En wat drinkt men nu eigenlijk zelf thuis bij die van Leuvin?

[wvd]

Nog een kleine bijdrage:
   
Alweer meer Italiaans wijnen, vooral Sangiovese zelfs. Van deze Kerpen hadden we onlangs een nogal oud aandoende fles enige tijd terug, deze was wat frisser, maar toch blij dat we dat niet langer bewaarden, was jonger zeker beter, maar OK. Dan de laatste fles Mimmo 2013, heel fijn als altijd en nog fris, kan zeker nog langer mee. Het Sangiovese festival begon met I Fabbri's Riserva 2011, een waijn uit Lamole en bijgevolg wat lichter, fijnen, meer etherisch dan wat we gewoon zij uit de ander UGA's en al zeker Panzano. Mooi ontwikkeld, begin van heel licht tertiaire, maar ook nog volop kers-achtig fruit. Capanna blijft een onderschatte producent en deze Rosso is helemaal mijn ding met voldoende body, maar niet té, mooi wat donkerder fruit, niet groot, maar lekker. Dan de Vigna Istine 2016 en dat is andere koek! Wat een heerlijke echte Chianti is dat en die begint stilaan in de zone te komen, wat bij Istine gewoonlijk wat langer duurt toch, zo streng ze jong zijn, maar dit was echt heel mooi! Vond ik dat zelfs mooier dan Gagliole's Riserva 2018? Hmm, moeilijke vraag waarop ik het antwoord schuldig moet blijven. De Istine misschien een fractie meer nuance, de Gagliole wat romiger...
Dan nog 2 Franse wijnen met eerst de "très gourmand" Monthelie 2019 van het zeker sterk onderschatte domein Changarnier, maar ja, Monthelie is van van de 974 en er zijn geen Grand Cru's... Wat hou ik toch van 2019 en dat zowat overal. Deze is niet de meest genuanceerde Bourgogne, maar de fles is altijd wel bijzonder snel leeg. Dat is niet het geval met de Latour-Martillac 2002, maar toch vind ik het een prijzenswaardige GCC die nog steeds te koop is aan democratische prijzen. De recente jaren proeven jong ook beter dan voorheen (zoals overal in Bx?), maar bij deze loonde het wachten zeker wel. Jong was die echt hard en ontoegeeflijk, maar nu echt rasvol "Graves" en erg goed aan tafel. Nog halfje over wel en dat is voor één dezer.
Rebuy? Kerpen en LM wellicht niet, twijfel over I Fabbri maar dan enkel omdat ik nogal gek ban op Gagliole en Istine waarover nooit twijfel. Le Piane is bij ons een absolute must, de eega is absoluut flabbergasted van hun wijnen en wat kan ik daar dan tegenin brengen?

[wvd]

Oesje, dit is alweer een paar weken oud....
   
Costanti's Rosso Vermiglio 2014 is eigenlijk hun Brunello in dit moeilijke jaar. Toen ik die indertijd proefde (en zeer, zeer mooi vond), vroeg ik aan Andrea Costanti waarom hij een wijn van dit niveau niet als Brunello op de markt bracht. Hij antwoordde dat hij inderdaad nogal fier was op zijn 2014, maar dat hij dacht dat de wijn niet de structuur had om minstens 25 jaar oudering te kunnen garanderen.... Zal mij worst wezen, ik vind dit een bijzonder mooie..... Brunello! Vanaf 2014 werd er bijna jaarlijks een Vermiglio gemaakt terwijl er ook een Brunello en soms een Brunello Riserva geproduceerd werd en de Vermiglio werd dan een beetje de "tweede" wijn, zelfde vinificatie als de Brunello, maar een vatselectie die dan vlugger gebotteld werd. Het is elke jaar een bijzondere wijn. Deze 2014 was gewoon heerlijk, nog structuur (het blijft Costanti), maar al heerlijk boeket en smaak. Dan een witte Monthelie, altijd lekker, rond, soepel, vet met niet de complexiteit van de duurdere appellaties, maar een erg bevredigende witte Bourgogne aan nog fatsoenlijke prijzen. De twee volgende staan in omgekeerde volgorde: we begonnen met de Chassagne. Maarreuh, zie hier, en dus snel wat anders uit de frigo getoverd, een Chablis Grand Cru 2017 van een totaal onbekende producent met een brandende ambitie. Dit bleek in eerste instantie helaas een beetje kindermoord. Enige tijd in het glas hielp wel om zeer frisse, minerale aroma's boven te krijgen, in de mond zeer strak en beendroog met flinke afdronk op "krijt". De wijn werd beter met de dag en ook hier was het laatste drupje het best. Na 5 dagen... Volgende fles binnen vijf jaar....? We waren net terug van een tripje naar de Loire, deftig mind-opening tripje trouwens... En ja, dan wil je dat even checken thuis hé... Begonnen met de witte Veilleurs 2020. Dat is een bijna-natuurwijn van 85% Sauvignon Blanc, niet echt mijn favoriete druif, en 15% Orbois, waar ik nog nooit van gehoord had. Gelukkig niks "pipi de chat" noch pas gemaaid gras, maar een redelijk volumineuze, frisse wijn met nuance. Ook hier hielp een wat hogere temperatuur en een paar dagen aan de lucht, kortom, een wijn met toekomst. Daarna de rode versie, een blend van 75% Pinot Noir, 20% Gamay en 5% Cot (Malbec). Mooi aroma waar, niet verrassend, de Pinot goed doorkomt, de Gamay wat souplesse brengt en de Cot wat meer structuur, zeker een wijn met toekomst, maar ik vond hem al goed te genieten. Dan de versie van de klei-gronden met 5% extra Pinot ten koste van de Gamay. De klei is hier duidelijk: deze heeft meer body, wat donkerder fruit, meer structuur en lengte, maar ondanks het extra jaar fles heeft deze nog net wat meer tijd in het glas nodig. Het zijn natuurlijk geen Bourgognes hoewel de aroma's wel enigszins in de buurt komen, maar wel zeer, zeer mooie wijnen op basis van Pinot Noir aan bijzonder interessante prijzen nog. Ik doe er zelf zeker wat van in! Het hoge niveau van deze wijnen heeft zeker te maken met de immense kennis en ervaring van de producent, het feit dat ze zonder enige poeha bio-dynamisch werken en dan met zeker voor de regio, bijzonder lage rendementen, zelfs voor de witte wijnen. Ik ben fan en heb een nieuw lievelingsdomein gevonden! Dit was de aller- aller- allerlaatste fles van Colombera&Garella's Coste della Sesia 2014 en ze was subliem! Ik had hier indertijd (te...) fors van ingedaan en dat heeft dus even geduurd, maar mensen die hem kochten in 't begin, breichtten me ook over de zeer positieve evolutie en kwamen er alsmaar voor terug. Momenteel staan we "on hold" met het domein (enkel nog wat van hun bijzonder elegante Lessona), maar we zien Cristiano op Vinitaly. Benieuwd.

[Jeroen Pieter]

Onlangs Uvaggio 2019 van Sperino gekocht, ook Coste della Sesia. Heerlijk!

[wvd]

(15-03-2024 08:57 PM)Jeroen Pieter schreef:  Onlangs Uvaggio 2019 van Sperino gekocht, ook Coste della Sesia. Heerlijk!

Hun Uvaggio bedoel je? Sperino is zeker ook goe bezig! Wel wat hogere prijzen dan C&G denk ik? Alweer even geleden dat ik er proefde, maar hun Lessona was toen bijzonder mooi.

[Jeroen Pieter]

Voor de Uvaggio (80 Nebbiolo, 15 Vespolina, 5 Croatina) betaalde ik 24,60. Geen idee of dat duurder is dan jouw C&G. De Lessona doet zo'n 62 euro.
Ooit proefde ik ook hun L Franc Bandit. Dat is 100% Cabernet Franc, uit Piemonte , fenomenaal! En dus bijna 100 euro voor de 2016.

[Vince]

Proprietà Sperino nog bezocht met de heevie's in 2011. Is het topdomein uit Lessona. Mostade Gobert deed recent een verslagje (in hun prijslijst 'Printemps 2024') over een bezoek, maar (voorlopig?) niet op hun prijslijst.

[wvd]

(17-03-2024 11:46 AM)Vince schreef:  Proprietà Sperino nog bezocht met de heevie's in 2011. Is het topdomein uit Lessona. Mostade Gobert deed recent een verslagje (in hun prijslijst 'Printemps 2024') over een bezoek, maar (voorlopig?) niet op hun prijslijst.

Sperino is het domein van Luca De Marchi, zoon van.... Ik werkte ook met een andere echt uitstekende producent in Lessona, namelijk La Prevostura, die een van de beste wijngaarden bezaten namelijk de Prevostura heuvel. De laatste keer dat ik er kwam bleek Luca De Marchi zich ingekocht te hebben en hij is nu de belangrijkste aandeelhouder. Hij wou beide domeinen wel helemaal gescheiden houden en zich niet teveel moeien, maar ik heb geen idee wat ze nu maken, ik heb sindsdien niets meer gekocht. Wat ik wel zeker weet is dat de oudere jaren die ik kocht, 2011, 2013 en 2013 nu echt heel mooi zijn. Ook hun Bramaterra was echt geweldig trouwens.

---

(16-03-2024 09:08 PM)Jeroen Pieter schreef:  Voor de Uvaggio (80 Nebbiolo, 15 Vespolina, 5 Croatina) betaalde ik 24,60. Geen idee of dat duurder is dan jouw C&G. De Lessona doet zo'n 62 euro.
Ooit proefde ik ook hun L Franc Bandit. Dat is 100% Cabernet Franc, uit Piemonte , fenomenaal! En dus bijna 100 euro voor de 2016.

C&G 2014 was veel goedkoper, maar dat is nu irrelevant, ik ben benieuwd naar de huidige prijzen. De Lessona van Sperino is idd veel duurder dan die van C&G of La Prevostura (resp. 26,35€ en 32,95€), maar Sperino heeft inderdaad een betere reputatie. Hun Lessona zit eerder in de richting van Le Piane's Boca dan.

[wvd]

   
Dit is ook alweer van even terug.

[vinejo]

Felsina 2001 !
Hoe was die?

En de 2006 én 2012 Bordeaux, ook wel benieuwd.

[wvd]

(25-03-2024 04:56 PM)vinejo schreef:  Felsina 2001 !
Hoe was die?

En de 2006 én 2012 Bordeaux, ook wel benieuwd.

De Veilleurs stond al op vorige post, dus de eerste van de week was een oudere Chianti Riserva van Fèlsina. Deze "gewone" Riserva rijpt veel sneller dan hun Rancia en deze was inderdaad zeer rijp. Mooi versmolten met volop tertiare tonen op het rode fruit, ging er vlot in. Laatste fles, geen probleem, die wijn ging nergens meer naartoe. Dan nog maar eens een Taurasi, Raffaele's Riserva 2007, die nu stilaan op dronk komt. Wat is dat toch een mooie wijn, maar zoveel karakter en dan die "asse" die passeert, echt niet voor iedereen maar ik lust er wel pap van. Dan op zoek naar Clos Manou 2008, een fles die ons vorige keer erg beviel, maar ik vond het kistje niet... (intussen terecht) en uit frustratie dan maar aan de 2012 begonnen. Vier jaar jonger, maar qua evolutie niet echt achter, wat soepeler, iets minder dens ook, zeer mooie Médoc, maar niet op niveau van de 2008. Dassault 2006 begint ook stilaan op te raken, voor mij 1 van de meer toegankelijke 2006 Bx uit de kelder toch. Nu mooi rijp, helemaal klaar, goede Saint-Emilion zonder heel hoge toppen te scheren. Ik vind recente jaren veel te duur in vergelijking met andere maar swat. Lekker rijp, dat kunnen we niet echt zeggen van Pelissero's Nubiola 2011. Na ruim 12 jaar is het nog steeds een vrij donkere, dense Barbaresco. Pelissero maakt wijnen voor de eeuwigheid. Na enkele uren karaf vond ik het wel een heel mooie wijn, zeker aan tafel. Deels overgeheveld in een halfje, dat zal voor na de Grands Jours zijn... Na de flink rijpe Kerpen *** Auslese (= kleine Beerenauslese)1992 nu een 1990. Dat is een veel hoger gewaardeerde jaargang en de wijn was dan ook een stuk mooier, zij het voor mij alweer rijp genoeg, terwijl je van dergelijke Rieslings toch een quasi eeuwig leven verwacht. Enfin, de boodschap is duidelijk: al mijn Kerpen's zijn om op te drinken, waar ik met veel plezier aan begin. Heb ook een Zilliken klaar liggen, benieuwd of dat frisser gebleven is na ruim 30 jaar fles. Wordt vervolgd. De laatste wijn, een witte Chassagne, was in vergevorderde status van oxidatie en ik vrees dat het pure premox was. Ik had gelukkig maar 1 fles...

[wvd]

   
Hier nog wat. Een paar elders al besproken denk ik, een vette, lekkere witte Monthelie, een verbluffend mooie Trois Terres 2010 en een heerlijk fruitige "basis" Bourgogne die ook mooi rijpt trouwens. Dan een "instap" Champagne, een mooie, klassieke niet te fel gedoseerde die geeft wat je van een allrounder mag verwachten, altijd lekker en nog goed te betalen onder de 30€.
Dan een paar Toscaanse wijnen van redelijk niveau: de nog steeds sterk ondergewaardeerde topwijn "La Querce" van, u raadt het als, Fattoria La Querce.... Dit is eigenlijk een Chianti Colli Fiorentini, maar dat klinkt minder sexy dan IGT natturlijk. Een blend va 95% Sangiovese en 5% Colorino op een zuidhelling in Impruneta, een top terroir net buiten de Classico. Na ruim 11 jaar fles is dit heerlijk, erg aromatisch met donker fruit en wat "steen", vrij volle smaak, mooie balans, heeft echt zijn Tre Bicchieri niet gestolen. Jammer dat we hier ook moesten mee stoppen, maar ja, sommigen leren het nooit hé.... Dan een "echte" Chianti Classico, Terre di Lamole van I Fabbri 2013. Een totaal andere stijl natuurlijk, Lamole is iets aparts, altijd lichter, etherischer, eleganter, maar rijpt niet minder goed. Wat floraler boeket ook, minder compact in de mond, maar zeer fijn en goede lengte. Ook deze was nog net iets beter op dag 2. Welke verstandige wijnliefhebber kan nu naast Chianti... En dan mijn eerste rustig thuis genuttigde witte Marsannay van 2021. Stond helaas in de frigo, dus het duurde even voor hij kwam piepen met een fijn neusje waarin deftig wat citrus, vleugje acacia bloesem, frisse witte perzik, duidelijk minerale tonen. In de mond veel energie, niet teveel houtinvloed, halfvol voor Chardonnay en zeer lange afdronk op puur mineraal. Dit gaat er vlot in bij ons! Als laatste op de foto ook nog een favoriet en ik denk het laatste jaar dat Paolo zijn Valpolicella "Golg Label" met deels gedroogde druiven maakte. Kortom, het is een wat lichtere vorm van Amarone, maar zo soepel en gul, zo heerlijk rood en donker, rijp fruit, zalvend in de mond en opgewassen tegen al wat u in het bord gooit. Of toch bijna. Zeer mooie wijn, zeker, redelijk hoge alcohol, maar nu ook weer niet meer dan sommige recente Bx, dus valt nog best mee. Niet voor elke dag, maar ik lust er wel pap van en de andere familieleden allemaal ook, iedereen is hier fan! Hopelijk kunnen we dit domein aan boord houden, we zien wel wat de toekomst brengt...