wijnliefhebbers

(28-06-2014 06:50 PM)Venne schreef:  2007 Beaujeu
Cava, wel een bizarre karton en vleesneus?
T schone is ter toch vanaf denk ik, dringend laatste fles leegmaken:-)

Maf, we dronken een week geleden de 2005 en die was nog dik in orde .... toch precies wat flesvariatie

Idd Koen, ik dronk een tijdje geleden ook nog eens de 05 en die was stukken beter.
Ik heb van beide jaartallen nog e fleske liggen, over een paar jaar nog eens proberen.

Clos de Beaujeu in het glas.
Wat schreef ik hier in 2005:

Citaat:Ik ben toch niet van plan deze wijn nog vijf jaar te bewaren en denk dat deze nu reeds zeker top is.

Deze wijn moet volgens mij dringend gedronken worden; geroosterd in de neus; verlies aan fraîcheur en kracht; oxidatief in de afdronk.

Had van deze wijn 12 flessen nu nog 1 of 2, gelukkig niet meer.
Deze laatsten gaan deze maand zeker niet overleven.

Hallo Don, welk jaartal?

(15-11-2015 01:25 PM)Venne schreef:  Hallo Don, welk jaartal?

Het is de 2005 die nu me echt ontgoochelt en ik denk niet dat dit per ongeluk een slechte fles is.
De evolutie van deze wijn van de 12 flessen die ik had duiden klaar en duidelijk naar het degressief karakter van de kwaliteit zelfs naar slecht toe.

Les Monts Damnés 2014

Eén van de toppercelen in Sancerre, zeer steile hellingen die volledig Zuidgericht liggen (zie foto) Onderaan en tot het midden bestaat de bodem vooral uit klei-kalk en kimmeridge mergel, vergelijkbaar met die van Chablis (slechts 90 km verder..)
Vandaar komen de gerookte toetsen en de hoge zuurtegraad die de wijn kan vertonen. Verder naar boven hebben we Portlandien, vergelijkbaar met die van de plateaux van Petit Chablis.

Boulay heeft 1,5 ha van dit perceel, een stokdichtheid van gemiddeld 8000 stokken/ha zorgt voor extra lage rendementen.

De 2014 die we dronken vertoonde de heel typische mineraliteit (bijna ziltigheid) die samen met wat grassigheid, agrume en ananas zorgt voor een heel fris en subtiel aroma. In de mond werpen de bijzonder levendige zuurtjes deze wijn van tong naar gehemelte, het frisse sap wentelt en keert zich als een elegante dame die een nieuw jurkje showt.
De afdronk bezorgt je een kleine after-party waar vooral de agrume-toetsen een hoofdrol spelen.
Boulay bewijst hier alweer tot de top van Sancerre te behoren.

(30-12-2016 01:12 PM)vinejo schreef:  Les Monts Damnés 2014

Eén van de toppercelen in Sancerre, zeer steile hellingen die volledig Zuidgericht liggen (zie foto) Onderaan en tot het midden bestaat de bodem vooral uit klei-kalk en kimmeridge mergel, vergelijkbaar met die van Chablis (slechts 90 km verder..)
Vandaar komen de gerookte toetsen en de hoge zuurtegraad die de wijn kan vertonen. Verder naar boven hebben we Portlandien, vergelijkbaar met die van de plateaux van Petit Chablis.

Boulay heeft 1,5 ha van dit perceel, een stokdichtheid van gemiddeld 8000 stokken/ha zorgt voor extra lage rendementen.

De 2014 die we dronken vertoonde de heel typische mineraliteit (bijna ziltigheid) die samen met wat grassigheid, agrume en ananas zorgt voor een heel fris en subtiel aroma. In de mond werpen de bijzonder levendige zuurtjes deze wijn van tong naar gehemelte, het frisse sap wentelt en keert zich als een elegante dame die een nieuw jurkje showt.
De afdronk bezorgt je een kleine after-party waar vooral de agrume-toetsen een hoofdrol spelen.
Boulay bewijst hier alweer tot de top van Sancerre te behoren.

Boulay nog nooit geproefd maar aan de smakelijke TN te lezen is het precies mijn stijl.

(30-12-2016 01:39 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(30-12-2016 01:12 PM)vinejo schreef:  Les Monts Damnés 2014

Eén van de toppercelen in Sancerre, zeer steile hellingen die volledig Zuidgericht liggen (zie foto) Onderaan en tot het midden bestaat de bodem vooral uit klei-kalk en kimmeridge mergel, vergelijkbaar met die van Chablis (slechts 90 km verder..)
Vandaar komen de gerookte toetsen en de hoge zuurtegraad die de wijn kan vertonen. Verder naar boven hebben we Portlandien, vergelijkbaar met die van de plateaux van Petit Chablis.

Boulay heeft 1,5 ha van dit perceel, een stokdichtheid van gemiddeld 8000 stokken/ha zorgt voor extra lage rendementen.

De 2014 die we dronken vertoonde de heel typische mineraliteit (bijna ziltigheid) die samen met wat grassigheid, agrume en ananas zorgt voor een heel fris en subtiel aroma. In de mond werpen de bijzonder levendige zuurtjes deze wijn van tong naar gehemelte, het frisse sap wentelt en keert zich als een elegante dame die een nieuw jurkje showt.
De afdronk bezorgt je een kleine after-party waar vooral de agrume-toetsen een hoofdrol spelen.
Boulay bewijst hier alweer tot de top van Sancerre te behoren.

Boulay nog nooit geproefd maar aan de smakelijke TN te lezen is het precies mijn stijl.

Mijn laatste 2 flesjes Les Monts Damnés 2010 van Pascal Cotat hebben hun beste tijd gehad.
Een wijn die best binnen de 5 jaar moest gedronken zijn.
Zal deze avond nog een van deze 2010 ontkurken.
TN volgt dan.

(30-12-2016 03:56 PM)don quichotte schreef:  

(30-12-2016 01:39 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(30-12-2016 01:12 PM)vinejo schreef:  Les Monts Damnés 2014

Eén van de toppercelen in Sancerre, zeer steile hellingen die volledig Zuidgericht liggen (zie foto) Onderaan en tot het midden bestaat de bodem vooral uit klei-kalk en kimmeridge mergel, vergelijkbaar met die van Chablis (slechts 90 km verder..)
Vandaar komen de gerookte toetsen en de hoge zuurtegraad die de wijn kan vertonen. Verder naar boven hebben we Portlandien, vergelijkbaar met die van de plateaux van Petit Chablis.

Boulay heeft 1,5 ha van dit perceel, een stokdichtheid van gemiddeld 8000 stokken/ha zorgt voor extra lage rendementen.

De 2014 die we dronken vertoonde de heel typische mineraliteit (bijna ziltigheid) die samen met wat grassigheid, agrume en ananas zorgt voor een heel fris en subtiel aroma. In de mond werpen de bijzonder levendige zuurtjes deze wijn van tong naar gehemelte, het frisse sap wentelt en keert zich als een elegante dame die een nieuw jurkje showt.
De afdronk bezorgt je een kleine after-party waar vooral de agrume-toetsen een hoofdrol spelen.
Boulay bewijst hier alweer tot de top van Sancerre te behoren.

Boulay nog nooit geproefd maar aan de smakelijke TN te lezen is het precies mijn stijl.

Mijn laatste 2 flesjes Les Monts Damnés 2010 van Pascal Cotat hebben hun beste tijd gehad.
Een wijn die best binnen de 5 jaar moest gedronken zijn.
Zal deze avond nog een van deze 2010 ontkurken.
TN volgt dan.

Benieuwd! Want hier was de concensus dat de '14 nog veel te jong was. Toen we de 2005 vroeger dronken (in 2011 of zo) waren mijn laatste flesjes echter ook richting oxidatie..

(30-12-2016 04:13 PM)vinejo schreef:  

(30-12-2016 03:56 PM)don quichotte schreef:  

(30-12-2016 01:39 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(30-12-2016 01:12 PM)vinejo schreef:  Les Monts Damnés 2014

Eén van de toppercelen in Sancerre, zeer steile hellingen die volledig Zuidgericht liggen (zie foto) Onderaan en tot het midden bestaat de bodem vooral uit klei-kalk en kimmeridge mergel, vergelijkbaar met die van Chablis (slechts 90 km verder..)
Vandaar komen de gerookte toetsen en de hoge zuurtegraad die de wijn kan vertonen. Verder naar boven hebben we Portlandien, vergelijkbaar met die van de plateaux van Petit Chablis.

Boulay heeft 1,5 ha van dit perceel, een stokdichtheid van gemiddeld 8000 stokken/ha zorgt voor extra lage rendementen.

De 2014 die we dronken vertoonde de heel typische mineraliteit (bijna ziltigheid) die samen met wat grassigheid, agrume en ananas zorgt voor een heel fris en subtiel aroma. In de mond werpen de bijzonder levendige zuurtjes deze wijn van tong naar gehemelte, het frisse sap wentelt en keert zich als een elegante dame die een nieuw jurkje showt.
De afdronk bezorgt je een kleine after-party waar vooral de agrume-toetsen een hoofdrol spelen.
Boulay bewijst hier alweer tot de top van Sancerre te behoren.

Boulay nog nooit geproefd maar aan de smakelijke TN te lezen is het precies mijn stijl.

Mijn laatste 2 flesjes Les Monts Damnés 2010 van Pascal Cotat hebben hun beste tijd gehad.
Een wijn die best binnen de 5 jaar moest gedronken zijn.
Zal deze avond nog een van deze 2010 ontkurken.
TN volgt dan.

Benieuwd! Want hier was de concensus dat de '14 nog veel te jong was. Toen we de 2005 vroeger dronken (in 2011 of zo) waren mijn laatste flesjes echter ook richting oxidatie..

TN geplaatst onder "Cotat, La Grande Côte (2008), Sancerre "

Volledig mee eens wat betreft de 2005.
Mijn laatste flessen Sancerre Boulay van 2005 werden snel geliquideerd.
Is geen referentie van bewaarpotentieel wat betreft bio wijn.

Clos de Beaujeu 2005

Laatste fles (beetje vergeten) en één van de betere. Goed bewaard, met bijna intacte kurk. De neus blijft intrigeren met die oosterse specerijen, nog mooie fraicheur, maar is ondertussen ook mooi zacht geworden met zelfs een zoet puntje on de afdronk. Deed het gisteren heel goed bij de kip Tikka Massala en vandaag nog steeds lekker.[/align]

(10-12-2018 09:53 PM)Dave schreef:  Clos de Beaujeu 2005

Laatste fles (beetje vergeten) en één van de betere. Goed bewaard, met bijna intacte kurk. De neus blijft intrigeren met die oosterse specerijen, nog mooie fraicheur, maar is ondertussen ook mooi zacht geworden met zelfs een zoet puntje on de afdronk. Deed het gisteren heel goed bij de kip Tikka Massala en vandaag nog steeds lekker.[/align]

Straf dat dit nog zo goed was!
Waar is den tijd dat we die aan een euro of 15 kochten in Delhaize
De mijne zijn al een jaar of 5 opgedronken...

(10-12-2018 10:36 PM)vinejo schreef:  

(10-12-2018 09:53 PM)Dave schreef:  Clos de Beaujeu 2005

Laatste fles (beetje vergeten) en één van de betere. Goed bewaard, met bijna intacte kurk. De neus blijft intrigeren met die oosterse specerijen, nog mooie fraicheur, maar is ondertussen ook mooi zacht geworden met zelfs een zoet puntje on de afdronk. Deed het gisteren heel goed bij de kip Tikka Massala en vandaag nog steeds lekker.[/align]

Straf dat dit nog zo goed was!
Waar is den tijd dat we die aan een euro of 15 kochten in Delhaize
De mijne zijn al een jaar of 5 opgedronken...

Vond het ook verrassend, want ik heb ook een paar mindere/slechte flessen gehad.

Maar deze was tip top, zo zie je maar.

Kwam inderdaad van Delhaize, maar geen idee meer hij kostte.

Wel wel wel , ook nog 1 fles van gevonden :-) Dave, ga ik ook es proberen dan.

Deze week tijdens degu van Café Cuvée de 2005 opengedaan en ..... hij was top! Had zelfs nog wat tijd nodig om open te komen.

@tienne , uwe 2016 ga ik dus een heel tijdje gerust laten :-)

(21-12-2018 04:05 PM)Venne schreef:  Deze week tijdens degu van Café Cuvée de 2005 opengedaan en ..... hij was top! Had zelfs nog wat tijd nodig om open te komen.

@tienne , uwe 2016 ga ik dus een heel tijdje gerust laten :-)

We lezen het hier wel als hij open gaat

Er is misschien wel wat flesvariatie, maar kan toch blijkbaar een heel eind mee.
Toch wel straf.

Vanochtend proefde ik de Sancerre Blanc"Tradition" 2018 van Boulay, met een frisse neus van citroen, grapefruit en minerale nuances.
De mond is redelijk geconcentreerd en heeft een mooie materie die zuurgraad in evenwicht brengt met frisse citrusaroma's. Deze wijn is "behoorlijk vol en een beetje vet", de afdronk op het fruit heeft een delicate bitterheid.
Voor mij is het goed, maar er is een klein gebrek aan spanning.

---

Dan, Les Monts Damnés 2018,
de neus is elegant met citroen en wit fruit met minerale nuances,
de mond is geconcentreerd en fris en heeft een mooie textuur en een mooie fruitige zuurgraad die spanning en lengte brengt. De frisse afdronk is fruitig op minerale basis.

Het is veel beter.

Dan een Sancerre Clos de Beaujeu 2018,
de neus is aangenaam, met citroen en grapefruit met minerale nuances,
en de mond geeft een indruk van aangename finesse en heeft substantie maar ook een zeer mooie fruitige zuurtegraad die een gevoel van evenwicht en spanning geeft.
Het is een volle en gespannen wijn met een lange minerale afdronk, het is een prachtige wijn.

---

Dan een Sancerre La Côte 2018,
een neus op citroen met hints van grapefruit en witte bloemen op een minerale achtergrond,
een elegante en frisse mond met een mooie substantie en een mooie spanning.
Het is een evenwichtige en heerlijke wijn, zowel vol als gespannen, met een mooie zuurgraad en citrussmaak die de afdronk verlengt met minerale accenten.

Het is een uitstekende Sancerre...

Dan een Sancerre Comtesse 2018
Een neus op citroen en mandarijn met bloemige en minerale accenten
Een geconcentreerde en strakke mond die een volle en frisse wijn geeft met een mooie balans en de finale verlengd door een verleidelijke zuurgraad.
Volume en materie, spanning en frisheid.
Het lijkt gemaakt om te bewaren.. Hij zal heel goed zijn.

Gisteren een Sancerre rouge Oriane 2016 :
- Een neus op de kers, de pit, pioenroos en hints van zoethout
- Een geconcentreerd en fris mond met een mooie balans op frisheid. De mooie fruitige zuurgraad verlengt de afdronk.

En een Sancerre rouge Oriane 2014 met een neus van kersen, zoethout en droge bladeren,
het frisse mond wordt een beetje gedomineerd door de zuurtegraad die de afdronk verlengt.
Deze wijn kan niet weerstaan vergelijking met Belle Dame 2014 van Vacheron gedronken op hetzelfde moment.

Vacheron zal waarschijnlijk ook een stuk duurder zijn.

Goedenavond Frederik,
Vacheron is duurder in rood, maar het is zoveel beter.
In het wit, de Cuvées zijn tegen vergelijkbare prijzen .
In 2018 stelde de cuvée "Tradition de Boulay me teleur, maar zijn andere witte wijnen zijn erg goed en vooral La Côte.

(04-10-2019 09:34 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Goedenavond Frederik,
Vacheron is duurder in rood, maar het is zoveel beter.
In het wit, de Cuvées zijn tegen vergelijkbare prijzen .
In 2018 stelde de cuvée "Tradition de Boulay me teleur, maar zijn andere witte wijnen zijn erg goed en vooral La Côte.

De rode Vacheron is een echte topwijn. Wel prijzig maar men krijgt waar voor zijn geld.

Ik hou echt van beide Cuvées Rouges van Vacheron.
De Cuvée "Tradition" wordt verkocht ongeveer 20 €, hij is al erg goed.
De Cuvée Belle Dame is 35 €, hij is duur maar uitstekend, we zijn het erover eens .

Er is ook Les Marnes, het is prachtig maar zeer zeldzaam en erg duur.

(04-10-2019 11:18 PM)Thierry Debaisieux schreef:  Ik hou echt van beide Cuvées Rouges van Vacheron.
De Cuvée "Tradition" wordt verkocht ongeveer 20 €, hij is al erg goed.
De Cuvée Belle Dame is 35 €, hij is duur maar uitstekend, we zijn het erover eens .
Er is ook Les Marnes, het is prachtig maar zeer zeldzaam en erg duur.

Waar koopt u deze wijnen?

Bij mijn oude wijnkeldervriend Daniel Bécu in de Cave de la Crosse. Jo en Frederik kennen hem, hij heeft niet genoeg flessen Marnes om te verkopen, hij drinkt ze samen met zijn vrienden.

Sancerre La Côte 2018

Nieuwe proeverij van deze Sancerre afgelopen donderdag.
De neus is zeer elegant met aroma's van citroen en mandarijn op een minerale achtergrond. Er lijkt een heel lichte zwavel te zijn.
De mond is meer gekenmerkt door zwavel. Maar hij heeft een zeer mooie geconcentreerde en ruime materie en een mooie fruitige zuurgraad die een mooie spanning geeft. Achter de vleugjes zwavel is deze wijn zeer evenwichtig en heeft een lange fruitige en minerale afdronk.
De zwavel had ons niet gemarkeerd op de vorige fles.

De 2019 Tradition in t glas. Lang geleden dat ik nog een 100% sauvignon in t glas had. En zeker eentje van dit allooi. Frisse agrume aanzet, eigen aan de druif. Maar dan schakelt de wijn in een hogere versnelling en laat het peloton ter plaatse. Wat een evenwicht, wat een verleiding. Wineporn
Misschien niet de grootsheid van de betere cuvees la Côte of les Marnes maar toch een behoorlijke complexiteit voor een basis cuvée. Voor 20 euro heb je toch erg veel kwaliteit, iets wat ik als Bourgogneliefhebber niet echt gewend ben . Beetje zelfkritiek moet kunnen vind k. T weekend is alvast goed ingezet.

Ik las de reactie van Francis op de post van Jo en Vince. Geen fan van de witte Bouley? Ik kon me alleen maar mooie wijnen voor de geest halen. Nochtans matcht Francis smaak met die van mij. Dus dient de proef opnieuw op de som genomen te worden.
De Sancerre 2019 in het glas. Rijpe maar tevens complexe neus. We zijn ver van de ‘pipi de chat’ hier. Witte perzik, wat argument ook. Iets vettigs ook, wat atypisch is toch.
In de mond een redelijke zoete aanzet. We hebben duidelijk met een rijk jaar te maken. Maar het agrume bittertje en zuurtjes tonen toch ook mooi het noordelijke karakter. Mooie counter zou Peter Vandenbempt zeggen. Qua lengte mag deze er wel zijn. Zeer geslaagd als basis Sancerre. En culinair multi inzetbaar, lijkt me. Als pure sauvignon liefhebber zal dit misschien teleurstellen. Daarvoor is deze wijn misschien te rijp. Maar ik ben pro.

(17-09-2021 08:33 PM)Fre schreef:  Ik las de reactie van Francis op de post van Jo en Vince. Geen fan van de witte Bouley? Ik kon me alleen maar mooie wijnen voor de geest halen. Nochtans matcht Francis smaak met die van mij. Dus dient de proef opnieuw op de som genomen te worden.
De Sancerre 2019 in het glas. Rijpe maar tevens complexe neus. We zijn ver van de ‘pipi de chat’ hier. Witte perzik, wat argument ook. Iets vettigs ook, wat atypisch is toch.
In de mond een redelijke zoete aanzet. We hebben duidelijk met een rijk jaar te maken. Maar het agrume bittertje en zuurtjes tonen toch ook mooi het noordelijke karakter. Mooie counter zou Peter Vandenbempt zeggen. Qua lengte mag deze er wel zijn. Zeer geslaagd als basis Sancerre. En culinair multi inzetbaar, lijkt me. Als pure sauvignon liefhebber zal dit misschien teleurstellen. Daarvoor is deze wijn misschien te rijp. Maar ik ben pro.

Ik voelde me een beetje aangesproken. Dus een kleine reactie lijkt me aangewezen. Fre, onze smaken matchen opperbest. Ik ga je zelfs bekennen dat ik Bouley nog nooit geproefd had maar na jouw TN maakte je me zo curieus dat ik die Sancerre 2019 ook aangekocht heb.
En ik vind het een zeer mooie wijn, en zelfs precies zoals jij hem beschreven hebt. Alleen, ... het is voor mij geen, zoals men zegt "un vin racé", een typische Sancerre. Het valt me zelf op maar ik heb dat in het bijzonder met twee appellaties: Sancerre en Chablis. Twee appellaties die echt wel typiciteit uitstralen. En als ik daarvan een wijn op restaurant bestel, of ik wil daarvan iets aankopen, dan heb ik liefst eentje waarin ik die typiciteit herken en waarmee ik me even tijdens het proeven in die wijnstreek waan.
Met de Bouley had ik dat gewoon niet, en je gaf zelf ook zo een beetje de mindere streekgebonden sauvignon typiciteit aan. Maar het blijft natuurlijk goeie wijn, laat dat duidelijk zijn.