wijnliefhebbers

(18-09-2021 09:27 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(17-09-2021 08:33 PM)Fre schreef:  Ik las de reactie van Francis op de post van Jo en Vince. Geen fan van de witte Bouley? Ik kon me alleen maar mooie wijnen voor de geest halen. Nochtans matcht Francis smaak met die van mij. Dus dient de proef opnieuw op de som genomen te worden.
De Sancerre 2019 in het glas. Rijpe maar tevens complexe neus. We zijn ver van de ‘pipi de chat’ hier. Witte perzik, wat argument ook. Iets vettigs ook, wat atypisch is toch.
In de mond een redelijke zoete aanzet. We hebben duidelijk met een rijk jaar te maken. Maar het agrume bittertje en zuurtjes tonen toch ook mooi het noordelijke karakter. Mooie counter zou Peter Vandenbempt zeggen. Qua lengte mag deze er wel zijn. Zeer geslaagd als basis Sancerre. En culinair multi inzetbaar, lijkt me. Als pure sauvignon liefhebber zal dit misschien teleurstellen. Daarvoor is deze wijn misschien te rijp. Maar ik ben pro.

Ik voelde me een beetje aangesproken. Dus een kleine reactie lijkt me aangewezen. Fre, onze smaken matchen opperbest. Ik ga je zelfs bekennen dat ik Bouley nog nooit geproefd had maar na jouw TN maakte je me zo curieus dat ik die Sancerre 2019 ook aangekocht heb.
En ik vind het een zeer mooie wijn, en zelfs precies zoals jij hem beschreven hebt. Alleen, ... het is voor mij geen, zoals men zegt "un vin racé", een typische Sancerre. Het valt me zelf op maar ik heb dat in het bijzonder met twee appellaties: Sancerre en Chablis. Twee appellaties die echt wel typiciteit uitstralen. En als ik daarvan een wijn op restaurant bestel, of ik wil daarvan iets aankopen, dan heb ik liefst eentje waarin ik die typiciteit herken en waarmee ik me even tijdens het proeven in die wijnstreek waan.
Met de Bouley had ik dat gewoon niet, en je gaf zelf ook zo een beetje de mindere streekgebonden sauvignon typiciteit aan. Maar het blijft natuurlijk goeie wijn, laat dat duidelijk zijn.

Vooral ook de betere percelen proeven, die maken echt wel het verschil ( ook in prijs jammer genoeg)

(18-09-2021 09:27 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(17-09-2021 08:33 PM)Fre schreef:  Ik las de reactie van Francis op de post van Jo en Vince. Geen fan van de witte Bouley? Ik kon me alleen maar mooie wijnen voor de geest halen. Nochtans matcht Francis smaak met die van mij. Dus dient de proef opnieuw op de som genomen te worden.
De Sancerre 2019 in het glas. Rijpe maar tevens complexe neus. We zijn ver van de ‘pipi de chat’ hier. Witte perzik, wat argument ook. Iets vettigs ook, wat atypisch is toch.
In de mond een redelijke zoete aanzet. We hebben duidelijk met een rijk jaar te maken. Maar het agrume bittertje en zuurtjes tonen toch ook mooi het noordelijke karakter. Mooie counter zou Peter Vandenbempt zeggen. Qua lengte mag deze er wel zijn. Zeer geslaagd als basis Sancerre. En culinair multi inzetbaar, lijkt me. Als pure sauvignon liefhebber zal dit misschien teleurstellen. Daarvoor is deze wijn misschien te rijp. Maar ik ben pro.

Ik voelde me een beetje aangesproken. Dus een kleine reactie lijkt me aangewezen. Fre, onze smaken matchen opperbest. Ik ga je zelfs bekennen dat ik Bouley nog nooit geproefd had maar na jouw TN maakte je me zo curieus dat ik die Sancerre 2019 ook aangekocht heb.
En ik vind het een zeer mooie wijn, en zelfs precies zoals jij hem beschreven hebt. Alleen, ... het is voor mij geen, zoals men zegt "un vin racé", een typische Sancerre. Het valt me zelf op maar ik heb dat in het bijzonder met twee appellaties: Sancerre en Chablis. Twee appellaties die echt wel typiciteit uitstralen. En als ik daarvan een wijn op restaurant bestel, of ik wil daarvan iets aankopen, dan heb ik liefst eentje waarin ik die typiciteit herken en waarmee ik me even tijdens het proeven in die wijnstreek waan.
Met de Bouley had ik dat gewoon niet, en je gaf zelf ook zo een beetje de mindere streekgebonden sauvignon typiciteit aan. Maar het blijft natuurlijk goeie wijn, laat dat duidelijk zijn.

Leuke post. Direct de proef op de som. Ik begrijp je volledig. En initieel had ik dezelfde reactie. Het fruit is wat ‘zoetiger’ dan anders. Geen pipi de Chat of grassige toetsen. Wel een rijpe sauvignon. Daarom wat atypisch. Maar op zich goed gemaakt, vind k.

Sancerre 2019
Op dag 1 dachten Olivier en Vince aan een Chenin. De neus was inderdaad erg rijp, doch waren er in de mond redelijk wat zuren waarneembaar. Een mooie wijn maar op dag 2 nog een stukje interessanter. Koeler, frisser, meet agrume in de neus. Meer traditioneel ook. Ging perfect bij kabeljauw deze middag.

het zoet-zuur spel mét een bittertje deed mij inderdaad aan Chenin denken, niet wat je van een Sancerre verwacht maar verdomd lekker. De crus van dit domein zijn wel meer op finesse en hoger in zuren maar altijd perfect rijp.

(07-11-2021 06:57 PM)Fre schreef:  Sancerre 2019
Op dag 1 dachten Olivier en Vince aan een Chenin. De neus was inderdaad erg rijp, doch waren er in de mond redelijk wat zuren waarneembaar. Een mooie wijn maar op dag 2 nog een stukje interessanter. Koeler, frisser, meet agrume in de neus. Meer traditioneel ook. Ging perfect bij kabeljauw deze middag.

Ik vooral een albariño gevoel. Geparfumeerd en rijp in de neus maar fris in de mond.

Sancerre Sibylle 2019 - rosé
Deze rosé van 100% pinot noir zijn afkomstig van oude wijnstokken op de steile hellingen in Chavignol. In de grond is veel Kimmeridgien (terre blanche) aanwezig.

In de neus drink je echt een pinot. Typische geplette aardbeitjes, frambozen, maar ook een mooie mineraliteit. Dit is een redelijk krachtige rosé die ik na de pinot rosé van Sirugue schonk (die ook mooi was trouwens), maar de Sancerre was een stuk krachtiger, langer en ook een tikkeltje frisser. Zeer mooie rosé

(12-06-2022 08:11 PM)Fre schreef:  Sancerre Sibylle 2019 - rosé
Deze rosé van 100% pinot noir zijn afkomstig van oude wijnstokken op de steile hellingen in Chavignol. In de grond is veel Kimmeridgien (terre blanche) aanwezig.

In de neus drink je echt een pinot. Typische geplette aardbeitjes, frambozen, maar ook een mooie mineraliteit. Dit is een redelijk krachtige rosé die ik na de pinot rosé van Sirugue schonk (die ook mooi was trouwens), maar de Sancerre was een stuk krachtiger, langer en ook een tikkeltje frisser. Zeer mooie rosé

Ze kunnen zo mooi zijn die rosé’s daar vandaan. Dit klinkt ook echt mooi, en herkenbaar. Echt pinot en echt rosé.

Gisteren de Monts Damnés 2019 geschonken, naast de Cotes de Marloup 2020 van Fleuriet.
De Boulay toont zich, zeker op dag 2, toch de grootste wijn. Gunflint in de neus, naast wit fruit (eerder peer dan appel), hint van limoen, geen spoor van buxus.
De zachtheid zelve in de mond, medium body maar tegelijkertijd tintelend fris.
De Fleuriet zit iets meer op z’n fruit, hoewel je ook daar een mooie minerale ondertoon hebt. Iets korter in de mond, maar wel bijzonder goede sauvignon blanc ook.
Beide wijnen te jong natuurlijk.

De Boulay was aromatisch atypisch maar bijzonder karaktervol: ik had vers gesneden soepgroenten, tomaat, onrijpe peer en hooi. Ook iets grassigs. Dat leidde me finaal tot sauvignon blanc. Maar mijn eerste gedacht ging richting Provence, stijl van Bellet of Palette (Simonne). Qua klasse overtrof hij de klassiekere Fleuriet die misschien wat te braaf overkwam.