En wat drinkt men nu eigenlijk zelf thuis bij die van Leuvin?

[Jeroen Pieter]

Hallo Biff, die heb ik ook nooit gedronken, ook ik ben heel nieuwsgierig. Toevallig in de mail vandaag van Colaris.
Ik vrees alleen wel dat de spaarpot open moet ...




Ons nieuwe katern Terroir & Talent zou niet compleet zijn zonder een bijdrage van Château de Saint-Cosme. Wine Spectator noemde eigenaar Louis Barruol niet voor niets ‘het genie van Gigondas’ en beloonde de Gigondas van 2021 met 94, 95 en 96 punten. Zijn wijnen zijn de maatstaf voor Gigondas; karakteristiek Rhône, gastronomisch ideaal en verleidelijk smaakvol. Helaas is 2021 ook schaarser dan ons lief is, maar we zijn evengoed blij met deze zeer beperkte oplage op intekening.



Wijngaard en wijnkelder van Saint Cosme

Gigondas (in de warme Zuid-Rhône) wordt gedomineerd door ‘Les Dentelles de Montmirail’. Die rotsformatie zorgt voor welkome verkoeling; de koude wind blaast langs de pieken, zo de wijngaarden in. Met de kunde van zijn vooruitstrevende vader Henri in het achterhoofd kweekt Louis er fruit van topkwaliteit. Hij heeft daarbij goede kennis van modern wijnmaken: pienter houtgebruik en het gebruik van hele trossen voor delicaat sap en fijne structuur.



Gigondas, Le Claux en Hominis Fides

De échte krachttoer schuilt echter in het resultaat: niet robuust en hard, maar elegante Gigondas en ongeëvenaarde single vineyards met groots bewaarpotentieel. Ze delen iets haast ongrijpbaars, dat ons als wijnliefhebbers zo enthousiasmeert. Le Claux is van een haast Bourgondische finesse, met wilde frambozen en pruimen, zacht animaal randje, kruiden als kamperfoelie, turf, zachte tannines en fijne zuren. Hominis Fides daarentegen is wat krachtiger, intenser en dieper. Denk daarbij aan bramen en pruimen, rokerig en hartig, maar met dezelfde kenmerkende fraîcheur die hoort bij Gigondas. De Gigondas zelf is een waar feest, een ijkpunt voor de stijl van Louis. Een elegante Rhône-blend met het typische aroma van zwarte bessen, bramen en vijgen, zoethout en specerijen.

Direct Intekenenicon
Flesfoto
Château de Saint Cosme ‘Le Claux’ Gigondas 2021



Wine Spectator - 95/100 punten:
“Opulent and broad, with a generous cascade of ripe plum and winey cassis notes wrapped in talc-fine yet sturdy tannins. Chewy, with strappy black licorice and cast iron moving in. A seductive, concentrated Gigondas, with impressive harmony as every element hums along toward the seemingly endless finish. Outstanding.”



Speciale intekenprijs: € 89,95 (hierna € 97,50)


Château de Saint Cosme ‘Hominis Fides’ Gigondas 2021

Wine Spectator - 96/100 punten:
“A showstopper, this is chewy, smoky and broad-shouldered in the best possible way. Reveals layers of blackberry and plum matched by pronounced charred iron, dried thyme and black pepper. Shows serious mineral intensity and refined yet muscular tannins, which provide the framework and energy, while forest floor, tobacco and an intriguing menthol note mark the long finish.



Speciale intekenprijs: € 89,95 (hierna € 97,50)



Château de Saint Cosme Gigondas 2021



James Suckling - 94/100 punten

“This rich and impeccably balanced Gigondas has everything we look for in the wines of this appellation. What a wide spectrum of aromas with everything from raspberry to candied orange, plus a slew of delicate spicy notes and fresh Mediterranean herbs. I love the interplay of richness, fine tannins and lively acidity on the generous, but not expansive palate. Very long, refined finish. From organically grown grapes. Drink or hold.”



Nu € 37,50 (hierna € 39,50)

Mijn advies

De allocatie van Louis’ single vineyards is ons als wijnliefhebbers nooit groot genoeg, maar dat maakt ons des te trotser op onze kleine allocatie van uitzonderlijke Gigondas. Als u bekend bent met het Château, begrijpt u ons enthousiasme en behoeft u geen advies. Zo niet; leer de stijl kennen aan de hand van de Gigondas en sla beide single vineyards in om een geschikte avond te verrijken met wat uitzonderlijks.

Direct Intekenenicon
U kunt uw interesse aangeven op ons intekenformulier, maar ook telefonisch op nummer 0495 - 53 24 62 of via een reply op deze mail.



Met hartelijke groet,



De wijnliefhebbers van Colaris

[wvd]

(22-12-2023 10:07 PM)Jeroen Pieter schreef:  Hallo Biff, die heb ik ook nooit gedronken, ook ik ben heel nieuwsgierig. Toevallig in de mail vandaag van Colaris.
Ik vrees alleen wel dat de spaarpot open moet ...




Ons nieuwe katern Terroir & Talent zou niet compleet zijn zonder een bijdrage van Château de Saint-Cosme. Wine Spectator noemde eigenaar Louis Barruol niet voor niets ‘het genie van Gigondas’ en beloonde de Gigondas van 2021 met 94, 95 en 96 punten. Zijn wijnen zijn de maatstaf voor Gigondas; karakteristiek Rhône, gastronomisch ideaal en verleidelijk smaakvol. Helaas is 2021 ook schaarser dan ons lief is, maar we zijn evengoed blij met deze zeer beperkte oplage op intekening.



Wijngaard en wijnkelder van Saint Cosme

Gigondas (in de warme Zuid-Rhône) wordt gedomineerd door ‘Les Dentelles de Montmirail’. Die rotsformatie zorgt voor welkome verkoeling; de koude wind blaast langs de pieken, zo de wijngaarden in. Met de kunde van zijn vooruitstrevende vader Henri in het achterhoofd kweekt Louis er fruit van topkwaliteit. Hij heeft daarbij goede kennis van modern wijnmaken: pienter houtgebruik en het gebruik van hele trossen voor delicaat sap en fijne structuur.



Gigondas, Le Claux en Hominis Fides

De échte krachttoer schuilt echter in het resultaat: niet robuust en hard, maar elegante Gigondas en ongeëvenaarde single vineyards met groots bewaarpotentieel. Ze delen iets haast ongrijpbaars, dat ons als wijnliefhebbers zo enthousiasmeert. Le Claux is van een haast Bourgondische finesse, met wilde frambozen en pruimen, zacht animaal randje, kruiden als kamperfoelie, turf, zachte tannines en fijne zuren. Hominis Fides daarentegen is wat krachtiger, intenser en dieper. Denk daarbij aan bramen en pruimen, rokerig en hartig, maar met dezelfde kenmerkende fraîcheur die hoort bij Gigondas. De Gigondas zelf is een waar feest, een ijkpunt voor de stijl van Louis. Een elegante Rhône-blend met het typische aroma van zwarte bessen, bramen en vijgen, zoethout en specerijen.

Direct Intekenenicon
Flesfoto
Château de Saint Cosme ‘Le Claux’ Gigondas 2021



Wine Spectator - 95/100 punten:
“Opulent and broad, with a generous cascade of ripe plum and winey cassis notes wrapped in talc-fine yet sturdy tannins. Chewy, with strappy black licorice and cast iron moving in. A seductive, concentrated Gigondas, with impressive harmony as every element hums along toward the seemingly endless finish. Outstanding.”



Speciale intekenprijs: € 89,95 (hierna € 97,50)


Château de Saint Cosme ‘Hominis Fides’ Gigondas 2021

Wine Spectator - 96/100 punten:
“A showstopper, this is chewy, smoky and broad-shouldered in the best possible way. Reveals layers of blackberry and plum matched by pronounced charred iron, dried thyme and black pepper. Shows serious mineral intensity and refined yet muscular tannins, which provide the framework and energy, while forest floor, tobacco and an intriguing menthol note mark the long finish.



Speciale intekenprijs: € 89,95 (hierna € 97,50)



Château de Saint Cosme Gigondas 2021



James Suckling - 94/100 punten

“This rich and impeccably balanced Gigondas has everything we look for in the wines of this appellation. What a wide spectrum of aromas with everything from raspberry to candied orange, plus a slew of delicate spicy notes and fresh Mediterranean herbs. I love the interplay of richness, fine tannins and lively acidity on the generous, but not expansive palate. Very long, refined finish. From organically grown grapes. Drink or hold.”



Nu € 37,50 (hierna € 39,50)

Mijn advies

De allocatie van Louis’ single vineyards is ons als wijnliefhebbers nooit groot genoeg, maar dat maakt ons des te trotser op onze kleine allocatie van uitzonderlijke Gigondas. Als u bekend bent met het Château, begrijpt u ons enthousiasme en behoeft u geen advies. Zo niet; leer de stijl kennen aan de hand van de Gigondas en sla beide single vineyards in om een geschikte avond te verrijken met wat uitzonderlijks.

Direct Intekenenicon
U kunt uw interesse aangeven op ons intekenformulier, maar ook telefonisch op nummer 0495 - 53 24 62 of via een reply op deze mail.



Met hartelijke groet,



De wijnliefhebbers van Colaris

Van Saint-Cosme hebben we nog wat stock. We verkopen de parcellaires Hominis Fides, Le Claux en Le Poste aan €88,60. Er zijn nog een paar flessen Le Claux 2014 en 2017 en van 2018 en 2020 hebben we nog een paar flessen van alle drie. De stijl van Saint-Cosme is heel klassiek in de goede zin, strak gemaakte wijnen zonder compromis, maar je moet er echt wel even op wachten.
We werken ook goed met een andere topproducent in Gigondas, Domaine des Bosquets van de bijzonder ambitieuze Julien Brechet, die een iets toegankelijker stijl maakt. Die vind ik rqp eigenlijk nog interessanter, maar ja, het is ook een beetje anders natuurlijk. Van Bosquets heeftmeestal "Le Lieu dit..." meestal mijn voorkeur, maar ook en vooral zijn "Réserve" is schitterend aan amper

[wvd]

   
Deze gisteren open gesnokt na de restjes Champagne van de vorige dag. Maar dit was verbluffend mooier, wat een heerlijke witte Bourgogne! Misschien hielp het glas een beetje, maar dit was echt verbluffend goed en alles wat ik verwacht van een fijne witte Bourgogne met eerst een klein vleugje eiken, dan heerlijk fris wit fruit, body, mineraliteit en lengte, allemaal in perfecte balans. Philippe Colin vliegt nog steeds een beetje onder de radar en zo zie ik het graag.

[wvd]

   
Deze maand al aardig wat Champagnes door gejaagd. Deze vonden we de mooiste tot nog toe, maar wordt vervolgd....!

[wvd]

   
Ik kocht deze "en primeur" en we hebben er een paar gedronken, de laatste toch al heel wat jaren geleden. Maar eerlijk gezegd had ik nooit durven dromen dat deze het na 20 jaar niet alleen zou overleven, maar, geloof het of niet en ik kan het zelf nauwelijks geloven, dit was veruit de mooiste fles! Nog steeds prachtig diep van kleur, geen verval te bekennen, prachtig fruitig, rijp boeket, maar nog steeds geen spoor van natte bladerdekens of paddenstoelen te bespeuren. Rond, mollig en zacht, diep fruitig in de mond, geen alcoholpiek, geen scherpte door toegevoegde zuren, nee, een licht aardse echte Gevrey! We waren er allemaal dol op en de vraag rees: waarom ben ik daarna in godsnaam gestopt met aankopen bij dit domein...?

[vinejo]

(25-12-2023 04:27 PM)wvd schreef:  Ik kocht deze "en primeur" en we hebben er een paar gedronken, de laatste toch al heel wat jaren geleden. Maar eerlijk gezegd had ik nooit durven dromen dat deze het na 20 jaar niet alleen zou overleven, maar, geloof het of niet en ik kan het zelf nauwelijks geloven, dit was veruit de mooiste fles! Nog steeds prachtig diep van kleur, geen verval te bekennen, prachtig fruitig, rijp boeket, maar nog steeds geen spoor van natte bladerdekens of paddenstoelen te bespeuren. Rond, mollig en zacht, diep fruitig in de mond, geen alcoholpiek, geen scherpte door toegevoegde zuren, nee, een licht aardse echte Gevrey! We waren er allemaal dol op en de vraag rees: waarom ben ik daarna in godsnaam gestopt met aankopen bij dit domein...?

Is het familie van Sylvie?

[wvd]

(25-12-2023 09:04 PM)vinejo schreef:  

(25-12-2023 04:27 PM)wvd schreef:  Ik kocht deze "en primeur" en we hebben er een paar gedronken, de laatste toch al heel wat jaren geleden. Maar eerlijk gezegd had ik nooit durven dromen dat deze het na 20 jaar niet alleen zou overleven, maar, geloof het of niet en ik kan het zelf nauwelijks geloven, dit was veruit de mooiste fles! Nog steeds prachtig diep van kleur, geen verval te bekennen, prachtig fruitig, rijp boeket, maar nog steeds geen spoor van natte bladerdekens of paddenstoelen te bespeuren. Rond, mollig en zacht, diep fruitig in de mond, geen alcoholpiek, geen scherpte door toegevoegde zuren, nee, een licht aardse echte Gevrey! We waren er allemaal dol op en de vraag rees: waarom ben ik daarna in godsnaam gestopt met aankopen bij dit domein...?

Is het familie van Sylvie?

André Esmonin, vader van Frederic, is de broer van Sylvie's vader m.a.w., het zijn neef en nicht. De promo is beter bij de andere tak dus.

[wvd]

   
Deze gisteren bij gevulde kalkoen, maar ik vond dat hij een eigen discussie verdiende en die staat HIER.

[wvd]

Nog een reeksje van begin december:
   
Sorry voor de flou foto. De herinnering aan de wijnen wordt ook een beetje flou, dus dat is in harmonie. Halfjes Champagne, het is een loterij soms, maar deze was zeer OK, rijp genoeg, maar rijk en zeer genietbaar, hoewel ik de hele fles liever heb. Dat is een recentere versie en veel frisser / strenger, velen gaan die dus minder vinden, het is een kwestie van voorkeur. Dan een wijn die ik in mijn lijstje topflessen had kunnen stoppen, een absoluut voortreffelijke Barbaresco 1997 Brich Ronchi van Albino Rocca. Alles wat je van een belegen Nebbiolo van een groot teroir en wijnmaker verwacht en op zijn top. Nog 1 fles en die is voor binnenkort, want deze kan alleen maar achteruit gaan denk ik. Goed gemaakt en al erg lekker, maar in een andere klasse was de Crozes 2019 van Saint Cosme met echt puur Syrah fruit en die peper. Jong nog met nog wat onversmolten tannine maar erg lekker. We zijn een beetje onze (te?) oude Rieslings aan het opruimen en deze was niet op het niveau van de 1983 Scharzhofberger, maar toch wel een erg mooi, elegant glas en ondanks het halfje nog erg levend. 1990 maakte zijn reputatie helemaal waar. Dan onze "huiswijn", de heerlijke Chianti Classico "Rubiolo" 2019 van Gagliole, een wijn waar ik altijd blij van wordt. De Follador werd hier al eens besproken denk ik, dus gaan we over naar nog een bijzonder succesvol wijntje: Langhe Nebbiolo 2008 van PdB. Dat drinken we normaal gesproken altijd jong, da's ook de bedoeling van de producent, maar ik had er toen een paar van 2008 opzij gelegd om eens te zien hoe dat evolueert. Nu is die 15 jaar en het is de eerste van drie. Dat zou voor Nebbiolo twijfelaars/non-believers (Jo... ) een geweldige ervaring geweest zijn: lichte, geëvolueerde kleur (uiteraard...), zeer krachtige neus met aroma van sinaas, roos, kruidig, half-volle smaak met versmolten tannines, nog erg levende wijn, lichter dan de Barbaresco, maar heel, heel mooi en (nog steeds) een geweldige koop. Staat intussen aan een 20-tal EUR en dat is een geweldige prijs hiervoor. De Produttori hebben enkel wijngaarden in Barbaresco en dit komt dus van heel goede terroirs. Meestal van jongere stokken en met een kortere maceratie en houtlagering dan de Barbaresco's, een must buy wat mij betreft. Af en toe, raar maar waar, heb ik eens zin in een glas Bordeaux. Meestal gaat dat snel over en dat was ook het geval na deze Du Glana 2006. Een "echte" Bordeaux met diepere kleur, wat inkt aan de neus, redelijk vol en prominente tannines. Ik serveer dat meestal als we gestoofd witlof eten en dan gaat dat best.

[Dave]

Du Glana is natuurlijk ook wel de saaiste aller Saint-Juliens hé ;-)

In die prijsklasse zou ik dan eerder Fiefs de Lagrange of zelfs Lalande-Borie kopen. Maar bon, nog meer dan genoeg Bordeaux in de kelder :-)

[vinejo]

(28-12-2023 06:40 PM)Dave schreef:  Du Glana is natuurlijk ook wel de saaiste aller Saint-Juliens hé ;-)

In die prijsklasse zou ik dan eerder Fiefs de Lagrange of zelfs Lalande-Borie kopen. Maar bon, nog meer dan genoeg Bordeaux in de kelder :-)

En dan nog van een saai jaar ook ;-)

@Werner
Je verwart wat met de Rampolla denk ik? Ben zeker geen non believer voor wat betreft Nebbiolo (en zéker de Babaresco s) maar je moet wel uitkijken wat je koopt en wanneer je ze drinkt..

[wvd]

(28-12-2023 09:36 PM)vinejo schreef:  

(28-12-2023 06:40 PM)Dave schreef:  Du Glana is natuurlijk ook wel de saaiste aller Saint-Juliens hé ;-)

In die prijsklasse zou ik dan eerder Fiefs de Lagrange of zelfs Lalande-Borie kopen. Maar bon, nog meer dan genoeg Bordeaux in de kelder :-)

En dan nog van een saai jaar ook ;-)

@Werner
Je verwart wat met de Rampolla denk ik? Ben zeker geen non believer voor wat betreft Nebbiolo (en zéker de Babaresco s) maar je moet wel uitkijken wat je koopt en wanneer je ze drinkt..

Dat moet je altijd he Jo. Ik heb ook al genoeg Nebbiolo's gehad met teveel droge tannines
Du Glana 2009 is in ieder geval een pak mooier dan deze oersaaie 2006.
Ik ben fan van Gloria, maar dat is een andere prijsklasse natuurlijk.

[wvd]

(28-12-2023 09:36 PM)vinejo schreef:  Je verwart wat met de Rampolla denk ik? Ben zeker geen non believer voor wat betreft Nebbiolo (en zéker de Babaresco s) maar je moet wel uitkijken wat je koopt en wanneer je ze drinkt..

Ik refereerde naar een recente quote van je waar je zegt "Nebbiolo, het blijft toch moeilijk" of iets in die trant.
Over Rampolla gaan we niet verder discussiëren tot je (eindelijk...) eens een 20 jaar oude Sammarco geproefd hebt....

[wvd]

De laatste Champagnes van het jaar....?
   
Maar wellicht komt daar vanavond nog 1 bij en morgen een paar, maar dan is het al 2024 natuurlijk.
Ik denk dat ze allemaal al elders vermeld werden, maar ik zet ze hier op een rij omdat we die uiteraard ook thuis dronken hé...

[wvd]

(28-12-2023 06:40 PM)Dave schreef:  Du Glana is natuurlijk ook wel de saaiste aller Saint-Juliens hé ;-)

In die prijsklasse zou ik dan eerder Fiefs de Lagrange of zelfs Lalande-Borie kopen. Maar bon, nog meer dan genoeg Bordeaux in de kelder :-)

Ik was aan Pavillon de Léoville-Poyferré 2022 aan het denken. Die valt nog mee van prijs en Poyferré zelf is echt top de laatste jaren. Wel veel te duur voor mij en bovendien moet je daar waarschijnlijk zo lang op wachten dat het voor de kinderen zal zijn....

[Sur la Table]

(31-12-2023 05:37 PM)wvd schreef:  

(28-12-2023 06:40 PM)Dave schreef:  Du Glana is natuurlijk ook wel de saaiste aller Saint-Juliens hé ;-)

In die prijsklasse zou ik dan eerder Fiefs de Lagrange of zelfs Lalande-Borie kopen. Maar bon, nog meer dan genoeg Bordeaux in de kelder :-)

Ik was aan Pavillon de Léoville-Poyferré 2022 aan het denken. Die valt nog mee van prijs en Poyferré zelf is echt top de laatste jaren. Wel veel te duur voor mij en bovendien moet je daar waarschijnlijk zo lang op wachten dat het voor de kinderen zal zijn....

Ik heb een kistje pavillon 2020. Ben erg benieuwd want idd, die grand vin is echt fantastisch de laatste jaren

[wvd]

   
Nog een reeksje waarvan de meeste al elders besproken denk ik.

[Biff]

Hoe was de Domaine Charvin 2006 C9P @Werner?
Heb hier ook nog een flesje van liggen

[wvd]

(06-01-2024 06:35 PM)Biff schreef:  Hoe was de Domaine Charvin 2006 C9P @Werner?
Heb hier ook nog een flesje van liggen

Dat was helaas een beetje een tegenvaller. Ik verklaar: we hadden nog wat restjes van Kerstmis, kalkoen met allerlei licht zoete bijgerechten (mango-komkommer, zoete aardappel). Daarom had ik er op kerstdag een oude, licht zoete witte bij gegeven en die was absoluut super, onwaarschijnlijk mooi zelfs (staat ook op de foto). Maar. Ik had zin in iets rood en dacht dat deze ook relatief "zoete" de klus wel zou klaren, "Sweet Grenache" weet je wel? Niet dus. Gedecanteerd uurtje op voorhand en al eens geproefd. Ik vond hem nogal gesloten (dus blij met decanteren) en toonde zich nog erg jong. Er was weinig finesse aan de neus, iets monotoon "warm" rood fruit, klein tikje garrigue wel, maar minder genuanceerd en toch nog erg merkbare, iets te rauwe tannines met een flinke alcohol opstoot naar de afdronk toe. Ik had er veel van verwacht en hoopte op een betere passage aan tafel, maar dat was helaas niet het geval, het zoete nekte de wijn helemaal.
De moraal: luister naar je vrouw....!
Ik zou die toch nog een paar jaar kelder gunnen of anders openen bij iets meer klassiek Provençaals, lamsbout met rozemarijn aardappeltjes of zoiets, dat zal zeker meer plezier geven.

[Biff]

(07-01-2024 12:52 PM)wvd schreef:  

(06-01-2024 06:35 PM)Biff schreef:  Hoe was de Domaine Charvin 2006 C9P @Werner?
Heb hier ook nog een flesje van liggen

Dat was helaas een beetje een tegenvaller. Ik verklaar: we hadden nog wat restjes van Kerstmis, kalkoen met allerlei licht zoete bijgerechten (mango-komkommer, zoete aardappel). Daarom had ik er op kerstdag een oude, licht zoete witte bij gegeven en die was absoluut super, onwaarschijnlijk mooi zelfs (staat ook op de foto). Maar. Ik had zin in iets rood en dacht dat deze ook relatief "zoete" de klus wel zou klaren, "Sweet Grenache" weet je wel? Niet dus. Gedecanteerd uurtje op voorhand en al eens geproefd. Ik vond hem nogal gesloten (dus blij met decanteren) en toonde zich nog erg jong. Er was weinig finesse aan de neus, iets monotoon "warm" rood fruit, klein tikje garrigue wel, maar minder genuanceerd en toch nog erg merkbare, iets te rauwe tannines met een flinke alcohol opstoot naar de afdronk toe. Ik had er veel van verwacht en hoopte op een betere passage aan tafel, maar dat was helaas niet het geval, het zoete nekte de wijn helemaal.
De moraal: luister naar je vrouw....!
Ik zou die toch nog een paar jaar kelder gunnen of anders openen bij iets meer klassiek Provençaals, lamsbout met rozemarijn aardappeltjes of zoiets, dat zal zeker meer plezier geven.

Werner!

[wvd]

Nog wat inhalen:
   

[wvd]

Nog een paar Champagnes. We begonnen met de cuvée Sublime 2012 van de coöperatieve van Le Mesnil in de Côte des Blancs, 100% Grand Cru. Een mooie, volle bubbel, typerende neus van B de B, wat brioche zelfs, echt type allemansvriend in de goede zin, fris genoeg, niet te zoet, iedereen blij. De Millésime 2014 van Leclerc-Briant is een drogere, "moeilijkere" Champagne, zeer genuanceerd, maar een die je aandacht vraagt. Meer mijn ding, de volgende generatie gingen voor de Sublime. Geen van beiden maakt het waar tov de Follador, maar dat is iets totaal anders, daar zijn wij echt verhangen aan dat sublieme, subtiele, ellendig aantrekkelijk frisse fruit / bloemengeur. Dit geheel terzijde....
Maggiorina is een buitenbeentje, uitgenomen Plinius II die pas dit jaar op de markt komt, was deze de enige wijn die in dat zeer, zeer moeilijke jaar gemaakt werd bij Le Piane. Alcohol 11,5%... en heel, heel hoge zuren. Ideaal in de zomer bij slaatjes met vinaigrette dus en 's winters in de pot voor wildragout!
Onlangs had ik een Rabaja 2005 voorgesteld aan de dossers. Om die wat open te krijgen had ik die de dag voordien dubbel gedecanteerd. En dan mee op de bult... En dat was misschien net wat van het vele te goed.... Enfin, deze gewoon een paar uur op voorhand gedecanteerd en die was dan weer nog erg, erg jong. Maar toch wel impressionant van densiteit en structuur en dankzij kleine schepjes in het grote glas werd elk slokje weer net iets beter dan het voorgaande. Dat leidt dan gewoonlijk tot excessen, dus redelijk snel de karaf aan de kant om 's anderendaags nog 1'ns te proeven. Dat gaf uiteindelijk niet zo heel veel verschil. De wijn zal veel minder op tertiaire dan de vorige, nog meer fruit aanwezig, mooie wijn al bij al, zij het met de (toen) typerende Nebbiolo structuur.
Changarnier is een kleiner domein in centrum Monthelie en deze Meursault komt van een perceel aan de Volnay kant. Mooi open, boterige Chardonnay neus, mooi volume met spanning en goede afdronk, in de huidige context een goede rqp... Geheel op dronk voor mij, maar anderen hebben dit wellicht liever net wat meer belegen.

[wvd]

Alweer klaar voor de glasbol:
   
En sorry voor de wazige foto, maar ik veronderstel dat je toch kan zien wat het is?
Changarnier is een voorlopig nog onbekend maar zeer ambitieus domein in Monthelie. Hun 2019, 2020 en zeker ook 2021 zijn erg geslaagd en deze premier cru is geen uitzondering. De wijngaard ligt op dezelfde helling / grenst aan Volnay's Clos des Chênes en de stijl ligt daar ook dicht tegenaan aan de helft van de prijs. Zo gaat dat in Bourgogne. 2019 vind ik in 't algemeen nu al vrij mooi te drinken, benieuwd of ze ook goed gaan ouderen, maar dat kan haast niet anders. Daarna een Nebbiolo van hetzelfde jaar, in de Langhe ook een topjaar. Massolino maakt wijnen voor de lange termijn, maar met een paar uur karaf is deze al prima. Altijd mooie, zuivere aroma's en dan ook hier die gebaldheid, typerend voor Nebbiolo en de huisstijl. Dan de wijn van de week denk ik... Gagliole is nog steeds zo ongelooflijk onder de radar, je acht het niet voor mogelijk met dit niveau en deze Riserva is een beer van een Chianti! Dan een Amarone van Cà dei Maghi, zo mogelijk een domein dat nog helemaal onder de radar zit, er is geen pers review te bespeuren. Maar ik moet zeggen, alle klanten die ooit wijn van hen kochten, zie ik quasi altijd terug voor meer, een vaste waarde en het wordt tijd voor nieuwe import, want zowat alles is op of bijna. En dan de eerste voorbode van een week "zin in Bordeaux", je vraagt je af hoe dat kan maar tja.... Ik had enkele 2022's geproefd voor de zomer waaronder een superbe Rol Valentin en daarom nog eens gepolst of die al verder stond dan begin van het jaar. Nee dus.... een, krachtige Saint-Emilion met mooi fruit, stevige structuur, goede afdronk, maar voor mij nog wat jong, een jaar of vijf gaat dit een toppertje maken.
Dan mijn eerste (van 3) Caprili Brunello 2010, maar daarover lees je alles HIER.

[wvd]

Recent last van Bordeauxgoesting:
   

[vinejo]

(24-01-2024 03:46 PM)wvd schreef:  Recent last van Bordeauxgoesting:

Allemaal rechteroever…
Verklaart je Rampolla liefde ;-)

[wvd]

(24-01-2024 05:24 PM)vinejo schreef:  

(24-01-2024 03:46 PM)wvd schreef:  Recent last van Bordeauxgoesting:

Allemaal rechteroever…
Verklaart je Rampolla liefde ;-)

La Lauzette is Listrac hoor, nu gebotteld als Haut-Médoc. Maar ik heb nu eenmaal meer goedkopere rechteroevers in de kelder. Pipeau was de laatste fles en daar zat een bizar geurtje aan. Ik dacht uiteraard eerst aan kurk, maar de wijn was integendeel heel rond en mollig in de mond, maar dan terug een vies toetske op de afdronk. La Mauriane maakte een zeer, zeer mooie 2007, maar ik vond deze fles de minste, lichter, droger, ik vrees downhill. Nog 1 fles.
De Fougueyrat 2009 was de goedkoopste van de reeks en eigenlijk de lekkerste, simpel en goed en ik ga de laatste flessen nu snel opdrinken want beteren gaat dat niet meer.
Helaas werden al deze Bx zwaar overklast door de Rubiolo, maar dat mag niemand verbazen. Daar krijg ik nooit genoeg van!
2003 vind ik het moeilijkste jaar van Sammarco. Het is echt een heet-jaar wijn, rijpe aroma's, maar teveel tannine voor het fruit. Dat gaat wel beter aan tafel, maar toch meer gehad aan bvb 2005, een moeilijker jaar zogenaamd en die is ook rijper, maar beter geïntegreerde tannines dan de 2003. Toen zat er ook nog geen Merlot in de blend en dat helpt bij latere jaren. Anders gezegd, ik vind de 2009 een flink pak mooier. Was, denk ik, mijn laatste fles.
Dan een CC, de 2012 van Fonterutoli. Nog vrij diepe kleur, een wat onpersoonlijke neus die niemand bij volle verstand in Chianti zou plaatsen. Weinig evolutie behalve dat je merkt dat de wijn wat vermoeid raakt. Voor mij heeft ouderen hier weinig of geen zin gehad, vind hem zeker niet beter dan 8 of 9 jaar geleden. Zo'n typische "veelbelovende" wijn die uiteindelijk nergens naartoe gaat. Rebuy? geen schijn van kans.
Monthuys is gewoon een goede, klassieke redelijk droge Champagne die echt zijn (relatief weinige) geld waard is.

[Thomas]

(24-01-2024 06:25 PM)wvd schreef:  Dan een CC, de 2012 van Fonterutoli. Nog vrij diepe kleur, een wat onpersoonlijke neus die niemand bij volle verstand in Chianti zou plaatsen. Weinig evolutie behalve dat je merkt dat de wijn wat vermoeid raakt. Voor mij heeft ouderen hier weinig of geen zin gehad, vind hem zeker niet beter dan 8 of 9 jaar geleden. Zo'n typische "veelbelovende" wijn die uiteindelijk nergens naartoe gaat. Rebuy? geen schijn van kans.

Ik kan het beamen; ooit 2010 cadeau gekregen en naast enkele jaargenoten CC gedegusteerd. Fonterutoli was de meest internationale, meest anonieme, wat bordelees aandoende CC uit de lineup. Ook zelf bezocht en was 10 jaar geleden al de meest glossy afgelikte degustatieruimte die we toen in de chianti bezocht hebben.

[Corto]

(24-01-2024 06:25 PM)wvd schreef:  Dan een CC, de 2012 van Fonterutoli. Nog vrij diepe kleur, een wat onpersoonlijke neus die niemand bij volle verstand in Chianti zou plaatsen. Weinig evolutie behalve dat je merkt dat de wijn wat vermoeid raakt. Voor mij heeft ouderen hier weinig of geen zin gehad, vind hem zeker niet beter dan 8 of 9 jaar geleden. Zo'n typische "veelbelovende" wijn die uiteindelijk nergens naartoe gaat. Rebuy? geen schijn van kans.

Ik vind het net een voordeel van de standaard Chianti Classico van Fonterutoli dat die geen 10-tal jaar moet liggen vooraleer men er van kan genieten.

En ik vind die P/K toch dik in orde. Waarschijnlijk vind je de CC van Castello dei Rampolla stukken beter, maar die kost ook het dubbele van wat ik al aan de CC's van Fonterutoli heb betaald.

[wvd]

(25-01-2024 02:11 PM)Corto schreef:  

(24-01-2024 06:25 PM)wvd schreef:  Dan een CC, de 2012 van Fonterutoli. Nog vrij diepe kleur, een wat onpersoonlijke neus die niemand bij volle verstand in Chianti zou plaatsen. Weinig evolutie behalve dat je merkt dat de wijn wat vermoeid raakt. Voor mij heeft ouderen hier weinig of geen zin gehad, vind hem zeker niet beter dan 8 of 9 jaar geleden. Zo'n typische "veelbelovende" wijn die uiteindelijk nergens naartoe gaat. Rebuy? geen schijn van kans.

Ik vind het net een voordeel van de standaard Chianti Classico van Fonterutoli dat die geen 10-tal jaar moet liggen vooraleer men er van kan genieten.

En ik vind die P/K toch dik in orde. Waarschijnlijk vind je de CC van Castello dei Rampolla stukken beter, maar die kost ook het dubbele van wat ik al aan de CC's van Fonterutoli heb betaald.

Dat is een moeilijke vergelijking. Ik vermoed ook dat de Annata van Fonterutoli niet zoveel CS meer in de blend heeft. Bij hun Castello is die er in ieder geval al lang uit en die vind ik wel erg mooi.
Maar het is niet echt een goede vergelijking met de CC van Rampolla. Net als zowat alles van dat domein, is ook hun CC een geval apart. Die rijpt(e?) belachelijk goed. We hadden een jaar of zo terug een degustatie Rampolla met o.a. hun 2016 (jong maar verbluffend mooi) en de 2013 die wat tussen twee stoelen viel, de van Bx gekende fase waar het fruit verouderd en je de tertiaire in de verte ziet aankomen en dan een 2010.....
Nee, dan vergelijk ik liever met "echte" CC en daar vind je gelukkig nu echt massa's bijzonder mooie van, ook volop in de Belgische handel.
Mijn topdomeinen in CC zijn, misschien wel in volgorde Montevertine, Gagliole, Istine, San Giusto, Castell' in VillaAma (hoewel nu lang niet meer geproefd) en dan Felsina (en Pagliarese), Vecchie Terre, Cinciole en in het iets "lichtere" genre Badia, Volpaia, Vicchiomaggio en Monsanto. Maar ik kan me best voorstellen dat anderen meer houden van Fontodi of Fonterutoli.

[wvd]

Update laatste dagen...
   
Zeer mooie Champagne Rochet-Bocard Millésilmé 2011, ik ben fan (met dank aan Bert)! 2013 drinkt mooi in rode Bourgogne, dus we gaan ervoor! Na een superbe Fixin, deze keer een even mooie Longeroies, ook zonder enig spoor van de zure dunheid die sommige 2013 kenmerken. Dan nog een Fournier, Chapitre 2014, toen nog Bourgogne, nu ook Marsannay en dat is zeer terecht. Altijd een favoriet geweest en deze 2014 is niet anders. Chapître is een fractie lichter dan de "trois glorieuses" (Clos du Roy, Longeroies en Ez Chezots), maar wat een heerlijk boeket, wat een finesse en meestal wat sneller op dronk ook. Dan een paar stalen van natuur-Bourgogne, Jeremy Recchione met roots in de Langhe, maar duidelijk ingeburgerd in Gevrey. Een kleine negociant die zelf oogst, alles bio en zonder zwavel. De witte Hautes-Côtes vond ik heel mooi, geen hout te bespeuren en je proefde bijna de pure druif. Goed, maar de prijs is ook niet mis, deze producent is alweer erg gevraagd. Geef mij dan maar een Montagny zoals Philippe Colin die maakt, meer onze stijl. Maar de ster van de witte was, met echt vele lengtes, de EOS van Le Piane, dat is echt een heel, heel grote wijn! Zeer krachtige neus met erg frisse tonen op meer rijpe fruittonen en dat alles met een super-minerale ondertoon tot op de zeer lange afdronk. Zeker niet ieders pakje an, maar wat een karakter!
De rode Recchione's zouden echte wondertjes zijn en ik proefde vorige herfst inderdaad en nogal sublieme Chambolle op fust, maar deze HC kon me toch wat minder overtuigen. Duidelijk "natuur" met helaas een erg penetrant zuurtje voor op de tong, wat de aandacht van het mooie pure fruit een beetje overschaduwde. Mindere fles? De rode topper van de week was, het zal je niet verbazen, de PdB Asili 2007. Ik koop die wijnen al decennia, nog geen betere rqp in grote Langhe Nebbiolo gevonden. Sommigen vinden 2007 een overroepen jaar, sommigen vinden die al over de top, maar ik vraag me dan of of die sommigen eigenlijk weten wat de echte Nebbiolo-liefhebber zoekt in deze wijnen? Dat is niet het soms inderdaad leuke floraal-fruitige boeketje van de jonge wijn, maar de diepe, donkere tertiaire aroma's die je alleen bij oudere Nebbiolo vindt en deze was net op dat "keerpunt", love it.
Rebuy? EOS, Fournier, Rochet-Bocard, en PdB in groten getale! De Montagny is mooi, maar ik ben wat verwend door de betere (en helaas veel duurdere) cuvées van Philippe Colin, dus beetje twijfel..