Heevie Teusted

[Jef]

Heb bij wijlen mijn schoonvader beide wijnen kunnen drinken.
1976,1978,1982,1986,1990 en 1994.
Altijd prachtige wijnen.
Ik heb toen zelf 1990 in primeur gekocht aan 750 BF.
Ik bedoel Cos en Leoville.

[Vince]

Aanvulling:

na de Corton Bressandes en de Volnay Caillerets opnieuw een BDX ertussen gestoken, eentje die in een vorige Heevie Teusted al zéér verrassend uit de hoek gekomen was... want de LA LAGUNE 1986 werd toen bijzonder jong ingeschat (Jo scoorde toen het dichtst en zat er "slechts" 20 jaar naast ...!).

Deze keer ging het verrassingseffect van de ouderdom ietsje minder op. Alhoewel, er klonk ook "een 2000 of nog iets jonger" tussen de inschattingen.

Jo twijfelde tussen een aantal rijpe jaren (ik dacht 1982, 1990 of 1995) en maakte bovendien volgende veelzeggende commentaar "deze gaat nog boven Cos". 1986 is finaal ook een rijper jaar dan 1988.

Kortom, La Lagune doet het weer; ik had nog gehoord dat deze 3ième een enorme over-achiever was in de jaren '80 (in jaren '90 gedurende een langere periode wel wat weggedeemsterd).

[UC]

Heerlijke verwennerij.

[vinejo]

(10-11-2023 04:46 PM)Vince schreef:  Aanvulling:

na de Corton Bressandes en de Volnay Caillerets opnieuw een BDX ertussen gestoken, eentje die in een vorige Heevie Teusted al zéér verrassend uit de hoek gekomen was... want de LA LAGUNE 1986 werd toen bijzonder jong ingeschat (Jo scoorde toen het dichtst en zat er "slechts" 20 jaar naast ...!).

Deze keer ging het verrassingseffect van de ouderdom ietsje minder op. Alhoewel, er klonk ook "een 2000 of nog iets jonger" tussen de inschattingen.

Jo twijfelde tussen een aantal rijpe jaren (ik dacht 1982, 1990 of 1995) en maakte bovendien volgende veelzeggende commentaar "deze gaat nog boven Cos". 1986 is finaal ook een rijper jaar dan 1988.

Kortom, La Lagune doet het weer; ik had nog gehoord dat deze 3ième een enorme over-achiever was in de jaren '80 (in jaren '90 gedurende een langere periode wel wat weggedeemsterd).

Bedankt voor de aanvulling, Vince!

[vinejo]

HT bij mij thuis, gisteren.

Opwarmer wit was de cuvee Aurence van Domaine Berioles, gelegen in een iets Zuidelijker gelegen streek van de Loire, Saint Pourçain.
De wijn is een blend van Chardonnay en 30% tressalier en kon de genodigden zeer bekoren.

Dan was het tijd om mijn gasten op het verkeerde been te zetten. Zowel in wit als in rood: mission accomplished.

Duo 1
Kumeu River Hunting Hill 2022
Droin, Montee de Tonnerre Chablis premier cru 2018.

Ik plaatste bewust een Chablis 18 van een producer die gekend is om zijn volle wijnen tegenover de Pulignyaanse finesse van Kumeu.

En ja hoor, wijn 1 situeerde men rond Beaune, wijn 2 “had wel eens een nieuwe wereld Chardonnay kunnen zijn”.
Persoonlijk vond ik de Chablis nochtans ook heel goed, wel dik en veel materie maar zeker niet overrijp en géen exotisch fruit. Enorme afdronk ook. Maar de subtiliteit van Kumeu werd meer geapprecieerd.

De rode instapper was de Vibrations 2016 van de gebroeders Thillardon in Chenas. Zoals steeds een wijn die onmiddellijk de harten en levers veroverde.

Duo 2
Ook hier plaatste ik een 2018 uit Bourgogne naast een frisse wijn uit Nieuw Zeeland.

Black Canvas Anthem Pinot noir 2018
Clerget Chambolle Musigny Les Charmes 2018
Het verschil tussen beide wijnen was enorm. Men vroeg zich af wat ze met elkaar te maken konden hebben. Wel, jaartal en druif.
En zoals verwacht werd ook hier de niet_Bourgogne wijn voor Bourgogne aanzien… bijzonder mooie wijn, die Blank Canvas. Ook in wit (Sauvignon blanc)bewees dit al een topdomein te zijn. Betreffende cuvee kreeg trouwens 18,5 van J Robinson, wat voor haar doen bijzonder gul is.
De Chambolle 2018 werd, zoals ik had verwacht, eerder in de Noordelijke Rhone geplaatst. Zeer knappe, complexe wijn ook, maar allerminst vintage pinot noir.
Zo zie je maar…

Duo 3
Domaine des Tours 2012
La Noblesse Bandol 2012
“Breng je proevers in een Bourgogne mindset en schenk een Des Tours.

Wat me 15 jaar geleden al was opgevallen werkte nu ook. Blind wordt Des Tours, in de juiste omstandigheden, als top Bourgogne aanzien, zélfs de “gewone” Vin de Pays. Onze Bourgognofiel sprak zelfs van Nuits St GeorgeS Les Vaucrains 2009.
Op den duur zou je dus de zotte prijzen die men er vandaag voor vraagt verantwoord vinden…

De Noblesse schonk ik als curiosum voor de invoerder van ons aller Jempie. Die wordt namelijk gemaakt door de -behoorlijk obscure- broer van Jean Pierre Gaussen. En kijk, een móoie, Bordeleske Bandol, zonder enig gevoel van teveel alcohol. Mist wel de je ne sais quoi touch van zijn broer, maar toch een aangename verrassing.

Duo 4
Chateau Bel Air Marquis d Aligre Margaux 2004
Chateau Leoville Poyferré Saint Julien 2004.

Vorige HT bij mij had ik de 1995 van BAMA geschonken maar die was gekurkt… Ik wou m een tweede kans geven, aangezien ik van deze wijn vermoedde dat hij wat een hidden gem is, ouderwets en bourgognesk.
De 2004 loste echter die verwachtingen niet volledig in. Wél fluwelig, maar er zat een licht caramel/koffie toetsje in dat de wijn zijn finesse deed verliezen.
De Poyferré was dan toch another biscuit. Absolute topMedoc, vandaag heel mooi op dronk maar met nog minstens 10 jaar extra in de benen.

Duo 5
Chateau Cap Leon Veyrin Listrac 2005
Chateau Pontet Canet Pauillac 2005

De eerste wijn schonk ik om Kempie z’n geheugen even op te frissen. Inderdaad, in 2006 (!) schonk hij ons blind een Cap Leon Veyrin 1990 in. Die was niet minder dan subliem. En je moet écht eens lezen wat ik er tóen van schreef (zag dit nú pas)
https://wijnliefhebbers.wordpress.com/20...edonisten/

De 2005 presteerde ook mooi maar liet niet de onvergetelijke indruk na van de 1990 destijds.
Dat deed Pontet Canet wél. Een wijn die alles heeft, fraicheur, lengte complexiteit. Én zeker ook toekomst.

Bij de zalmlazagne dronken we een 100% clairette van een Rhone domein van wie ik de naam niet onmiddellijk herinner en ik heb geen zin om te gaan zoeken. Gekocht in een grote wijnwinkel in Leuven vorige maand. Wel lekker, men dacht even aan Elzas.

We eindigden nog met een Riesling 2021 van Eva Fricke en de Crozes Meysoniers blanc van Chapoutier.

En t was weer gedaan.
Aan alles komt een eind.
Uitgezonderd aan oorlog blijkbaar.
Op ons battlefield…gelukkig enkel lege flessen.

[Olivier]

Leuke proeverij! Kan me perfect inbeelden dat die Kumeu River de frissere en fijnere wijn was.

[Vince]

Wat hebben we geleerd:

Dat de top van Nieuw Zeeland in wit en rood bereikbaar is tegen de prijs van een Bourgogne village - domeinprijzen(!).

Dat ik de beste des Tours die ik ooit gedronken heb gaarne verwar met een 1 cru Vaucrains .

Dat we trots waren dat we blind de grootsheid van de Poyferré en de Pontet Canet hadden ontwaard. PC was minder op zijn fruit in vergelijking met 2 jaar terug, maar in ruil sterk gewonnen aan elegantie en gelaagdheid.

Dat de mensen die afgezakt zijn naar Davos beter thuisgebleven waar voor blind tastings onder vrienden. De wereld zou er beter van worden.

[wvd]

(22-01-2024 06:14 PM)vinejo schreef:  De Poyferré was dan toch another biscuit. Absolute topMedoc, vandaag heel mooi op dronk maar met nog minstens 10 jaar extra in de benen.

Blij dat te vernemen. Ik heb daar nog een paar flessen van liggen en tot nog toe, was ik daar echt niet ondersteboven van... Dus toch nog maar eens proberen....?

[vinejo]

(23-01-2024 12:02 PM)wvd schreef:  

(22-01-2024 06:14 PM)vinejo schreef:  De Poyferré was dan toch another biscuit. Absolute topMedoc, vandaag heel mooi op dronk maar met nog minstens 10 jaar extra in de benen.

Blij dat te vernemen. Ik heb daar nog een paar flessen van liggen en tot nog toe, was ik daar echt niet ondersteboven van... Dus toch nog maar eens proberen....?

Zeker, maar de dag ervoor openen en moment zélf decanteren.
Ik had m zelfs 48 uur ervoor geopend, en gelukkig maar.

[wvd]

(23-01-2024 01:48 PM)vinejo schreef:  

(23-01-2024 12:02 PM)wvd schreef:  

(22-01-2024 06:14 PM)vinejo schreef:  De Poyferré was dan toch another biscuit. Absolute topMedoc, vandaag heel mooi op dronk maar met nog minstens 10 jaar extra in de benen.

Blij dat te vernemen. Ik heb daar nog een paar flessen van liggen en tot nog toe, was ik daar echt niet ondersteboven van... Dus toch nog maar eens proberen....?

Zeker, maar de dag ervoor openen en moment zélf decanteren.
Ik had m zelfs 48 uur ervoor geopend, en gelukkig maar.

Een beetje zoals met Rampolla dan...?

[vinejo]

(23-01-2024 02:46 PM)wvd schreef:  

(23-01-2024 01:48 PM)vinejo schreef:  

(23-01-2024 12:02 PM)wvd schreef:  

(22-01-2024 06:14 PM)vinejo schreef:  De Poyferré was dan toch another biscuit. Absolute topMedoc, vandaag heel mooi op dronk maar met nog minstens 10 jaar extra in de benen.

Blij dat te vernemen. Ik heb daar nog een paar flessen van liggen en tot nog toe, was ik daar echt niet ondersteboven van... Dus toch nog maar eens proberen....?

Zeker, maar de dag ervoor openen en moment zélf decanteren.
Ik had m zelfs 48 uur ervoor geopend, en gelukkig maar.

Een beetje zoals met Rampolla dan...?

Geen idee, heb die nog nooit geopend

[vinejo]

Heevie, 14 april 2024

1. Belcolline 2021
AOC Mont-sur-Rolle, La Côte, Zwitserland
100% chasselas
2. Riesling 2017, Quinta de Sant’Ana (Mafra)
Vinho Regional Lisboa
0,5 ha - Atlantische invloed met koele ochtenden en warme namiddagen – kalk-klei – bio
3. Bremmer Calmont Riesling Goldkapsel 2010, Weingut Reinhold Franzen
Deutscher Qualitätswein, Mosel
De (officieuze) aanduiding Goldkapsel geeft aan dat het een bijzonder mooie kwaliteit Spätlese betreft, die bijna naar een Auslese neigt.
Laatse wijn van Ulrich Franzen, die in 2010 verongelukte
4. Chardonnay 2016, Almenkerk
W.O. Elgin
Cool climate chardonnay (elke winter vorst) – gisting op Franse eik en 10 maand sur lies, maar zonder batonnage – 25% nieuwe eik
5. Chardonnay 2020, Cloudy Bay
Marlborough, New Zealand
gisting op Franse eik en 11 maand sur lies – 20% nieuwe eik – 100% malo

6. Domaine des Bories 1995
Madiran
7. Trousseau 1986, Jacques Tissot
Arbois
jaargang 2020 : 100% éraflage – 10 dagen cuvaison na een koude prefermentatie – 18 maand foudre – 8 tot 12 jaar bewaren

8. Trousseau de la Vallée 2018, Domaine Courbet
Côtes du Jura
9. Bretêche 2008, Domaine de la Chevalerie
Bourgueil
10. La Montée de l’Epine 2005, Philippe Delesvaux
Anjou
100% cabernet sauvignon

11. Sociando-Mallet 2009
Haut-Médoc

12. Bonneau-Livran 2010
Haut-Médoc

13. Mas de Daumas Gassac 2006
Vin de Pays de l’Hérault
- Aimé Guibert (+ 2016)
- 23 cépages : 68.1% Cabernet Sauvignon, 8.3% Merlot, 6.3 % Cabernet Franc, 3.8% Syrah, 2.7% Malbec, 2.2% Tannat, 1% Pinot noir, 7.6% rare grape varieties: Nebbiolo, Barbera, Dolcetto, Armigne, Arenie, Bastardo, Saperavie, Tchkaveri, Montepulciano, Areni Noir, Tchekavesi, Souzon, Brancalleo, Petit Verdot, Carmenere and Abouriou
- 12 tot 15 maand eik (1 to 7 jaar oude vaten)
14. La Geynale 2006, Robert Michel
Cornas

Bij het eten
Pinot Noir 2021, Cloudy Bay
Marlborough, New Zealand
5% volledige trossen – 100% malo – na gisting 11 maand eik – 30% nieuwe vaten

Conclusies:
•Madiran blijft moeilijk, zelfs na 28 jaar.
•Trousseau kan verbazend goed ouderen.
•100% cabernet sauvignon is in Frankrijk niet voor de hand liggend , zeker als de jaargang 2005 is.
•Cloudy Bay maakt een heerlijke chardonnay en een wulpse, toegankelijke pinot noir.
•Dit groen is verschrikkelijk lelijk.
•Bordeaux op tussenleeftijd kan mooi zijn maar niet hemels
•2006 in Frankrijk blijft een risico om nu (al) te openen.
•Pvdw is een topkok.

[Olivier]

Verrassende line-up! Riesling uit Portugal

[vinejo]

(15-04-2024 09:51 AM)Olivier schreef:  Verrassende line-up! Riesling uit Portugal

Yep, ook voor ons verrassend. Ik dacht aan een Luxemburgse Riesling, de wijn was verrassend scherp voor zo n Zuidelijke streek.

[vinejo]

HT bij Erik, gisteren. Het uitzicht en de line up waren van hetzelfde niveau.

   

[vinejo]

Dit schreef ik in 2014 over Domein Waes (Waltzing Tannine 6/4/14)

Domaine Waes 2010,Vlaamse landwijn, wit.' Druiven Solaris, bianca en Sirius. Bloemkool, asperges, appel in de neus. In de mond weinig charme, zeer droog, wat pitfruit in de afdronk. Dan liever kosmonautenwijn in capsules merkte iemand op.
Domaine Waes 2011,Vlaamse landwijn, rood: van de druiven rond, regent en leon millot. Kersen in de neus, lichte kruidigheid. In de mond mooi evenwicht, correct gemaakt maar nogal reliefloos. Beter dan de witte, maar dat was niet zo moeilijk. Met alle respect voor de wijnbouwer, die erin slaagt op een vlak stuk grond in een druifonvriendelijk klimaat zo iets te maken, maar dit is enkel leuk om eens te drinken omdát het Vlaams is, niet omdat het zo hemels lekker is. Gezien de prijs (17 euro, zowel de witte als de rode) een eenmalig experiment.
We vroegen ons af of Wauters beter zou doen...
(Let wel, we dronken deze twee wijnen, net zoals de rest, volledig blind, dus er was geen sprake van vooroordelen).

Tien jaar later deed hetzelfde domein het stukken beter. We kregen van Erik zowel de witte als de rode blind in het glas en beide wijnen konden ons bekoren. Bij de witte dachten we zelfs (bij gebrek aan beter idee) even aan de instap sauvignon van Bouley.
Wijnen die het zeker waerd zijn om te drinken (maar aan 22 euro ondertussen niet echt een koopje).

Ook de Aldeneyck wijnen waren zeker de moeite waard. De pinot gris was sappig en leek wat restsuiker te bevatten maar had toch een mooie fraicheur.
De pinot Noir van hetzelfde huis was zeer lichtvoetig, we zaten tussen de Jura (trousseau) en Beaujolais (gamay).

Ik herinner me niet zoveel van De kleine Schorre, denk dat die minder meeviel dan de twee andere huizen.
De Kitsberg daarentegen was van nog een ander (hoger) niveau. Bijzonder knappe chardonnay, die we niet in België plaatsten. De benaming “krachtig” op het etiket (alsof het om een perceel gaat)) vonden we wat onnozel.

Domaine Rijckaert hebben we de laatste 10(!!) jaar wat uit het oog verloren, hij beviel ons minder dan de Kitsberg. Gewoontjes.

Thomas Morey is blijkbaar een cult wijnbouwer aan het worden, we konden zijn Chassagne Morgeot zeer appreciëren. Zeer aerien en evenwichtig.
Bij de Penfolds Bin 13 chardonnay dachten we aan een mooie Meursault. Krachtiger, iets minder subtiel, maar toch ook bijzonder mooi.

Na de rode van Waes kregen we meteen een Grand Cru in het glas, de Grands Echezaux van JM Millot.
Was het omdat we zo n klepper (nog) niet verwachtten? Feit is, we vonden dit een zeer mooie wijn, maar hij bracht ons niet in de zevende hemel. Miste precies wat lengte en afdronk. Die verbeterden wel nadat we het etiket hadden gezien.

De Paradis St Pierre van Coursodon 2016 was heel kruidig, zacht in de mond, een prachtige noordelijke Rhône met licht zuiderlijk karakter.

Dan werd het zeer stil

We dronken zowaar een Hermitage van Chapoutier, en niet de minste, Pavillon 2007.
Er werd getwijfeld tussen een top Bordeaux (minstens niveau 2eme cru) of een…Hermitage.
Het heerlijke aroma, het evenwicht, de lengte en de zachtheid van deze wijn waren uitzonderlijk.

Maar Erik kon nog beter begot.
Ongelooflijk.
Een wijn die in het Pantheon van grote gedronken wijnen terecht komt.
De zachtheid, lengte en afdronk van de Hermitage werden nog overtroffen door een waarlijk fantastische Evangile 2009. De wijn smolt op je tong, zachter kunnen tannines niet zijn. Wat een genot.

Grote dank aan Erik uiteraard, voor een magistrale proefnamiddag.

Noot:
Erik is zo niet van de punten.
Toen ik de dag erna wat opzocht over die Evangile, zag ik dat hij op CT verscheidene keren 100 punten kreeg.
Ik ken CT een beetje, en weet dat veel Amerikanen zich wel wat laten beïnvloeden door ene Robert Parker.
Opgezocht.
En ja hoor.
Mijn eerste 100RP Pomerol…
Toch een extra bedankje gestuurd.

   

[Olivier]

Wow, kleppers! Goed dat de grote namen het ook waar maken.

[vinejo]

Heevie bij Kempie
Altijd bijzonder.
Ook deze namiddag/avond.

François Cotat Les Monts Damnés 2021
Servin Le Clos Chablis 2020
Pavillon Blanc 2007
Egon Muller Kabinett
Clos de Tart 2004
L If 2011
Pensees de Lafleur 2017
Desvignes Morton Aux Pierres 2022
Lapalu Cuvee des Fous 2020
Domaine du Pégau 2020
Chateau Gaussen 2001 (magnum)

[vinejo]

François Cotat Les Monts Damnés 2021 - Vince dacht onmiddellijk aan een grote sauvignon blanc. En dus niet erg sauvignon blanc.
Vince had gelijk. Een grote sauvignon blanc.
Servin Le Clos Chablis 2020 Hier verdwaalden we wat, hoewel we allen wel dachten aan een chardonnay. De jura, door het kruidige karakter. Het bleek Chablis. Verrassend, maar prachtige wijn.
Pavillon Blanc 2007: Speciaaaaaaal. Heeeeeeeeerlijk. Laaaaaaang. Tooooooooop. Blijkbaar 100% sauvignon blanc. Bye chardonnay, SB is bij deze onze nieuwe lievelingsdruif.
Egon Muller Kabinett: Olala…de ínstapper van Müller? Grote grote riesling.
Clos de Tart 2004: Men dacht aan Cabernet franc door het vegetale karakter. De neus was absoluut top, in de mond hadden we kruidigheid a gogo. Rozemarijn zei men, maar achteraf leek geraniumbollen wel meer toepasselijk. Een wijn die zijn jaar toonde. Maar we konden de grootsheid wel ontwaren, vooral in de neus. Eentje om af te vinken van onze lijst ;-)
L If 2011: De allerbest L If ooit gedronken. Jawel. Eerste jaargang, minder jaar. Gewoon het bewijs dat L If tijd nodig heeft.
Pensees de Lafleur 2017: Werd ruim overtroffen door de L If. Perfect gemaakt, uiteraard, maar way too young.
Desvignes Morgon Aux Pierres 2022: Even tijd nodig gehad om dit thuis te brengen, behoorlijke kruidigheid die op Rhône deed denken, maar wat een mooie Bojo.
Lapalu Cuvee des Fous 2020: Ok,nooit fan geweest van Lapalu, maar deze cuvee kon ons 100% overtuigen.
Domaine du Pégau 2020: Herkenbaar CH9 maar zeker niet te rijk alcoholisch.
Chateau Gaussen 2001 (magnum). Ach. Ach ach ach. Kempie had nog een Gaussen 2001 liggen. In Magnum. De allerbeste jaargang die wijlen Jempie ooit gemaakt heeft. We dronken m met alle emotie die erbij gepaard kon gaan. Een ábsolute topwijn. En paste perfect bij de uitmuntende lamskoteletjes.
Kempie, mocht je ooit je ww terugvinden om hier te lezen: We you.