Suavia, Soave

[wvd]

(24-04-2019 01:41 PM)33S schreef:  

(24-04-2019 12:56 PM)wvd schreef:  

(24-04-2019 11:23 AM)33S schreef:  

(31-07-2018 10:01 AM)33S schreef:  Ook bij de Monte Carbonare heb ik het gevoel dat er vaak verschil zit op de flessen.

Recent weer een 2014 gedronken die er al wat over was en toch wat frisheid ontbrak. Misschien niet de beste jaargang, al was er geen gebrek aan rijpheid en materie.

Sommige waren top, ook na ettelijke jaren, andere maar zus en zo. Heb nog maar een fles over van dit domein, 2013 'Le Rive'.

Flesverschil is normaal bij natuurlijke kurk, maar verschil in omstandigheden maakt soms nog een groter verschil. Met wat wordt de fles afgesloten / waar heb je ze gekocht?

Gewone kurk als ik me goed herinner. Ik dacht eerst bij xtrawine, maar na checken blijkt het (voor deze fles en de meeste Monte Carbonare) Superiore te zijn.

Het zou dus aan de bewaring daar kunnen liggen, langs de andere kant, zo lang hebben die flessen daar nu ook niet gelegen hoor (deze 2014 werd gekocht in april 2016).

Bij de Massifitti (wel vooral xtrawine) was er volgens mij geen probleem met bewaarcondities, daar was het eerder dat bepaalde flessen echt heel goed waren en andere eerder gewoon, wat minder expressief zonder daarom foutief te zijn.

Afgezien van de omstandigheden en stemming van de proever (belangrijker dan je zou denken...!), blijkt toch vooral kurk de factor die het meest toedraagt aan de variatie tussen flessen. Ik zag onlangs ergens (hier?) een foto van een open kist met dure Leflaive's. Je zag gewoon aan de flessen welke goed (bleek) waren en welke last hadden van premox (oranje). Zelf ben ik dan ook blij als ik een Diam zie zitten.
Een korte periode van eventueel minder goede opslag (?) was wellicht voor al je flessen Monte Carbonare dezelfde, dus dat zal wel geen oorzaak zijn. Trouwens, dat wordt fel overdreven. De meeste wijnen zijn sterker dan algemeen aangenomen en verdragen wel niet te lange periodes van wat te warme opslag. Te koud is trouwens, zeker voor rode wijn, ook te vermijden. Het waarom ben ik nog niet achter, maar op een of andere manier proef je het als een rode wijn (bijna) bevroren geweest is.

[vinejo]

(24-04-2019 05:36 PM)wvd schreef:  

(24-04-2019 01:41 PM)33S schreef:  

(24-04-2019 12:56 PM)wvd schreef:  

(24-04-2019 11:23 AM)33S schreef:  

(31-07-2018 10:01 AM)33S schreef:  Ook bij de Monte Carbonare heb ik het gevoel dat er vaak verschil zit op de flessen.

Recent weer een 2014 gedronken die er al wat over was en toch wat frisheid ontbrak. Misschien niet de beste jaargang, al was er geen gebrek aan rijpheid en materie.

Sommige waren top, ook na ettelijke jaren, andere maar zus en zo. Heb nog maar een fles over van dit domein, 2013 'Le Rive'.

Flesverschil is normaal bij natuurlijke kurk, maar verschil in omstandigheden maakt soms nog een groter verschil. Met wat wordt de fles afgesloten / waar heb je ze gekocht?

Gewone kurk als ik me goed herinner. Ik dacht eerst bij xtrawine, maar na checken blijkt het (voor deze fles en de meeste Monte Carbonare) Superiore te zijn.

Het zou dus aan de bewaring daar kunnen liggen, langs de andere kant, zo lang hebben die flessen daar nu ook niet gelegen hoor (deze 2014 werd gekocht in april 2016).

Bij de Massifitti (wel vooral xtrawine) was er volgens mij geen probleem met bewaarcondities, daar was het eerder dat bepaalde flessen echt heel goed waren en andere eerder gewoon, wat minder expressief zonder daarom foutief te zijn.

Afgezien van de omstandigheden en stemming van de proever (belangrijker dan je zou denken...!), blijkt toch vooral kurk de factor die het meest toedraagt aan de variatie tussen flessen. Ik zag onlangs ergens (hier?) een foto van een open kist met dure Leflaive's. Je zag gewoon aan de flessen welke goed (bleek) waren en welke last hadden van premox (oranje). Zelf ben ik dan ook blij als ik een Diam zie zitten.
Een korte periode van eventueel minder goede opslag (?) was wellicht voor al je flessen Monte Carbonare dezelfde, dus dat zal wel geen oorzaak zijn. Trouwens, dat wordt fel overdreven. De meeste wijnen zijn sterker dan algemeen aangenomen en verdragen wel niet te lange periodes van wat te warme opslag. Te koud is trouwens, zeker voor rode wijn, ook te vermijden. Het waarom ben ik nog niet achter, maar op een of andere manier proef je het als een rode wijn (bijna) bevroren geweest is.

...omdat het wijnsteenzuur zich heeft afgezet mss?

[wvd]

(24-04-2019 05:53 PM)vinejo schreef:  

(24-04-2019 05:36 PM)wvd schreef:  

(24-04-2019 01:41 PM)33S schreef:  

(24-04-2019 12:56 PM)wvd schreef:  

(24-04-2019 11:23 AM)33S schreef:  

(31-07-2018 10:01 AM)33S schreef:  Ook bij de Monte Carbonare heb ik het gevoel dat er vaak verschil zit op de flessen.

Recent weer een 2014 gedronken die er al wat over was en toch wat frisheid ontbrak. Misschien niet de beste jaargang, al was er geen gebrek aan rijpheid en materie.

Sommige waren top, ook na ettelijke jaren, andere maar zus en zo. Heb nog maar een fles over van dit domein, 2013 'Le Rive'.

Flesverschil is normaal bij natuurlijke kurk, maar verschil in omstandigheden maakt soms nog een groter verschil. Met wat wordt de fles afgesloten / waar heb je ze gekocht?

Gewone kurk als ik me goed herinner. Ik dacht eerst bij xtrawine, maar na checken blijkt het (voor deze fles en de meeste Monte Carbonare) Superiore te zijn.

Het zou dus aan de bewaring daar kunnen liggen, langs de andere kant, zo lang hebben die flessen daar nu ook niet gelegen hoor (deze 2014 werd gekocht in april 2016).

Bij de Massifitti (wel vooral xtrawine) was er volgens mij geen probleem met bewaarcondities, daar was het eerder dat bepaalde flessen echt heel goed waren en andere eerder gewoon, wat minder expressief zonder daarom foutief te zijn.

Afgezien van de omstandigheden en stemming van de proever (belangrijker dan je zou denken...!), blijkt toch vooral kurk de factor die het meest toedraagt aan de variatie tussen flessen. Ik zag onlangs ergens (hier?) een foto van een open kist met dure Leflaive's. Je zag gewoon aan de flessen welke goed (bleek) waren en welke last hadden van premox (oranje). Zelf ben ik dan ook blij als ik een Diam zie zitten.
Een korte periode van eventueel minder goede opslag (?) was wellicht voor al je flessen Monte Carbonare dezelfde, dus dat zal wel geen oorzaak zijn. Trouwens, dat wordt fel overdreven. De meeste wijnen zijn sterker dan algemeen aangenomen en verdragen wel niet te lange periodes van wat te warme opslag. Te koud is trouwens, zeker voor rode wijn, ook te vermijden. Het waarom ben ik nog niet achter, maar op een of andere manier proef je het als een rode wijn (bijna) bevroren geweest is.

...omdat het wijnsteenzuur zich heeft afgezet mss?

Wie weet. Volgens de literatuur zou dat geen invloed hebben op de kwaliteit aangezien wijnsteenzuur zich sowieso kan afzetten, maar ik twijfel daar toch aan. Ik heb al wel ondervonden dat, als je een fles gedurende langere tijd te koel bewaart, onder 6°C of minder, je toch een verschil kan proeven. De wijn proeft minder harmonisch, "uiteenvallend". Ik heb dan eigenlijk liever een wat sneller geëvolueerde wijn die iets te warm opgeslagen werd, geen gestoofde wijn die jaren in een garage laan 30°C lag uiteraard. Maar dat zal ook wel weer een persoonlijke kwestie zijn zeker?

[33S]

(23-11-2015 09:03 PM)Rik_ schreef:  Ik dronk afgelopen weekend Le Rive 2010.
Bijzonder knappe wijn, weinig of niks op aan te merken

In de neus heel rijp fruit (compote en exotische toetsen) en citrus.
Wat amandel en een subtiele, onderliggende mineraliteit.
De aanzet is heel soepel en doet niet helemaal droog aan (deed de neus ook al vermoeden).
De citrus en mineraliteit zorgen echter voor voldoende fraicheur waardoor dit zeer mooi drinkt.
Op het einde een duidelijke houtbitter.
De afdronk komt iets droger over dan verwacht.
Zeer rijk, vrij complex en een lange afdronk: top.

Na de Monte Carbonare en Massifitti opnieuw een geslaagde wijn van Suavia.
De boodschap is duidelijk: ik moet dringend wat meer flessen van dit domein in huis halen

Op vakantie in Bretagne de 2013 'Le Rive' gedronken. Een 'vendemmia tardiva' en ook niet meteen te vergelijken met de andere wijnen uit het gamma.

Zeer rijke en complexe wijn, maar zoals hierboven door Rik aangegeven ook mineraliteit en een frisse citrustoets. 30% ligt 15 maanden op eiken vaten, 70% in staal. Hierdoor is de houtinvloed eerder beperkt en in mijn ogen perfect gedoseerd, want garganega heeft in principe geen hout nodig.

Bij dit soort wijnen vaak al genoeg na een glas, maar door die frisse toets kon ik er maar niet genoeg van krijgen. Heerlijk glas wijn.

[Corto]

Monte Carbonare 2019. Boeiende, aromatische wijn die op dag 2 veel beter voor de dag kwam. Complex, maar toch voldoende frisheid.
Een geslaagde wijn.