mooi. Dank om dit met ons te delen, Wim.
De neus was heerlijker dan de mond waar de leeftijd iets zwaarder doorweegde. Neus: ijzer, amandel, belegen rood fruit. In de mond mist de wijn mss wat fruit, komt die ijzertoets wat naar boven (na een tijdje open staan), en zijn de tannines & zuren wat teveel afgevlakt. Toch heel erg mooi hoe een wijn van die leeftijd en van een eerder bescheiden appellatie zich nog zo mooi staande kan houden.

Dan is het weer werken geblazen met het volgende kwartet wijnen. De vraag luidt: in welke streek zitten we?

9. Chateau de Parenchère Cuvée Raphaël 2010, Bordeaux Superieur
Intens geconcentreerde kleur. Zwart fruit en mineraliteit, fijn hout, vanille. Zachte aanzet onmiddellijk gevolgd door wat alcoholwarmte, peper, toch met de nodige fraicheur. Geen gemakkelijke wijn. Medium- afdronk, met wat ruwe tannines 85
Ik vul aan bij Marc: tabak & kruidigheid. Easy drinking wine. Op dag 2 houdt deze wijn zijn nog heel erg mooi staande. Ik volg Marc in z'n punten: 85

10. L'Etenard de Chateau Valande 2009, St.-Emilion Grand Cru
Donker geconcetreerde kleur. Bloed, mineraal, concentratie. Licht oxidatief, animaal, fumé, toast. In aanzet zwart fruit, peperig, tannines zijn zacht. Wel iets droogtrekkend in de finale. 87 Kruigheid & peper deden me wat afdwalen naar meer Westelijke appellations. 87

11. Chateau Haut Gravet 2009, St.-Emilion Grand Cru
Intens donker gekleurd. Klasse neus met zwart fruit, gerookt vlees, animaal, iets groene ondertoon. Krachtige aanzet met zwart fruit, tannines en peperigheid. Mooi sappig in middenstuk. Fijnere structuur. Toch wat alcoholwarmte. Lange afdronk met zwart fruit en korrelige tannines. 89 Ik had ook nog wat koffie & toffée. Mooie & fijne structuur. Even werd gedacht aan de GCC. Prijs: 19,5 EUR. Blind kreeg ie van mij ook 89-90.

12. Chateau Musset Chevalier 2008, St.-Emilion Grand Cru
Lichter van kleur, doorschijnend met wat evolutie in kleur. Ook evolutie in neus, gekookt fruit, kruiden, wat groene tonen en medicinaal. In aanzet zacht en fijn, met geëvolueerd fruit tot gestoofd fruit, mooie fraicheur. Afdronk met cacao, gekookt fruit en zachte tannines. 86
Weinig genoteerd, enkel de score 85

Dit was een moeilijke reeks. De eerste drie lagen heel dicht bij elkaar. Ondanks de klassieke en te verwachte wijnstreek, zaten we er heel lang naar te zoeken. Zuidwest, Languedoc, het werd allemaal geopperd. De uiteindelijke consensus was niettemin Bordeaux. Linker- of rechteroever: geen overeenstemming.
Ik had zelf nergens de Merlot in herkend. Tijd voor een herscholing, neem ik aan...

Als afsluiter, niet blind:
13. Clos l' Abeilley 1998, Sauternes
Goudgeel met fonkelende schittering. Honing, bloesem, nootjes, Botrytis, acacia, meidoorn, donker geel fruit.
Zoete aanzet, met kruidigheid, honing en wat vanille. Krachtig-zoet mondgevoel. In de neus rijker dan in de mond. Was misschien al wat over z'n hoogtepunt heen. Miste wat punch (lees: zuren) om het geheel te blijven dragen. 83

Mag ik eindigen met het herhalen van de aanvang van het verslag van Fre in januari?
"Een wijs en verstandig man vertelde me dat een goeie tasting 3 essentiële zaken moet bevatten:
- het helpt wel als je met mensen rond tafel zijn met een vergelijkbaar niveau: mensen zie dagelijks hun tanden poetsen met Romanée Conti of die denken dat Mouton Cadet het einde van de wereld is, is niet de ideale companie.
- niet alleen de kwaliteit van de wijnen is belangrijk (lijkt me evident op een tasting), maar je moet ook iets hebben bijgeleerd
- last but not least: het moet 'fun' zijn.
Als ik deze 3 criteria bekijken, was de tasting van donderdag weer een schot in de roos!"
Hier heb ik niks aan toe te voegen. Ik ben echt content dat ik met deze toffe mensen mee mag proeven, de vele kilometers heb ik er graag voor over.

Amen to that

Mijn krabbels toch terug gevonden van de laatste ZWijnerij over de Loire. Alles werd blind gedegusteerd:

Eerste wijn: Crémant de Loire - brut Domaine de Nerleux La folie des Loups
Frisse en lekker droge schuimwijn met duidelijke kenmerken van de cabernet franc, die deze wijn wel mooi maakt. 86

Twee duo's wit: Muscadet sèvre § maine Bonnet-Huteau La Tarcière 2014 en
Pouilly-Fumé Domaine des Rabichattes 2014
Eerste wijn: Meer discreet. Het ziltige bracht ons bij de zee dus ook de streek en dus de druif. 80
Tweede wijn: buxus, kattepis, silex & grassig. Strakke wijn maar niet complex. 84

Opnieuw een duo wit: Vouvray Chateau Gaudrelle 2014
Sancerre Vignoble Dauny Cuvée Romble 2013
Eerste wijn was totaal mijn ding niet: nogal zoetig & zacht. Weinig zaken die er erg boven uitstaken. Mineraal ook. 78

Tweede wijn niets genoteerd. Enkel de score van 84

Volgend duo wit: Saumur Domaine de Nerleux Les Loups Blancs 2014
Sancerre Domaine Thomas Le Perrier 2012
De eerste had voor mij te veel vanille. Naast wat perzik en agrumes. Wel een ander soort chenin dan de Vouvray: de impact van 't hout is (uiteraard) enorm en maakt de wijn moeilijker herkenbaar. 84+

Erg ziltige wijn (2e wijn) dacht ons opnieuw bij de zee te brengen. Iemand hoorde zelfs de zee in z'n glas . Daarna goût de petrol. Johan P rook zelf een oude brommer die just is gepasseerd... en inderdaad. 84

Volgend duo in rood:
Chinon Domaine Fabrice Gasnier Vieilles Vignes 2010
Menetou-Salon Châtenoy Isabelle et Pierre Clément 2010
De eerste was voor mij iets te typische CF met de gekende kenmerken. Te typisch betekent hier te eenvoudig. Maar de wijn was niet slecht of zo daarom 80

De Menetou was uit de selectie de beste wijn van de avond. Een wijn die me naar mijn lievelingsstreek bracht: putje, redelijk fijn ook, kruidig en een peperige afdronk. 89

Tweede duo in rood:
Sancerre Vignoble Dauny Cuvée Romble 2013
Chinon Domaine Fabrice Gasnier Cuvée à l'Ancienne 2009
De Pinot Noir uit de Sancerre was weeral een meevaller (meestal liggen de PNs uit de Loire me minder). Deze was wel verschillend, meer moderne stijl met een nadrukkelijke houtopvoeding, maar zeker een meevaller: smokey, aards, zweetvoeten, peperkoek. Ik verkies de vorige Pinot maar toch krijgt deze 87

Derde duo in rood:
Bourgueuil Domaine de La Butte Le Haut de la Butte 2009
Château Pommard 2012
Euchalyptus, Jo herkende ook erwtensoep (twas dan ook al na 12 wijnen), zacht in de mond. Mooie wijn! 87
Mooie edele Pommard. De link naar de volgende tasting is gelegd! Fijne wijn, en dat voor 15 EUR! Pleistertjes... 89

Coteau du Layon Domaine du Pont de Livier Cuvée Prestige 2009
Wie koopt nu zoiets, denk ik dan. Een zoeteke. Abrikoos, rijpe ananas zuurtjes die deze wijn niet te plakkerig maken. Jo rook béarnaise en tartare (we waren al een paar wijnen verder natuurlijk ?). Niet slecht gemaakt, maar zoete wijnen (behalve één (1!) glaasje topsauternes) kunnen me toch maar matig boeien.

Met dank een de gastheer Johan U, kwam Bernard Baudry op tafel. Het jaartal heb ik niet genoteerd. Maar toch een klasse wijn die zich onderscheidt van de vorige CF's op structuur & lengte. Was nu al lekker maar zal nog verder evolueren.

Drie jaar intensief lessen volgen en wijnen proeven schept een band. Bij sommige groepen is de verbondenheid en de gezamenlijke passie zo groot dat er als vanzelfsprekend een wijnclubje ontstaat.
(Z)Wijnerij kan je een spin-off noemen van de wijnlessen van CVO Panta Rei Gent.
12 mensen leerden elkaar (beter) kennen en besloten op regelmatige basis samen te komen om de aangeleerde technieken (drinken zonder morsen en spuwen zonder kotsen) te blijven oefenen.
Daarmee is meteen het maatschappelijk nut van zulke gesubsidieerde cursussen bewezen.

Ik moet zeggen, (Z)Wijnerij is een specialleke. Ik kan er jammer genoeg niet altijd bij zijn, maar telkens ik deel neem aan een degustatie word ik bekoord door de warme sfeer, de menselijkheid, de sympathie.
Vorige donderdag had ik een extra reden om me onverwijld vrij te maken. Het onderwerp was Bourgogne, en de avond werd in elkaar gestoken door Bourgogne-g(e)ek Fré.
De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Ze werden volledig ingelost.

Als indrinker werden we getrakteerd op een crémant de Bourgogne. De rosé Cuvee Jaqueline van Noirot et fils was zacht en romig, met rode besjes en veel fraicheur. Waren we al verrast door de kwaliteit van deze schuimwijn, de "wabliefs" vlogen door de kamer bij het zien van het etiket. De wijn was een millesimé van... 1999 Blijkbaar is dit huis een begrip in de Châtillonnais. De wijn werd pas onlangs aangeschaft ter plaatse aan 17 euro...

Tijd voor twee witte wijnen gemaakt van die ándere druif uit de streek. De alligoté.
Deze druif toonde zich weer van zijn mooiste kant.

De alligoté van Vaudeoisey Creusefond (aanrader in rood in de streek van Pommard) had een redelijk discrete maar heel fijne neus met citrus, anijs, munt. In de mond startte hij strak maar algauw werd hij wat voller met zelfs een lichte botertoets. Naar het einde komen de zuurtjes terug en in de afdronk hadden we amandel. Móói, en dat aan 7 euro!
Toch ging de tweede wijn er vlotjes over, donkerder van kleur en veel wulpser qua stijl. Nochtans deed de neus me aan een Chablis denken, ziltige mineraliteit, wit, geel fruit, gerookte toets. In de mond een stuk voller dus (chardo-stijl) en eindigend in een bittertje. De afdronk was redelijk kort.
Dit was de Bouzeron van de Villaine, gemaakt van een betere kloon van de druif, de alligoté doré. Zeer mooi maar ondertussen ook al 18 euro en dat is duur.

Vervolgens kregen we drie witte wijnen blind naast elkaar.

De eerste had een bijna oranje gele kleur en een exuberant aroma van perzik, mandarijn, honing,.. Deed me even aan een "oranje wijn" denken.
In de mond zeer vol, lijkt wel Zuidelijk (wás ook Zuidelijk, maar leek nog Zuidelijker ). Wat prominentere zuurtjes ware mooi geweest. De wijn was de Chemin blanc Macon Verzé 2010 van Nicolas Maillet. Het scheelde maar 1 letter en je dronk een chenin blanc uit de Loire.Had ik niet geweten dat we Bourgogne dronken ik had m zelfs daar gesitueerd. Mooie wijn maar naast de twee volgende moest hij het afleggen in finesse en evenwicht.

De Marsannay St Urbain 2012 van Fournier had een eerder discreet aroma (maar wat wil je, we kwamen van een aromabom) met een minerale, gerookte toets, wat vanille, hazelnoot. Mooi in balans maar niet zeer complex, zuurtjes in de afdronk. Knappe wijn maar hij kon me niet "pakken".

Dat deed de volgende wél. En hoe. Van bij het begin dacht ik aan een Puligny, en geen Village hoor. Een fantastisch gelaagde neus, zacht en complex in de mond, sappig maar poerdroog. En ellenlange afdronk met peer en ceder. Fré legde ons uit dat deze St Aubin 1 r cru en Remilly van Domaine des petits Champs gemaakt is van percelen die vlak naast die van... Montrachet liggen... Topwijn.

Tijd voor rood

Twee Bojo s naast elkaar, opdracht was het bepalen welke de Régnie was en welk de de Moulin a Vent. De tegenstelling fijn-vrouwelijk tegenover krachtig-rustieker kwam er perfect uit.
Mijn absolute favoriet was de elegante en perfect gebalanceerde Régnie 2014 van Thévenet, bloemetjes, kersen ,chocolade, een frivool festijn van een wijn.
De Clos du Tremblay 2008 van Janin had het moeilijk na zijn florissante voorganger.
Gerookte toetsen, koffie, belegen fruit, nogal zwaar in de mond.. Had duidelijk een stukje vlees nodig.

Tijd voor de pinot noirs!

De eerste wijn had al meteen een een zalig zacht en hedonistisch Bourgogne-neusje. Rood fruit, wat getoast, zachte kruidigheid... Niet bijzonder complex maar toch heerlijk drinkplezier. Duidelijk jong, misschien wel een Pernand 2014 of zo?
Wrong, totally wrong! Fré had ons hier goed liggen met de NieuwZeelandse pinot noir Two Rivers Tributory 2015 Heel fijn en vooral..mooi droog!

De wijn erna klasseerde hij ook als een rariteit. Aldus slaagden we erin om de gamay te ontdekken in de Passe tout grains 2014 van Hubert Lignier. Was de vorige wijn een perfect afgeronde maar vrij eenvoudige heerlijkheid dan vroeg de Lignier meer aandacht. Hij was minder afgelijnd maar boeiender, veel toekomst ook. Basiswijnen van topwijnbouwers, daarmee moeten we het als leden van de 99% doen. Maar als ze de kwaliteit vertonen van deze Passetoutgrains zijn we daar best blij mee.

Volgende wijnen brachten ons een trapje hoger in de hiërarchie.

De Givry premier cru van Joblot had een animaal aroma, koffiebonen, zwart fruit. Gerookt en vlezig in de mond, een redelijk ernstige wijn met veel materie.
Daarnaast dronken we de Cotes de Nuits 2008 van Fournier, Les Croix Violettes. Die was verrassend geevolueerd in de neus (dode bladeren en zachtzoetig rood fruit, bos) en wat frivoler in de mond dan vorige. De wijn leek bij aanvang vermoeid, werd wel beter in het glas, maar moest het voor mij toch afleggen tegen de Joblot.

Laatste duo, de apotheose.
We eindigden met twee wijnen uit de hoogste regionen van de appelaties in de streek.

De Feuselottes Chambolle Musigny 1r cru 2011 van Domaine La Pousse d Or werd de absolute en onbetwiste winnaar van deze schitterende degustatie. Een aroma om eeuwig aan te ruiken, discreet maar toch rijk, subtiel maar toch breed, met onderhout, grafiet, fijn rood fruit,.. In de mond alweer dat subtiele evenwicht dat zo kenmerkend is voor de allerbeste Bourgognewijnen. Lang en gebalanceerd, een wijn om met de ogen dicht te degusteren en te dromen van een wereld zonder IS en zonder Trump maar mét een maandelijkse kist van deze wijn voor iedere mens van goede wil en goede wijn.
De laatste wijn vertoonde niet dezelfde ultieme klasse maar was op zich ook wel heel mooi. Een korrelige neus met tabak en fijn rood en zwart fruit, in de mond veel materie maar iets minder mooi verweven. De Maillard Corton Renardes 2012 was echter een bijzonder waardige afsluiter van een schitterende proefavond.

Blijgemoed, welgezind, opgewekt en vrolijk huppelend van contentement keerden we huiswaarts.

Heel veel dank aan Fré voor de selectie, evenveel dank aan Johan (en eega) voor de heerlijke hapjes.

De opzet van de proeverijen van de Zwijnerij is als volgt: met een budget die gevormd wordt door een inleg van de deelnemers, stelt telkens één iemand de degustatie samen rond een bepaald thema. Bedoeling is om niet alleen lekkere wijnen te drinken, maar ook de kennis van een bepaalde regio bvb wordt terug bijgespijkerd. Als liefhebber van de streek ging ik de uitdaging aan: aan de hand van 14 wijnen een beeld geven van de verscheidenheid in Bourgognestreek. Het budget was voor Bourgogne niet overdreven dus moesten keuzes gemaakt worden. Eén van die keuzes was om toch 1 duo uit de hogere regionen van de streek te serveren. Om toch maar een idee te geven van dat ultieme dat me destijds zo heeft verleid tot deze streek. Dat had uiteraard zijn invloed op de overige wijnen. Bij deze mijn poging...

(01-10-2016 03:43 PM)vinejo schreef:  Drie jaar intensief lessen volgen en wijnen proeven schept een band. Bij sommige groepen is de verbondenheid en de gezamenlijke passie zo groot dat er als vanzelfsprekend een wijnclubje ontstaat.
(Z)Wijnerij kan je een spin-off noemen van de wijnlessen van CVO Panta Rei Gent.
12 mensen leerden elkaar (beter) kennen en besloten op regelmatige basis samen te komen om de aangeleerde technieken (drinken zonder morsen en spuwen zonder kotsen) te blijven oefenen.
Daarmee is meteen het maatschappelijk nut van zulke gesubsidieerde cursussen bewezen.

Ik moet zeggen, (Z)Wijnerij is een specialleke. Ik kan er jammer genoeg niet altijd bij zijn, maar telkens ik deel neem aan een degustatie word ik bekoord door de warme sfeer, de menselijkheid, de sympathie.
Vorige donderdag had ik een extra reden om me onverwijld vrij te maken. Het onderwerp was Bourgogne, en de avond werd in elkaar gestoken door Bourgogne-g(e)ek Fré.
De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Ze werden volledig ingelost.

Als indrinker werden we getrakteerd op een crémant de Bourgogne. De rosé Cuvee Jaqueline van Noirot et fils was zacht en romig, met rode besjes en veel fraicheur. Waren we al verrast door de kwaliteit van deze schuimwijn, de "wabliefs" vlogen door de kamer bij het zien van het etiket. De wijn was een millesimé van... 1999 Blijkbaar is dit huis een begrip in de Châtillonnais. De wijn werd pas onlangs aangeschaft ter plaatse aan 17 euro...
zelf ben ik minder fan van crémant én van rosé. Maar deze is toch een specialleke. Deze heeft mi wat meer diepgang & finesse dan de gemiddelde crémant. Persoonlijk vond ik de witte Noirot uit 1997 misschien nog beter, iets vineuzer maar deze is toch niet slecht ...

Tijd voor twee witte wijnen gemaakt van die ándere druif uit de streek. De alligoté.
Deze druif toonde zich weer van zijn mooiste kant.

De alligoté van Vaudeoisey Creusefond (aanrader in rood in de streek van Pommard) had een redelijk discrete maar heel fijne neus met citrus, anijs, munt. In de mond startte hij strak maar algauw werd hij wat voller met zelfs een lichte botertoets. Naar het einde komen de zuurtjes terug en in de afdronk hadden we amandel. Móói, en dat aan 7 euro!
Het budgettaire aspect speelde zeker mee in de keuze om deze ook op tafel te brengen. Maar ik was toch best tevreden achteraf: fijne wijn die de gemiddelde aligoté wel overstijgt denk k, zeker in deze prijsklasse!

Toch ging de tweede wijn er vlotjes over, donkerder van kleur en veel wulpser qua stijl. Nochtans deed de neus me aan een Chablis denken, ziltige mineraliteit, wit, geel fruit, gerookte toets. In de mond een stuk voller dus (chardo-stijl) en eindigend in een bittertje. De afdronk was redelijk kort.
Dit was de Bouzeron van de Villaine, gemaakt van een betere kloon van de druif, de alligoté doré. Zeer mooi maar ondertussen ook al 18 euro en dat is duur. Toch een ander niveau van de vorige. Had deze wijn ook al een dagje ervoor open gedaan. Het mineralige en ziltige vielen me inderdaad het meeste op.

Vervolgens kregen we drie witte wijnen blind naast elkaar.

De eerste had een bijna oranje gele kleur en een exuberant aroma van perzik, mandarijn, honing,.. Deed me even aan een "oranje wijn" denken.
In de mond zeer vol, lijkt wel Zuidelijk (wás ook Zuidelijk, maar leek nog Zuidelijker ). Wat prominentere zuurtjes ware mooi geweest. De wijn was de Chemin blanc Macon Verzé 2010 van Nicolas Maillet. Het scheelde maar 1 letter en je dronk een chenin blanc uit de Loire.Had ik niet geweten dat we Bourgogne dronken ik had m zelfs daar gesitueerd. Mooie wijn maar naast de twee volgende moest hij het afleggen in finesse en evenwicht.
eerlijk is eerlijk: deze wijn viel wat tegen. Ik had me laten leiden door de reacties op LPDV. Op het oxidatieve was ik voorbereid, maar ik had hier toch meer van verwacht. Het gebrek aan friste en diepgang dan vooral.

De Marsannay St Urbain 2012 van Fournier had een eerder discreet aroma (maar wat wil je, we kwamen van een aromabom) met een minerale, gerookte toets, wat vanille, hazelnoot. Mooi in balans maar niet zeer complex, zuurtjes in de afdronk. Knappe wijn maar hij kon me niet "pakken".
Bij Holar & Isca (Hoeilaart) roemde men Fournier vooral om z'n witte. Ik was verrast want de rode kende ik wel al maar had nog geen witte gedronken. Vandaar dat ik deze er blind tussengooide. Mooie wijn maar zoals Jo al zei, niet enorm complex. Ik ga dus niet mee met de stelling...

Dat deed de volgende wél. En hoe. Van bij het begin dacht ik aan een Puligny, en geen Village hoor. Een fantastisch gelaagde neus, zacht en complex in de mond, sappig maar poerdroog. En ellenlange afdronk met peer en ceder. Fré legde ons uit dat deze St Aubin 1 r cru en Remilly van Domaine des petits Champs gemaakt is van percelen die vlak naast die van... Montrachet liggen... Topwijn.
Ooit de Chassagne Montrachet van dit domein aan Jo & Tienne geschonken. Zeker een mooie wijn maar door de typische houtdominantie kon hij niet imponeren. Dat deze St Aubin 1cru wel. En hoe: een pak fijner en heerlijke afdronk. Love this!

Tijd voor rood

Twee Bojo s naast elkaar, opdracht was het bepalen welke de Régnie was en welk de de Moulin a Vent. De tegenstelling fijn-vrouwelijk tegenover krachtig-rustieker kwam er perfect uit.
Mijn absolute favoriet was de elegante en perfect gebalanceerde Régnie 2014 van Thévenet, bloemetjes, kersen ,chocolade, een frivool festijn van een wijn. Een wijn zoals een Bojo voor mij moet zijn. Fruitig & floraal maar toch met dat tikkeltje meer dat je naar de volgende slok doet verlangen. Schoon gerief
De Clos du Tremblay 2008 van Janin had het moeilijk na zijn florissante voorganger.
Gerookte toetsen, koffie, belegen fruit, nogal zwaar in de mond.. Had duidelijk een stukje vlees nodig. Had hier misschien ook iets meer van verwacht. Dat kwam vooral dat de neus (gerookt, leder, koffie) die best aangenaam was, niet werd doorgetrokken in de mond. Zonder de wijn volledig te willen afkraken want dat verdient hij niet. Maar deze komt eerder in de categorie 'correct' ipv goed/zeer goed.

Tijd voor de pinot noirs!

De eerste wijn had al meteen een een zalig zacht en hedonistisch Bourgogne-neusje. Rood fruit, wat getoast, zachte kruidigheid... Niet bijzonder complex maar toch heerlijk drinkplezier. Duidelijk jong, misschien wel een Pernand 2014 of zo?
Wrong, totally wrong! Fré had ons hier goed liggen met de NieuwZeelandse pinot noir Two Rivers Tributory 2015 Heel fijn en vooral..mooi droog! Onder de indruk van de CLos des Pierres van dit domein op één van de voorgaande degustaties (merci Oli!). Dus wilde ik de proef op de som nemen en de Two Rivers ook in rood uitproberen. Deze cuvée is gemaakt van 50% druiven uit hoger gelegen en dus koelere wijngaarden. Niets ontritst, niets ontsteelt, maar toch bijzonder zacht. Pure pinot zonder te gaan zweven. Blind inderdaad moeilijk te herkennen als Nieuwe Wereld

De wijn erna klasseerde hij ook als een rariteit. Aldus slaagden we erin om de gamay te ontdekken in de Passe tout grains 2014 van Hubert Lignier. Was de vorige wijn een perfect afgeronde maar vrij eenvoudige heerlijkheid dan vroeg de Lignier meer aandacht. Hij was minder afgelijnd maar boeiender, veel toekomst ook. Basiswijnen van topwijnbouwers, daarmee moeten we het als leden van de 99% doen. Maar als ze de kwaliteit vertonen van deze Passetoutgrains zijn we daar best blij mee.
Nog iets meer mijn ding dan de vorige wijn. Het is meer zoeken en er is wat meer snuffelwerk aan.

Volgende wijnen brachten ons een trapje hoger in de hiërarchie.

De Givry premier cru van Joblot had een animaal aroma, koffiebonen, zwart fruit. Gerookt en vlezig in de mond, een redelijk ernstige wijn met veel materie.
Was hier toch behoorlijk tevreden over achteraf. Ook een 2008 maar zou deze blind nooit zo als Challon hebben gecatalogeerd. Peper, rood fruit, aards. Heerlijke snuffelneus. Deze wijn kan me wel bekoren!

Daarnaast dronken we de Cotes de Nuits 2008 van Fournier, Les Croix Violettes. Die was verrassend geevolueerd in de neus (dode bladeren en zachtzoetig rood fruit, bos) en wat frivoler in de mond dan vorige. De wijn leek bij aanvang vermoeid, werd wel beter in het glas, maar moest het voor mij toch afleggen tegen de Joblot.
Deze al 3 keer gedronken (zelfde jaar trouwens) en deze had het meeste tertiaire kenmerken. Nochtans was de conclusie bij de vorige telkens dat hij nog langer moest liggen. Had misschien beter gekarafeerd geweest want na verloop van tijd was er beterschap merkbaar.

Laatste duo, de apotheose.
We eindigden met twee wijnen uit de hoogste regionen van de appelaties in de streek.

De Feuselottes Chambolle Musigny 1r cru 2011 van Domaine La Pousse d Or werd de absolute en onbetwiste winnaar van deze schitterende degustatie. Een aroma om eeuwig aan te ruiken, discreet maar toch rijk, subtiel maar toch breed, met onderhout, grafiet, fijn rood fruit,.. In de mond alweer dat subtiele evenwicht dat zo kenmerkend is voor de allerbeste Bourgognewijnen. Lang en gebalanceerd, een wijn om met de ogen dicht te degusteren en te dromen van een wereld zonder IS en zonder Trump maar mét een maandelijkse kist van deze wijn voor iedere mens van goede wil en goede wijn.
Beetje bang voor deze wijn want is nog jong. Bourgognes met veel potentieel maken het vaak op jonge leeftijd nog niet waar. Maar koos bewust voor de 2011. Geen slecht jaar maar wel erg toegankelijk. Eerlijkheidshalve moet ik ook toegeven dat het ook scheelde in prijs. Voor de 2014 betaal je al 20 EUR meer of 85 EUR voor een fles. Prijsstijgingen in de streek, er is al veel over gezegd en geschreven maar spijtig genoeg een waarheid als een koe.

Maar genoeg geleuterd: deze wijn maakte het dus wél waar. En aangezien ik het niet beter kan beschrijven dan Jo, verwijs ik naar zijn notities.


De laatste wijn vertoonde niet dezelfde ultieme klasse maar was op zich ook wel heel mooi. Een korrelige neus met tabak en fijn rood en zwart fruit, in de mond veel materie maar iets minder mooi verweven. De Maillard Corton Renardes 2012 was echter een bijzonder waardige afsluiter van een schitterende proefavond.
Deze had meer het effect van z'n jeugd. De materie is er maar ook een iets dominantere houttoets. Te jong uiteraard maar toch tevreden en een stuk beter dan op dag 1 toen ie echt wel niet te drinken was.

Blijgemoed, welgezind, opgewekt en vrolijk huppelend van contentement keerden we huiswaarts.

Heel veel dank aan Fré voor de selectie, evenveel dank aan Johan (en eega) voor de heerlijke hapjes.

Eveneens dank voor dit mooie verslag Jo & inderdaad ook aan de catering van dienst die voortreffelijk was.

Corton van Maillard ter plaatse gehaald of hier gekocht? En aan een goeie prijs?

(01-10-2016 10:26 PM)TheWineVet schreef:  Corton van Maillard ter plaatse gehaald of hier gekocht? En aan een goeie prijs?

De 'gewone' Corton kostte ter plaatse iets van een 36 EUR. De Corton Renardes kostte ter plaatse 42 EUR.

donderdag weer Zwijnerij met als thema: la petite Bandolerie de novembre 2016

Wederom een topdegustatie met dank aan gastheer en schenker van dienst Vinejo en de bijhoren hapjes bereid door Marc!

Domaine La Chrétienne Les Leques 2014 blanc   
Een wijn van 80% Clairette en 20% ugni blanc. Aroma's van gedroogde rozijntjes, belegen peer en fijne specerijen. Qua mondgevoel een erg sappige wijn die na even in de mond ook een zekere prikkeling geeft, zeer aromatisch (een bommeke zoals ze zeggen) met een ziltige amandelafdronk. Schone wijn. Op 't einde komt de alcohol wat opzetten. Wel een zware wijn, moet zeker bij eten. 88-89

Volgende duo waren 2 rosés met een duidelijk verschil in kleur: de ene zalmroze, de andere meer licht rood
Dit duo zetten ons wat op 't verkeerde been: die typische bandolkleur zal toch wel zalmroze zijn zeker. Niet dus en dat was ook wel in de mond merkbaar. De meest lichte was fruitig & fris, vrij kort. Deze wijn had ook wel iets koel. Een typische rosé uit de Loire streek van Chateau La Minière uit Bourgeuil (2015). De volgende bijna rode rode rosé was een bijna 100% mourvèdre (Bandol dus) van La Suffrène (cuvée st cathérine 2013). Deze was mineralig, had stevige zuurtjes, een rosé met body, lang, kruidige afdronk. Tannines waren duidelijk aanwezig.
Rosé de Minières: 85
La Suffrène st cathérine: 89

ijkwijn - typische neus Bandol: Domaine Maubernard 2013
rijne neus van cederhout, zwart fruit, vooral braambes die in de mond duidelijk merkbaar was. Stevig en lang met kruidige afdronk maar tannines waar je tanden van scheef trekken. QUa typiciteit kwamen we die avond nog wel meer en betere schoolvoorbeelden tegen maar toch een goeie ijkwijn. Om te scoren moet ik rekening houden met het de tannines die toch wel storend waren maar deze wordt een 90-wijn. 87++ of 88+

volgende duo: bijna 100% mourvèdre uit hetzelfde jaar
de eerste was de VDP de Mont Caume van Bunan 2006 . Een domein waar ik zelf ook wat flesjes van liggen heb en die ik P/Q erg goed vind. Stal & bosaardbeitjes, heel wat materie en lengte. En dat voor een VDP! Spijtig genoeg maken ze hun VDP nu anders bij Bunan: waar vroeger die van jonge stokken werd gemaakt en dus mini bandols waren, gebruikt men nu veel meer andere druivensoorten zoals grenache. Spijtig want PQ unbeatable. zeker 88
De vorige wijn was erg schoon, maar de volgende wijn was van een andere orde: Domaine Lafran Veyrolles Bandol 2006, cuvée speciale. Een zijn zoals ik ze wil: fijn, elegant, bourgognesk, kruidig, een beetje wild toch (leder & tabak) en lang. Een wijn op z'n apogée! 92

een mooi duel: Bandol tegen Bellet beiden uit hetzelfde jaar
Welke wijn de Bandol was, konden wel raden gezien de Jean-Pierre Gaussen 2010 Cuvée Longue Garde een Bandol uit het boekje was: grafiet, donker fruit, leder, een wijn met beet, zeer mooi verpakt. 91
De andere wijn was er eentje die ontroerde. En dat gebeurt zo maar een paar keer per jaar. De Bellet van Domaine de La Source 2010 is naast de Terrebrune de mooiste Provence die ik al gedronken heb. Een weloverwogen conclusie. Een fruitbommetje in de neus, expressief maar tegelijkertijd ook complex. Animaliteit in exact de juiste proportie. Zeer veel fruit ook in de neus. Versmolten tannines, finesse en zeeeer lang. 94 WOTN

Voorlaatste duo was er eentje waar de Mourvèdre domineerde (bijna 100%)
Ik had zo al een vermoeden maar dat was eerder op basis van deductie (ik ken de trucken van de schenker al een beetje). De 2 wijnen waren verschillend maar wel in dezelfde stijl dus conclusie 2 wijnen van het zelfde domein: La Bastide Blanche cuvée Fontanieu . De één van 2001 (topjaar in bandol), de andere van 10 jaar later (2011 dus).

De oudste had een mooie herfsttoets die door redelijk wat leder verweven zit. Een wijn die voor mij op z'n apogée zit (we hebben geluk vandaag . 92-93 De jongere wijn had in het begin iets medicinaals die er gelukkig wat uitging na een tijdje. In de neus, rijpe bosvruchten, leder, wild fruit ook in mond, knisperende zuurtjes met een lichte droogtrekking. 90-91

Laatste duo is een clash tussen titanen uit hetzelfde jaar (maar niet van dezelfde streek
Eerlijk gezegd vonden we de Bandol vrij snel. Die was de top van de streek: Tempier 2007. Ik heb niet zoveel genoteerd maar die was wederom top. Kwaliteit toch verzeker van een Bandol uit een uitstekend jaar. Kon wel nog lang meegaan had ik het gevoel: 93
de andere wijn kon ik niet thuisbrengen en sloeg ik de bal een paar keer compleet verkeerd. Raar deze wijn had alle typiciteit van de sangiovese (achteraf gezien). Ik ken er dus geen kloten van. Voila, tis bij deze wederom bewezen De wijn zelf was hemels. WEERAL op z'n apogée Badia al Contibuono Chianti Classico 2007
Tjongejonge. Wat een complexiteit (al in de neus, wat een lengte, balans, fraîcheur zuurtjes. 94
Ik moet me dringend gaan bijscholen in Italië: meer van dat!

(26-11-2016 01:01 PM)Fre schreef:  donderdag weer Zwijnerij met als thema: la petite Bandolerie de novembre 2016

Wederom een topdegustatie met dank aan gastheer en schenker van dienst Vinejo en de bijhoren hapjes bereid door Marc!

Domaine La Chrétienne Les Leques 2014 blanc   
Een wijn van 80% Clairette en 20% ugni blanc. Aroma's van gedroogde rozijntjes, belegen peer en fijne specerijen. Qua mondgevoel een erg sappige wijn die na even in de mond ook een zekere prikkeling geeft, zeer aromatisch (een bommeke zoals ze zeggen) met een ziltige amandelafdronk. Schone wijn. Op 't einde komt de alcohol wat opzetten. Wel een zware wijn, moet zeker bij eten. 88-89

Volgende duo waren 2 rosés met een duidelijk verschil in kleur: de ene zalmroze, de andere meer licht rood
Dit duo zetten ons wat op 't verkeerde been: die typische bandolkleur zal toch wel zalmroze zijn zeker. Niet dus en dat was ook wel in de mond merkbaar. De meest lichte was fruitig & fris, vrij kort. Deze wijn had ook wel iets koel. Een typische rosé uit de Loire streek van Chateau La Minière uit Bourgeuil (2015). De volgende bijna rode rode rosé was een bijna 100% mourvèdre (Bandol dus) van La Suffrène (cuvée st cathérine 2013). Deze was mineralig, had stevige zuurtjes, een rosé met body, lang, kruidige afdronk. Tannines waren duidelijk aanwezig.
Rosé de Minières: 85
La Suffrène st cathérine: 89

ijkwijn - typische neus Bandol: Domaine Maubernard 2013
rijne neus van cederhout, zwart fruit, vooral braambes die in de mond duidelijk merkbaar was. Stevig en lang met kruidige afdronk maar tannines waar je tanden van scheef trekken. QUa typiciteit kwamen we die avond nog wel meer en betere schoolvoorbeelden tegen maar toch een goeie ijkwijn. Om te scoren moet ik rekening houden met het de tannines die toch wel storend waren maar deze wordt een 90-wijn. 87++ of 88+

volgende duo: bijna 100% mourvèdre uit hetzelfde jaar
de eerste was de VDP de Mont Caume van Bunan 2006 . Een domein waar ik zelf ook wat flesjes van liggen heb en die ik P/Q erg goed vind. Stal & bosaardbeitjes, heel wat materie en lengte. En dat voor een VDP! Spijtig genoeg maken ze hun VDP nu anders bij Bunan: waar vroeger die van jonge stokken werd gemaakt en dus mini bandols waren, gebruikt men nu veel meer andere druivensoorten zoals grenache. Spijtig want PQ unbeatable. zeker 88
De vorige wijn was erg schoon, maar de volgende wijn was van een andere orde: Domaine Lafran Veyrolles Bandol 2006, cuvée speciale. Een zijn zoals ik ze wil: fijn, elegant, bourgognesk, kruidig, een beetje wild toch (leder & tabak) en lang. Een wijn op z'n apogée! 92

een mooi duel: Bandol tegen Bellet beiden uit hetzelfde jaar
Welke wijn de Bandol was, konden wel raden gezien de Jean-Pierre Gaussen 2010 Cuvée Longue Garde een Bandol uit het boekje was: grafiet, donker fruit, leder, een wijn met beet, zeer mooi verpakt. 91
De andere wijn was er eentje die ontroerde. En dat gebeurt zo maar een paar keer per jaar. De Bellet van Domaine de La Source 2010 is naast de Terrebrune de mooiste Provence die ik al gedronken heb. Een weloverwogen conclusie. Een fruitbommetje in de neus, expressief maar tegelijkertijd ook complex. Animaliteit in exact de juiste proportie. Zeer veel fruit ook in de neus. Versmolten tannines, finesse en zeeeer lang. 94 WOTN

Voorlaatste duo was er eentje waar de Mourvèdre domineerde (bijna 100%)
Ik had zo al een vermoeden maar dat was eerder op basis van deductie (ik ken de trucken van de schenker al een beetje). De 2 wijnen waren verschillend maar wel in dezelfde stijl dus conclusie 2 wijnen van het zelfde domein: La Bastide Blanche cuvée Fontanieu . De één van 2001 (topjaar in bandol), de andere van 10 jaar later (2011 dus).

De oudste had een mooie herfsttoets die door redelijk wat leder verweven zit. Een wijn die voor mij op z'n apogée zit (we hebben geluk vandaag . 92-93 De jongere wijn had in het begin iets medicinaals die er gelukkig wat uitging na een tijdje. In de neus, rijpe bosvruchten, leder, wild fruit ook in mond, knisperende zuurtjes met een lichte droogtrekking. 90-91

Laatste duo is een clash tussen titanen uit hetzelfde jaar (maar niet van dezelfde streek
Eerlijk gezegd vonden we de Bandol vrij snel. Die was de top van de streek: Tempier 2007. Ik heb niet zoveel genoteerd maar die was wederom top. Kwaliteit toch verzeker van een Bandol uit een uitstekend jaar. Kon wel nog lang meegaan had ik het gevoel: 93
de andere wijn kon ik niet thuisbrengen en sloeg ik de bal een paar keer compleet verkeerd. Raar deze wijn had alle typiciteit van de sangiovese (achteraf gezien). Ik ken er dus geen kloten van. Voila, tis bij deze wederom bewezen De wijn zelf was hemels. WEERAL op z'n apogée Badia al Contibuono Chianti Classico 2007
Tjongejonge. Wat een complexiteit (al in de neus, wat een lengte, balans, fraîcheur zuurtjes. 94
Ik moet me dringend gaan bijscholen in Italië: meer van dat!

voor t verslag, Fré!
Dan wil je eens bewijzen hoe mooi Bandol kan zijn en worden de outsiders de WOTN...
Volledig akkoord trouwens met je scores, enkel de rosé van La Suffrene zou ik hoger gescoord hebben- was ook 95% mourvedre, iets wat amper voorkomt in Bandol voor een rosé)
Maar die Bellet was dus weer fantastisch, ik ga eens een paar wino,s zoeken die samen met mij een bestellingske willen doen rechtstreeks bij t domein...

(28-11-2016 08:13 AM)vinejo schreef:  ......................................
Maar die Bellet was dus weer fantastisch, ik ga eens een paar wino,s zoeken die samen met mij een bestellingske willen doen rechtstreeks bij t domein...

Jo, welke jaargang zou je kopen? De 2013 of de 2014?
Wat is de prijs ex-domein?
Transportkost?

Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

(28-11-2016 03:05 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

Bwa, da's 1 manier om er naar te kijken. Een andere zou zijn dat mensen zeer snel ongemakkelijk worden als ze geconfronteerd worden met een andere visie - zoals we in het verleden al een aantal maal gezien hebben

De gewone Chianti dronken we niet en is dus niet gescoord.
De Reserva kreeg van Fre 94, een wijn van een kleine 30 euro uit een topjaar. Ik denk dat hier op t forum al heel veel voorbeelden staan van zulke scores voor dergelijke wijnen.
De laatste twee scores op CT waren trouwens 92, zoveel scheelt dat nu ook niet meer. De wijn was ook perfect op dronk donderdag.
Vino, als je hier enkel nog komt posten om wat te poken of het failliet van een of ander systeem te verklaren hoef je echt niet meer langs te komen. Wellicht zou je zelfs het failliet van het hele forum wensen, dat komt er voorlopig niet, tot spijt van wie t benijdt..

(28-11-2016 03:32 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 03:05 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

Bwa, da's 1 manier om er naar te kijken. Een andere zou zijn dat mensen zeer snel ongemakkelijk worden als ze geconfronteerd worden met een andere visie - zoals we in het verleden al een aantal maal gezien hebben

daar ben ik het in dit geval niet mee eens. Als je bewust provoceert, gaat het al snel niet meer over inhoud, en dat is wat hier gebeurt.

(28-11-2016 03:40 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 03:32 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 03:05 PM)Olivier schreef:  

(28-11-2016 02:59 PM)Vinogan(s) schreef:  

(28-11-2016 02:45 PM)Fre schreef:  

(28-11-2016 02:36 PM)vinejo schreef:  

(28-11-2016 01:37 PM)Vinogan(s) schreef:  Badia al Contibuono Chianti Classico 2007: CT 87,6

t Was de Reserva, Vinogans.
Die krijgt 89.2 gemiddeld.
Laatste twee scores zijn 92.

Tis idd de reserva .En wat dan nog? Sinds wanneer is Cellar tracker de enige referentie en is een eigen interpretatie van een wijn & jaargang niet meer aan de orde? Ik zal de volgende keer bij een degustatie eerst CT checken vooraleer ik punten geef.

Efkes de bloeddruk in de gaten houden

Een afwijking van 7 (of 5) ptn met CT betekent enkel een afwijkend smaakprofiel tov de meerderheid hoor. Proficiat, je bent speciaal!

En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?

Het aanhalen van de eigen interpretatie bewijst dan weer voor mij enkel het volkomen failliet (of relativiteit) van het 100 puntensysteem , maar das een andere discussie

er zijn natuurlijk ook verschillende manieren om dat punt te maken. Geef toe dat dit niet de meest constructieve manier was om deze discussie aan te brengen?

Bwa, da's 1 manier om er naar te kijken. Een andere zou zijn dat mensen zeer snel ongemakkelijk worden als ze geconfronteerd worden met een andere visie - zoals we in het verleden al een aantal maal gezien hebben

daar ben ik het in dit geval niet mee eens. Als je bewust provoceert, gaat het al snel niet meer over inhoud, en dat is wat hier gebeurt.

Allez dan. Ik wil je wel meegeven dat ik bewust geen verdere commentaar had gegeven omwille van de 'escalatie-neiging' (wat hier nu ook weer aant gebeuren is :rolleyes. Ik zie niet in hoe een loutere verwijzing naar cellartracker een provocatie kan zijn. Dat is immers een feit, niet meer niet minder. En ik vind niet dat ik me om feiten moet verdedigen, dat heeft geen enkele zin

Vino, mocht je dit niet gelezen hebben, t is voor jou bestemd.

(28-11-2016 03:39 PM)vinejo schreef:  De gewone Chianti dronken we niet en is dus niet gescoord.
De Reserva kreeg van Fre 94, een wijn van een kleine 30 euro uit een topjaar. Ik denk dat hier op t forum al heel veel voorbeelden staan van zulke scores voor dergelijke wijnen.
De laatste twee scores op CT waren trouwens 92, zoveel scheelt dat nu ook niet meer. De wijn was ook perfect op dronk donderdag.
Vino, als je hier enkel nog komt posten om wat te poken of het failliet van een of ander systeem te verklaren hoef je echt niet meer langs te komen. Wellicht zou je zelfs het failliet van het hele forum wensen, dat komt er voorlopig niet, tot spijt van wie t benijdt..

Citaat:Allez dan. Ik wil je wel meegeven dat ik bewust geen verdere commentaar had gegeven omwille van de 'escalatie-neiging' (wat hier nu ook weer aant gebeuren is :rolleyesSmile. Ik zie niet in hoe een loutere verwijzing naar cellartracker een provocatie kan zijn. Dat is immers een feit, niet meer niet minder. En ik vind niet dat ik me om feiten moet verdedigen, dat heeft geen enkele zin Confused

een beetje omkadering zou toch nuttig geweest zijn? Want anders weet je niet hoe je jouw punt moet begrijpen - zeker als er al wat voorgeschiedenis is. En dan kan je jouw opmerking al gemakkelijk verstaan als kritiek. Ook ik interpreteerde dat zo. En ik ben hier buitenstaander in
Enfin, case closed, hoop ik.

(28-11-2016 04:11 PM)vinejo schreef:  Vino, mocht je dit niet gelezen hebben, t is voor jou bestemd.

(28-11-2016 03:39 PM)vinejo schreef:  De gewone Chianti dronken we niet en is dus niet gescoord.
De Reserva kreeg van Fre 94, een wijn van een kleine 30 euro uit een topjaar. Ik denk dat hier op t forum al heel veel voorbeelden staan van zulke scores voor dergelijke wijnen.
De laatste twee scores op CT waren trouwens 92, zoveel scheelt dat nu ook niet meer. De wijn was ook perfect op dronk donderdag.
Vino, als je hier enkel nog komt posten om wat te poken of het failliet van een of ander systeem te verklaren hoef je echt niet meer langs te komen. Wellicht zou je zelfs het failliet van het hele forum wensen, dat komt er voorlopig niet, tot spijt van wie t benijdt..

BTW t is riserva en niet reserva

(28-11-2016 04:18 PM)Vinogan(s) schreef:  BTW t is riserva en niet reserva

Ja maar ze bedoélen reserva, wist je dat?

Fragment van de Wine Enthousiast Top 100

(04-12-2016 10:42 AM)vinejo schreef:  Fragment van de Wine Enthousiast Top 100

2011 lijkt me een goede koop dan .

Dit is wat den 2007 geeft op winesearcher http://www.wine-searcher.com/wine-9862-2...cany-italy .

Wel geproefd in 2011 ...

Wijsheid komt met de jaren...

Dat is dan 97 binnen 4 jaar

Tja, als je er dan toch over verder wil, het ging niet per se om de 2007
Vinogans schreef namelijk het volgende:


"En als je dan zulke hoge scores gaat plakken op flessen van 13 € (CC) of +- 25 € (CCR) - die je in principe enkel in een ander segment van flessen tegenkomt -, dan lijkt die afwijking me relevante info voor je lezers, of niet?"

De score van WE voor de 2011 bewijst dus het tegendeel van deze uitspraak.

En dan nog, 2007 was in de streek een topjaar, en het is algemeen geweten dat wijnen uit topjaren wat meer tijd nodg hebben om zich volledig te geven. Waarom zou de 2007 na 9 jaar niet beter kunnen zijn dan de 2011 na 4 jaar..?


Maar om dit redelijk ridicule gedoe af te sluiten had ik toch graag zowel Vino als Greg eens gevraagd om te lezen wat ik bij de oprichting van dit forum in 2009 als inleiding schreef met betrekking tot de puntenschaal. Misschien beseft Vinogans dan eindelijk het futiele van zijn initiële reactie.

"Sommigen willen uit principe geen punten geven aan een wijn, anderen dan weer gebruiken ze om hun aankoopbeleid te dirigeren.
De tekst en uitleg die gegeven worden bij een wijn zijn wel degelijk veel belangrijker dan de score. Een evidente stelling zouden zowel Martens 1, 2, 3 als alle volgende zeggen, en inderdaad, dit is iets wat zelfs de verguisde scorofiel Robert Parker voorschrijft.
Maar hey, wijn is fun en dat is lijstjes maken, vergelijken, veranderen van gedacht, beoordelen en jawel, punten geven ook. Het kijken naar het songfestival met de hele familie vroeger zou heel wat van zijn charmes hebben ingeboet mocht er een pezewever zijn geweest die ons principieel had verboden om punten te geven. Want ja, zou hij prekend stellen, hoe kan je nu die liedjes onderling vergelijken, dat zijn appelen en peren, wat de tulp heeft kan de roos niet geven zei Omar Khayam en daarenboven beslis je op drie minuten tijd welke score je toekent, dat is toch zooo subjectief ?!
Ja, natuurlijk is dat subjectief, maar subjectiviteit is de katalysator van discussies en communicatie. Kant schreef al dat mensen de wereld niet zien in zijn geheel maar via categorieen, vanuit ons standpunt als “mens-zijn” (lees wijnliefhebber-zijn).
Wij geven dus (soms) punten aan een wijn. Maar hoe subjectief ook, het is wel interessant dat, als iemand punten geeft, je weet wat hij daarmee bedoelt.
Dus voor de leden van het forum die graag iets schrijven over een wijn en een voor iedere lezer vatbaar oordeel in punten willen geven, hier deze indeling:
Eerst kijken we in welke categorie de wijn hoort. Hoe subjectief ook. Enz..."


Zoals je ziet heb ik het daar al over pezewevers. Die zijn van alle tijden.