wijnliefhebbers

(14-11-2018 09:10 PM)Vince schreef:  en zo zijn we afgedreven van deel 1 van de TN van Jo,
benieuwd naar het vervolg...!

Afgedreven Vince? .....Weet ik nog niet .
Wanneer Jo, zwart op wit het volgende schrijft in deel 1 van zijn TN ( Bericht: #166)
“Hé, interessant, bestellen? elk 3 flesjes? Okeeeahneee, wacht...Ik lees hier dat vandaag Michel Roland de vinificatie waarneemt. Laat maar zo." dan denk ik niet dat we zoveel zijn afgedreven.
Was dit ook dezelfde mening van alle deelnemers aan deze proeverij Heevie Teusted?
Ik hou er wel een andere en meer genuanceerde mening op na en ik ben daar niet alleen in.
Het is aan de moderators van mijn reacties te stoppen of ze kunnen misschien een nieuwe topic openen “ “Pro of contra Michel Rolland.”
Graag ook de bevindingen van de andere deelnemers van deze degustatie “Heevie Teusted?”

Citaat:of ze kunnen misschien een nieuwe topic openen “ “Pro of contra Michel Rolland.”

Creëer er gerust zelf één, Don.

Ik ken niet zoveel over Bourgogne wijnen.
Alsook wijn, daar ik meer gefermenteerd druivensap drink.

Maar als WVD zegt indrukwekkend en 't gaat over Bourgogne dan ben ik wel geneigd te zeggen dat het zeker wel zo zal zijn.

Want ergens Werner kijk ik altijd wel uit naar jouw mening als het over Bourgogne gaat.

Aan de andere kant moet ik toegeven dat ik daarom wel nog geen fles bij gekocht heb. Misschien eens verandering inbrengen..

Enfin, ook ik kijk uit naar het tweede deel!
Daar zal misschien een wijn inzitten die ik ook al eens heb gedronken.

Even over Michel R. in Toscane ook medeverantwoordelijk voor Monteverro.
Wat op zich ook geen slecht wijntje is...
De prijs is wel niet te verantwoorden maar das een ander verhaal/discussie.

Hier dan het vervolg van de proeverij vorige zondag.
Wie meer interesse heeft in leven en werken van Michel Roland stuurt maar een mailtje naar Don.

Na de de glorieuze passage van de Chambolle van Barthod dachten we dat de WOTN gepasseerd was.
Thierry kennende hadden we beter moeten weten...

Roosjes, mandarijn, agrume, Pim's koekjes, een ultiem edel aroma. In de mond heel fijn, heel lang, heel complex, pure Bourgondische finesse die me nochtans even aan een niet-Bourgogne deed denken: de Brune et Blonde Cote Rotie die ik mocht proeven bij Bowmore en die toen alle proevers betoverde. Maar we hadden een Grand Cru in het glas.
Deze Charmes Chambertin van Stephane Magnien gaf ons fantastisch genot maar stemde ons tegelijkertijd een beetje droef. Was het weemoed om de mooie jaren die achter de rug zijn? Was het verdriet om de vervlogen fraîcheur van onze levers? Een bevlieging van hedendaagse weltschmerz?
Neen.
We waren er ons allen plots heel erg van bewust dat deze wijnen in de toekomst (nu al eigenlijk) totaal onbereikbaar worden voor de modale wijnliefhebber.
96

Vooraleer het hier te serieus wordt geef ik nog even dit mopje van Thierry mee.
Een Franse wijnbouwer vertelde dat sommige activiteiten bij het ouder worden toch wel wat in frequentie minderen.
Het ging niet over het degusteren, doch over het in praktijk brengen van vleselijke geneugtes.
De wijnbouwer ging uit van volgend schema:
MMS aan 20, 30, 50 en 70 jaar.
wat dit betekent leest u aan het einde van dit verslag.

Eerst stilstaan bij de witte wijn die we dronken bij quenelles de brochet (snoek). We dachten aan een chenin, of een geouderde chardonnay (door de honingtoetsen) maar we kregen een prachtige... savagnin in het glas. Domaine Labet, Cotes de Jura 2002.


Bij de volgende wijn
was het duidelijk:
Zijn profiel
was zuidelijk

Tot hier dit streepje poëzie voor de meerwaardezoeker.

Mineraal, kruidig, lichte animaliteit (rubber), cacao.
Krachtig mondgevoel, we dachten even aan Chateauneuf, mede door de alcohol in de finale.
Het bleek de betere cuvee van Sperino te zijn. De Lessona 2010 kon ons bekoren, maar we verkozen toch de lichtvoetigere Uvaggio.
92

Tijd voor nog een Bordootje. Te pejoratief, want deze knappe wijn had een zeer frisse neus met blauwe bes maar ook rijp rood fruit, een enorm sappig mondgevoel met perfect rijpe tannines en heel mooi evenwicht.
We hebben een gezamenlijk verleden met de heer De Ligneris, we herinneren ons zijn tranen toen hij vertelde over de verkoop van zijn geliefde Chateau te st Emilion. Lees er meer over op de blog:
https://wijnliefhebbers.wordpress.com/20...t-emilion/
Deze Soutard 2000 was een pracht eerbetoon aan "le con contraire”..
91

We hoorden van ver al trein en bus claxonneren, dus we waren toe aan de laatste rode wijn.
Tiens, schenkt Thierry ons hier een Cahors? Dat zou een primeur zijn.
Zoethout, drop, dode bladeren, munt, iets chemisch. In de mond wat ruw, veel materie, hoge zuren, weinig balans, te hoge extractie. Een Roland-wijn, quoi.
Het bleek Pavie Maquin 2011 te zijn. Beetje karikaturaal vandaag, maar binnen een jaar of 20 kan dit even goed top zijn.

We namen afscheid tijdens het degusteren van een heerlijk glaasje Sauternes waarvan bleek dat de druiven geoogst werden toen schrijver dezes nog geen wijnen maar de inhoud van de papfles evalueerde.

Dank aan de gastheer en zijn vliegende assistent voor een hedonistische zondagnamiddag...

20 MMS (Matin, Midi, Soir)
30 MMS (Mardi, Mercredi, Samedi)
50 MMS (Mars, Mai, Septembre)
70 MMS ( Mes Meillleures Souvenirs)

Jo welke jaargang was de Charmes?

Amai, wat een proeverij! Mocht ik een Charmes drinken zou ik een gat in de lucht springen

De Charmes Chambertin was 2010, zeker in mijn persoonlijke top 5 van mooiste bourgognes ooit geproefd

De Sauternes was Lafon Laroze 1966, een jong fris hoentje

(15-11-2018 09:01 PM)Vince schreef:  De Charmes Chambertin was 2010, zeker in mijn persoonlijke top 5 van mooiste bourgognes ooit geproefd

Wauw. Zo goed daar verschiet ik toch van. De wijnbouwer is goed (heb zelf wel wat van liggen) maar toch niet de top van Morey en Charmes is nu ook niet het allerbeste GC perceel. Het jaar zal hier toch wel veel doen.

(15-11-2018 10:06 PM)Fre schreef:  

(15-11-2018 09:01 PM)Vince schreef:  De Charmes Chambertin was 2010, zeker in mijn persoonlijke top 5 van mooiste bourgognes ooit geproefd

Wauw. Zo goed daar verschiet ik toch van. De wijnbouwer is goed (heb zelf wel wat van liggen) maar toch niet de top van Morey en Charmes is nu ook niet het allerbeste GC perceel. Het jaar zal hier toch wel veel doen.

Zelfs Vince drinkt niet alle dagen een Grand Cru hé, Fre ;-)

en Jo geeft nu ook niet zo vaak een 96 score...

(15-11-2018 10:21 PM)vinejo schreef:  

(15-11-2018 10:06 PM)Fre schreef:  

(15-11-2018 09:01 PM)Vince schreef:  De Charmes Chambertin was 2010, zeker in mijn persoonlijke top 5 van mooiste bourgognes ooit geproefd

Wauw. Zo goed daar verschiet ik toch van. De wijnbouwer is goed (heb zelf wel wat van liggen) maar toch niet de top van Morey en Charmes is nu ook niet het allerbeste GC perceel. Het jaar zal hier toch wel veel doen.

Zelfs Vince drinkt niet alle dagen een Grand Cru hé, Fre ;-)

Ja maar top 5 van Vince de Prince... dat wil toch iets zeggen.

(15-11-2018 10:06 PM)Fre schreef:  

(15-11-2018 09:01 PM)Vince schreef:  De Charmes Chambertin was 2010, zeker in mijn persoonlijke top 5 van mooiste bourgognes ooit geproefd

Wauw. Zo goed daar verschiet ik toch van. De wijnbouwer is goed (heb zelf wel wat van liggen) maar toch niet de top van Morey en Charmes is nu ook niet het allerbeste GC perceel. Het jaar zal hier toch wel veel doen.

Misschien zijn inderdaad niet alle percelen in Charmes Chambertin echt op GC niveau en misschien is deze Grand Cru wel iets te ruim bemeten, maar ik dronk en (vooral...) proefde er toch al wel aardig wat memorabele wijnen van, zeker weten!

Ik heb het verslag van deze proeverij op de blog geplaatst, voor wie graag in 1 keer doorleest ;-)

https://wijnliefhebbers.wordpress.com/20...day-party/

Jancis gaf de 2010 18/20
Tijd dat ik die Charmes Chambertin van zijn papa Jean Paul eens ga opendoen. Dank voor het herinnerement :-)

Gisteren HT bij Vince.
Alweer een voltreffer, met opnieuw een wijn die 96 scoorde.
Zoals steeds kreeg ik nog een paar restjes mee in het glas om op de trein na te genieten.
Altijd leuk om de reactie van de mensen te zien wanneer ik uit mijn Riedl doos een gevuld glas wijn tevoorschijn tover.
Deze keer was men echter extra geïnteresseerd, en aldus heb ik mijn restjes met 4 medereizigers gedeeld.
Of hoe je dankzij de wijn op zes minuten tijd een band kan scheppen met 4 nobele onbekenden...

Haha, geniaal!

Er zullen deze ochtend een paar mensen een straf verhaal van op de trein aan het vertellen zijn aan hun collega's

(14-01-2019 10:28 AM)redacteur schreef:  Haha, geniaal!

Er zullen deze ochtend een paar mensen een straf verhaal van op de trein aan het vertellen zijn aan hun collega's

Geweldig

Schitterend! En welke wijn was het?

(14-01-2019 12:08 PM)TheWineVet schreef:  Schitterend! En welke wijn was het?

t Waren er twee, de Genyale 2006 van R Michel en Quimera 2006 van Achaval Ferrer. Ik heb geen klachten gehoord

(14-01-2019 01:02 PM)vinejo schreef:  

(14-01-2019 12:08 PM)TheWineVet schreef:  Schitterend! En welke wijn was het?

t Waren er twee, de Genyale 2006 van R Michel en Quimera 2006 van Achaval Ferrer. Ik heb geen klachten gehoord

Ik neem vaak de trein maar dit is me helaas nog nooit overkomen. Mooi hoor!

(14-01-2019 10:17 AM)vinejo schreef:  Gisteren HT bij Vince.
Alweer een voltreffer, met opnieuw een wijn die 96 scoorde.
Zoals steeds kreeg ik nog een paar restjes mee in het glas om op de trein na te genieten.
Altijd leuk om de reactie van de mensen te zien wanneer ik uit mijn Riedl doos een gevuld glas wijn tevoorschijn tover.
Deze keer was men echter extra geïnteresseerd, en aldus heb ik mijn restjes met 4 medereizigers gedeeld.
Of hoe je dankzij de wijn op zes minuten tijd een band kan scheppen met 4 nobele onbekenden...

Dit waren de wijnen die we dronken:

Eva Clusserath Steinreich 2008
Een wijn die ooit nog werd aangekocht door Vince ter gelegenheid van een degustatie van Gerd Brabant in mijn tuin, schone herinneringen...
https://wijnliefhebbers.wordpress.com/20...e-shelter/

De bespreking van de Steinreich 2008 wijn luidde toen als volgt:
Eén van de drie verschillende soorten rieslings (te wijten aan de bodem – hier leisteen)) – zeer hoog in zuren, mineraal, appeltjes – eerste slok is moeilijk maar de wijn evolueert constant in het glas. Zeer gestoffeerd, beloftevol. Vergist op houten vaten maar dit is niet merkbaar.

Wel, deze wijn had 9 jaar later een gedaantewisseling ondergaan. Een heel stuk molliger, de zuurtjes perfect geïntegreerd, precies een restzoetje maar toch zeer digestief. Heerlijke wijn en het bewijs dat de wijnen van Clusserath heel mooi bewaren en evolueren. 90

Chateau des Tours blanc 2011
Heel herkenbaar aan de chemische toets in de neus (iets wat aan verf of onderhoudsproducten doet denken), amandel, honing. Zeer zalvend en lang in de mond, een wijn die tijd (nog meer) nodig heeft. 88+

Domaine de la Chevalerie, Bussardieres Bourgeuil 2007
Cabernet franc neusje, grafiet. Perfect op dronk, beetje Figeac-achtig zei iemand. (kan zijn dat ik het was). 90

Domaine de Chevalier Pessac 1969
Eigenaardig geparfumeerde neus, eerst moeilijk maar na enige tijd toch mooi in de mond. Hier en daar werd de wijn al in de spuwbakken gegoten maar geduld is bij zulke wijnen (enfin, bij alle kwaliteitswijnen) een schone deugd. Speciaal maar uiteindelijk heel genietbaar.

Thillardon freres, Blemonts Chenas 2012
Ernstige wijn, leder, zwart fruit, eerst werd gedacht aan een stevige Bourgogne, in de mond eerder compact maar zeer boeiend.
We kwamen toch uit bij Beaujolais maar nooit aan Thillardon gedacht, die maakt normaal gezien veel “luchtigere” wijnen. 89+

JM Millot, Cotes de Nuits Villages 2014
Hier onmiddellijk consensus: Aaaaaaaaaah dit is lekker.
Betaalbare Bourgogne die je pakken genot bezorgt, het kan nog. Er verschijnen de laatste jaren zelfs meer en meer zulke wijnen op de markt. Een Cote de Nuits, of zelfs een generieke pinot noir van goede wijnbouwers is veelal prijs-kwaliteit zeer de moeite. 91

Stéphane Magnien, Chambolle Musigny 2010
Veel ernstiger dan vorige wijn, vlezig. Later wordt de wijn verleidelijker, met bloemen en rood fruit. De jaargang zorgt voor een perfect evenwicht. 90+

Denis Bachelet, Gevrey Chambertin les Corbeaux 2011
In de neus herkenbaar Bachelet (door de specifieke geur van de houtlgering) Na 2015 zouden er nieuwe vaten zijn gebruikt waardoor de wijnen aan charme winnen. Nu, ook deze wijn had heel veel kwaliteiten, zeker in de mond openbaarde zich weer dat fruit dat preciés op tijd geplukt is, finesse, lengte en volume. 92

JM Millot Echezeaux 2014
Tja, wat moet je hiervan schrijven? Dat we graag meer Grand Cru s zouden drinken. Fantastische wijn. 96
We herkenden het huis door de appelsienschil in het aroma die we ook terugvonden in de CDNVillages.

Bij de scampies met pikant sausje dronken we een lekkere Rose de Chateau Giscours

JP Gaussen Vin de Pays 2010
Op dit forum vind je over deze wijn wisselende kritieken, zelfs de verkoper was niet 100% overtuigd. Vince en ik waren hier echter steeds wild van, ondanks de animale aroma s die in zijn jeugd de wijn wat domineerden.
Jaren later is dit in zijn plooi gevallen en betwistte niemand nog de uitzonderlijke kwaliteit van deze IGP wijn die toendertijd 7 euro moest kosten. Net zoals in Bourgogne (en de hele wijnwereld): focus op de wijnbouwer, niet op etiket.

Van de Chateau de Mont-sur -Rolle 2015 herinner ik me weinig, de savagnin ouillé les Chassagnes van Philippe Bornard was schitterend.

We eindigden met twee kleppers, La Genyale Cornas 2006 van Robert Michel naast de Quimera 2006 van Achaval Ferrer. Hoe mooi en jong deze wijnen waren kon u al volgen in de Kortfilm Wijn op de trein.

schone proeverij!

Gewaagd wel om die Echezeaux al open te trekken. Maar toch al toegankelijk blijkbaar?

Schitterend gewoon!!

HT bij Jan, vorige zondag.

We begonnen met 3 “staaltjes” die PvdW meebracht uit het Meetjesland. Vlaamse wijnen dus, waarvan geen enkele enige emotie kon teweegbrengen. Op zijn best correct. Wijnbouwer in Vlaanderen, veelal het meest frustrerende beroep ter wereld. Je kan álles goed doen maar tóch een ontgoochelend resultaat neerzetten.

Daarna had Jan óok een specialleke, blind. Het leek een geconcentreerde en uitgepuurde versie van een Zuid Afrikaanse pinotage waar men voor de zekerheid nog een halve fles inotiol had door gemixed. Het bleek een Indische wijn, Sula, een blend van cabernet en syrah. Ik dronk deze wijn toevallig al eerder en toen liet hij me een veel betere indruk na. Toen was de fles afkomstig van Wijnen Declerq, deze was rechtreekse import. Wellicht zijn de geëxporteerde flessen meer gericht op de Westerse smaak en zijn ze ook kwalitatiever.

Enfin, we hadden bijna pak, zal en glazen genomen, maar gelukkig kregen we vanaf dan echte wijnen in het glas.

Nochtans was de eerste wijn toevallig ook een Belgische. De blanc de noir van Jeanette Vander Steen, Bon Baron 2018, deed ons denken aan een Loire of Bourgogne rose. Het was idd pinot noir, een zeer verdienstelijke Belgische rosé, in balans en redelijk strak (De dinsdag erop dronk ik trouwens de Parfondeville van hetzelfde huis, deed denken aan Bourgogne, mooie wijn ook). Leuke starter van het echte werk.

Het duo dat volgde leek ons allen twee keer Chardonnay.
De asperges in het aroma van de eerste deed me echter aan ónrijp geplukte chardonnaydruiven denken, iets wat ik al veel bij Belgische chardonnay heb geroken. Ik gokte op Genoelselderen. In de mond was dit mooier, zacht, vanille en peer met gerookte toets. Het bleek uiteindelijk de duurste Belgische witte wijn te zijn, Clos d Opleeuw 2016.
Jan had deze naast een Chablis gezet, de Jouchere premier cru 2013 van Laroche. Exotisch fruit, caramel, champignons. Deze wijn deed ons door zijn rijpheid denken aan een wijn uit de Macon. Geen hoogvlieger maar hij werd nét beter bevonden dan het paradepaardje van de Belgische wijnscène. Respectievelijk 86 en 87 punten genoteerd.

Volgde een stand alone, een intens gekleurde witte wijn met licht oxidatieve en gerookte toetsen. In de mond precies een licht foutje (vuil vat) maar ook een wel heel mooie vulling met een knappe, minerale afdronk. Een verrassende Portugees, deze 2007 Encontro 1, Bairrada, 100% arinto. 88

Ah ja, we hadden ook al een Champagne achter de kiezen, de Charles Heidsieck 2012, nog geen notities toen, beviel me wel.

Na de Portugees kregen we nog een riesling voorgeschoteld waarvan het etiket volledig was verschoten, enkel het jaartal en de terroir waren nog leesbaar- Kaefferkopf 2006. Honing, abrikoos, mineraal, beetje botritys in de mond. Mooi.

Tijd voor de roodjes.

De eerste had veel evolutie, iets animaal, houtinvloeden (teveel naar mijn goesting). Zacht in de mond, zeer klassiek, wat dichtgetimmerd door het hout. Oubollig noteerde ik. Nochtans een tophuis in een topjaargang.
Pierre Amiot Morey st Denis 2005. Bwoaff... werd wel beter in het glas, vandaar nog 87

Ook de wijn die ernaast werd geschonken miste voor mij spanning, was te zwaar, wat alcoholisch zelfs. Droogtrekking ook. Een huis dat we samen bezochten in 2011, Hilberg Pasquero nebbiolo d Alba 2007. 88

De Yannick Amirault Bourgeuil 2004 was frisser, met tabak en grafiet, zeker nog niet op de terugweg. Meer mijn stijl wijnen op zaterdag 30 maart 2019. Vandaag de dag dus. 89

Chasse Spleen, Moulis 2006 verraste door zijn mooie balans en extreme drinkbaarheid. Wel wat droogtrekking, maar dat hebben we bij 2006 Bordeaux al veel erger geweten. 90

Vervolgens dronken we de weemoed van de Moulis door met een redelijk commerciele doch uiterst lekkere Chateau d Arsac Margaux 2015. 89

De wijn die echter meest aangenaam verraste was de Grand Corbin Despagne 2006, een blijvend betaalbare St Emilion van het uiterst betrouwbare maison Despagne. Tabak, zoethout, zwart fruit, eerder fris en elegant, koel maar met materie. De 25% cabernet franc zorgt wellicht voor de fraicheur. 90-91

Deze wijn werd echter overklast door een andere S Emilion GCC, de Soutard 2007 was lang complex en mineraal. Jawel, 2007, het nieuwe 1997! We klonken op onze sympathieke gespreksgenoot van bijna 10 jaar terug (Xavier de Ligneris, le comte triste, in zijn restaurant L Envers du Décor te S Emilion, aanrader, kies voor de eend!)

Het werd wat veel op den duur, maar toch kon de laatste rode onze aandacht terug vastgrijpen. Eerst een Cahors-neusje, maar Cahors kan toch zo lijken op Bordeaux niewaar. De wijn was wel nog wat gesloten, maar je kon de klasse wel voelen. Ach, een te jonge linkeroever waarschijnlijk.
We hadden een Tignanello 2015 in het glas.
Zeer goede wijn, te jong, vandaag niet echt beter dan de voorgaande wijn (Soutard, die frisser overkwam). 91(+)

We sloten deze zalig-zonnige namiddag af met een paar heerlijke kazen, vergezeld van de obligaat stroperige Pedro Ximenez van Perez Barquero.

Danke Jan en Chris!

(30-03-2019 06:05 PM)vinejo schreef:  Ah ja, we hadden ook al een Champagne achter de kiezen, de Charles Heidsieck 2012, nog geen notities toen, beviel me wel.

Heeft Charles Heidsick de 2012 al uit? Topchampagne! 2012 is een topjaar, maar ik dacht dat ze nog maar aan 2006 of zoiets zaten. Alleszins bij het betere werk. Hun brut Réserve wordt bij top 5 van de BSA's gerekend. Mooie proeverij!

(30-03-2019 08:27 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(30-03-2019 06:05 PM)vinejo schreef:  Ah ja, we hadden ook al een Champagne achter de kiezen, de Charles Heidsieck 2012, nog geen notities toen, beviel me wel.

Heeft Charles Heidsick de 2012 al uit? Topchampagne! 2012 is een topjaar, maar ik dacht dat ze nog maar aan 2006 of zoiets zaten. Alleszins bij het betere werk. Hun brut Réserve wordt bij top 5 van de BSA's gerekend. Mooie proeverij!

Het was inderdaad een mooie Champagne, heel rijk. Jammer genoeg geen notities, we waren nog wat teveel bezig met elkaar te bevragen over gezondheid en nageslacht ;-)... Jan had 50 euro betaald.

Citaat:We hadden een Tignanello 2015 in het glas.

Dit moet bij mijn weten toch wel 1 van de betere kindermoorden zijn

(21-04-2019 12:14 PM)Vinogan(s) schreef:  

Citaat:We hadden een Tignanello 2015 in het glas.

Dit moet bij mijn weten toch wel 1 van de betere kindermoorden zijn

Herodes zou jaloers zijn!

HT bij mij
Prachtig weder
Prachtig decor
(Al zeg ik het zelf)

La Taille Aux Loups Bretonniere Vin de France 2015
Mas Daumas Gassac Vin de France 2015
De chenin werd niet meteen herkend, er hing eerder sauvignon in de lucht. De Mas Daumas paste er niet echt naast, geen waw commentaren. Een wijn die beter op zich alleen wordt geproefd.

Hubert Lignier Passetoutgrains 2014
Clos de la Roilette Fleurie 2014

Hier zat Vince meteen in de juiste richting, een ideaal duo om in rood mee te starten. De Passetoutgrains werd ook als spatburgunder aanzien, de Fleurie als cabernet franc of pinot noir.

Bertagna Vougeot Clos de la Perriere 2012
La Pialade Rhone 2012

Eigenlijk hét duo van de dag, twee wonderlijke wijnen.
Met uitzondering van Vince (die het snel door had) zat iedereen 2 x in Bourgogne, alweer een bewijs dat Reynaud Bourgogneske wijnen maakt.

Vincent Paris Cornas Granite 30 2014
Coursodon St Joseph L Olivaie 2014

Alweer een zalig duo met een meer knapperige Cornas en een vollere, meer houtgerijpte St Joseph. Olivaie was toch nog een stuk langer en completer in de mond.

Castello Vicchomaggio Chianti reserva Vigna La Prima 2008
Malartic Lagraviere Pessac 2008

De eerste fles Malartic had lichte kurk, nieuwe fles geopend en die was prachtig als altijd. Men dacht aan een linkeroever tegen een rechter, de rechter was... een Italiaan. Voor mij de meest onderschatte wijn van de dag, wat een elegantie, bloemetjes en fruit, heerlijk!...ik moet meer Italiaans kopen...

La Parde de Haut Bailly 2008
Chateau Haut Bailly 2008

Twee prachtwijnen, waar de tweede wijn een ongelooflijke indruk liet. De eerste had nog wat tijd nodig maar gaf toch ook alles wat een topBordeaux moet hebben.

Ook nog:
Palmer Champagne vintage blanc de blancs 2006: vol, toast, mooi!
Des Tours Cotes du Rhone 2007: Bij de pasta en slaatjes, kwam minder tot zijn recht.
Gilbert Moniot Fixin Champs de Perdrix 2010. Ach...Gilbert, we miss you.